ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ
ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ
Μὲ βαθύτατη θλίψη πληροφορούμαστε τὸν διωγμὸ τοῦ ἡγουμένου τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου Μητροπολίτου Παύλου καὶ τῶν μοναχῶν ποὺ ἀσκοῦνται σὲ αὐτήν, στὴν Οὐκρανία.
Ἡ μοναστικὴ αὐτὴ Πολιτεία, μὲ διάρκεια ζωῆς χιλίων χρόνων, ἀριθμεῖ πλῆθος Ὁσίων, ἐνταγμένων στὸ ἁγιολόγιο τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Στὰ περίφημα σπήλαια τῆς Λαύρας ὑπάρχουν 118 ἄφθαρτα ἱερὰ λείψανα καὶ 61 εὐωδιάζουσες κάρες. Ἡ Λαύρα ἀποτελεῖται ἀπὸ ἕνα ἐξαιρετικοῦ κάλλους οἰκοδομικὸ συγκρότημα, ἐνῶ θησαυρίζονται σὲ αὐτήν μοναδικὰ κειμήλια. Εἶναι σημεῖο ἀναφορᾶς γιὰ ὅλον τὸν σλαβικὸ κόσμο, καθὼς ἡ ἵδρυσή της ἀνάγεται στὴν ἐποχὴ τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρὼς ἀπὸ τοὺς Βυζαντινοὺς Αὐτοκράτορες. Βρισκόταν πάντοτε στὸ στόχαστρο ἀλλοτρίων δυνάμεων, ὅπως ἔγινε καὶ τὸ 1928, ὅταν τότε τὸ ἄθεο καθεστὼς ἐξόντωσε τοὺς μοναχούς της.
Τὶς τελευταῖες δεκαετίες οἱ Πατέρες ποὺ ἐγκαταβίωσαν στὴν περιβόητη Λαύρα, τὴν ἐπαναλειτούργησαν καὶ τὴν ἀνακαίνισαν, καθιστώντας την ξανὰ παγκόσμιο προσκύνημα. Ὅλοι αὐτοί ἐγκατέλειψαν πανεπιστημιακὲς περγαμηνές, λαμπρὲς ἐπιχειρηματικὲς καριέρες, κοσμικὴ ζωὴ καὶ ἀνέσεις, καὶ ἀντάλλαξαν τὴν δόξα τοῦ κόσμου μὲ τὴν ἄσκηση, τὶς νηστεῖες, τὴν πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ τὴν ἀδιάκοπη προσευχὴ γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Οἱ περισσότεροι ἀριθμοῦν πολλὰ ἔτη ἄσκησης στὴν μοναστικὴ αὐτὴ πολιτεία. Πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ καὶ συνάμα σεβαστό, ὅτι ἡ Μονὴ στὴν ὁποία ἕνας μοναχὸς ἀφιερώνεται στόν Θεὸν διὰ τῆς μοναχικῆς του κουρᾶς, γίνεται γι᾿ αὐτὸν χῶρος ἀσκήσεως καὶ ἡσυχίας, ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ λιμάνι παρηγορίας του. Εἶναι ὁ τόπος ποὺ θὰ τὸν ὁδηγήσει στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Δυστυχῶς, πολὺ πρόσφατα (Ἀπρίλιος 2023), λόγω τοῦ ἐμφυλίου πολέμου καὶ τῆς πολιτειακῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἀνωμαλίας, αὐτοί οἱ φιλήσυχοι μοναχοὶ στοχοποιήθηκαν. Χωρὶς νὰ ἔχουν διαπράξει κανένα ἐκκλησιαστικὸ ἢ κανονικὸ παράπτωμα, φυλακίζονται, ἀπελαύνονται καὶ στεροῦνται βασικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Καταφανῶς διώκονται γιὰ ἐθνοφυλετικοὺς καὶ ρατσιστικοὺς λόγους.
Ἐμεῖς, οἱ ἐν Ἑλλάδι ἀσκούμενοι μοναχοί, μὲ ἀφορμὴ αὐτὰ τὰ γεγονότα, ἐνθυμούμαστε ἀντίστοιχες ἀπάνθρωπες διώξεις ποὺ ὑπέμειναν οἱ πρὸ ἡμῶν μοναχοὶ καὶ μοναχές, ἀπὸ τὴν Βαυαρικὴ Ἀντιβασιλεία, κατὰ τὴν νεώτερη ἱστορία. Τὸ 1833 μὲ βασιλικὸ διάταγμα, 418 ἱστορικά, βυζαντινὰ ὀρθόδοξα μοναστήρια διαλύθηκαν, καὶ τὰ ἱερὰ κειμήλιά τους διηρπάγησαν, γιὰ νὰ γεμίσουν τὰ κρατικὰ θησαυροφυλάκια. Οἱ μοναχοὶ καὶ οἱ μοναχὲς ἀποσχηματίστηκαν διὰ τῆς βίας καὶ ὁδηγήθηκαν πίσω στὸν κόσμο ἢ σὲ κοινωνικὲς ὑπηρεσίες. Ἐπρόκειτο γιὰ μιὰ πρωτοφανῆ «πνευματικὴ γενοκτονία», ποὺ δὲν τόλμησαν οὐδέποτε νὰ διαπράξουν οἱ κατὰ καιροὺς κατακτητές αὐτοῦ τοῦ τόπου. Δυστυχῶς ὅμως πραγματοποιήθηκε στὴν ἀπελεύθερη Ἑλλάδα, μετὰ τὶς τόσες θυσίες Ἐπισκόπων, κληρικῶν καὶ μοναχῶν τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Πατρίδος μας, καθὼς ἀναφέρει ὁ «πατριδοφύλαξ» στρατηγὸς Μακρυγιάννης.
Ἔχουμε τὴν βεβαιότητα ὅτι ὅποιος θέλει νὰ πλήξει τὴν Ὀρθοδοξία, στρέφεται πρῶτα κατὰ τῆς καρδιᾶς της, πού εἶναι ὁ Μοναχισμός. Διὰ τοῦτο καὶ προσευχόμαστε ὁλοκαρδίως πρὸς τὸν φιλάνθρωπο Θεό ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μας Ὀρθοδόξων μοναχῶν, ἀνεξαρτήτως φυλετικῆς διάκρισης καὶ παράταξης. Παρακαλοῦμε τοὺς ὑπευθύνους νὰ εἰσακούσουν τὶς παρακλήσεις μας καὶ νὰ ἐπηρεάσουν ὁ καθένας ἀπὸ τὴ θέση του, ὥστε ὁ διωγμός αὐτὸς νὰ παύσει. Τέλος ἐνημερώνουμε γιὰ τὴν τραγωδία αὐτή, τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἐπαγρυπνεῖ προσευχόμενος.
