Όταν ο άμβωνας σιωπά αιδημόνως και συμβιβάζεται
ανεπιτρέπτως…
Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Δυστυχώς, το δαιμονικής εμπνεύσεως και προελεύσεως κοσμικό
πνεύμα έχει εισβάλλει όσο ποτέ άλλοτε εντός του εκκλησιαστικού σώματος
τόσο σε επίπεδο ποιμένων όσο και στο αντίστοιχο των ποιμαινομένων εισάγοντας
και καθιστώντας "το βδέλυγμα της ερημώσεως εν τόπω αγίω".
Άσεμνη και σκανδαλώδης εμφάνιση πολλών πιστών, γυναικών, κατά κύριο λόγο, αλλά και ανδρών, ακόμη και εντός των ιερών χώρων, ετεροδιδασκαλίες, όπως για παράδειγμα νεονικολαιτικές αντιλήψεις και θέσεις με συνακόλουθη αμνήστευση των πνευματοκτόνων προγαμιαίων σχέσεων, πρακτικός υλισμός με υπερτίμηση του οικονομικού παράγοντα επί υποτιμήσει ετέρων ουσιωδέστερων, έλλειψη ομολογιακού φρονήματος και παρρησίας στις αναπόφευκτες περιστάσεις του βίου όταν και όπου αυτή επιβάλλεται ,ειδικά όταν υβρίζεται σκαιώς το υπερύμνητο πρόσωπο του Τριαδικού Θεού (όρα corpus christi), υποβάθμιση και μαρασμός του ιεραποστολικού φρονήματος και ζήλου απ τον οποίο θα πρέπει να διακατέχεται κάθε μέλος της Εκκλησίας, αδιαφορία για τη νόθευση του Ορθοδόξου Δόγματος και Ήθους απ την πλευρά υπεροχικών εκκλησιαστικών προσώπων και επακόλουθη έλλειψη αντιδράσεως και αντιστάσεως, μαζική καταφυγή σε προφητείες (πραγματικές και μη)-προφητειολαγνεία που εξάπτει την περιέργεια των προφητολάγνων αποβαίνουσα, εν τέλει, εις βάρος της γνησιότητας της πνευματικής ζωής, γεροντισμός-γεροντολατρεία που συνιστά πνευματική νόσο, παραμέληση της μελέτης και εντρυφήσεως των συγχρόνων χριστιανών στις ανεξάντλητες και αστείρευτες πηγές της Βίβλου και των Πατέρων κ.ο.κ.
Τα ως άνω κατατεθέντα παραδείγματα, δειγματοληπτικώς, σκιαγραφούν
αμυδρότατα και φυσικά όχι καθ ολοκληρίαν τη ζοφερή εικόνα που έχει δημιουργηθεί και σχιματισθεί απ
την εισήλαση και, εν πολλοίς, παγίωση του προαναφερθέντος
απνευμάτιστου-πνευματοκτόνου πνεύματος.
Η ευθύνη των Θεόθεν τεταγμένων την πνευματική οικοδομή του
εμπεπιστευμένου αυτοίς ποιμνίου τυγχάνει μεγίστη. Όταν ο άμβωνας σιωπά αιδημόνως και συμβιβάζεται
ανεπιτρέπτως με το πολυειδώς δρων και παντοειδές κακό
αποφεύγοντας να το στηλιτεύσει υπό το φως της Αγίας Γραφής, της Ιεράς
Παραδόσεως και των Θείων και Ιερών Κανόνων, τότε καθίσταται αναπόφευκτη η
αλλοίωση του φρονήματος πολλών πιστών με τα ανάλογα πρακτικά εξαγόμενα και
πρακτικές συνέπειες.
Όταν η εκκλησιαστική διοίκηση συγκαλύπτει σκανδαλωδώς
τους ετεροδιδασκάλους που υποβαθμίζουν το Ορθόδοξο Δόγμα και αλλοιώνουν το
Ορθόδοξο Ήθος αντί να εφαρμόσει στην περίπτωσή τους τα
υπό των Θείων και Ιερών Κανόνων διαγορευόμενα τότε τι περιμένουμε να
συμβεί;
Εν ονόματι της Οικονομίας οικονομούνται τα ανοικονόμητα. Η
Οικονομία έχει υποκαταστήσει την Ακρίβεια. Ευλογημένη η Οικονομία και δώρο του
Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία. Όχι όμως και κανόνας εκκλησιαστικού βίου! Μην
τρελλαθούμε κι όλας!
