ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ,
ΥΠΕΡ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ
Μά
«ποιός, ἐπί τέλους, Kυβερνᾶ αὐτόν τόν Tόπο;».
«Ὁ Βασιλεύς κυβερνᾶ
κατ' ἐξουσιοδότησιν ἤ κατά παραχώρησιν ἤ κατ' ἀνοχήν τοῦ Ἀληθινοῦ
Θεοῦ» (Ἅγ.
Ἱππόλυτος Ρώμης).
Ὁ εὐσεβής Καρδιτσιώτης Ὑπουργός Δικαιοσύνης, ὁ κ. Κων. Τσιάρας, ἄριστα ἐνεργήσας, κατέθεσε Νομοσχέδιο γιά τήν ἐπαναφορά τῆς
ποινῆς γιά τήν Βλασφημία. Ἀλλά
... πάραυτα ἀντέδρασε
ὁ
Πρωθυπουργός, ὁ
κ. Κυρ. Μητσοτάκης. Πρῶτα
ἐπίεσε ἀφόρητα, κατόπιν διέταξε κυριαρχικά, καί ἀπεσύρθη ἡ τιμημένη διάταξις.
·
Πιέζουν
οἱ ὀπισθοδρομικοί Χριστιανοί, ἐκραύγαζαν ἀπειλητικά
οἱ στρατευμένοι κονδυλοφόροι εἰς ξένες Ἰδέες καί Δυνάμεις.
·
Πιέζουν
οἱ
Ξένοι
καί οἱ Μασόνοι, μᾶς πληροφοροῦν καλῶς ἐνημερωμένοι
Ἀνώτατοι Δικαστικοί Λειτουργοί.
·
Προφανῶς ὑπερχειλίσαμε ἀπό “Ἀδύναμες Προσωπικότητες”, “Δῆθεν” “Προέδρους” εἰς “θώκους” καί
“θρόνους” τοῦ Ἔθνους.
Συνήθως
οἱ Πολιτικοί Ἐξουσιασταί λαμβάνουν δύο Ἐντολές.
·
Ἀπό τό λαό, γιά νά Κυβερνήσουν.
·
Καί
ἀπό τό ἐξωτερικό,
γιά νά τόν ἐξαπατήσουν, ὡς ὑποτελεῖς
Διαχειρισταί.
Φαίνεται
πώς, καταντήσαμε νά ὑφιστάμεθα διαρκῶς Κυβερνήσεις ἀβούλων Ἀνδρεικέλων. Καί, Τυμβογερόντων κατά τή νοοτροπία,
νομοθετησάντων Ἐκτρώσεις,
Πολιτικούς Γάμους, Σύμφωνα Συμβιώσεως Ὁμοφιλοφύλων
κ.ἄ..
Οἱ Πανέλληνες
μαχόμεθα μέ τήν ψυχή
μας, καθότι εἴμεθα
βέβαιοι πώς,
·
Τά
πράγματα, κατ’ ἀρχάς, πᾶνε ἐκεῖ πού ἐπιτρέπει καί ἀνέχεται ὁ Χριστός,
ἀλλά τελικῶς,
·
Θά
καταλήξουν ἐκεῖ, ὅπου ἐπιθυμεῖ καί προστάζει ὁ Χριστός.
“Εὐλαβέστατε” κ. Ὑπουργέ, ὁ “Kαβαλάρης” Δια-Κυβερνᾶ τό “Ἄλογο”, καί ... ὄχι τό “Ἄλογο” τόν “Kαβαλάρη”.
|
«Ἀλλοίμονο στόν καιρὸν ἐκεῖνο πού δέν σὲ ἀγαποῦσα»,
λέγει κάπου πρὸς τὸν Θεό, φλεγόμενος ἀπὸ ἔρωτα, ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος.
Ἐγὼ δὲ μεταβάλλοντας ἐλαφρῶς τὸν λόγο, θὰ ἔλεγα ἀναλόγως: ἀλλοίμονο στόν
καιρὸν ἐκεῖνο πού δέν εἶχαν ἐκδοθῇ διὰ τοῦ τύπου τὰ πάνσοφα καὶ
θαυμαστὰ καὶ θεόβροντα συγγράμματα τοῦ μεγάλου φωστῆρος τῆς Θεσσαλονίκης
Γρηγορίου. Ἂς χαθῆ ὁ φθόνος! Μᾶλλον δὲ ὁ πατὴρ τοῦ φθόνου, ὁ ὁποῖος
ἄφησε τὰ συγγράμματα αὐτὰ κάπου τέσσερις αἰῶνες καὶ πλέον μέσα στό
σκότος, παραπεταμένα σὲ μίαν ἄκρη, καὶ μόλις νά σωθοῦν ἀπὸ τὴν
φθορά,
αὐτά πού ἦσαν ὄχι μόνον ἄξια ἀλλὰ καὶ ὑπεράξια νά ἰδοῦν τὸ φῶς τῆς
οἰκουμένης ὁλοκλήρου, γιά νά μὴν εἴπω ἄξια καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ οὐρανοῦ.