Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, θεωρείται ο δημιουργός της θεολογίας της καθημερινής ζωής. Κι αυτό γιατί έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την οικογένεια.
Ο Θεός, προγνωρίζοντας το τι θα επακολουθούσε μετά τη δημιουργία των ανθρώπων, τους έπλασε βιολογικά έτοιμους για γάμου κοινωνίαν, γιατί προγνώριζε την πτώση των πρωτοπλάστων και γι αυτό επινόησε το γάμο.
1. Βιογραφικά του Χρυσοστόμου
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ιεράρχης με ασυνήθιστες πνευματικές ικανότητες, με ακατάβλητο ψυχικό σθένος και με πλούσια και εμφανή τα χαρίσματα της θείας Πρόνοιας ήταν επόμενο να διακριθεί ως εξέχουσα προσωπικότητα στη χορεία των μεγάλων πατέρων, που κοσμούν το στερέωμα της Εκκλησίας.
Συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (ΠΣΕ) δρ Jerry Pillay πραγματοποίησε στην Γενεύη ο Γενικός Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), Μέλος της Βουλής των Ελλήνων, δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος.
Ο επικεφαλής της ΔΣΟ ενημέρωσε τον Γ.Γ. του ΠΣΕ για την «Έκκληση της Θεσσαλονίκης για τις χριστιανικές αξίες» που συνυπέγραψε στο Διεθνές Πολιτικό Συνέδριο στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, τον Μάιο του 2024, με τους επικεφαλής της Διάσκεψη των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (CEC), της Επιτροπής των Επισκοπικών Διασκέψεων της Καθολικής Εκκλησίας στην ΕΕ (COMECE) και της οργάνωσης Together for Europe.
Ἀναγκαῖος ὁ ἔλεγχος
«Ἔλεγε γὰρ ὁ Ἰωάννης τῷ Ἡρῴδῃ ὅτι Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μάρκ. 6,18)
Ὑπάρχουν ἑορτὲς μὲ πένθιμο χαρακτῆρα καὶ σ᾽ αὐτὲς ἐπιβάλλεται αὐστηρὴ νηστεία. Πρώτη, κορυφαία τῶν πενθίμων, εἶνε ἡ Μεγάλη Παρασκευή. Δεύτερη εἶνε ἡ 29η Αὐγούστου. Τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἔχουμε τὸ μαρτυρικὸ τέλος τοῦ Θεανθρώπου, στὶς 29 Αὐγούστου ἔχουμε τὸ βίαιο τέλος τοῦ Προδρόμου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
Νεκτάριος Δαπέργολας
Στά καλά νέα τῶν ἡμερῶν δέν μπορεῖ βεβαίως νά μήν περιληφθεῖ ἡ προϊοῦσα κατάρρευση (ὄχι βεβαίως μέ τόν τρόπο πού τούς ἁρμόζει, ὅπως εἶπαν κάποιοι – γιατί πολύ ἁπλά ὁ τρόπος πού τούς ἁρμόζει εἶναι τό μπουντρούμιασμα γιά ἐσχάτη προδοσία – ἀλλά πάντως ἔστω μέ τρόπο ἠχηρό καί χαρακτηριστικό) τοῦ ψευτοαριστεροῦ βόθρου τῆς ἀντίχριστης λύσσας καί τῆς ἐθνομηδενιστικῆς ψύχωσης.
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Στὴν ἐγκαταλελειμμένη ἐπαρχία, ποὺ μοιάζει μὲ ἔρημη χώρα, ἀφοῦ ὁ πληθυσμὸς ἔχει λιγοστέψει ἀνησυχητικά, οἱ κατὰ τόπους μητροπολίτες ἀντιμετωπίζουν δυσεπίλυτα προβλήματα, ὅπως εἶναι τὰ ἐφημεριακὰ κενά, ἡ συντήρηση τῶν ναῶν καὶ ἡ διαφύλαξη τῶν κειμηλίων ποὺ ὑπάρχουν, ἡ προστασία τῶν ἐξωκκλησίων καὶ τῶν ἐρειπωμένων μοναστηριῶν.
Μπορεί όντως η μάστιγα της woke ατζέντα να δέχθηκε ένα σοβαρότατο πλήγμα με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, άλλα όσοι πανηγυρίζουν πιστεύοντας ότι θα εκμηδενιστεί αυτή η προπαγάνδα, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Η woke κουλτούρα έχει μετατραπεί πλέον σε ένα άτυπο υπερ – κράτος που έχει εισχωρήσει στους αρμούς όλης – σχεδόν – της Δύσης και έχει παγιώσει σε μεγάλο βαθμό την επιρροή της.
Ὁ Μητροπολίτης Τσερκάσι Θεοδόσιος τραυματισμένος, μετὰ τὴν βιαίαν ἐπίθεσιν νεοναζιστῶν κατὰ πιστῶν καὶ ἱερωμένων.
Πιθανή μία ἀναγκαστική ἑνωποίησις τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς σχισματικῆς ψευδοεκκλησίας τοῦ Ἐπιφανίου Ντουμένκο
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΝΕΑΣ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΕΙΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΝ
Μητροπολίτης Κιέβου Ὀνούφριος: «Ἡ πραγματική ἐκκλησιαστική πνευματική ἑνότητα εἶναι ἡ ἑνότητα μέ τόν Χριστό καί ἐν τῷ Χριστῷ»
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, Θεολόγος
Ὁ νέος Πατριάρχης Βουλγαρίας Δανιήλ, τόν περασμένο Αὔγουστο, μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση δέκα ἐτῶν ἀπό τήν ἐνθρόνιση τοῦ Μητροπολίτου Κιέβου Ὀνουφρίου, τόν χαρακτήρισε ὡς ἑνωτική καί εἰρηνοποιό προσωπικότητα· καί αὐτό τό ἀνέφερε γιά τήν προσπάθειά του γιά ἑνότητα καί εἰρήνη στήν Οὐκρανική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἰδίως ἐν μέσῳ τῶν δύσκολων συνθηκῶν πού ἔχουν διαμορφωθῆ ἀφενός λόγω τῆς ἐμπόλεμης κατάστασης στήν Οὐκρανία, ἀφετέρου τῆς ἀντικανονικῆς ἀπόφασης τοῦ Πατριάρχη Βαρθλομαίου νά παρέμβη στά ἐσωτερικά μίας ἄλλης Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Τόν ρόλο αὐτό καλεῖται νά ἐπιβεβαιώση ὁ Μητροπολίτης Ὀνούφριος μετά τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου 8371, ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου διακυβεύεται τό μέλλον τῆς κανονικῆς Ὀρθόδοξης Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας.
ΑΝΟΙΚΤΗ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ – Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
(Τίποτε το νεκρό επί
της Αγίας Τραπέζης –
Μία σύγκρισις)
ΜΕΡΟΣ Β΄
Σεβασμιώτατε
Σας γράφω (πάλι) όχι με αξιώσεις προσωπικού ύφους∙
αναφέρομαι στα σταθερά μεγέθη της Ορθόδοξης αλήθειας, φροντίζοντας για την
παρουσία μιας ακριβούς άρθρωσης των χαρισματικών θεολογικών νοημάτων των
Πατέρων και της Γραφής, γύρω από τον Τίμιο Σταυρό, τον Γολγοθά και το
Θυσιαστήριο (Αγία Τράπεζα). Θυσιαστήριο, Γολγοθάς και Σταυρός ορίζουν το
επίπεδο της θυσίας του Χριστού, στο οποίο επαναλαμβάνεται η απαράμιλλη, σωστική
θυσία του Χριστού.
Τίποτε το νεκρό (πνευματικά) επί της
Αγίας Τραπέζης.
