Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου
Όταν υποβιβάζεται η αξία, πληθαίνουν οι αξιωματούχοι. Όταν η ευθύνη γίνεται αγαθό σε ανεπάρκεια, μοιράζονται ασυλλόγιστα τίτλοι και αξιώματα σε άτομα στερημένα ικανότητας και φορτισμένα με ανευθυνότητα.
Μας εκπλήττει η τελευταία πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Σύμφωνα με πληροφορίες, που διαβάσαμε στις εφημερίδες, πρότεινε στην Κυβέρνηση να θεσπίσει με Νόμο είκοσι θέσεις Βοηθών επισκόπων.
Η πληροφορία αυτή είναι φρικτή. Φανερώνει έλλειψη σοβαρότητας, επιδίωξη συναλλαγών, αλλοίωση της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας, φθορά και διαφθορά του όλου συστήματος διοικήσεως της ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αυτή τη στιγμή η μοναδική Ορθόδοξη Εκκλησία, που διαθέτει ένα υπέρογκο αριθμό Μητροπολιτών και Βοηθών Επισκόπων, είναι η ελληνική. Η μηχανή, που παράγει υποτιθέμενα ηγετικά στελέχη στην Εκκλησία μας δουλεύει ακατάπαυστα και παράγει μιτροφόρους. Άσχετο αν αυτοί οι Μιτροφόροι μπορούν να ανταποκριθούν στην αποστολή του Επισκόπου ή γίνονται ήρωες σκανδάλων και αφορμές απομακρύνσεως του Ορθοδόξου ποιμνίου απ' τον περίβολο της Εκκλησίας.
Και γιά να εξηγήσουμε το μέγεθος της διαφθοράς θα παραθέσουμε αριθμούς.
Η Ρωσία, μέ τον όγκο των διακοσίων εκατομμυρίων του πληθυσμού της, έχει μόνο 16 Μητροπολίτες, 33 Αρχιεπισκόπους και 58 Επισκόπους. Σύνολο 107. Σ' αυτούς τους 107 περιλαμβάνονται και οι Αρχιερείς, που ποιμαίνουν τους Ρώσους της διασποράς. Αυτούς, που βρίσκονται ακροβολισμένοι στις πέντε ηπείρους.
Η πολύπαθη και ηρωϊκή Σερβική Εκκλησία έχει 22 Μητροπολίτες και Επισκόπους και 14 στη διασπορά.
Η Ρουμανική Εκκλησία με τα 20 εκατομμύρια του Ορθοδόξου λαού έχει μόνο 4 Μητροπολίτες, 5 Αρχιεπισκόπους, 8 Επισκόπους και 13 βοηθούς Επισκόπους. Σύνολο 30.
Η Βουλγαρική Εκκλησία με πληθυσμό ίσο περίπου με τον ελληνικό, έχει 10 Μητροπολίτες και 9 Επισκόπους. Και αυτοί οι δεκαεννέα καλύπτουν και τις ανάγκες του Ορθοδόξου Βουλγαρικού στοιχείου, που βίσκεται αναπτυγμένο στά πέρατα της οικουμένης.
Ύστερα από αυτή την καταμέτρηση των ηγετικών στελεχών των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών, θα καταπλαγή εκείνος, που θα τολμήση να αντικρύση τον λόχο των Μητροπολιτών και Επισκόπων, που συνωθούνται και ανταγωνίζονται στον ελληνικό χώρο.
Τούτη την ώρα η ελληνική Εκκλησία διαθέτει 80 Μητροπολίτες, που αποτελούν μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, 9 Μητροπολίτες, που συγκροτούν την τοπική Σύνοδο της Κρήτης, 4 Μητροπολίτες της Δωδεκανήσου, 2 τιτουλαρίους Μητροπολίτες, 2 βοηθούς Επίσκοπους, και 8 σχολάζοντες Μητροπολίτες. Με την ευχή, πως θα έχουμε την ευλογία όλων αυτών και όχι την κατάρα και τον αφορισμό, διαπιστώνουμε ότι στην στενή ελληνική γη έχουμε 105 Αρχιερείς.
Γιά εκείνους, όμως, που γνωρίζουν καλύτερα τα πράγματα, ο αριθμός αυτός πρέπει να προσαυξηθή. Γιατί πρέπει να προστεθούν και 10 ακόμα Αρχιερείς των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως και Αλεξανδρείας, που περιφέρονται στα μεγάλα Νεκροταφεία και στους πανηγυρίζοντες Ναούς, για να λαμπρύνουν(!) με την παρουσία τους τις τελετές.
Έτσι φτάνουμε στον αστρονομικό αριθμό των 115 Αρχιερέων.
Ο προφήτης, αντικρύζοντας τον συρφετό αυτό των μιτροφόρων Αρχιερέων θα επανελάμβανε την απαισιόδοξη διαπίστωσή του "Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου". Όμως ο προκαθήμενος της ελληνικής Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ δεν συγκινείται από αυτή την προφητική μελαγχολία. Κυριευμένος από τον οίστρο της δεσποτοπαραγωγής ζητάει από την Κυβέρνηση της λιτότητας να του επιτρέψουν να φτιάση και άλλους είκοσι δεσποτάδες. Να γεμίση ο τόπος. Να ξεχειλίσει το Συνοδικό μέγαρο. Να φορέσουν μίτρα και να κρατήσουν πατερίτσα όλοι οι αυλοκόλακές του. Να ανυψωθούν σε ηγέτες όλα τα μέλη της λέσχης Δωδώνης. Να ικανοποιηθούν όλοι οι κράχτες και οι χειροκροτητές του.
Έτσι θα καταντήσουμε να μπαίνουμε μέσα στην Εκκλησία και να Βλέπουμε να λειτουργούν δέκα δεσποτάδες και δυό πρεσβύτεροι.
Αλλά γιατί να μή τους κάνουμε όλους δεσποτάδες; Γιατί να μην καταργήσουμε τον βαθμό του πρεσβυτέρου ώστε να έχουμε μπροστά μας μόνο την λαμπρότητα των επισκοπικών αμφίων και την λαμπηδόνα του αυτοκρατορικού στέματος;
Πέρα όμως από την φαιδρότητα του αρχιεπισκοπικού αιτήματος, πρέπει να σημειώσουμε και να υπογραμμίσουμε με έμφαση την τραγικότητα και την καταλυτική πτυχή του εγχειρήματος,
Μια ηγεσία, όταν απερίσκεπτα δωρίζει αξιώματα, δεν έχει την δυνατότητα της επιλογής. Από το φτωχό ταμείο του περιβάλλοντος της αρπάζει τον πρώτο τυχόντα, εκείνον, που στριμώχνεται στους διαδρόμους και ξεσκονίζει ή κολακεύει τους προϊσταμένους του και τον ανυψώνει στην περιωπή της επισκοπικής καθέδρας. Και συγκροτεί ένα σώμα αξιοθρήνητο. Δίχως ήθος και δίχως προσόντα. Δίχως οραματισμό και δίχως πρωτοβουλία.
Γιά τις μέχρι τώρα επιλογές του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ αρκεί μιά επίσκεψη στα Νεκροταφεία των Αθηνών γιά να διαπιστωθή η ποιότητα των εκλεκτών του. Η ποιμαντική ή εισπρακτική τους ικανότητα. Και η έκφραση του ήθους τους.
Και τώρα μας υπόσχεται και νέες προσθήκες στην ομήγυρη των ευνοουμένων του. Γιά να γεμίση ο τόπος. Να ενταθούν οι αναθυμιάσεις. Να πληθύνουν τα σκάνδαλα. Να φρίξη ο κόσμος. Και να αναγκασθή ο λαός να απομακρυνθή από την Εκκλησία. Έτσι, που να μπορέσουν οι εκλεκτοί του Αρχιερείς να κλειδωθούν μέσα και να αρχίσουν πανηγυρικό Εσπερινό, με Ανοιξαντάρια και κολακευτικές αλληλοθυμιάσεις.
"Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα..."
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ,
