Ἡ Θεσσαλία ἔγινε ὑγρός τάφος γιά συμπολῖτες μας, καί οἱ καταστροφές διαδέχονται ἡ μία τήν ἄλλη στήν Ἑλλάδα -Κοινός παρονομαστής τό ἀνύπαρκτο κράτος.
Ἡ καταστροφή ἔγινε κανόνας καί ἡ φυσιολογική ζωή ἔγινε ζητούμενο στήν Ἑλλάδα.
Μόνο ἄν κάποιος εἶναι ἐγκάθετος, βολεμένος ἤ κομματόσκυλο δέν ἀντιλαμβάνεται ὅτι αὐτή ἡ χώρα λειτουργεῖ στόν αὐτόματο καί οἱ ζωές τῶν πολιτῶν ἔχουν ἀφεθεῖ στά βίτσια τῆς φωτιᾶς καί τοῦ νεροῦ. «Εὐτυχῶς» πού πλημμυρίζουμε γιά νά μήν...καοῦμε καί «εὐτυχῶς» πού καιγόμαστε γιά νά μήν πλημμυρίσουμε! Ὅλες οἱ φυσικές καί ἀφύσικες καταστροφές πού μᾶς χτυποῦν τά τελευταῖα χρόνια ἔχουν κοινό παρονομαστῆ ἕνα διακοσμητικό κράτος, πού ὑπάρχει μόνο γιά νά πίνει τό αἷμα τοῦ λαοῦ καί νά κάνει προστασία «βιτρίνας».
Γιά τρεῖς μῆνες καιγόταν ἡ καρδιά μας μέ μαῦρες εἰκόνες ἀπό τίς καταστροφικές πυρκαγιές, καί τώρα πνίγεται στά λασπόνερα αὐτοῦ τοῦ βρώμικου βάλτου πού κάποτε ὀνομαζόταν ἑλληνικό κράτος.
Ἀντί γιά θεσμικά ὄργανα πού νά ἐγγυῶνται γιά τήν ἀσφάλεια τοῦ φορολογούμενου πολίτη ἀπέναντι στά στοιχεῖα τῆς φύσῃς, ἔχουμε ἄψυχους τεχνοκράτες πού συμπεριφέρονται σάν κλιματικοί «σαμάνοι» καί ξορκίζουν τίς καταστροφές παρέα μέ τίς εὐθύνες τους. Πυρκαγιά – pass, πλημμύρα – pass, πεῖνα – pass, καθρεφτάκια καί πουρμπουάρ γιά νά συνθηκολογήσει ὁ κόσμος μέ τό ὅτι δέν θά ὑπάρχουν δημόσιες ὑπηρεσίες νά τόν προστατέψουν.
Σχεδιασμός ἀνύπαρκτος. Πρῶτα εἴχαμε τό βγεῖτε ἔξω γιατί θά καεῖτε. Τώρα εἴχαμε τό μπεῖτε μέσα γιατί θά πνιγεῖτε. Καί κόσμος μπῆκε μέσα στά σπίτια τοῦ μήν ἔχοντας καμία καθοδήγηση ἀπό τίς Ἀρχές, καί τελικά πνίγηκε. Μέ τί ἐφόδιο ἔμειναν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι πού σήμερα ἐπιπλέουν ἄψυχοι στή «λιμνοθάλασσα» τῆς Θεσσαλίας; Μόνο μέ ἕνα τραγικά καθυστερημένο μήνυμα ἀπό τό 112 πού στάλθηκε σέ χωριά τῆς Καρδίτσας και ἀλλοῦ, ἀφοῦ ἤδη εἶχαν ἀποκλειστεῖ ὅλες οἱ γειτονιές ἀπό τά ὁρμητικά νερά. Σύμφωνα μέ καταγγελία κατοίκου τοῦ Παλαμᾶ, ἐστάλη προειδοποίηση ἀπό τό 112 δυόμισι ὧρες ἀφ' ὅτου εἶχαν πλημμυρίσει τά πάντα!
Καί νά τό ἀκούσει ποιός αὐτό τό ρημαδιασμένο μήνυμα, αὐτοῦ τοῦ ρημαδιασμένου κράτους; Αὐτός πού ἔχει πνιγεῖ ἤδη; Ὁ ἡλικιωμένος στό χωριό πού δέν ἔχει κἄν κινητό; Ὁ παπποῦς καί ἡ γιαγιά ποῦ τό μόνο πού ξέρουν νά κάνουν μέ τό κινητό εἶναι νά πληκτρολογήσουν ἕναν ἀριθμό; Ὁ καρδιοπαθής καί ὁ κατάκοιτος; Ὁ γέροντας πού μένει μόνος του καί βρίσκεται σέ σύγχυση καί ἀνημποριά σωματική; Ὁ ἀνάπηρος καί αὐτός πού ἔχει κινητικά προβλήματα;
Ποιός ἀκριβῶς θά μποροῦσε νά σωθεῖ μέ αὐτήν τήν πανάθλια τακτική της ἐπιτελικῆς ξεπέτας, ἔτσι ὅπως ἔχουν καταντήσει τό 112; Ἄνθρωποι πού θά ἔπρεπε νά ἐκκενώσουν τά σπίτια τους γιά νά μήν ἐγκλωβιστοῦν, ἔμειναν μέσα καί πνίγηκαν. Γιατί δέν ὑπῆρχε κανένα κρατικό ὄργανο νά τούς πεῖ τί νά κάνουν ἤ τί νά μήν κάνουν!
Τί θά πεῖτε γιά αὐτές τίς ψυχοῦλες πού χάθηκαν ἄραγε; Ὅτι ἡ πολιτική προστασία ἔχει ἡλικιακό ὅριο καί ἀπό μιά ἡλικία καί πάνω οὐδέν λάθος ἀναγνωρίζεται; Ὅτι – δυστυχῶς γι' αὐτούς – ἦταν πολύ μεγάλοι γιά νά ἀκολουθήσουν τό «ἐκσυγχρονισμένο» ἐπιτελικό κράτος σας; Ὅτι ἦταν πολύ «πρωτόγονοι» γιά νά ἀνεβοῦν στό ἅρμα τῆς «Ἑλλάδας 2.0» πού ἀποδείχθηκε τελικά Ἑλλάδα – 2 μέτρα κάτω ἀπό τό νερό;
Ἀπό τό 2020 πού ξαναπνίγηκε ἡ Καρδίτσα, χάρισαν ἔργα ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων εὐρώ στούς ἐκλεκτούς «ἀναδόχους» πού πέφτουν σάν τά κοράκια πάνω στά ἐρείπια τῶν φυσικῶν καταστροφῶν, γιά νά ἀναλάβουν ὑποτίθεται τήν ἀντιπλημμυρική ὀχύρωση τῆς Καρδίτσας μετά τήν καταστροφή πού εἶχε ὑποστεῖ ἀπό τήν κακοκαιρία Ἰανός. Τί ἔγιναν αὐτά τά ἔργα; Πού πῆγαν αὐτά τά κονδύλια; Τί ἀνίερο φαγοπότι στήθηκε πάνω ἀπό τίς ζωές τῶν Καρδιτσιωτῶν; Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος φανερώνεται ὅτι τίποτα δέν λειτούργησε καί κανένα ἔργο ὑποδομῆς ἀπό αὐτά πού «σέρνονται» σάν ὑποσχέσεις ἀπό τό 1994(!) δέν μπόρεσε νά ἐμποδίσει τόν ὑδάτινο ἐφιάλτη πού ἔπληξε τή Θεσσαλία καί τή Μαγνησία.
Ἦταν ἐνήμεροι γιά τά πάντα – Δέν προνόησαν γιά τίποτα
Οἱ μετεωρολόγοι προειδοποιοῦσαν τρεῖς μέρες πρίν τήν καταστροφή ὅτι ἡ Θεσσαλία θά βρεθεῖ στό μάτι τοῦ κυκλῶνα. Ἡ κυβέρνηση ἦταν ἐνήμερη γιά τά πάντα. Ὁ κρατικός μηχανισμός γνώριζε ὅλα τά τρωτά σημεῖα. Εἶχαν βέβαιη γνώση ὅτι ἡ Θεσσαλία καί ἡ Μαγνησία θά εἶναι ἀνυπεράσπιστες μπροστά στό καιρικό φαινόμενο. Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή εἶχε διαπιστώσει ἀπό τό 2022 ὅτι ἡ Ἑλλάδα δέν ἔχει ἐνημερώσει τούς χάρτες ἐπικινδυνότητας πλημμύρας ὅπως καί τούς χάρτες κινδύνου πλημμύρας στό πλαίσιο τῶν ὑποχρεώσεών της. Εἶχαν ὑποδείξει τό πόσο εὐάλωτες παρέμεναν οἱ περιοχές πού τελικά ὄντως πνίγηκαν.
