Εἰς οὐδέν ἐκ τῶν δύο Δελτίων
Τύπου (12 καὶ 16.10.2019) τῆς Ἱεραρχίας διὰ τὸ «Οὐκρανικὸν» δὲν
ἀναφέρεται ἤ συνάγεται ἀπὸ τὰ συμφραζόμενα ὅτι ἡ «ἀπόφασις» ἐλήφθη διὰ
ψηφοφορίας (ἀλλὰ οὔτε «διὰ βοῆς», ὡς μετέδωσαν κάποια μέσα).
Τοῦ κ. Παναγιώτου Κατραμάδου
Ἤδη ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐδῶ καὶ δέκα
χρόνια ἔχει προχωρήσει εἰς τὴν ἀξιέπαινον διενέργειαν ἐπιστημονικῶν
συνεδρίων -καὶ ἐκδόσεως τῶν πρακτικῶν αὐτῶν- προκειμένου νὰ τιμήση τὰ
200 ἔτη ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴν Ἐθνεγερσίαν. Πολλὰ ἐλέχθησαν καὶ ἐγράφησαν καὶ
ἀναμένονται ἀκόμη περισσότερα νὰ κατακλύσουν τὸν δημόσιον χῶρον τὸ
ἑπόμενον διάστημα. Τί εἶναι αὐτὸ ὅμως τὸ ὁποῖον μᾶς ἀπέμεινε σήμερα ἀπὸ
τὴν Παλιγγενεσίαν; Ἡ ἐλευθερία; Μήπως δὲν εἴμεθα ὑπόδουλοι τῶν
μνημονίων; Ἡ δημιουργία κράτους; Μήπως δὲν ἀπωλέσαμεν τὴν κυριαρχίαν μας
μετὰ τὴν εἴσοδόν μας εἰς τὴν Ε.Ε.; Ἡ δημοκρατία; Μήπως δὲν ζῶμεν εἰς
τὴν «δημοκρατίαν τῆς Βαϊμάρης»; Ἡ συγκρότησις τοῦ ἔθνους; Μήπως οἱ
Πρωθυπουργοὶ νῦν καὶ τέως δὲν ἐδήλωσαν ὅτι θὰ λύσωμεν τὴν
ὑπογεννητικότητα μὲ τοὺς μετανάστας; Ἕνα καὶ μοναδικόν μᾶς ἀπέμεινεν: ὁ
ἀγὼν ὑπὲρ τῆς πίστεως! Αὐτὸς ἦτο ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἀγὼν τῶν ἡρώων καὶ
ἐθνομαρτύρων τοῦ 1821 καὶ αὐτὸς παραμένει ὁ μοναδικός, τὸν ὁποῖον δὲν
δύναται νὰ στερήση κανεὶς ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας.