ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΗΡΩΕΣ !
(Ἐλεγειακόν, ἤτοι θρηνητικόν ᾆσμα)
---- . ----
Μέσα
σέ βόλια κι’ ὀβίδων κρότους
ἔπεσαν νιάτα μέσ’ στόν ἀνθό τους.
Πᾶνε λεβέντηδες, πᾶνε κορμιά,
κι’ ἄγνωστα τά ’θαψαν στήν ἐρημιά!
Κανείς
δέν ξέρει ποῦ τά ’χουν θάψει,
κανείς δέν πῆγε γιά νά τά κλάψῃ.
Κανείς δέν ἔπλεξε γι’ αὐτά στεφάνι,
κανείς δέν ἔκαψε γι’ αὐτά λιβάνι!
Ἀνώνυμοι
ἥρωες, ἄγνωστοι Τάφοι,
κανένας ὄνομα σέ Σᾶς δέν γράφει·
οὔτε τό μνῆμα σας φιλοῦνε χείλη,
Σταυρό δέν ἔχετε, μηδέ καντήλι!
Μόνο
μιᾶς μάνας μαργαριτάρια
κυλοῦν σέ Τάφους, πού κάποια μέρα
θά γίνουν κόσμου Προσκυνητάρια
καί Φάροι Νίκης, γιά μιά μητέρα!
***






