Τά πάντα ἦταν γνωστά, ἐκτός ἀπό τήν τελική σφοδρότητα τοῦ φαινομένου. Καί τί ἔπραξαν οἱ «Ἄριστοι»; Ἀπολύτως τίποτα, πέρα ἀπό τό νά παρατήσουν τή μοῖρα τῆς Θεσσαλίας καί τῆς Μαγνησίας στόν «θεό» τῆς βροχῆς. Ἄν βρέξει πολύ – ἔβρεξε. Ἄν πλημμυρίσει – πλημμύρισε. Ἄν χαθοῦν ζωές καί περιουσίες – χάθηκαν. Λεφτά ἀπό τήν ὑπερφορολόγηση ἔχουμε, ζητᾶμε καί μιά συνδρομή ἀπό τίς Βρυξέλλες, στήνουμε καί ἕνα ἐπιχειρησιακό κέντρο κατόπιν ἑορτῆς, λέμε μερικά δακρύβρεχτα λόγια, τάζουμε καί κάποιες ἀποζημιώσεις καί τελείωσε τό θέμα. Μάλιστα ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε αὐτή τήν εἰκόνα Ἀποκάλυψης ὡς «ἀναποδιά»!
Δηλαδή ἀπό τή μία ἄφησαν τόν κόσμο νά πνιγεῖ καί ἀπό τήν ἄλλη ὑποβαθμίζουν καί τήν καταστροφή γιά ἐπικοινωνιακούς λόγους! Καί δέν ἔφτανε ποῦ τίς τύχες ὁλόκληρων πόλεων καί χωριῶν τίς παίζουν «κορώνα – γράμματα» ἐδῶ καί 4μισι χρόνια ἀφοῦ δέν ἔγιναν τά ἀπαραίτητα ἔργα, ἄλλα δέν φρόντισαν νά ἔχουν ἕτοιμο καί ἕνα ἐπιχειρησιακό σχέδιο ἔκτακτης ἀνάγκης!
Οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις ἦταν ἕτοιμες ἀπό τό βράδυ τῆς Τετάρτης γιά νά συνδράμουν στίς ἐπιχειρήσεις διάσωσης καί τελικά οἱ ΕΔ ἐμφανίστηκαν στό πεδίο τήν Παρασκευή! Ἀφοῦ ἔσπασαν τά τηλεφωνικά κέντρα τῶν καναλιῶν μέ ἀμέτρητες ἐκκλήσεις γιά βοήθεια καί ἀφοῦ χιλιάδες πολῖτες ἔμειναν ἀκινητοποιημένοι, νηστικοί, χωρίς νερό, χωρίς ρεῦμα καί χωρίς φάρμακα γιά πάνω ἀπό 24 ὧρες.
«Ἄριστοι» στό γραφεῖο καί ἄχρηστοι στό πεδίο. Καί οἱ ἐπικοινωνιακοί θεατρινισμοί τους ἴδιοι καί ἀπαράλλακτοι. Μεταχειρίζονται τίς ἴδιες πρόζες καί ἁπλά κάνουν ὑπομονή μέχρι νά ξεθυμάνει ἡ μυρωδιά τοῦ θανάτου, μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ ὥρα πού θά χτυπήσει τά ρουθούνια μας ξανά. Σκυμμένα κεφάλια, συνοφρυωμένα πρόσωπα, προβαρισμένες σκυθρωπές γκριμάτσες, ἀξύριστο look, σηκωμένα μανίκια καί «ὥρα γιά δουλειά».
Βγαίνουν ἀπό τό ἴδιο «ἐργοστάσιο» καί θά παράγουν τήν ἴδια καταστροφή ὅσο γινόμαστε συνένοχοι σέ αὐτή τή γραμμή παραγωγῆς χάους.