Η προσήλωση στη χριστιανική ηθική διαβάλλεται από επίσημα
εκκλησιαστικά χείλη και "θεολογικές" φωνές ως "ηθικισμός", η
εφαρμογή των Θείων και Ιερών Κανόνων των εν Αγίω Πνεύματι τεθεσπισθέντων
ως "νομικισμός" κ.τ.ό
Μετά έχουμε την αξίωση να μην " κάνει πάρτυ" το
κοσμικό πνεύμα μέσα στην Εκκλησία! Σώφρονες, σεμνοί και σοβαροί κληρικοί
που συνέχονται από έμπονη αγωνία για την εν τω κόσμω πορεία του εκκλησιαστικού
σώματος χωρίς συμβιβασμούς και αβαρίες με τη συνείδησή τους απαξιώνονται αήθως,
εμπαθώς και αδίκως ενώ την ίδια στιγμή προβάλλονται σαν
πρότυπα εκφοράς γνήσιου εκκλησιαστικού λόγου αλλοτριωμένοι απ το πνεύμα της
εκκοσμίκκευσης ποιμένες.
Αμαρτωλοί και τρισάθλιοι, τέκνα του Αδάμ, "σάρκα
φορούντες και τον κόσμον οικούντες" είμαστε όλοι μας! Ας ζητούμε εν
συντριβή πολλή το έλεος του Θεού τον Οποίο καθημερινά και κάθε λεπτό και
δευτερόλεπτο παροργίζουμε με τις ελεεινότητες και βρωμερότητές μας και ας μην παίζουμε "εν ου παικτοίς" μεταβάλλοντας
τις πτώσεις μας σε "ιδεολογία", πολλώ δε μάλλον σε
"θεολογία" για να μνησθούμε και του μακαριστού
πατρός Επιφανίου Θεοδωρόπουλου!
.
Ετικέτες ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
9 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
Πρώτα αλλοιώθηκε το
φρόνημα και μετά φτάσαμε στην πρακτική εκκοσμίκευση.
8 Αυγούστου 2015
Ανώνυμος είπε...
Κατ αρχήν ο άμβωνας σε
κάποιους ναούς σιωπά γενικά αφού δε γίνεται κήρυγμα!
Όσο για κάποιους ποιμένες (ευτυχώς όχι όλους) σιωπούν για τα θέματα που θίγει η
ανάρτηση αλλά στα συλλείτουργα συμμετέχουν!
8 Αυγούστου 2015
Κυριάκος είπε...
Καλημέρα. Αυτά που
γράφετε συμβαίνουν, αλλά νομίζω συμβαίνουν σε μικρό ποσοστό. Ωστόσο λόγο του
εκνευρισμού, της πίκρας, της απογοήτευσης ή και της απόγνωσης που μπορεί να
προκαλούν επειδή παρατηρείται να συμβαίνουν στην Εκκλησία κάπου μπορεί να
υπάρχει η αντίληψη ότι τελικά παντού μέσα στην Εκκλησία επικρατεί η ανηθικότητα
που περιγράφεται. Αλλά αυτό νομίζω είναι λάθος. Με λίγα λόγια μάλλον είναι
λίγοι αν όχι ελάχιστοι σε πλήθος οι άνθρωποι που δημιουργούν στην Εκκλησία
κάποιο πρόβλημα μικρό ή μεγάλο, αλλά πολλές φορές βλέποντας τους να δημιουργούν
κάποιο πρόβλημα, συζητώντας γι' αυτό, κάπου μπορεί να το μεγενθύνουμε λίγο ή
περισσότερο, και να νομίζουμε ότι γενικότερα στην Εκκλησία τα πράγματα δεν πάνε
καλά. Σημειώστε ότι μπορεί και να κάνω λάθος εγώ λάθος, και πράγματι τα
προβλήματα που περιγράφεται να συμβαίνουν στην Εκκλησία να είναι όντως
γενικότερα και μεγάλα.
8 Αυγούστου 2015
Ανώνυμος είπε...
Αγαπητέ Κυριάκο, πάντα
υπήρχε εντός του εκκλησιαστικού σώματος συσχηματισμός με τον κόσμο. Άλλωστε η
καινοδιαθηκική προτροπή "και μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω" αφορά
μια υπαρκτή στάση ζωής πουπ την υιοθέτηση της οποίας αποτρέπει τους χριστιανούς
όλων των αιώνων ο απόστολος.
Σήμερα όμως ο συσχηματισμός αυτός έχει αυξηθεί τόσο σε έκταση όσο και σε βάθος
σε σχέση με το παρελθόν και, το κυριότερο, δε βλέπουμε την ανάλογη ευαισθησία
και αντίδραση απ την πλευρά των ποιμένων.
