Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει υποχρέωση να κάνει μια κοινωνική και πολιτική παρέμβαση
Στο μείζον θέμα της αναγνώρισης του γάμου ομοφυλόφιλων που επιφέρει άμεσα την υιοθεσία παιδιών και σε εύλογο χρόνο την «χρήση» παρένθετης μητέρας, η στάση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου είναι ανεξήγητη.
Η Ορθοδοξία δεν είναι κάποια αόριστη θεωρητική φιλοσοφία που απευθύνεται μόνο στις μεταφυσικές ανησυχίες των ανθρώπων. Η Ορθοδοξία είναι μία επανάσταση. Μία πραγματική επανάσταση η οποία άλλαξε την ανθρωπότητα, καθώς μεταλαμπάδευσέ τις αιώνιες ανθρωπιστικές αρχές και αξίες του Ελληνισμού σε ένα μεγάλο μέρος της υφηλίου, το οποίο μέχρι τότε ήταν βυθισμένο στην βαρβαρότητα.
Εάν στη συνέχεια οι αιρέσεις που έγιναν πανίσχυρες κακοποίησαν τη διδασκαλία του Χριστού και χρησιμοποίησαν τον Χριστιανισμό για να διαπράξουν ανείπωτες θηριωδίες, αυτό είναι άλλη μία απόδειξη της ηθικής υπεροχής της Ορθοδοξίας και της συμβολής της στον «εξανθρωπισμό της ανθρωπότητας». Η Ορθοδοξία και οι Ορθόδοξοι άλλωστε, ήταν ο πρώτος στόχος των αιρέσεων, πολύ πριν την επέλαση του Ισλάμ.
Η διήγηση του Ευαγγελιστή Λουκά για την στάση του Χριστού απέναντι στα παιδιά αλλά και τις γυναίκες, φανερώνει περίτρανα ότι η Ορθοδοξία είναι ένα πλήρως εφαρμόσιμο, ιδεατό κοινωνικό σύστημα, που εξασφαλίζει κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική ισότητα, κοινωνική συνεργασία, και κυρίως, ανθρωπιά.
Η επωδός λοιπόν ότι η Ορθοδοξία και η εκκλησία δεν πρέπει να εμπλέκεται στα κοινωνικά και τα πολιτικά θέματα, είναι απολύτως εσφαλμένη.
Εάν η ορθοδοξία δεν είχε εμπλακεί στα πολιτικά και κοινωνικά θέματα, τότε ακόμα και σήμερα, η γυναίκα και το παιδί θα θεωρούντο αντικείμενα, ο πλούσιος και ο ισχυρός θα ασελγούσε επάνω στον φτωχό και τον ανίσχυρό, ατιμώρητος, η έννοια της δικαιοσύνης που θα παρέπεμπε μάλλον στην σαρία και όχι στις επαναστατικές διδαχές του Χριστού που ήρθαν ως ατσάλινή ασπίδα επάνω από τον ανίσχυρο, για να τον προστατεύσουν από το ξίφος του ισχυρού.
Σήμερα λοιπόν, ένα θηριώδες σύστημα ισχύος, επιθυμεί να σύρει την κοινωνία πίσω στον μεσαίωνα, προβάλλοντας μάλιστα αυτή την ιστορική υπαναχώρηση, ως πρόοδο!
Ο Μητσοτάκης επιχειρεί να καταστήσει την γυναίκα και το παιδί, πάλι «αντικείμενα».
Το παιδί κάτι σαν λούτρινο, για να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους – στην καλύτερη περίπτωση – κάποιοι πάμπλουτή που με τη θέλησή τους απεμπόλησαν την δυνατότητα να γίνουν γονείς.
Την γυναίκα σαν σκεύος αναπαραγωγής, όπου πάλι, κάποιοι πλούσιοι θα εκμεταλλεύονται φτωχά κορίτσια, λες και είναι τζουκ μποξ, όπου θα τους ρίχνουν κέρμα, για να πάρουν το προϊόν της αρεσκείας τους.
Η στάση λοιπόν του Ιερώνυμου με τα μυστικά ραντεβού με τον πρωθυπουργό, η αδιανόητη αναφορά σε δημοψήφισμα και η παρατεταμένη αφωνία, προκαλεί τεράστια ανησυχία για τα κίνητρα του Αρχιεπισκόπου.
Εάν άλλωστε ο Ιερώνυμος ήθελε να κάνει δημοψήφισμα, θα μπορούσε να το οργανώσει, όπως ακριβώς είχε πράξει ο Μακαριστός Χριστόδουλος.
Αντίθετα, ο Αρχιεπίσκοπος έχει υποχρέωση να κάνει μια κοινωνική και πολιτική παρέμβαση, για να ανατραπεί αυτό το μεσαιωνικού τύπου σκοταδιστικό ανοσιούργημα. Διότι αυτό ακριβώς επιτάσσει η Ορθόδοξη πίστη και ο ίδιος ο Χριστός με την ζωή και την θυσία του.
Ο Χριστός λοιπόν, δεν έκανε κρυφά ραντεβού με τους γραμματείς και τους φαρισαίους. Δεν έκανε μυστική διαπραγμάτευση με τους εμπόρους στο ναό. Δεν καθόταν μέσα σε μία σπηλιά για να αερολογεί. Αντίθετα, βγήκε στην κοινωνία. Βγήκε ως φως μέσα στο σκοτάδι που κυριαρχούσε σε όλων των μη ελληνικό κόσμο.
Αγωνίστηκε, συγκρούστηκε, δεν έκανε πίσω, δεν «παζάρεψε» ούτε την ίδια του τη ζωή. Θυσιάστηκε!
Αυτό ακριβώς συμβολίζει ο Σταυρός. Την θυσία. Την θυσία για το σύνολο, για την κοινωνία, για τις γυναίκες, τα παιδιά, τους αδύναμους. Την θυσία για το δίκαιο και την δικαιοσύνη, έννοιες που αναφέρονται 165 φορες στην Καινή Διαθήκη. Την σύγκρουση με τον άδικο, τον ισχυρό που χρησιμοποιεί την ισχύ του για να επιβληθεί, να εκμεταλλευτεί, να βασανίσει τον αδύναμο.
Όποιος τρομάζει από την έννοια της θυσίας, όποιος τρομάζει από την έννοια του αγώνα, όποιος τρομάζει από την έννοια της αντίστασης, όποιος τρομάζει από το μαρτύριο υπέρ του συνανθρώπου του, μπορεί κάλλιστα να ασπαστεί το Ισλάμ. Για να μπορεί κι αυτός ανενόχλητα να κακοποιοί γυναίκες, παιδιά, αλλόθρησκους. Και να προσκυνά τους ισχυρούς!
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Οι λόγοι για την στάση του, οπωσδήποτε δεν είναι ούτε «χριστιανικοί», ούτε «αθώοι».
newsbreak.gr 20.01.2024
