Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας
Ψοφῆστε, καεῖτε ζωντανοί, ἀνατιναχτεῖτε, πνιγεῖτε σάν τά ποντίκια, μείνετε ἄστεγοι, βουλιᾶξτε μές στό χιόνι, πεθάνετε ἀπό τήν πεῖνα, τινάξτε τα στά νοσοκομεῖα καί στίς παραλίες, γεμίστε καλπάζοντες καρκίνους καί ξαφνικίτιδες. Ποιός κρετίνος σᾶς εἶπε ὄτι ἡ δουλειά μας εἶναι ἡ προστασία καί ἡ σωτηρία σας; Ἡ δουλειά μας εἶναι ἀποκλειστικά καί μόνο ἡ εὐλαβική ἐφαρμογή τῶν διαταγῶν ἀπό τά ἀφεντικά.
Ἡ δουλειά μας εἶναι τά μπόλια, τό ξεπούλημα, τό διαγούμισμα, ἡ καταστροφή, οἱ κάθε λογῆς «Πρέσπες», τό γενοκτονικό σας μακέλεμα, ἡ ἀντικατάστασή σας ἀπό ἀλλόφυλα λαθραῖα στίφη.
Ὁ τρόμος γιά τίς μιζεριασμένες ζωοῦλες σας, ὁ τρόμος γιά τή μισητή χώρα σας πού ἐπιτέλους καίγεται καί ρημάζει, γιά τά στρατόπεδα καί τίς ἀεροπορικές βάσεις σας πού ἀνατινάζονται, γιά τήν πλήρη οἰκονομική κατάρρευση καί τίς νέες ψευτοπανδημίες πού ἔρχονται, ὁ τρόμος ἁπλῶς γιά τόν τρόμο.
Θά σᾶς ἐξαφανίσουμε. Ἤ μᾶλλον «θά σᾶς ἐπανεκκινήσουμε». Οἱ ἐντολές ἄνωθεν εἶναι σαφεῖς, βρισκόμαστε στή γέννηση ἑνός θαυμαστοῦ καινούργιου κόσμου.
Βουλῶστε το, ὑπακοῦστε, καμαρῶστε με νά σᾶς ἀποτελειώνω καί νά χασκογελάω σάν δαιμονισμένος ἠλίθιος, ξαναψηφίστε με (ἥ ψηφίστε κι ὅποιο ἄλλο δεκανίκι θέλετε - ἀκριβῶς τό ἴδιο μοῦ κάνει - μέσα στή γελοία κοινοβουλευτική ἀπάτη πού ἀποκαλεῖτε δημοκρατία), ἀπολαῦστε τήν… ὁμαλή σας προσαρμογή στό ἀνάποδο σύμπαν τοῦ homo metaversalis.
Καί ἀπό πάνω θά εἶστε καί εὐγνώμονες γιά τίς κάλπικες ὑποσχέσεις πού σᾶς δίνουμε καί γιά τά ἐπιδοματικά ψίχουλα πού σᾶς πετᾶμε!
Τό καταλάβατε ἐπιτέλους, ἄθλια καί ἰδρυματοποιημένα ὑποζύγια; Ἤ μήπως τήν ἑπόμενη φορά νά σᾶς ρίξουμε καί πυρηνικά;
«Πᾶνος»
