Εἶναι συνεργοὶ στὴν αἵρεση καὶ στὴν
καλλιέργεια τῆς «οἰκουμενικῆς συνειδήσεως» τοῦ ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας
Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου
Πολλοὶ
πιστοὶ σήμερα ἀναρωτιοῦνται, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συμβαίνουν σήμερα στὴν Ἐκκλησία
πράγματα τρομερὰ καὶ φοβερά, ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νὰ ἐπικρατεῖ παντοῦ
καὶ οἱ ποιμενάρχες Της νὰ συμπράττουν ἢ νὰ σιωποῦν συνεργώντας μὲ αὐτήν τους τὴν
σιωπή;
Ἡ ἀπάντηση
εἶναι ἁπλή: Ἐπειδὴ εἶναι σχεδὸν ὅλοι τους εἴτε μὲ τὸ ἕνα εἴτε καὶ μὲ τὰ δύο
πόδια μέσα στὴν αἵρεση. Αὐτοὶ οἱ λίγοι ποὺ δὲν ἀνήκουν στὶς δύο πρῶτες
κατηγορίες, σιωποῦν γιὰ τὸν φόβο τῶν Ἰουδαίων ἢ ἔχουν ἐξαγοραστεῖ μὲ ἀνθρώπινες
τιμὲς καὶ διακρίσεις καταργώντας τὸν Παύλειο λόγο: «Ἢ ζητῶ σὲ ἀνθρώπους νὰ ἀρέσω; Ἂν ἀκόμα ἐπιδίωκα νὰ ἀρέσω σὲ ἀνθρώπους,
δὲ θὰ ἦμουν δοῦλος τοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. 1, 10). Ὅλοι οἱ ἄλλοι ὅμως δὲν ἀντιδροῦν,
γιατὶ ὅλοι αὐτοὶ εἶναι «οἱ λύκοι βαρεῖς οἱ μὴ
φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς
ὀπίσω αὐτῶν» γιατί, ὅπως θὰ ἀποδειχθεῖ στὶς
ἑπόμενες σειρές, εἶναι μέρος τοῦ οἰκουμενιστικοῦ μηχανισμοῦ μιᾶς καί, εἴτε
σπούδασαν σὲ οἰκουμενιστικὰ κέντρα, εἴτε διδάσκουν σ’ αὐτὰ, εἴτε συνεργάζονται
μὲ αὐτὰ τὰ κέντρα! Κέντρα ποὺ χρηματοδοτοῦνται ἀπὸ τὸ Βατικανὸ ἢ τὸ Π.Σ.Ε., ὅπως: