Κάθε παρομοίωση ή παραλληλισμός με τους Αγωνιζομένους Χριστιανούς εἶναι απολύτως επιτυχής.
Ὅσοι εγκατέλειψαν "εμήδισαν" καίγεται η καρδιά τους.
Προσευχή του Ιερεμία.
"Μέ εξηπάτησες Κύριε, μέ δελέασες Κύριε, καί σού παραδόθηκα. Μέ άρπαξες μέ δύναμι καί βγήκες νικητής. Εμένα έχουν πάντα στόχο οι χλευασμοί τους. Όλοι μέ ειρωνεύονται. Κάθε φορά πού εξαγγέλλω τού Κυρίου τό λόγο, θά πρέπει νά φωνάζω “βία! Αρπαγή!” Γι’ αυτό μέ κοροϊδεύουν καί μέ περιφρονούν αδιάκοπα.
Αλλά όταν λέγω μέσα μου: “Άς ξεχάσω τόν Κύριο. Άς μή ξαναμιλήσω εξ ονόματός Του”, τότε ο λόγος Σου στήν Καρδιά μου γίνεται φωτιά, καί καίει βαθιά στά κόκκαλά μου. Απόκαμα δέν τόν συγκρατώ-δέν αντέχω πιά. Άκουσα πολλούς νά ψιθυρίζουν: “Ο τρόμος από παντού. Πάμε νά τόν καταγγείλουμε στίς αρχές!” Όλοι οι φίλοι μου παραφύλαγαν νά βρούν τό αδύνατο σημείο μου καί έλεγαν: “Κάτι απερίσκεπτο θά πεί. Καί τότε θά τον παγιδεύσουμε καί θά τόν εκδικηθούμε”.
Αλλά Εσύ Κύριε, είσαι στό πλευρό μου ωσάν γενναίος πολεμιστής. Για τούτο καί όσοι μέ καταδιώκουν θά αποτύχουν. Δέν θά μπορέσουν νά μέ νικήσουν. Θά καταντροπιαστούν πού απέτυχαν τά σχέδιά τους. Κι αυτή η ντροπή τους θά κρατήσει αιώνια. Δέν θά λησμονηθεί ποτέ....
Ψάλτε στόν Κύριο! Τόν Κύριο δοξολογήσατε, γιατί απ’ τά χέρια τών κακών ανθρώπων γλύτωσε τόν φτωχό». (Ιερεμ. κ’ 7-11, 13)
Jer 20.7 Ἠπάτησάς με͵ κύριε͵ καὶ ἠπατήθην͵ ἐκράτησας καὶ ἠδυνάσθης· ἐγενόμην εἰς γέλωτα͵ πᾶσαν ἡμέραν διετέλεσα μυκτηριζόμενος· 20.8 ὅτι πικρῷ λόγῳ μου γελάσομαι͵ ἀθεσίαν καὶ ταλαιπωρίαν ἐπι καλέσομαι͵ ὅτι ἐγενήθη λόγος κυρίου εἰς ὀνειδισμὸν ἐμοὶ καὶ εἰς χλευασμὸν πᾶσαν ἡμέραν μου.
20.9 καὶ εἶπα Οὐ μὴ ὀνομάσω τὸ ὄνομα κυρίου καὶ οὐ μὴ λαλήσω ἔτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ· καὶ ἐγένετο ὡς πῦρ καιόμενον φλέγον ἐν τοῖς ὀστέοις μου͵ καὶ παρεῖμαι πάν τοθεν καὶ οὐ δύναμαι φέρειν.
20.10 ὅτι ἤκουσα ψόγον πολλῶν συν αθροιζομένων κυκλόθεν Ἐπισύστητε καὶ ἐπισυστῶμεν αὐτῷ͵ πάντες ἄνδρες φίλοι αὐτοῦ· τηρήσατε τὴν ἐπίνοιαν αὐτοῦ͵ εἰ ἀπατηθήσεται καὶ δυνησόμεθα αὐτῷ καὶ λημψόμεθα τὴν ἐκδίκησιν ἡμῶν ἐξ αὐτοῦ. 20.11 καὶ κύριος μετ΄ ἐμοῦ καθὼς μαχητὴς ἰσχύων· διὰ τοῦτο ἐδίωξαν καὶ νοῆσαι οὐκ ἠδύναντο· ᾐσχύνθησαν σφόδρα͵ ὅτι οὐκ ἐνόησαν ἀτιμίας αὐτῶν͵ αἳ δι΄ αἰῶνος οὐκ ἐπιλησθήσονται. 20.12 κύριε δοκιμάζων δίκαια συνίων νεφροὺς καὶ καρδίας͵ ἴδοιμι τὴν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν ἐν αὐτοῖς͵ ὅτι πρὸς σὲ ἀπεκάλυψα τὰ ἀπολογήματά μου.
20.13 ᾄσατε τῷ κυρίῳ͵ αἰνέσατε αὐτῷ͵ ὅτι ἐξείλατο ψυχὴν πένητος ἐκ χειρὸς πονηρευομένων.