Όταν αναφαίνονταν στο παρελθόν ετεροδιδασκαλίες η αγρυπνούσα εκκλησιαστική
συνείδηση με επικεφαλής τους διακατεχόμενους από αίσθημα αυξημένης ποιμαντικής
ευθύνης επισκόπους και ιερείς πάτασσε τα εκφυλιστικά αυτά φαινόμενα που
ναρκοθετούν τη σωτηρία των ψυχών μας.
Σήμερα ο κάθε παπα-Φάρος και ο κάθε Γιανναράς αφήνονται ασύδοτοι απ την οικεία
εκκλησιαστική αρχή να περιφέρουν τα ασεβή ληρήματά τους προς δόξαν
του...Βεελζεβούλ!
Την αμνήστευση των προγαμιαίων σχέσεων
πού την πάτε; Δεν είναι πραγματικότητα η υπό τινων πνευματικών αμνήστευση των προαναφερθεισών
σχέσεων;
Αν προσέξατε στο κείμενο που κατέθεσα δεν έγραψα για ολοκληρωτική αλλοτρίωση
του εκκλησιαστικού σώματος! Άπαγε της βλααφημίας! Κάτι τέτοιο είναι βλάσφημο,
ανόητο, ψευδές, εξωπραγματικό και ανιστόρητο!
Πλην όμως εξέφρασα την ανησυχία μου για τη σε ικανό βάθος και έκταση εισήλαση
του κοσμικού πνεύματος εντός του εκκλησιαστικού περιβόλου και επεσήμανα τη
μεγίστη ευθύνη των ποιμένων γι αυτήν την πραγματικότητα.
Λ.Ν.
8 Αυγούστου 2015
Ανώνυμος είπε...
ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΑΣΕΒΗ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ; ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ "ΓΑΜΟΒΑΦΤΙΣΙΑ" ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ
ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ;
8 Αυγούστου 2015
Ανώνυμος είπε...
Καλύτερα κάποιος
χριστιανός να είναι αποίμαντος και ακατήχητος παρά να μαθαίνει λάθος την πίστη
του.
8 Αυγούστου 2015
Ανώνυμος είπε...
Αγαπητε ΛΝ ολοι οι
συνειδητοποιημενοι Ορθοδοξοι ειμαστε συγκλονισμενοι με τα ζητηματα της Πιστεως!
Δεν ωφελει η αντιπαλοτητα,ομως πως γινεται να υπαρχει διαλογος επι επι 70 ετη
με τους εκτος και να μην υπαρχει υγιης διαλογος με τους εντος εκκλησιας
ποιμενες,θεολογους,Ασκητες Αγιορειτες,αφηστε τους λαικους...οχι μονον δεν
υπαρχεο υγιης διαλογος,αλλα οποιος προτασσει Ορθοδοξη θεολογια ,θεωρειται
\\σουπερ-Ορθοδοξος//,πραγμα που αυτη η λογικη σπρωχνει σε αλλες παραμετρους
....ετσι ,με αυτες τις τακτικες,με υποδοριους εκβιασμους προωθειται η
καλλιεργεια ενος κλιματος θρησκευτικης αδιαφοριας για τους πιστους κ τον
κληρο...οι πιστοι γινονται απιστοι και οι απιστοι αμετανοητοι.Υπαρχει τακτικη
φυγομαχιας!
Ετσι κουραζεται ο λαος και ακολουθει το ''παραιτου'' το Ευαγγελικο.Ναι,ομως με
αυτη την τακτικη συνεχιζονται να αφανιζονται οι διαφορες Ορθοδοξιας και
αιρεσεων.Και μονο που υπαρχουν διαφορετικα φρονηματα εντος της Του Χριστου
Εκκλησιας,αυτο ειναι δειγμα μεταλλαξης σταδιακης του Ορθοδοξου φρονηματος,δεν
ξερω αυτο βλεπω!
