Απών ο κ. Θεόκλητος Φλωρίνης από το Πισοδέρι. Εγκαινίαζε το "στοιχειωμένο" επισκοπικό μέγαρό του

«Θεόκλητε, αν οι Χριστιανοί της Φλώρινας   δεν έχυναν το αίμα, οι δεσποτάδες  σαν κι εσέ δε θα φορούσαν στέμμα!»

   Πάντοτε χειραγωγούμενος και μηδέποτε   ηγούμενος

π. Σωτηρίου Παρδάλη

Εφημερίου Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Φλωρίνης 
Εγκαίνια ή επέτειοι αγώνων!

Του στοιχειωμένου επί πολλά χρόνια Μητροπολιτικού Μεγάρου επί τέλους η ανακαίνιση του τελείωσε…… και με τα εγκαίνια του , 17 Ιουνίου, άνοιξαν τις θύρες του για να «απολαύσουμε» αυτό το «θαύμα»! που χρειάστηκαν 16 ολόκληρα χρόνια για να γίνει!

Την ίδια ημέρα 17 Ιουνίου 2019, ένα χρόνο μετά από την αποφράδα ημέρα της υπογραφής της «Συμφωνίας των Πρεσπών» αποφάσισαν οι Παμμακεδονικές Οργανώσεις πολύ νωρίτερα, να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις μνήμης για την αντίσταση των Ελλήνων Μακεδόνων κατά της υπογραφής στο χώρο αυτό που έγινε η αντίσταση και η μάχη με τα ΜΑΤ.

Δεν γνωρίζω πόσο «λιτά» έγιναν τα εγκαίνια του Μητροπολιτικού Μεγάρου γιατί δεν με ενδιέφερε, γι’ αυτό προτίμησα να παραβρεθώ σε μια άλλη εκδήλωση στο Πισοδέρι , για να τιμήσουμε τους αγωνιστές και αγνούς σημερινούς Μακεδόνες Έλληνες, που αντιστάθηκαν πριν ένα χρόνο κατά της επαισχύντου υπογραφής της «Συμφωνίας των Πρεσπών» και δέχθηκαν τα κλομπς και τα χημικά των ΜΑΤ, και κινδύνευσαν από αναπνευστικά προβλήματα, αλλά και τραυματίσθηκαν σοβαρά από τις βίαιες επιθέσεις των ΜΑΤ και βάφοντας τις Σημαίες που κρατούσαν με το αίμα τους.

Ένα χρόνο μετά , δυστυχώς η τοπική Εκκλησία μας, λησμόνησε τα γεγονότα του Πισοδερίου και προτίμησε να εγκαινιάσει ένα κτήριο και όχι να τιμήσει τους αγωνιστές που αντιστάθηκαν, σε μια λιτή και απέρριτη πράγματι εκδήλωση του Πισοδερίου. Η εκδήλωση είχε αποφασιστεί πολύ νωρίς και ήταν σε γνώση του Επίσκοπου μας, και ταπεινά φρονούμε ,ότι δεν έπρεπε να ορίσει την ίδια ημέρα τα εγκαίνια του Μητροπολιτικού Μεγάρου. Επαναλαμβάνω , δυστυχώς, η σημερινή «Εθναρχούσα» Εκκλησία έλαμψε με την απουσία της, προς χαρά των προδοτών του ξεπουλήματος της Μακεδονίας.

Δεν με έννοιαξε, αν το βράδυ ο Επίσκοπός μου π. Θεόκλητος κοιμήθηκε σ’ ένα ολοκαίνουργιο κρεβάτι μ’ ένα αφράτο στρώμα σ’ ένα πολυτελέστατο Μέγαρο με όλα το κομφόρ, γιατί μέσα μου τριγύριζαν τα λόγια του Χριστού «Αι αλώπεκες φωλεές έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη» (Ματθ. 8,20). Αλλά με στενοχώρησε που περιφρόνησε την αγωνία των μελών των Παμμακεδονικών Οργανώσεων της υφηλίου, που συνεχίζουν τους αγώνες τους με αμείωτο ζήλο, με κάθε κίνδυνο και δεν παραβρέθηκε στην εκδήλωση συμπαράστασης για τους αγώνες τους και θα προσέδιδε μεγαλύτερη αίγλη .

 Δεν με ενδιαφέρει, αν ο Επίσκοπός μας, θα δέχεται στην πολυτελέστατη «αίθουσα του θρόνου» του Μεγάρου του, μπροστά μου έχω την εσταυρωμένη αγάπη του Κυρίου μας, τον θρόνο του Σταυρού, και ήθελα τον Επίσκοπό μου ένα χρόνο μετά την αποφράδα ημέρα της υπογραφής της «Συμφωνίας των Πρεσπών» να καθίσει στο ιστορικό Δεσποτικό θρόνο του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής του ηρωϊκού και ιστορικού Πισοδερίου και να αναπέμψει δέηση γρήγορης ακύρωσης αυτής της βλαβερής συμφωνίας για την Ελλάδα και να ανακηρύξει την 17^ην Ιουνίου ημέρα μνήμης και πραγματοποίησης αναλόγων εκδηλώσεων για την μεγάλη αυτή αντίσταση του λαού , ως Επίσκοπος της Μητροπολιτικής του περιοχής .

Δεν με ένοιαξε ποιοι πήραν «τιμητικές» πλακέτες, με το αζημίωτο βέβαια, για την βοήθεια ανακαίνισης του Μητροπολιτικού Μεγάρου, γιατί τα χρήματα προέρχονταν από τους φόρους του Ελληνικού Λαού, και όχι από την τσέπη των «τιμηθέντων». Με έθλιψε όμως ότι δεν τιμήθηκαν οι αγωνιστές της αντίστασης για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.

Ο λαός κρίνει και οι ιστορικοί του μέλλοντος καταγράφουν.

Φλώρινα 17/06/2019
============================================================

Σχόλια

ΦΙΛΙΣΤΩΡ

Ιούνιος 18, 2019 at 1:39 μμ

Στις 3 Οκτωβρίου του 1971, επί των ημερών του μακαριστού Αυγουστίνου εγκαινιάσθηκε το μητροπολιτικό μέγαρο της Φλωρίνης.

Αντιγράφουμε από το περιοδικό «ΣΑΛΠΙΓΞ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», τεύχος 39, Οκτώβριος 1971, επίσημο όργανο της μητροπόλεως, το ακόλουθο απόσπασμα της μνημειώδους ομιλίας του αοιδίμου ποιμενάρχου, σχετικά με τα εν λόγω εγκαίνια: «Αλλ ενώ ως εκκλησιαστικός ηγέτης χαίρω διά την αποπεράτωσιν του έργου τούτου, ως άτομον όμως, επιτρέψατε να εξομολογηθώ δημοσίως , λυπούμαι μάλλον ή χαίρω. ΠΙΣΤΕΥΣΑΤΕ ΜΟΙ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΘΑ ΕΠΕΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΖΩ ΥΠΟ ΣΚΗΝΑΣ ΠΑΡΑ ΕΙΣ ΜΕΓΑΡΟΝ. Πιστεύσατέ μοι, νοσταλγώ τας ημέρας εκείνας, κατά τας οποίας ως ιεροκήρυξ του λαού και του στρατού έζων εις σκηνάς και ταπεινά οικήματα, συγκακουχούμενος τω λαώ του Θεού.

