πηγή
OMOΛΟΓΙΑ:
ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ........Οταν εμεις αγωνιζομασταν τον Τιτάνιον Αγώνα υπέρ της Ιεράς Ολκάδος, οι ....αλλοι, οι πολλοι Αποδεκτες,
αιθεροβατουσαν και ονειροπολουσαν, ή και κολακευαν τους Φθορους
ρασοφορους που ασχημονουσαν ως ονοι στα Θυσιαστηρια της Εκκλησιας. Ετσι
και σημερα η καταστασι των Εκκλησιαστικων μας πραγματων ειναι παραπανω
απο Αθλια και Παναθλια και οδευει ακομα την μεγαλη κατρακυλα.... Και
υπαιτιοι ειναι ολοι αυτοι, οι διαφοροι Καψανηδες και Θεοκλητοι
Διονυσιατες και οι ομοιοι τους, που αντι να λενε τα πραγματα με το ονομα
τους και να εφαρμοζουν κατα γραμμα την Διαχρονικη Πρακτικη της
Εκκλησιας και των Αγιων Πατερων, αυτοι συμμαχουσαν με
τους Κακους
Παραβατες της Ασχημοσυνης δημιουργησαντες καταστασεις απαραδεκτες στον
εκκλησιαστικο χωρο, που θα πληρωνουμε για πολλες ακομα δεκαετιες....Ο
νομος της Θειας Δικαιοσυνης, τιμωρει οχι μονον τους πρωταιτιους ή τους
ηθικους αυτουργους και τους υποστηρικτες των Αθλιων, αλλα και τις
επομενες γενεες......
 |
| Ο ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ |
«Κατησχήνθησαν(καταντροπιάστηκαν) οι Μοιχοί (δεσποτάδες)….
Τι ποιήσω, ίνα υμίν αξίαν αποδώ της αγάπης την αμοιβήν;
Αξίαν μεν ού δύναμαι, ήν δε έχω, δίδωμι….
Ουδείς έχει τέκνα τοιαύτα, ουδείς αγέλην (ποίμνιο) τοιαύτην, ουδείς άρουραν ούτως ευθαλή (γή τόσο ανθηρή).
Ου χρεία μοι γεωργίας (να την καλλιεργώ).
Εγώ καθεύδω, και οι στάχυες κομώσιν (ωριμάζουν).
Ου χρεία μοι πόνου.
Εγώ ησυχάζω, και τα πρόβατα των λύκων (των δεσποτάδων) περιγίνονται (νικούν).
Τι υμάς καλέσω;
Πρόβατα ή ποιμένας ή κυβερνήτας ή στρατιώτας και στρατηγούς;
Πάντα υμίν αληθεύω τα ρήματα (αποδεικνύονται αληθινά για σας).
Όταν ίδω την ευταξίαν (πειθαρχίαν), πρόβατα καλώ.
Όταν ίδω την πρόνοιαν, ποιμένας προσαγορεύω.
Όταν ίδω την σοφίαν, κυβερνήτας ονομάζω.
Όταν ίδω την ανδρείαν και την ευτονίαν (γενναιότητα), στρατιώτας και στρατηγούς υμάς άπαντας λέγω.
Ω πόνος, ώ πρόνοια λαού.
Ηλάσατε (απομακρύνατε) τους λύκους (τους δεσποτάδες) και ουκ αμεριμνήσατε (δεν αδιαφορήσατε)…
Οι μεθ’ ημών (δεσποτάδες) καθ’ ημών γεγόνασιν.
Οι μεθ’ ημών (δεσποταδες) το πλοίον κυβερνώντες, το πλοίον καταποντίσαι ηθέλησαν.
Εθαύμασα υμών την σύνεσιν.
Ταύτα λέγω, ουκ εις στάσιν υμάς αλείφων(ετοιμάζων).
ΣΤΑΣΙΣ γαρ τα εκείνων,
τα δε υμέτερα ΖΗΛΟΣ» (ΕΠΕ 33,432).
Λαρισαικα20180930_11301739 by on Scribd
