Είδα το σπίτι μου να χάνεται μπροστά στα μάτια μου.
Γι'αυτό το σπίτι μάλωσα πριν 30 χρόνια με τους γονείς μου για να το γράψουν σε εμένα, είχα να τους μιλήσω 30 χρόνια μέχρι που έφυγαν και οι δύο από την ζωή χωρίς εγώ να είμαι παρών.
Αυτός ο καυγάς με τους γονείς μου και η απαίτηση μου με έκανε να μαλώσω και με τον αδερφό μου και έκτοτε δεν τον ξαναείδα ούτε μιλήσαμε.
Τόσο θυμό είχα, που πήγα στην Γερμανία και δούλεψα σαν σκυλί ώστε να φτιάξω αυτό το σπίτι,
Έγινε σκοπός της ζωής μου,
που ούτε οικογένεια δεν έκανα για να μην χαθώ από αυτό τον σκοπό.
Σήμερα δεν κλαίω για το σπίτι,
αλλά κλαίω γιατί δεν μου έμεινε ώμος να γείρω το κεφάλι μου
να κλάψω.
Είμαι μόνος γιατί αγάπησα αυτό το σπίτι και όχι τους ανθρώπους
γύρω μου...
Τρελογιαννης