ΤΟ ΜΕΓΑΡΟΝ ΤΟΥΤΟ ΩΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΔΕΝ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙ. ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΙΝ ΜΟΥ (είναι ευρύτατα γνωστή η παροιμιώδης ασκητικότητα, απλότητα και αφιλοχρηματία του μακαριστού). Όταν ενθυμούμαι τον Κύριόν μου , ο οποίος δεν είχε ιδίαν οικίαν και εις τον ερωτήσαντα αυτόν πού μένει, απήντησεν ότι «αι αλώπεκες φωλεούς έχουσιν και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη» (Ματθ. 8,20), ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΥΣΩ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΟΙΑΥΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΙΝ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΑΙ ΗΜΩΝ ΤΩ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕΝ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΗΓΕΙΡΟΝ ΤΟΙΥΤΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ!Ταπεινόν οίκημα θα ήρκει δι εμέ. Αλλ εφόσον εύρομεν το μέγαρον τούτο με τόσας ιστορικάς αναμνήσεις εκ του εθνικού και θρησκευτικού βίου του Γένους, εθεωρήσαμεν καθήκον να το διατηρήσωμεν ως ιστορικόν μνημείον , το οποίον θα υπενθυμίζη εις τας νεωτέρας γενεάς το παρελθόν, πηγήν , ως είπομεν, διδαγμάτων και εμπνεύσεων.

Ημείς ως άτομον, κλίνοντες πλέον προς τας δυσμάς του βίου μας, ολίγον χρόνον θα μείνωμεν εν αυτώ. «Ου γαρ έχομεν μένουσαν πόλιν αλλά τη μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ. 13, 14). Ελπίζομεν δε, με την χάριν του Κυρίου, ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΘΩΜΕΝ ΕΚ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΛΑΜΨΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΩΜΕΝ ΤΡΟΠΟΝ ΖΩΗΣ (Σ.Σ. όπως και πράγματι έγινε και όπως γνωρίζουν και οι πέτρες στη Φλώρινα). Η ζωή μας έχει ως κανόνα το αποστολικόν ρητόν «έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα» (Α Τιμ.6,8).

Ημείς, μετ ολίγον φεύγομεν. Το κτίριον όμως θα μείνη. ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΤΙΡΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑΝ, ΕΦ ΟΣΟΝ ΟΙ ΕΝ ΑΥΤΩ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΕΣ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΙΔΕΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. ΑΛΛΩΣ ΘΑ ΙΣΧΥΣΗ ΔΙ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ «ΙΔΟΥ ΑΦΙΕΤΑΙ Ο ΟΙΚΟΣ ΥΜΩΝ ΕΡΗΜΟΣ», (ΜΑΤΘ. 28, 39) ΚΑΙ «ΟΥ ΜΗ ΑΦΕΘΗ ΩΔΕ ΛΙΘΟΣ ΕΠΙ ΛΙΘΟΝ , ΟΣ ΟΥ ΚΑΤΑΛΥΘΗΣΕΤΑΙ».

Ολόκληρο το μνημειώδη λόγο του αειμνήστου ιεράρχου μπορεί κανείς να αναζητήση και ανεύρη στο προαναφερθέν τεύχος της «ΣΑΛΠΙΓΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ». Στο πρώτο και μεγαλύτερο μέρος του λόγου του π.Αυγουστίνου περιέχεται εκτενής αναφορά, μετά λεπτομερειών, του ιστορικού της ανεγέρσεως του μεγάρου και η σύνδεσή του με κορυφαία ιστορικά γεγονότα της περιοχής και του Έθνους.

Ας ελπίσουμε ότι η παρακαταθήκη του π.Αυγουστίνου, παρακαταθήκη λιτότητος, ασκητικότητος και καλώς εννοουμένης αυστηρότητος, θα εμπνέει και τους νέους ενοίκους του ανακαινισθέντος μητροπολιτικού μεγάρου, ο δε πονεμένος λαός του Θεού θα βρίσκει καταφύγιο αναψυχής και παρηγοριάς σε αυτό στις ποικίλες ανάγκες του.

πηγή

ΠΟΣΟ ΣΤΟΙΧΙΣΕ;

Πακτωλος χρηματων ξοδευτηκε για την νεα ανακαινιση του Μητροπολιτικου Μεγαρου Φλωρίνης, που κρατησε 18 χρονια!!!