Να σας θυμίσω, Σεβασμιώτατε, ότι Α) το Θυσιαστήριο
έχει αυτιά και ακούει: «θυσιαστήριον, θυσιαστήριον, τάδε λέγει Κύριος» (Γ΄ Βασιλ. 13,2).
Β) Έχει και στόμα: «Και ήκουσα του θυσιαστηρίου λέγοντος» (Αποκ. 16, 7) και επίσης,
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἀπευθύνεται στούς Σέρβους ἀδελφούς του
(Τό μήνυμά του εἶναι πανεπίκαιρο γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες σήμερα)
Μή παροργίζουμε τήν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ.
Ἡ καταστροφή μας ἦταν ἀναμενόμενη ἀφοῦ τά σχολεῖα μας ἦταν χωρίς πίστη στόν Θεό, οἱ πολιτικοί μας δέν ἦταν ἔντιμοι, ὁ στρατός μας δέν εἶχε πατριωτισμό καί οἱ κυβερνῆτες μας δέν εἶχαν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 10, 25-37]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΟΥ:Καὶ μόνη, ἀγαπητοί μου, ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου, ποὺ ἠκούσαμε σήμερα στὴν εὐαγγελικὴν περικοπήν, ἂν ἐγράφετο, μαζὶ μὲ τὴν ἄλλη παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, θὰ ἦτο ἀρκετὸ νὰ μᾶς δώσει ἕνα θαυμάσιο διάγραμμα τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὸ τὸ βλέπομε ἰδίως σήμερα, ὅπου, ὅπως ἀναφέρεται, κάποιος ἄνθρωπος κατήρχετο ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα στὴν Ἰεριχώ, ποὺ γεωγραφικὰ ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶναι ὑψηλοτέρα τῆς Ἰεριχοῦς. Ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶναι ὁ τύπος τοῦ ἀρχεγόνου Παραδείσου· καὶ ἡ Ἰεριχὼ εἶναι ἡ γῆ τῆς ἀπαθλιώσεως καὶ τῆς ἀποστασίας. Ἡ πτῶσις εἰς τοὺς λῃστὰς δὲν εἶναι παρὰ ἡ πτῶσις τοῦ ἀνθρώπου στὰ χέρια τῶν δαιμόνων καὶ τῶν παθῶν. Ἀκόμα, ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ Λευίτης ποὺ προσέρχονται, περνοῦν, παρέρχονται, ἀλλὰ δὲν δύνανται νὰ βοηθήσουν, εἶναι ὁ τελετουργικὸς νόμος, ὁ ἠθικὸς νόμος, ἂν θέλετε, ἀκόμη καὶ ἡ φιλοσοφία.
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 10,25-37]
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ
«Καὶ ἰδοὺ νομικὸς τΙς ἀνέστη ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; (:Ἐκεῖ ποὺ κάθονταν, ἰδοὺ σηκώθηκε κάποιος νομοδιδάσκαλος γιὰ νὰ δοκιμάσει τὸν Χριστὸ καὶ νὰ ἀποδείξει ὅτι δὲν γνώριζε ὁ Ἰησοῦς τὸν νόμο καὶ Τοῦ εἶπε: ''Διδάσκαλε, ποιό ἔργο ἀρετῆς ἢ ποιά θυσία πρέπει νὰ κάνω γιὰ νὰ κληρονομήσω τὴ μακάρια καὶ αἰώνια ζωή;''). Ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτόν, Ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, Ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης [τῆς] καρδίας σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ἰσχύϊ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Σας γνωστοποιώ, λοιπόν, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα δεν αποτελεί ανθρώπινη επινόηση· διότι όχι μόνο οι υπόλοιποι απόστολοι, αλλά κι εγώ δεν το παρέλαβα ούτε το διδάχθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα με αποκάλυψη του Θεού, ο Οποίος απευθείας μου φανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Κύριο Ιησού)»[Γαλ.1,11-12].
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως - Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)
Ἀνυπόφορος= ποὺ δὲν μπορεῖ κανείς νὰ τὸν ὑποφέρη, νὰ τὸν ἀνεχθῆ. Πρὸ ἀρκετοῦ χρόνου ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος ἔκαμε μίαν ἐξοργιστικὴν δήλωσιν ὅτι ἡ ψευδοαυτοκεφαλία, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν εἰς τὴν προσωπικήν του ἐν Κιέβῳ ψευδοεκκλησίαν ἀπὸ ἀχειροτονήτους, ἀναθεματισμένους, αὐτοχειροτονήτους καὶ σχισματικοὺς εἶναι ὁμοία μὲ τὰς ἄλλας ὑπαρχούσας αὐτοκεφαλίας.
Μία ακόμη επίδειξη δύναμης στη χώρα μας έκανε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα κατά την επίσκεψή του, χθες, 3 Νοεμβρίου, στη Θεσσαλονίκη. Πέρα από μάθημα «δημοκρατίας» θέλησε να μας δώσει και μαθήματα «ιστορίας», ορίζοντας ο ίδιος του, τι ανήκει στο παρελθόν και τι στο παρόν του ιστορικού γίγνεσθαι.
Το σκήνωμα του αγίου Νεκταρίου λίγες ώρες μετά την
κοίμηση του.
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ: Ο Νεκτάριος (Αναστάσιος Κεφαλάς), γεννήθηκε στην Σηλυβρία (1/10/1846). Ήταν το 5ο από τα 6 παιδιά, φτωχής οικογένειας. Καθώς η οικογένειά του αδυνατούσε να συντηρήσει τα μέλη της και η γενέτειρά του δεν είχε σχολείο μέσης εκπαίδευσης, πήγε στην Πόλη, σε ηλικία 13 ετών, όπου τα πρώτα χρόνια ήταν σκληρά.
(δηλαδή, περί του πώς πρέπει να δεχόμαστε τον κάθε έλεγχο, σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές)
Ο άγιος Νεκτάριος έγραψε το βιβλίο «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ», στο οποίο αναπτύσσει όλον τον πλούτο των ηθικών και θρησκευτικών γνωμών των Πατέρων της Εκκλησίας. Κατά την συγγραφή του δημιουργήθηκε η επιθυμία να γράψει ένα παρόμοιο ακόμη βιβλίο ηθικοθρησκευτικό, στο οποίο να αποθησαυρίσει όλα τα σχετικά ρητά της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Έτυχε να πέσει όμως στα χέρια του ένα σύγγραμμα του αρχαιοτάτου οσίου ανδρός Αντιόχου, του 7ο αιώνα, με 130 Λόγους προς Ευστάθιον ηγούμενον, με ανάλογο περιεχόμενο. Ο Άγιος Νεκτάριος τους επιμελήθηκε και τους εξέδωσε τελικά με τίτλο: «ΠΑΝΔΕΚΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΡΑΦΩΝ», προς ηθική ωφέλεια των χριστιανών:
68ος Λόγος, Αντιόχου του εκ Γαλατίας, Μοναχού της Λαύρας του Αγίου Σάββα:
Ἡ παιδαγωγική τοῦ ἁγίου Νεκταρίου
Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος
Ὁ ἅγιος Νεκτάριος -κατά κόσμον Ἀναστάσιος Κεφαλᾶς- καταγόμενος ἀπό τή Σηλυβρία τῆς ἀνατολικῆς Θράκης γαλουχήθηκε μέσα στό οἰκογενειακό του περιβάλλον μέ τήν πατροπαράδοτη πίστη καί τήν ἀγάπη στήν πατρίδα. Ἡ ζωή του ἦταν μιά πολυκύμαντη ἱερή πορεία ἑβδομηντατεσσάρων χρόνων, κατάφορτη ἀπό τούς καρπούς τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Βρέθηκε, ἀπό ξενιτεμένο φτωχό παιδί, ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας· ἀπό ἐξόριστος, διευθυντής Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς· ἀπό φτωχό γεροντάκι σέ ἕνα κρεβάτι τῆς τρίτης θέσης τοῦ Ἀρεταίειου νοσοκομείου, ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἀξίζει νά δοῦμε κάποιες ἀπό τίς παιδαγωγικές ἀρχές του, καθώς ἐπί 41 χρόνια διακόνησε ἄριστα ὡς διδάσκαλος καί ὡς ποιμένας.
Ο Αγ.Νεκτάριος εμφανίζεται ολοζώντανος - ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ - YouTube
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ π.ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΑΦΕΙΡΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:
Η Αγία Γραφή παρέχει πολλές μαρτυρίες για τη δράση των αγγέλων. Έτσι, μετά από τη πτώση των πρωτοπλάστων, άγγελοι φυλάσσουν το Παράδεισο, άγγελοι εμφανίζονται στον Αβραάμ, τον Λωτ, στην έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο και σε πολλούς Προφήτες. Ακόμη, άγγελοι μνημονεύονται κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και καθ΄ όλη τη πορεία του Ιησού από τη Γέννηση μέχρι ην Ανάληψή του.
«Είναι γνωστό ότι δεν χρειάζεται να δει ένα θαύμα για να πιστέψει κάποιος, αλλά χρειάζεται να πιστεύει για να δει ένα θαύμα. Εξ άλλου, αυτό μας το επιβεβαιώνει και ο Κύριός μας «…ἡ πίστις σου σέσωκε σὲ», έλεγε σε όποιον πήγαινε κοντά του με πίστη και τον θεράπευε.
ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ [:Λουκᾶ 10,16-21]
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
«Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου (:Διότι ὅποιος ἀκούει ἐσᾶς καὶ ὑπακούει σὲ σᾶς, ἀκούει ἐμένα καὶ ὑπακούει σὲ μένα. Καὶ ὅποιος παρακούει ἐσᾶς, παρακούει ἐμένα. Κι ἐκεῖνος ποὺ παρακούει ἐμένα, παρακούει τὸν Θεό, ποὺ μὲ ἔστειλε στὸν κόσμο. Κάθε λοιπὸν παρακοὴ καὶ περιφρόνηση ποὺ θὰ δείξουν οἱ ἄνθρωποι σὲ σᾶς εἶναι σὰν νὰ τὴν δείχνουν στὸν ἴδιο τὸν ἐπουράνιο Θεό. Ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν περιοδεία τους οἱ ἑβδομῆντα μαθητὲς μὲ χαρὰ κι ἔλεγαν: «Κύριε, ἀκόμη καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσονται σὲ μᾶς μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός Σου)» [Λουκᾶ 10,16-17].
ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ [:Ἑβρ. 2,2-10]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος (:Καὶ ἀλίμονό μας ἐὰν πέσουμε ἔξω· διότι, ἐὰν ὁ νόμος ποὺ ἀνήγγειλε ὁ Θεὸς στὸν Μωυσῆ διαμέσου ἀγγέλων)», λέγει, «ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν (:ἀποδείχτηκε ἔγκυρος καὶ ἰσχυρός, καὶ κάθε παράβασή του καὶ παρακοὴ τιμωρήθηκε δίκαια μὲ τὴν ἀνάλογη τιμωρία), πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη (:πῶς ἐμεῖς θὰ ξεφύγουμε τὴν τιμωρία, ἐὰν ἀμελήσουμε μιὰ τόσο μεγάλη καὶ σπουδαία σωτηρία; Τὴ σωτηρία αὐτὴ δέν μᾶς τὴ γνωστοποίησαν κάποιοι ἄγγελοι, ὅπως ἔγινε στὸν νόμο, ἀλλὰ ἀφοῦ ἄρχισε νὰ τὴν κηρύττει ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, μᾶς τὴν παρέδωσαν ὡς ἀληθινὴ καὶ ἀξιόπιστη οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ποὺ τὴν ἄκουσαν κατευθεῖαν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου)» [Ἑβρ. 2,2-3].