Υπαρχει συγχυσις των δυο εξουσιων κοσμικης κ πνευματικης.Δεν γινεται η
Ορθοδοξος Εκκλησια να ειναι ενας οργανισμος που κοιτα τα ζητηματα της ειρηνης
και της φτωχειας,του περιβαλλοντος κλπ,το λεγει ο αγ Νικοδημος ο αγιορειτης πως
αυτη ειναι μιξις αμικτος και τερας αλλοκοτον.Αλλωστε υπαρχει η ρησις Του
Κυριου''αποδοτε τα του Καισαρος τω Καισαρι και τα Του Θεου τω Θεω''.Ετσι
εκκοσμικευεται ολος ο θεσμος της Εκκλησιας,αυτο κανει και το Βατικανο και αξιει
το ιδιο και για μας,ομως πως μπορει να ενωθει η Αγια Ορθοδοξος Εκκλησια με ενα
κρατος-εκκλησια εαν δεν γινει ομοια με αυτην συντασσομενη με μια κοινη
γραμμη;Εκει οδηγουμεθα!Δεν μιλαμε γα τους Εθναρχες,αυτοι απο ο,τι εχω μελετησει
ειχαν εναν διαφορετικο ρολο,σε δυσκολεςιστορικες καταστασεις,επωμισθηκαν την
''κρατικη εξουσια''ενος βασανιζομενου λαου,και καποιοι πληρωσαν με το αιμα τους
απο τους Τουρκους [βλπ Γρηγοριος Ε`].αυτο που επιχειρειται δεν εχει σχεση με
την Ορθοδοξια...
Ομως ,πρεπει να αγωνιζομαστε με ταξη!
Τελειωνοντας παραθετω επιστολη του Μ.Βασιλειου προς Αντιοχεων εκκλησιαν
''Πιστιν δε ημεις ουτε παρ'αλλων γραφομενην ημιν νεωτεραν π α ρ α δ ε χ ο μ ε θ
α
Ουτε τα της ημετερας διανοιας γεννηματα παραδιδοναι τολμωμεν,ινα-μη
Ανθρωπινα ποιησωμεν τα της ευσεβειας ρηματα.αλλ' απερ παρα των αγιων Πατερων
Δ ε δ ι δ α γ μ ε θ α ,ταυτα τοις ερωτωσιν ημας δ ι α γ γ ε λ ο μ ε ν ..
Δυστυχως πλεον απο τη Μελετη των αιρεσεων σε συναρτηση με το Συνοδικον Της
Ορθοδοξιας καταλαβαινουμε ολοι πως οχι οπως οι ποιμενες ειδον,αλλ'οπως οι
Προφηται,οι Αποστολοι ως εδιδαξαν,η Εκκλησια ως παρελαβεν,οι Διδασκαλοι ως
εδογματισαν,η Χαρις ως ελαμψεν,η αληθεια ως αποδεδεικται,ο Χριστος ως
εβραβευσεν,το ψευδος ως απελαληταικλπ ουτω φρονουμεν ουτω λαλουμεν ουτω
κηρυσσομεν ΧΡΙΣΤΟΝ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ Κ ΤΟΥΣ αυτου αγιους,εν λογοις τιμωντες,εν
συγγραφαις,εν νοημασιν,εν θυσιαις,εν Ναοις,εν Εικονιμασι...αν και η αληθεια
αποδεδεικται επι 70 ετη αναζητουν την αληθεια,γι'αυτο και το ψευδος
ουκ-απελαληται επειδη με την εκτροπη ολοι οι αιρετικοι της ιστοριας της
εκκλησιας βρισκονται εν αυτω!.Στην σημερινη περιπτωση ομιλουμε για μια αλλη
εκκλησια πλεον.Διοτι με τις μεταπατερικες και βαπτιστικες θεολογιες,τις θεωριες
των κλαδων κλπ,ο οικουμενισμος σε τιποτα δεν θυμιζει την πιστη των πατερων
-μας!
Ας το παραδεχτουμε πως ολα εχουν αλλοιωθει! Και σταληθεια δεν μπορουμε να
χαρουμε γι'αυτο!
8 Αυγούστου 2015
Ανώνυμος είπε...
Δυστυχώς αγαπητέ 10:39
ακένωτο σε απαξιωτικούς και μειωτικούς χαρακτηρισμούς τυγχάνει το λεξιλογικό
οπλοστάσιο κάποιων αλλοιωμένων το φρόνημα εκκλησιαστικών κύκλων που
χρησιμοποιούν σε βάρος των αντιφρονούντων.
Πρόσφατο παράδειγμα η κατά μέτωπον επίθεση εναντίον του ομολογητή κληρικού
π.Αναστασίου Γκοτσόπουλου και όσων τάχθηκαν αλληλέγγυοι.
Ζούμε σε αποκαλυπτικούς και εξόχως συγκεχυμένους καιρούς. Καλούμαστε να
μείνουμε εδραίοι και αμετακίνητοι "εν οις εμάθομεν και επιστώθημεν".
