Στο πλαίσιο της εβδομάδας παγκόσμιας προσευχής για τη χριστιανική ενότητα, διοργανώθηκε «Οικουμενική βραδιά συμπροσευχής» το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2023, στον Παπικό ναό της “Ασπίλου Συλλήψεως” της Θεοτόκου, Θεσσαλονίκης.
Η ανακοίνωση αναφέρει:
Με μεγάλη συμμετοχή από όλες τις χριστιανικές παραδόσεις της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλονίκης, ιδιαίτερα της Ορθόδοξης, κάτι που προοιωνίζει την επιτυχία και της επόμενης οικουμενικής προσευχής για την ενότητα της Μιάς Εκκλησίας του Χριστού, που για πρώτη φορά θα φιλοξενηθεί από Ορθοδόξους στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Βλατάδων, με την ευγενή προσφορά του ηγουμένου της, Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αμορίου κ. Νικηφόρου (Ψυχλούδη).
Eκτός του Προέδρου του Τμήματος Θεολογίας, κ. Ν. Μαγγιώρου, μετείχαν οικογενειακά και οι καθ. Σ. Τσομπανίδης, Π. Παναγιωτόπουλος, και οι Π. Παχής, Ν. Παπαγεωργίου, Ε. Αμοιρίδου και από την Ανώτατη Πατριαρχική Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης ο κ. Χ. Αρβανήτης.
Εκ μέρους του CEMES, σχολιάζοντας την εμπνευσμένη ομιλία αγαπητού μαθητού μας, διδάκτορος του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, και ποιμένος της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης, Σωτηρίου Μπούκη, ανέφερε τα εξής:
"Για περισσότερα από 100 χρόνια, οι χριστιανοί όλων ομολογιών συναντώνται σε με μια ετήσια προσευχή για την ενότητα των χριστιανών και των εκκλησιών τους, ενθυμούμενοι την παρακαταθήκη του Ιησού προς τους μαθητές του «ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙΝ, για να πιστέψει ο κόσμος» (Ιω 17.21). Αυτό είναι το ζητούμενο στην Εβδομάδα Προσευχής για την Χριστιανική Ενότητα, που παραδοσιακά λαμβάνει χώρα σε όλο τον κόσμο μεταξύ 18-25 Ιανουαρίου.
Όπως κάθε χρόνο, μια διεθνής συντακτική ομάδα εκπροσώπων της Επιτροπής Πίστης και Τάξης του ΠΣΕ και της Ποντιφικής Επιτροπής για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας της Καθολικής Εκκλησίας, επέλεξε ως βιβλική βάση την προφητεία του Ησαϊα: “Mάθετε καλὸν ποιεῖν, ἐκζητήσατε κρίσιν, ρύσασθε ἀδικούμενον, κρίνατε ὀρφανῷ καὶ δικαιώσατε χήραν” (κεφ.1)
Ο προφ. Ησαΐας έζησε και προφήτευσε στο βασίλειο του Ιούδα τον όγδοο αιώνα π.Χ., στο τέλος μιας περιόδου μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης και πολιτικής σταθερότητας. Ήταν, όμως, και μια περίοδος που υπήρχε αδικία, και ανισότητα. Αυτή η περίοδος είδε επίσης τη θρησκεία να ευδοκιμεί ως μια τελετουργική και επίσημη έκφραση της πίστης στον Θεό, με κέντρο τις προσφορές και θυσίες του Ναού. Αυτή η επίσημη και τελετουργική θρησκεία ήταν υπό τον έλεγχο των ιερέων, οι οποίοι ήταν και οι ωφελούμενοι της μεγαλοπρέπειας των πλουσίων και ισχυρών. Λόγω της φυσικής εγγύτητας και διασύνδεσης του βασιλικού οίκου και του Ναού, η δύναμη και η επιρροή επικεντρώθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου στον βασιλιά και τους ιερείς, που και οι δύο δεν συμπαραστέκονταν σε όσους υφίσταντο καταπίεση και ανισότητα. Στην κοσμοθεωρία αυτής της εποχής (κάτι που επαναλαμβάνεται σε όλη την ιστορία), οι πλούσιοι και όσοι έκαναν πολλές προσφορές θεωρούνταν ευλογημένοι από τον Θεό, ενώ όσοι ήταν φτωχοί και δεν μπορούσαν να προσφέρουν θυσίες καταραμένοι από τον Θεό.
Ο Ησαΐας μίλησε σε αυτό το πλαίσιο, προσπαθώντας να αφυπνίσει τη συνείδηση του λαού του. Αντί να τιμήσει τη σύγχρονη θρησκευτικότητα ως ευλογία, ο Ησαΐας την είδε σαν μια τραυματική πληγή και μια ιεροσυλία ενώπιον του Θεού. Η αδικία και η ανισότητα οδήγησαν σε κατακερματισμό και διχόνοια. Οι προφητείες του καταγγέλλουν τις πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές δομές και την υποκρισία της προσφοράς θυσιών, καταπιέζοντας παράλληλα τους φτωχούς.
