6 Νοε 2023 - Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ πραγματοποιεί χερσαία εισβολή στη Γάζα. Στρατεύματα εισήλθαν στην Γάζα το 2014.
Ένας από τους στρατιώτες που στάλθηκε τότε ήταν ο Μπέντζι Σάντερς. Λέει ότι ξεκίνησε πιστεύοντας στην υπόθεση του Μεγάλου Ισραήλ, αλλά η πραγματικότητα του πολέμου το άλλαξε αυτό.
Όταν τέτοια πράγματα λέγονται από μη συστημικά μέσα τότε γίνεται αντικείμενο διασυρμού από τους υπηρέτες των κυρίαρχων ΜΜΕ. Τι γίνεται όμως αν αυτός που λέει ότι η Χαμάς είναι δημιούργημα του Ισραήλ για να αποτρέψει τον διάλογο και την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους είναι ένας πρώην στρατιώτης του σιωνιστικού στρατού;
Ο Μπέντζι Σάντερς πρώην μέλος των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων δηλώνει στο βρετανικό κανάλι “4 Channel” ότι πίστευε πραγματικά στην ιδέα ενός μεγάλου Εβραϊκού κράτους, αλλά αναγκάστηκε να αλλάξει γνώμη αφού υπηρέτησε στη Δυτική Όχθη.
Διηγείται ότι δολοφονήθηκαν αθώες οικογένειες, θύματα μιας πολιτικής επιβολής στρατιωτικού καθεστώτος στον παλαιστινιακό άμαχο πληθυσμό.
Ο στρατιώτης εξηγεί ότι ανακάλυψε ότι η Χαμάς είναι ένα δημιούργημα που θέλει το Ισραήλ για να αποτρέψει κάθε διάλογο και να εμποδίσει την οικοδόμηση ενός παλαιστινιακού κράτους.
Σπάζοντας τη Σιωπή
Ο Μπένζι Σάντερς, ο οποίος μεγάλωσε στο Lower East Side του Μανχάταν πριν διεκδικήσει το "δικαίωμα της επιστροφής" στο Ισραήλ, το οποίο προσφέρεται στους Εβραίους της διασποράς, αλλά όχι σε περίπου πέντε εκατομμύρια Παλαιστίνιους πρόσφυγες, βίωσε από πρώτο χέρι τους στενούς δεσμούς μεταξύ του ισραηλινού στρατού και των εποίκων.
Αφού ολοκλήρωσε την ενεργό υπηρεσία, μίλησε κατά της "συστηματικής καταπίεσης" των Παλαιστινίων από το Ισραήλ, δίνοντας μαρτυρία για όσα έκανε και είδε στη Δυτική Όχθη στο “Breaking the Silence (Σπάζοντας τη Σιωπή)”, μια ισραηλινή ΜΚΟ που συλλέγει μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων για την ισραηλινή βία και τα εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων από πρώην στρατιώτες. Επικεντρώνεται στην αποκάλυψη στο ισραηλινό κοινό της πραγματικότητας της καθημερινής ζωής στα κατεχόμενα εδάφη. Το “Breaking the Silence” βάζει έναν καθρέφτη στην ισραηλινή κοινωνία, αναδεικνύοντας το υψηλό τίμημα που πληρώνουν οι ίδιοι οι Ισραηλινοί ως κατακτητές και μιλώντας για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων από την Κατοχή.
Ο Σάντερς είπε ότι οι Ισραηλινοί έποικοι επικοινωνούν τακτικά με τους στρατιώτες και δίνουν εντολές σε αυτούς μέσω μιας στρατιωτικής ραδιοσυχνότητας, η οποία "υποτίθεται ότι είναι για επείγοντα περιστατικά", όπως είπε, αλλά στην πραγματικότητα "χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση".
Οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF) αρνούνται ότι οι έποικοι έχουν οποιαδήποτε επιρροή στους στρατιώτες. "Οι IDF ενεργούν σύμφωνα με τις εντολές των διοικητών των IDF και μόνο για λόγους ασφαλείας", μου είπε ένας στρατιωτικός εκπρόσωπος.
Αλλά τα μέλη της οργάνωσης "Σπάζοντας τη Σιωπή" διαφωνούν, έχοντας συγκεντρώσει μαρτυρίες από 39 Ισραηλινούς στρατιώτες και καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι έποικοι είναι ενσωματωμένοι στην αλυσίδα διοίκησης του στρατού. "Έχουμε μαρτυρίες, ξέρουμε τι συμβαίνει", μου είπε η Becca Strober, μια Εβραία Αμερικανίδα και πρώην στρατιώτης που τώρα είναι διευθύντρια εκπαίδευσης της οργάνωσης. "Δίνουν απολύτως εντολές στο πεδίο της μάχης".
Όμως οι έποικοι δεν ενθαρρύνουν απλώς την καταστολή των Παλαιστινίων, αλλά συμμετέχουν σε αυτήν, με την έγκριση του Ισραήλ. Το ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας χρηματοδοτεί, εκπαιδεύει και οπλίζει τους εποίκους. Μεμονωμένοι οικισμοί μπορούν να διορίσουν έναν "πολιτικό συντονιστή ασφαλείας", ο οποίος πληρώνεται από τον οικισμό με μετρητά από το Υπουργείο Άμυνας και έχει την εξουσία να ψάχνει, να συλλαμβάνει και να πυροβολεί κατά βούληση κατά των Παλαιστινίων.
Αυτές οι "οιονεί στρατιωτικές δυνάμεις" έχουν ενσωματωθεί στην αρχιτεκτονική της ισραηλινής κατοχής τουλάχιστον από το 1971, σύμφωνα με την Yesh Din, μια ισραηλινή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το 2019, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ επιβεβαίωσε εκ νέου την εξουσία των εποίκων στη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να περιπολούν ιδιωτική παλαιστινιακή γη, μετά από προσφυγή του Yesh Din. Το Ισραήλ επιτρέπει στους πολιτικούς συντονιστές ασφαλείας να ασκούν το πλήρες πεδίο της εξουσίας τους σε ιδιωτική παλαιστινιακή γη από το 2009.
Αν και η κυβέρνηση Τραμπ είναι η πρώτη που υποστηρίζει ρητά τους παράνομους οικισμούς, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν εδώ και καιρό τη δύναμή τους για να απομονώσουν τη βία του κράτους και των εποίκων από τη νομική τιμωρία. Το 1988, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ) προσπάθησε να περάσει ένα ψήφισμα που καταδίκαζε το Ισραήλ επειδή "εξόπλισε ... τους εποίκους με όπλα που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του άμαχου παλαιστινιακού λαού". Οι ΗΠΑ το απέρριψαν.
Με μόνιμη έδρα στο ΣΑΗΕ, το αρνητικό των Ηνωμένων Πολιτειών λειτουργεί ως de facto βέτο. Από το 1973, οι ΗΠΑ άσκησαν βέτο σε περισσότερα από 30 σχέδια ψηφισμάτων που καταδικάζουν την κατοχή και την ισραηλινή βία κατά των Παλαιστινίων, 14 από τα οποία είτε ανέφεραν είτε τόνισαν την παρανομία των οικισμοί. Με τις ενέργειές τους, αν όχι με τα λόγια τους, οι ΗΠΑ υποκινούν τη βία από το κράτος και τους εποίκους, καθώς και τις αρπαγές γης, για σχεδόν 50 χρόνια. έχει καταπατήσει τα παλαιστινιακά δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, ενώ έδωσε στο Ισραήλ μια λευκή επιταγή για να κάνει το ίδιο.
Επί Μπαράκ Ομπάμα το 2011, οι ΗΠΑ απέρριψαν ένα σχέδιο ψηφίσματος που καταδίκαζε τους εποικισμούς ως «παράνομους» και απαιτούσε την άμεση αναστολή κάθε εποικιστικής δραστηριότητας.
Σήμερα, 61 τοις εκατό της Δυτικής Όχθης βρίσκεται υπό τον πλήρη ισραηλινό έλεγχο και περισσότεροι από 400.000 έποικοι ζουν στα κατεχόμενα εδάφη. Ο πληθυσμός των εποίκων, ο οποίος έχει υπερδιπλασιαστεί από το 2000, αυξάνεται. Το 2018, αυξήθηκε κατά 3,3%, ξεπερνώντας την αύξηση του πληθυσμού του Ισραήλ εκείνο το έτος. Η επέκταση των οικισμών γεννά βία - και παρέχει πιο επείγουσες υπενθυμίσεις ότι οι Παλαιστίνιοι ζουν ουσιαστικά χωρίς πολιτικά δικαιώματα. Εάν ένας Παλαιστίνιος υποβάλει καταγγελία εναντίον ενός εποίκου, για παράδειγμα, μια έρευνα της ισραηλινής αστυνομίας καταλήγει σε καταδίκη λιγότερο από 2 τοις εκατό των περιπτώσεων. Αντίθετα, οι Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών ηλικίας 12 ετών, έχουν 99,74 τοις εκατό πιθανότητα καταδίκης στα ισραηλινά στρατοδικεία.
Στην αμερικανική πολιτική, το διεθνές δίκαιο έχει παρομοίως παραμεληθεί. Το αρχικό κείμενο ψηφίσματος του Σώματος του 2019, H. Res. 326, καταδίκασε την παράνομη ισραηλινή πολιτεία, ζητώντας «τέρμα στην κατοχή» και «εποικιστική δραστηριότητα». Αλλά το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε, με την υποστήριξη σχεδόν 200 Δημοκρατικών της Βουλής, χτύπησε τη λέξη «κατοχή» και ανέφερε μόνο «επέκταση οικισμού», αγνοώντας τους 250 και πλέον επίσημους και ανεπίσημους οικισμούς που υπάρχουν ήδη.
Με λίγες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν ενοχλούνται από αυτό που ο Μπένζι Σάντερς περιέγραψε ως μια "παράλογη, αδύνατη και ανήθικη" πραγματικότητα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη.
Πηγές:
