Ἀντι-Επιτίμιο, Προ-Επιτίμιο,
Ὑπερ-Τιμή
Προ-Επιτίμιο, Ὑπέρ-Τιμή
Μετά τό προπατορικό ἁμάρτημα, ὁ Διάβολος ἀντί θανάτου εἶδε τήν
γέννησι νέων ἀνθρώπων καί αἰφνιδιάσθη.
Ἀντί γιά τό Ἐπιτίμιο τοῦ θανάτου
καί τήν ἐξαφάνισι τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, εἶδε τό Ἀντι-Επιτίμιο, τό Προ-Επιτίμιο, δηλ. τή γέννησι νέων ἀνθρώπων.
Κάτι ὅμως ἀκόμη ἀπουσίαζε. Κάτι τό ξεχωριστό καί μοναδικό. Ἡ μία
ἡ Μοναδική Γέννησις. Ἡ του Υἱοῦ καί Λόγου. Ἡ ἔλευσις τοῦ Κυρίου στή γῆ.
Μέ τήν Ἐν-ανθρώπισι, ἔχουμε
τήν Ὑπέρ-Τιμή.
Μέ τήν Ἐνσάρκωσι, τοῦ Κυρίου μας καί τή Γέννησί του μᾶς δωρίζει
τήν Ἐν-θέωσι.
Ὁ
Θεός ἐδημιούργησε τόν κόσμο καί ἑπτά φορές ἡ Ἁγ. Γραφή ἀναφέρει «καί εἶδε ὅτι
καλόν». Τήν ὀγδόη φορά ὅταν τά εἶδε ὅλα
μαζί τά ἔργα Του εἶπε·
Στό
τέλος ὅμως εἶπε καί «Ἰδού», ὅτι δέν εἶναι μόνον «καλά», ἀλλά «καλά λίαν» .
Ὅμως
κάτι ἀπουσιάζει ἀπό τό λίαν καλῶς, γιά νά γίνη ἄριστα. Νά τώρα τό ἄριστα πραγματοποιεῖται
μέ τήν Γέννηση τοῦ
Κυρίου.
Πάρε τά Δῶρα τῶν Μάγων
«Τό τρισόκλεον δῶρον προσκομίσατε».
Βρίσκόμαστε
μπροστὰ στὴ Φάτνη τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριος μᾶς προσκαλεῖ, ἀντί νά προσφέρουμε
δῶρα, ἐμεῖς νά παραλάβουμε τά δῶρα τῶν Μάγων:
-Πάρε,
μᾶς νεύει, ἀπὸ τὴ φάτνη μου τὸ χρυσάφι ποὺ εἶναι στὴν ἄκρη αὐτὴ ἐδῶ. Πάρε το, κάνε το ΑΓΑΠΗ καὶ σκόρπα το
ἁπλόχερα.
-Ἀκόμη,
πάρε καὶ τὸ λίβανο.
Πάρε τον καὶ κάνε τον ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Γιὰ κάθε ψυχὴ ταλαιπωρημένη καί πονεμένη.
-
Θέλεις καὶ τὴ σμύρνα;
Πάρε την καὶ αὐτήν καί κάνε την ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ. Ξόδεψε την γιὰ τοὺς ἄλλους μέ τρυφερότητα....
Ἡ δύναμίς σου Βασιλιᾶ μου
Ἄκου τά σήμαντρα τῆς ἐκκλησιᾶς
Ντάν! Ντάν! γεμίζουν τόν ἀγέρα
Τί κι ἄν πολέμου ἀκούγεται βουή
κι ἀτομοβόμβα καί φοβέρα;
Χριστός γεννᾶται! Μές τήν ταπεινή
τή φάτνη σταματᾶ ἡ ματιά μου.
-Πές μου, δέν εἶν' ἡ δύναμη τῆς γῆς
ὅλη δική σου Βασιλιά μου; (Χλόη Ἀχαϊκοῦ).
Ὕμνος Χριστουγέννων, ψαλλόμενος κατά τό «Χριστός Ἀνέστη»
«Χριστός
ἐτέχθη ἐκ γαστρός,
Σαρκί
τήν σάρκα ἁγιάσας,
Εἰς
βροτούς τούς γηγενεῖς,
Χάριν
χαρισάμενος».
|
«Χριστός
Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν
Θανάτῳ
θάνατον πατήσας
Καί
τοῖς ἐν τοῖς μνήμασιν
ζωήν χαρισάμενος».
|