«Μάθετε να κάνετε το καλό. Ψάξε τη δικαιοσύνη, σώσε τον καταπιεσμένο, υπερασπίσου το ορφανό, βοήθησε τη χήρα» (1:17).
Ο Ησαΐας δίδαξε ότι ο Θεός απαιτεί δικαιοσύνη, και δικαιοσύνη από όλους μας, σε όλες τις σφαίρες ζωής μας. Ο κόσμος μας σήμερα αντικατοπτρίζει με πολλούς τρόπους τις προκλήσεις της εποχής του προφ. Ησαΐα, στις οποίες αναφέρθηκε στο κήρυγμά του. Η δικαιοσύνη και η ενότητα πηγάζουν από τη βαθιά αγάπη του Θεού για τον καθένα μας, και ο Θεός περιμένει από εμάς να είμαστε ενωμένοι ο ένας με τον άλλον (τα παραπάνω στοιχεία από τον Ησαΐα, τα παρέλειψα, αφού διεξοδικά αναφέρθηκε σ΄αυτά ο κύριος ομιλητής της φετινής προσευχής).
Κατά τη προσευχή όμως για την ενότητα των χριστιανών δίνεται η ευκαιρία μιας ανασκόπησης των οικουμενικών δραστηριοτήτων της προηγούμενης χρονιάς, προκειμένου να μείνει ζωντανό το ενδιαφέρον "της των πάντων ενώσεως", για την οποία εν συνάξει προσεύχονται όλες οι Εκκλησίες του Χριστού.
Το CEMES καθ’ όλο το περασμένο λειτουργικό έτος αφιέρωσε τις δραστηριότητές του στη Ενότητα της Μιάς Εκκλησίας του Χριστού, με συμμετοχή όλων των χριστιανικών ομολογιών, τόσο της Δύσεως (Καθολικών και Ευαγγελικών), όσο και της Ανατολής (Ορθοδόξων, Ελληνοκαθολικών, και Προχαλκηδονίων), τις εισηγήσεις των οποίων σε ειδική έκδοση επέδωσε στον Πάπα Φραγκίσκο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, με την συγκινητική προτροπή αμφοτέρων κα συνεχίσουμε το θεάρεστο αυτό ΄έργο.
Παράλληλα η Αγία Έδρα, ως συνέχεια της συνοδικής διαδικασίας επαναφοράς της αυθεντικής συνοδικότητας στην Καθολική Εκκλησία, που άρχισε το 2021, δημοσίευσε ένα κείμενο εργασίας με τίτλο «Πλάτυνον τὸν τόπον τῆς σκηνῆς σου», πάλι από τον προφ. Ησαΐα, το οποίο υπογραμμίζει μεταξύ άλλων την ανάγκη ευρύτερης συμμετοχής των πιστών στη ζωή της Εκκλησίας, κυρίως των γυναικών, κάνοντας λόγο και για την επαναφορά του θεσμού των διακονισσών. Η προσπάθεια αυτή κορυφώνεται σε οικουμενικό συνέδριο αρχές Απριλίου στο Καίμπριτζ, στο οποίο ευγενικά προσκληθήκαμε κι εμείς ως ομιλητές, αναγνωρίζοντας τα δύο συνέδρια που οργανώσαμε τα τελευταία χρόνια. Οι ακόλουθες καταληκτικές παρατηρήσεις του κειμένου αυτύ εργασίας είναι αποκαλυπτικές: «Όλοι θέτουν το ζήτημα της πλήρους και ισότιμης συμμετοχής των γυναικών: Ιδιαίτερα η λατινο-αμερικανική γενική συνέλευση του Αμαζονίου, η οποία σε πολλά σημεία τονίζει ότι η Εκκλησία συνεχίζει τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και ζητά την καθιέρωση της γυναικείας διακονίας».
Τέλος, μετά την εκφρασθείσα επιθυμία Πάπα και Πατριάρχη να συνεορτάσουν από κοινού το Πάσχα το 2025, κατά την 1.700ή επέτειο της Α΄ Οικ. Συνόδου, που θεσμοθέτησε σε ανώτατο εκκλησιαστικό επίπεδο τον κοινό από όλους τους χριστιανούς εορτασμό του Πάσχα. Στόχος τους προσευχητικά ανακοινώθηκε μια "κοινή" οικουμενική Σύνοδος, που θα οδηγούσε κατ'΄ευχήν και στην ευχαριστιακή κοινωνία, πολλοί φορείς στην Ελλάδα εργάζονται από κοινού προς τον κοινό εορτασμό, όχι μόνον του Πάσχα, αλλά και των ακινήτων εορτών, με κοινή απόφαση καθιέρωσης ενός κοινού ημερολογίου.
