Ο άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών [26/11]

του Κωνσταντίνου ΑΘ. Οικονόμου, δασκάλου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Άγιο Στυλιανό είναι ιδιαίτερα φτωχές. Σύμφωνα με το Συναξαριστή, καταγόταν από την Παφλαγονία, όπου και φυλασσόταν το λείψανό του. Έζησε μεταξύ του τέλους του 4ου αιώνα και των αρχών του 6ου. Μόλις ενηλικιώθηκε, μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς και έζησε σε ερημικό τόπο με νηστεία και επίπονο άσκηση μέσα σε σπήλαιο. Απέκτησε, συν τω χρόνω, τη φήμη του ιατρού πολλών νόσων, κυρίως όμως για τη θαυματουργική του προσευχή που βοήθησε πολλές γυναίκες που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, να αποκτήσουν τελικά απογόνους. Γράφει ο Συναξαριστής: “Οπηνίκα γαρ ο φθοροποιός θάνατος, διά της των νεογνών θνήξεως, ατεκνούσας τας κυούσας απετέλει, το του Αγίου όνομααι μητέρες επικαλούμεναι (...) προς τεκνογονίαν αύθις μετεσκευάζοντο”. Έτσι, από νωρίς ο Άγιος θεωρήθηκε προστάτης των νηπίων. Μάλιστα εικονίζεται να κρατά στην αγκαλιά του νήπιο σπαργανωμένο. Εκοιμήθη εν ειρήνη στην Παφλαγονία, άγνωστο πότε.

Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Θεατρ. σκετσ - απ. ομ. Μητροπολιτη Φλωρίνης Αυγουστίνου.mp4

ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΚΟΡΙΝΘΟ

ΚΟΡΙΝΘΟΣ:

ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ

ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΚΟΡΙΝΘΟ (ΦΩΤΟ)

Πηγή: http://www.sfedona.gr

    Δύο Αγιορείτες Μοναχοί (π. Σάββας καὶ π. Μωϋσῆς) διωκόμενοι για τις θέσεις τους υπέρ της Ορθοδοξίας και κατά της δήθεν Ορθόδοξης Συνόδου της Κρήτης και της σύμπλευσης με τον οικουμενισμό, παραβρέθηκαν σήμερα και μίλησαν σε σημαντικό αριθμό συμπολιτών μας, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου Κορινθίας.

Χαρακτηριστική η προσφώνηση τους στο ξεκίνημα της ομιλίας τους: «Αγαπητοί ορθόδοξοι συναγωνιστές»

  

  Με καθαρό και τεκμηριωμένο λόγο εξήγησαν αναλυτικά τις θέσεις τους που είναι και θέσεις των γνήσιων Ορθοδόξων Χριστιανών και όπως είπαν η Σύνοδος στο Κολυμπάρι της Κρήτης καταλύει στην ουσία το ίδιο το Σύμβολο της Πίστεως που λέει «εις μια Αγίαν Εκλλησίαν…» ενώ οι συμμετέχοντες στην Σύνοδο αναγνώρισαν και άλλες αιρετικές εκκλησίες.

Μοναχές προς Αρχιεπίσκοπο Ιασίου Θεοφάνη: "Απορρίψετε τη Σύνοδο της Κρήτης"!

«Καταργείται μόνη της

                                η Σύνοδος της Κρήτης»

Επιστολή προς τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Ιασίου και Μητροπολίτην Μολδαβίας και Μπουκοβίνας, κ. Θεοφάνην της Ηγουμένης της Ι.Μ. Paltin, Ιουστίνας:

Επιστολή προς τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Ιασίου και Μητροπολίτην Μολδαβίας και Μπουκοβίνας, κ. Θεοφάνην της Ηγουμένης της Ι.Μ. Paltin, Ιουστίνας:

«Σεβασμιώτατε,

Με υιική υπακοή και βαθιά λύπη Σας απευθύνουμε αυτή την επιστολή, εμείς, οι ανάξιοι, οι μη φωτισμένοι κατά τον βίο και οι τελευταίοι της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ο προβληματισμός και η λύπη μας προκλήθηκαν από τη σύγκληση, τις αποφάσεις και ιδιαιτέρως από τις δυνατές συνέπειες της Συνόδου της Κρήτης (2016). Ξέρουμε ότι η Αντιπροσωπία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας έκανε μεγάλο αγώνα για την ομολογία της Ορθοδοξίας, αγώνα στον οποίο Εσείς είχατε μεγάλη συμβολή. Καθώς ξέρετε, με την ευλογία και τη θέλησή Σας, εμείς, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Paltin Petru Voda, κατά τις ταπεινές μας δυνάμεις, αντιμετωπίσαμε αυτή τη Συν­οδο με πνευματικό τρόπο, με νηστεία και προσευχή. Παρόλο που ήμασταν πεπεισμένοι ότι έπρεπε να αναβληθεί η σύγκληση αυτής της Συνόδου, διότι παρουσίαζε τεράστια θεολογικά προβλήματα ακόμα και στον ίδιο τον «Κανονισμό Διοργάνωσης και Λειτουργίας», εφόσον δεν εκπληρώθηκε η αναμενόμενη ομοφωνία, απαραίτητη για την έγκριση των προπαρασκευαστικών κειμένων, και ταυτόχρονα υ­πήρχαν και σχετικές αν­τιρρήσεις εκ μέρους κάποιων Τοπικών Εκκλησιών, κάναμε υπακοή και προσ­ευχηθήκαμε να διεξαχθούν με τη Χάρη και το Φως της Αλήθειας οι εργασίες της Συνόδου της Κρήτης και να ακολουθήσουν τις αποφάσεις των Θείων και Αγίων Πατέρων ημών. Είχαμε την πεποίθηση ότι ο Παντοδύναμος Θεός πληρώνει τις ανθρώπινες αδυναμίες και ελλείψεις και δύναται να μετατρέψει το κακό σε καλό. Συνάμα, οι ειδήσεις για την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας από την Ρουμανική Αντιπροσωπία μας έδωσαν ελπίδα και μας ενίσχυσαν στην προσευχή και νηστεία μας.

Νέα δεδομένα περί Φαναρίου και CIA

Τέλη Σεπτεμβρίου μετά από διάφορα άρθρα που είδαν το φως της δημοσιότητος σχετικώς με κατηγορίας εναντίον του Πατριάρχου Κων/πόλεως εδημοσιεύθη και άρθρον της δημοσιογράφου Tatiana Derkach (19 Σεπτεμβρίου 2016) εις το ιστολόγιον «Φως Φαναρίου» με τον τίτλον «Ποιός είναι πίσω από την επικοινωνιανή επίθεση κατά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου;». Από το εκτενές αυτό άρθρον δημοσιεύομεν ολίγα αποσπάσματα και θέτομεν ερωτήματα.

Η αποχή της Εκκλησίας της Ρωσίας

από το Κολυμβάρι

«Στις 17 Ιουνίου έγινε η επίσημη έναρξη της Πανορθόδοξης Συνόδου στην Κρήτη. Ήταν τότε ήδη σαφές ότι η Εκκλησία της Ρωσίας έχει λάβει οριστικά την απόφαση να σαμποτάρει αυτήν την
πανεκκλησιαστική σύναξη. Λόγοι για σαμποτάζ υπήρχαν πολλοί. Μετά τη συνάντηση στην Αβάνα του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Πάπα, στους συντηρητικούς κύκλους άρχισε να αυξάνεται η ένταση. Ένας αριθμός κληρικών, ακόμα και επισκόπων, αρνήθηκαν να μνημονεύουν τον Πατριάρχη Κύριλλο κατά την τέλεση της Λειτουργίας. Η συνάντηση στην Αβάνα όχι μόνο δεν είχε πετύχει επικοινωνιακό αποτέλεσμα, αλλά στην ουσία έκοψε το δρόμο για την συμμετοχή του Πατριάρχη Κυρίλλου στην Πανορθόδοξη Σύνοδο. Συμμετοχή σε αυτή τη Σύνοδο θα θεωρούνταν από τους «υποτελείς» του ως απόλυτη προδοσία της Ορθοδοξίας – με όλα τα συνακόλουθα προβλήματα πειθαρχίας.

«Ενημέρωσις περί των διεξαχθεισών εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας»-Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγος

«ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙΣΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

«Το γαρ της  Εκκλησίας όνομα ου χωρισμού, 

αλλά ενώσεως εστί, και συμφωνίας όνομα», 

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, 

Ερμηνεία εις την Α  Κορινθίους, PG 61, 13).

Μακαριώτατε  άγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι  Συνοδικοί  Πατέρες και αδελφοί,

Με αισθήματα βαθείας συστολής ανέρχομαι, όχι αυτόκλητος, αλλά υπό της Εκκλησίας δια της ιδικής σας φωνής, Μακαριώτατε Δέσποτα και σεπτοί Συνοδικοί πατέρες, καλούμενος στο ιερό τούτο βήμα του σεπτού και μυστικού υπερώου της αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου τη επιπνοία του Παρακλήτου Πνεύματος μυσταγωγείται το ανά τους αιώνες επεκτεινόμενον  μυστήριον και θαύμα της αγίας Πεντηκοστής, το οποίον «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας» (Υμνολογία εορτής της αγίας Πεντηκοστής). Συνέχει με δέος και θάμβος με καταλαμβάνει αναλογιζόμενον την πτωχείαν των δυνάμεών μου, το ύψος των κατά καιρούς κοσμησάντων, δι’ έργων και λόγων, το ιερώτατον τούτο βήμα, την κρισιμότητα των περιστάσεων, την δυσκολίαν του εγχειρήματος, την ιδιαιτερότητα του θέματος, την εύλογον ευαισθησίαν του χριστεπωνύμου πληρώματος, τις απαιτήσεις της αληθείας και την περιωπήν του θεοφιλούς τούτου ακροατηρίου. Αλλά επί τω Θεώ πέποιθα, Πατέρες και Αδελφοί, και τις ιδικές σας ευχές επικαλούμαι, ώστε το ανατεθέν έργον να αχθή, λυσιτελώς και ακινδύνως, σε αίσιον και θεοφιλές τέλος.

Οφειλετικώς και ευγνωμόνως ευχαριστώ τον τε Μακαριώτατον Προκαθήμενον και Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμον και τους Σεβασμιωτάτους συμπαρέδρους της προλαβούσης 159ης Συνοδικής περιόδου για την όλως τιμητικήν προς το ταπεινόν μου πρόσωπον εμπιστοσύνην τους, εκφρασθείσαν διά της αναθέσεως, Συνοδική Αποφάσει (Δ.Ι.Σ. 1.6.2016) της αρξαμένης ήδη εισηγήσεως, εχούσης αυτολεξεί τον τίτλον, κατά την διατύπωσιν του σχετικού Συνοδικού Εγγράφου (3150/11-7-2016) «Ενημέρωσις περί των διεξαχθεισών εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Τα κατά τα ανωτέρω σαφώς και σοφώς προδιαγεγραμμένα όρια προτίθεμαι να ακολουθήσω με την μεγαλυτέραν δυνατήν πιστότητα. 

Α. ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία, ως το πανάγιον Σώμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, κοινωνία θεώσεως και «πρόγευσις και βίωσις των εσχάτων εν τη θεία Ευχαριστία και αποκάλυψις της δόξης των μελλόντων», πορεύεται θεραπευτικώς, φωτιστικώς και αγιαστικώς μέσα στην ιστορίαν, ως «ο Χριστός ο μεθ’ ημών ων και εις τον αιώνα παρατεινόμενος» (Ιερός Αυγουστίνος). Είναι η Εκκλησία των πανευφήμων Αποστόλων, των θεοφόρων Πατέρων, των αγίων και μεγάλων Οικουμενικών, ως και των καθολικού κύρους Συνόδων, της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας. Αυτή η θεμελιακού χαρακτήρος Συνοδική συνείδησις διέπει, κατευθύνει και φωτίζει όλες τις θεσμικές εκφράσεις, λειτουργίες και ολόκληρον την ζωήν της, με αναφοράν και κέντρον πάντοτε το αγιώτατο μυστήριον της θείας Ευχαριστίας ως και όλην την μυστηριακήν της ζωήν, καθώς, κατά τον άγιον Νικόλαον τον Καβάσιλα, «η Εκκλησία εν τοις μυστηρίοις σημαίνεται». Η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία, η μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία του Χριστού, διεφύλαξεν αλώβητον και ανόθευτον, και μετά την τραγικήν απόσχισιν της δυτικής χριστιανοσύνης από το Σώμα της οντολογικώς αδιαιρέτου και ακεραίας πάντοτε παραμενούσης αγίας Εκκλησίας του Χριστού, την παραδεδομένην, από των Αποστολικών ακόμη χρόνων τρισσήν ενότητα, στην πίστιν, στην λατρείαν και στην κανονικήν παράδοσιν της εκκλησιαστικής διοικήσεως. 

Οἱ δε­σπο­τά­δες πού τούς ἔ­πι­α­σε, ἄ­ξα­φνα ἔ­ρω­τας µέ τούς Λα­τί­νους, λέ­νε πώς τό κά­νου­νε ἀ­πό «ἀ­γά­πη». Ο δι­ά­βο­λος, ἅ­µα θε­λή­σει νά κά­νει τό πι­ό πο­νη­ρό παι­γνί­δι του, µι­λᾶ ὁ ἀ­λητή­ρι­ος γι­ά ἀ­γά­πη

Tοῦ Φώ­τη Κό­ντο­γλου Με­γά­λο, πο­λύ µε­γά­λο καί σπου­δαῖ­ο εἶ­ναι ἕ­να ζή­τη­µα πού δέν τοῦ δώ­σα­νε σχε­δόν κα­θό­λου προ­σο­χή οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι ῞Ελ­λη­νες. Κι αὐ­τό εἶ­ναι τό ὅ­τι ἀ­πό και­ρό ἀρ­χί­σα­νε κά­ποι­οι δι­κοί µας κλη­ρι­κοί νά θέ­λουν καί νά ἐ­πι­δι­ώ­κουν νά δέ­σουν στε­νές σχέ­σεις µέ τούς πα­πι­κούς, πού ἐ­πί τό­σους αἰ­ῶ­νες µᾶς ρη­µά­ξα­νε. Γι­α­τί, στ᾿ ἀ­λη­θι­νά, δέν ὑ­πάρ­χει πι­ό µε­γά­λος ἀ­ντί­µα­χος τῆς φυ­λῆς µας, κι ἐ­πί­µο­νος ἀ­ντί­µα­χος, πού, σώ­νει καί κα­λά, θέ­λει νά σβή­σει τῆν ᾿Ορ­θο­δο­ξί­α. Οἱ δε­σπο­τά­δες πού εἶ­πα πώς τούς ἔ­πι­α­σε, ἄ­ξα­φνα κι ἀ­να­πά­ντε­χα, ὁ ἔ­ρω­τας µέ τούς Λα­τί­νους, λέ­νε πώς τό κά­νου­νε ἀ­πό «ἀ­γά­πη». Μά αὐ­τό εἶ­ναι χον­δρο­ει­δε­στά­τη δι­και­ο­λο­γί­α καί κα­λά θά κά­νου­νε νά πα­ρα­τή­σου­νε αὐ­τά τά ρο­σό­λι­α τῆς «ἀ­γά­πης», πού τήν κά­να­νε ρε­ζί­λι. ῾Ο δι­ά­βο­λος, ἅ­µα θε­λή­σει νά κά­νει τό πι­ό πο­νη­ρό παι­γνί­δι του, µι­λᾶ, ὁ ἀ­λι­τή­ρι­ος γι­ά ἀ­γά­πη. ῞Ο,τι εἶ­πε ὁ Χρι­στός, τό λέ­γει κι αὐ­τός κάλ­πι­κα, γι­ά νά ξε­γε­λά­σει. Τώ­ρα, στά κα­λά κα­θού­µε­να, τούς ρα­σο­φό­ρους µας στήν Πό­λη, τούς ἔ­πι­α­σε πα­ρο­ξυ­σµός τῆς ἀ­γά­πης γι­ά τούς ᾿Ι­τα­λι­ά­νους, πού στέ­κου­νται, ὅ­πως πά­ντα, κρύ­οι καί πε­ρή­φα­νοι καί δέν γυ­ρί­ζου­νε νά τούς δοῦ­νε αὐ­τούς τούς «ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φούς», πού