Σεραφείμ Νικολάου
Ὅσοι εγκατέλειψαν "εμήδισαν" καίγεται η καρδιά τους.
Προσευχή του Ιερεμία.
"Μέ εξηπάτησες Κύριε, μέ δελέασες Κύριε, καί σού παραδόθηκα. Μέ άρπαξες μέ δύναμι καί βγήκες νικητής. Εμένα έχουν πάντα στόχο οι χλευασμοί τους. Όλοι μέ ειρωνεύονται. Κάθε φορά πού εξαγγέλλω τού Κυρίου τό λόγο, θά πρέπει νά φωνάζω “βία! Αρπαγή!” Γι’ αυτό μέ κοροϊδεύουν καί μέ περιφρονούν αδιάκοπα.
Αλλά όταν λέγω μέσα μου: “Άς ξεχάσω τόν Κύριο. Άς μή ξαναμιλήσω εξ ονόματός Του”, τότε ο λόγος Σου στήν Καρδιά μου γίνεται φωτιά, καί καίει βαθιά στά κόκκαλά μου. Απόκαμα δέν τόν συγκρατώ-δέν αντέχω πιά. Άκουσα πολλούς νά ψιθυρίζουν: “Ο τρόμος από παντού. Πάμε νά τόν καταγγείλουμε στίς αρχές!” Όλοι οι φίλοι μου παραφύλαγαν νά βρούν τό αδύνατο σημείο μου καί έλεγαν: “Κάτι απερίσκεπτο θά πεί. Καί τότε θά τον παγιδεύσουμε καί θά τόν εκδικηθούμε”.
Αλλά Εσύ Κύριε, είσαι στό πλευρό μου ωσάν γενναίος πολεμιστής. Για τούτο καί όσοι μέ καταδιώκουν θά αποτύχουν. Δέν θά μπορέσουν νά μέ νικήσουν. Θά καταντροπιαστούν πού απέτυχαν τά σχέδιά τους. Κι αυτή η ντροπή τους θά κρατήσει αιώνια. Δέν θά λησμονηθεί ποτέ....
Ψάλτε στόν Κύριο! Τόν Κύριο δοξολογήσατε, γιατί απ’ τά χέρια τών κακών ανθρώπων γλύτωσε τόν φτωχό». (Ιερεμ. κ’ 7-11, 13)
Jer 20.7 Ἠπάτησάς με͵ κύριε͵ καὶ ἠπατήθην͵ ἐκράτησας καὶ ἠδυνάσθης· ἐγενόμην εἰς γέλωτα͵ πᾶσαν ἡμέραν διετέλεσα μυκτηριζόμενος· 20.8 ὅτι πικρῷ λόγῳ μου γελάσομαι͵ ἀθεσίαν καὶ ταλαιπωρίαν ἐπι καλέσομαι͵ ὅτι ἐγενήθη λόγος κυρίου εἰς ὀνειδισμὸν ἐμοὶ καὶ εἰς χλευασμὸν πᾶσαν ἡμέραν μου.
20.9 καὶ εἶπα Οὐ μὴ ὀνομάσω τὸ ὄνομα κυρίου καὶ οὐ μὴ λαλήσω ἔτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ· καὶ ἐγένετο ὡς πῦρ καιόμενον φλέγον ἐν τοῖς ὀστέοις μου͵ καὶ παρεῖμαι πάν τοθεν καὶ οὐ δύναμαι φέρειν.
20.10 ὅτι ἤκουσα ψόγον πολλῶν συν αθροιζομένων κυκλόθεν Ἐπισύστητε καὶ ἐπισυστῶμεν αὐτῷ͵ πάντες ἄνδρες φίλοι αὐτοῦ· τηρήσατε τὴν ἐπίνοιαν αὐτοῦ͵ εἰ ἀπατηθήσεται καὶ δυνησόμεθα αὐτῷ καὶ λημψόμεθα τὴν ἐκδίκησιν ἡμῶν ἐξ αὐτοῦ. 20.11 καὶ κύριος μετ΄ ἐμοῦ καθὼς μαχητὴς ἰσχύων· διὰ τοῦτο ἐδίωξαν καὶ νοῆσαι οὐκ ἠδύναντο· ᾐσχύνθησαν σφόδρα͵ ὅτι οὐκ ἐνόησαν ἀτιμίας αὐτῶν͵ αἳ δι΄ αἰῶνος οὐκ ἐπιλησθήσονται. 20.12 κύριε δοκιμάζων δίκαια συνίων νεφροὺς καὶ καρδίας͵ ἴδοιμι τὴν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν ἐν αὐτοῖς͵ ὅτι πρὸς σὲ ἀπεκάλυψα τὰ ἀπολογήματά μου.
20.13 ᾄσατε τῷ κυρίῳ͵ αἰνέσατε αὐτῷ͵ ὅτι ἐξείλατο ψυχὴν πένητος ἐκ χειρὸς πονηρευομένων.
Σεραφείμ Νικολάου
