Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας
Συνεχίζουν ἀκάθεκτοι τό ἔργο τους οἱ ἐπαγγελματίες τοῦ μίσους καί τοῦ διχασμοῦ. Αὐτοί πού δίχασαν τόν κόσμο, πού ἔπαιξαν σαδιστικά μέ τίς ζωές καί τήν ἀξιοπρέπειά μας, πού ποδοπάτησαν χωρίς προσχήματα καί τίς τελευταῖες ψευδαισθήσεις ἐλευθερίας μας, πού βούτηξαν τά βρωμόχερά τους στό αἷμα τῶν Ἑλλήνων καί πού ἐξακολουθοῦν ἀκόμη καί τώρα, ἀντί νά συρθοῦν στά λαγούμια τους, νά φορτώνουν με ἄθλιες ταμπέλες καί νά ἐξυβρίζουν ξετσίπωτα ὅσους ἀρνοῦνται νά πιστέψουν τά ἐλεεινά ψέματά τους καί νά ὑποταχθοῦν ἑκουσίως στή μπόχα τους.
Καί ἀπό κοντά βεβαίως σέ ὅλους αὐτούς τούς ἀχρείους, σέ συνεχές καί ἀρμονικό ἰσοκράτημα, καί ἅπαντα τά καθεστωτικά λιβανιστήρια: κόμματα, ἀποκόμματα, παλιοφυλλάδες καί κοπροκάναλα, ἀνεκδιήγητα ρασοφόρα δεκανίκια, δικαιωματάδες κάθε λογῆς, «κινήματα», ὁμαδοῦλες καί ἀνθυπογκρουπούσκουλα (ὅπως λ.χ. ἐκεῖνο τοῦ θλιβεροῦ «γκουρού» τῆς ἀριστεροφανοῦς ψευτοπατριδοφροσύνης), στούς προβληματικούς ἐγκεφάλους τῶν ὁποίων ἡ ἀριδήλως χρήζουσα ἱατρικῆς προσέγγισης (καί βοήθειας) ἀντιρωσική τους ψύχωση εἶναι καί τό μόνο πρᾶγμα πού ἔχει κατορθώσει τό ἕως χτές ἀκατόρθωτο: νά ξεπεράσει σέ ἔνταση ἀκόμη καί τήν ἐπί δύο συναπτά ἔτη διαστροφική τους ἐμμονή στό ἐλεεινό μυθολόγημα τῆς ψευτοπανδημίας.
Καί ἐπιμένουν φυσικά ὅλοι αὐτοί οἱ κακομοίρηδες νά μήν τολμοῦν νά ψελλίσουν οὔτε λέξη ἀπό τήν καταρρακτώδη ἀλήθεια πού κατακλύζει πιά τά πάντα (ἀλλά αὐτοί ἀρνοῦνται ἐμμονικά νά τή δοῦν): οὔτε λέξη ἀπό τά καταιγιστικά ἀποκαλυπτήρια τοῦ ἀποτρόπαιου θανατικοῦ καί τῶν λοιπῶν φρικτῶν παρενεργειῶν τῶν ἐμβολιασμῶν, οὔτε λέξη γιά ὅσα ὑφίσταται σταθερά ὁ τόπος ἀπό τόν φασιστικό καθεστωτικό βόθρο, οὔτε λέξη γιά τό ἀπίστευτο πογκρόμ σέ βάρος τῶν ἀγωνιστῶν ὑγειονομικῶν.
Καί ἀφοῦ ὅλοι αὐτοί οἱ ξεδιάντροποι, πού βαυκαλίζονται πώς εἶναι οἱ ἔξυπνοι καί οἱ προοδευτικοί ἀπέναντι σέ ἐμᾶς τούς ψεκασμένους, δέν λένε λέξη γιά ὅλα ὅσα ἐκτυλίσσονται καθημερινά ὁλόγυρά τους, τί περιμένετε δηλαδή νά ποῦν γιά τό ναζιστικό καθεστώς τοῦ φυτευτού νατοϊκοῦ καρνάβαλου τῆς Οὐκρανίας, γιά τόν φρικώδη ὀκταετῆ διωγμό τῶν ρωσόφωνων, γιά τίς διώξεις τῶν ὀρθοδόξων ἀπό τό ἐπίσημο σατανοσιωνιστικό σκυλολόι καί τήν «αὐτοκέφαλη» ψευτοεκκλησιαστική συμμορία του; Ἤ τί εὐρύτερα νά ποῦν γιά τόν νεοταξίτικο ζόφο πού σκεπάζει τόν πλανήτη, ὄχι συγκαλυμμένος καί κρυφός, ἀλλά ἐπίσημα καί ἀπροσχημάτιστα πλέον διακηρυγμένος ἀπό τό παγκόσμιο σατανοκίνητο διευθυντήριο καί τά ὄργανα του, μαζί μέ τούς ξετσίπωτους ὕμνους στή νεοεποχίτικη ἐπανεκκίνηση, τόν μεταλλαγμένο μετανθρωπισμό καί τήν τσιπαρισμένη βαρβαρότητα;
Τίποτε ἀπολύτως δέν θά ποῦν. Καί ὅσο περισσότερο βεβαίως σιωποῦν καί περί ἄλλα τυρβάζονται, τόσο καί ἀποκαλύπτονται. Ἁπαξάπαντες. Θεόγυμνος ὁ βασιλιάς, γυμνά τά ἄθλια φερέφωνά του, παντελῶς ξεβράκωτα καί ὅλα τά γλοιώδη χανουμογιουσουφάκια του…