ὅ­σα τούς κά­να­νε ἀ­πό τόν και­ρό τῶν.... Σταυ­ρο­φό­ρων ἴ­σα­µε τώ­ρα, δέν τούς τά 'κα­νε µή­τε Τοῦρ­κος, µή­τε Τά­τα­ρος, µή­τε Μω­µα­χε­τᾶ­νος. ῎Ι­σως κι οἱ δι­κοί µας νά κά­νουν ἀ­πό πα­ρε­ξη­γη­µέ­νη κα­λω­σύ­νη. ῞Ο­πως εἶ­πα, οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι δι­κοί µας δέν δώ­σα­νε καµ­µι­ά ση­µα­σία σ᾿ αὐ­τές τίς φι­λο­πα­πι­κές κι­νή­σεις, πού εἶ­ναι θά­να­τος γι­ά τό γέ­νος µας καί πού τίς κι­νή­σα­νε οἱ κα­τα­χθό­νι­ες δυ­νά­µεις πού πο­λε­µᾶ­νε τόν Χρι­στό καί πού µέ τά λε­πτά τούς ἀ­γο­ρά­ζου­νε ὅ­λους, δέν δώ­σα­νε λοι­πόν καµ­µι­ά ση­µα­σί­α, γι­α­τί τά θε­ω­ροῦ­νε τι­πο­τέ­νι­α πρά­γµα­τα, ἄν δέν εἶ­ναι κι οἱ ἴ­δι­οι ἀ­γο­ρα­σµέ­νοι, ἄ­ξι­α µο­να­χά γι­ά κά­ποι­ους στε­νο­κέ­φα­λους πα­λι­οη­µε­ρο­λο­γί­τες καί φα­να­τι­κούς ἀ­πο­πε­τρω­µέ­νους χρι­στι­α­νούς. Τώ­ρα τά µυ­α­λά γι­νή­κα­νε φαρ­δει­ά, καί κα­τα­γί­νο­νται µέ ἄλ­λα, κο­σµοϊ­στο­ρι­κά προ­βλή­µα­τα! «Θά κα­θό­µα­στε νά κυτ­τά­ζου­µε τώ­ρα πα­πά­δες κι ᾿Ορ­θο­δο­ξί­ες»; Μά αὐ­τούς δέν τούς µέ­λει κι ἄν ἐ­ξα­φα­νι­σθεῖ ἀ­πό τόν κό­σµο κά­θε ἑλ­λη­νι­κό πρᾶ­γµα. Καί θά ἐ­ξα­φα­νι­σθεῖ ὄ­χι τό­σο εὔ­κο­λα µέ τόν ἀ­µε­ρι­κα­νι­σµό πού πά­θα­µε, ὅ­σο ἄν γί­νου­µε στή θρη­σκεί­α πα­πι­κοί. Γι­α­τί γι᾿ αὐ­τοῦ πᾶ­µε. Πα­πι­κή ῾Ελ­λά­δα θά πεῖ ἐ­ξα­φά­νι­ση τῆς ῾Ελ­λά­δας. Νά γι­α­τί εἶ­πα πώς εἶ­ναι πο­λύ σπου­δαῖ­ο ζή­τη­µα αὐ­τές οἱ ἐ­ρω­το­τρο­πί­ες πού ἀρ­χί­σα­νε κά­ποι­οι κλη­ρι­κοί δι­κοί µας µέ τούς πα­πι­κούς, κι ἡ αἰ­τί­α εἶ­ναι τό ὅ­τι δέν νοι­ώ­σα­νε τί εἶ­ναι ᾿Ορ­θο­δο­ξί­α ὁ­λό­τε­λα, µ᾿ ὅ­λο πού εἶ­ναι δε­σπο­τά­δες.