Η προάσπιση του δεινώς βαλλομένου Δόγματος και Ήθους αποτελεί κεντρική
προτεραιότητα για τον καθένα μας.
Λ.Ν.
10 Αυγούστου 2015
Ανώνυμος είπε...
Αγαπητέ εν Χριστώ
αδελφέ ιατρέ κ. Λυκούργε Νάνη. Καλώς πράττεις καί δίδεις τήν γραπτήν μαρτυρία
τής Πίστεως σου, προτρέπων καί άλλους αδελφούς νά αφυπνισθώσιν εγκαίρως πρός
ίδιον των καί μόνον όφελος, αφού αυτή καθ’ εαυτή η θεοϊδρυτος υπό τού Ιησού
Χριστού Εκκλησία ήτις προορίσθη νά ζηση καί νά βασιλεύση αιωνίως δέν έχει
ανάγκην από σωτήρας.
Πίστην έχειν καί θαρσείν χρεί καί Σώμα καί Αίμα Κυρίου καί Σωτήρος Ιησού
Χριστού κοινωνάν χρεί καί ούτως αδιαλείπτως ζείν καί προσεύχεσθαι εν Κυρίω
Χριστώ χρεί.
Τί θαυμάζεις αδελφέ ότι ο άμβων σιωπά αιδημόνως και συμβιβάζεται ανεπιτρέπτως,
ενώ βοούν τό αίμα καί οι αγώνες τών πανστρατιών τών Αγίων, τών Μαρτύρων καί τών
Ομολογητών τού Ιησού Χριστού;;; Εν τοιαύτη περιπτώσει Ο ΣΙΩΠΩΝ ΔΟΚΕΙ ΣΥΝΑΙΝΕΙΝ!
Καί οιαδήποτε άλλη δικαιολογία είναι απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων (παλαιά όσον καί ο Εωσφόρος) καί η παναίρεση τού
Οικουμενισμού, μετά τών θλιβερών εκουσίων καί ακουσίων σιωπηρών ή καί ενεργών
συνεργατών τους αντί αργυρίων δοτής καί ελεγχομενης εξουσίας καί επιγείων
τρυφών, προλειαίνουν τάς οδούς καί τάς τύρβους τού βδελύγματος τής ερημώσεως
καί, όπως γνωρίζεις από τάς Γραφάς, προηγείται η αποστασία, ήν καί ήδη
βιώνομεν.
Πώς είναι δυνατόν οι απλοί καί οι κοσμικοί να αντιλαμβάνονται και οι
περισπούδαστοι και οι ποιμένες νά κωφεύουν καί νά πάσχουν από γλωσσοδέτην καί
από στραβισμόν;;;Ποίαι άνωθεν εγκύκλιοι φράσσουν τά στόματα τών απλών
ποιμένων;;;Καί πώς οι υφιστάμενοι αποδέχονται τά απαράδεκτα, τάς παρεκκλισεις
και τάς διαστρεβλώσεις;;; Έκαστος έχει τό μερίδιον τής ευθύνης του.Ο Κύριος
είπεν: «Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει
καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ
δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.»,
Θλιβερά πραγματικότης, συμφωνώ, θλιβερότατη δύναμαι να είπω. Αλλά έκαστος εξ
ημών καί εξ αυτών εκ τής στάσεως του καί εκ τής μαρτυρίας Πίστεως του θά κριθεί
από τόν Δεσπότην Χριστόν κατά τήν ώραν τής Μεγάλης Κρίσεως («Πας όστις
ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του
Πατρός μου του εν ουρανοίς. Όστις δε αρνήσηταί μοι… αρνήσομαι καγώ…»).
Άς αθληθώμεν λοιπόν αδελφέ εν τοίς χαλεποίς καιροίς εν οίς ετάχθημεν, μετά
υπομονής καί επιμονής εν Κυρίω Ιησού Χριστώ, μαρτυρούντες Πίστιν ακλόνητον περί
τού Πατρός τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, τής Μίας Αγίας Ομουσίου καί Αδιαιρέτου
Τριάδος καί Θεού ημών, αποτασσόμενοι τόν Σατανάν τόν ἀντίδικον ημῶν διάβολον,
τίς μεθοδείες του καί τούς συνεργούς του. Ούτον τόν μισάνθρωπον, όστις «ὡς λέων
ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» καί ο οποίος διά τών συνεργών του αυτών
θά δώσει «σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς
ἐκλεκτούς».
Έχοντες πάντοτε κατά νούν ότι ο Κύριος είπεν: «καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων
διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται».
Δημήτριος Ν. Λύκος