Αντί για λέοντες, αλώπεκες!

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

  

  Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος μᾶς παρέδωσε μία ἱστορία, ἡ ὁποία ἀναδεικνύει τοὺς ψευδοποιμένες, ποὺ λυμαίνουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ: Ἕνας ἄνθρωπος -ἔπασχε- ἔπασχε ἀπὸ βαρειὰ μορφῆς πνευμονία. Ἦρθαν λοιπὸν οἱ γιατροί, τὸν ἐξέτασαν στὰ χέρια καὶ στὰ πόδια, τὸν βρῆκαν ἀρτιμελῆ, συμφώνησαν, ὅτι εἶναι ὑγιῆς καὶ ἔφυγαν ἱκανοποιημένοι μὲ τὸ ἔργο τους.

Επικυρώνουν αυτοί τώρα την σύνοδο της Κρήτης και περιμένουν να έρθει μία άλλη σύνοδος να την ανατρέψει;

Ιλιγγιά ο νούς μπροστά στις μεθοδεύσεις!

   Δημιουργούν τις προϋποθέσεις της παγιώσεως της ψευδοσυνόδου και τάχα μου πετάνε το μπαλάκι σέ μία άλλη σύνοδο που θα ξηλώσει την παρούσα; Αμελούν το καθήκον του παρόντος και ευελπιστούν εις το μέλλον; 

   Σιωπούν ενόχως αυτοι και αναθέτουν στους επερχομένους να μιλήσουν; 

   Ευωχούνται αυτοί σήμερον ευδαιμονούντες και υποθηκεύουν το μέλλον της εκκλησίας; 

   Τρώνε αυτοί σήμερον καννιβαλικώς τις σάρκες της εκκλησίας και περιμένουν την σύνεση από τους επιγόνους; Δημιουργούν αυτοί σήμερον μώλωπες στό σώμα της εκκλησίας και περιμένουν τους μείρακες της αύριον να τους θεραπεύσουν; Και αυτοί από πού θα παραλάβουν την πίστη ανόθευτο, σέ τίνων τά πόδια θα μαθητεύσουν; 

   Κλέβουν αυτοί σήμερα ως ληστές και αρχαιοκάπηλοι όλο τον αποθηκευμένο πλούτο και λένε μέ τόσο κυνικό τρόπο ελάτε να μας πιάσετε άν μπορείτε! Και δέν ντρέπονται να τά λένε αυτά αυτοί οι θεολόγοι της φτήνιας που εξευτέλισαν το αξίωμα του επισκόπου! 

    Τον λόγο απο εδώ και πέρα θά έχει η συνείδηση της εκκλησίας και όποιος μεμονωμένος επίσκοπος διασώζει την τιμή του αξιώματός του! 

Λωρίτου Ελένη

ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΧΟΣ ΑΓΡΙΑΣ ΠΡΩΤΟΦΑΝΟΥΣ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ

ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ Δ ΥΝΑΜΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛ ΩΣΕΙ ΤΟ Ε ΘΝΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΑΕΤΟΣ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΑΕΤΟΣ ΝΑ ΠΕΤΑΞΗ ΠΑΛΙ ΨΗΛΑ, ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ (Μητροπολιτης Φλωρινης Αυγουστινος Καντιωτης)
Ἀπό τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου                                                                                     

«Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ», ἐκδοσή 2016, σελ.4

Ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλὰ ἰδιατέρως τῆς Ἑλλάδος ἔγινε στόχος ἀγρίας πρωτοφανοῦς ἐπιθέσεως. Ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ὐλισταί, ἄπιστοι, ἄθεοι, ἀλλὰ καὶ αἱρετικοὶ παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, ποικιλώνυμοι, πτερωτοὶ δράκοντες τῆς Ἀποκαλύψεως, βαρεῖς λύκοι καλυπτόμενοι μὲ τὴν δορὰν τοῦ προβάτου ἔχουν ἐπιδράμει στὸν δυστυχισμένο μας λαό. Οὐνῖται, Παπισταί, Ἐπισκοπιανοί, Πρεσβυτεριανοί, Πεντηκοστιανοί, Ἀβδεντισταὶ (Σαββατισταὶ) Πλημμούθιοι…, Χιλιασταὶ καὶ ὅλα τὰ εἴδη τῶν αἱρέσεων εὑρίσκονται καὶ δροῦν ἀνάμεσά μας.
Οἱ σκοτεινές δυνάμεις έχουν βραχυκυκλώση το ταλαίπωρον Έθνος μας και είναι σαν αετός στο κλουβί…. Εμπρός να σπάσουμε την φυλακήν αυτή και ο αετός να πετάξει πάλι ψηλά, πολύ ψηλά, μέχρι τα άστρα του ουρανού…..
Μᾶς ἔρχεται στὴν Ἑλλάδα ἐκτὸς τῶν ἄλλων κακῶν… ὁ παπισμός.
Ὁ παπισμὸς εἶνε θηρίον τῆς Ἀποκαλύψεως….Τί ἐστί παπισμός; Σύνολο αιρέσεων. Και φοβούμαι δυστυχώς, ότι θα δούμε στη Μητρόπολη [των Αθηνών], -εγώ δεν πηγαίνω στη Μητρόπολη-, θα δείτε την επίσημη εορτή της 25 Μαρτίου…, μπροστά-μπροστά, πρώτον …σαν κόκορα, με τα φτερά του τα κολωτά να στέκεται δίπλα στον πρωθυπουργό, δεν ξέρω ποιος θα είναι τότε, ένας καρδινάλιος. Από ώρα σε ώρα ετοιμάζουν να μας φέρουν καρδινάλιο, για να φορέσουμε κουστούμι!
Η Ελλάς τους μοιρίζει χωριατίλα και θέλουν να μας φορέσουν Ευρωπαϊκό κουστούμι!… Μα, χίλιες φορές με φουστανέλα, χωριάτες, με χωριάτικο κουστούμι και Ελλάδα στην καρδιά…

Γ. Σάββας Λαυριώτης 21-11-16:

H «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» της Κρήτης

πατήρ Σάββας Λαυριώτης: ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ http://www.youtube.com/playlist?list=...
H «Αγία και μεγάλη σύνοδος» της κρήτης,και περί διακοπής μνημοσύνου.Την 21ην Νοεμβρίου ημέραν δευτέραν και ώραν 6:30 μ.μ. εις την αίθουσαν της εφημερίδας ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ : «Πανελληνίου Ορθοδόξου Ενώσεως» (Π.Ο.Ε.) (Κάνιγγος 10, Α´ όροφος στην Αθήνα )

Ο ΑΝΗΡ, Η ΓΥΝΗ, ΚΑΙ Η...ΑΝΔΡΙΔΑ

Πως καταντήσαμε!«Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω» (Ματθ. κδ: 15)

http://orthodox-voice.blogspot.gr/2015/08/15_20.html

Με ανέκφραστη οδύνη διαβάσαμε στο επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας «Ορθόδοξος Κήρυξ» κείμενο με τίτλο «Προσλαλιά γενομένη υπό του Πρωτοσυγκελλεύοντος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τροπαίου κ. Αθανασίου», στο οποίο περιέχονται και τα εξής απίστευτα: «Εν τω οίκω των Θυατείρων επραγματώθησαν ευάριθμοι τιμητικαί εκδηλώσεις, περιλαμβάνουσαι δεξιώσεις και φιλοξενίας. Εν τοις πλουσίοις τούτοις η Ιερά Αρχιεπισκοπή προσέφερε φιλοξενίαν τη Αυτού Χάριτι τω Αγγλικανώ Κυρίω Rowan Williams μετά της συμβίας αυτού, έτι δε και τω Αγγλικανώ Επισκόπω Dover  Κυρίω Stephen Venner μετά της ανδρίδος αυτού, αμφοτέρας τας φιλοξενίας ταύτας κατά μήνα Απρίλιον».

Διερωτώμεθα:

1. Κατ΄ αρχήν, πόσο συνάδει με την Ορθόδοξη Παράδοση και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων η φιλοξενία «Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου μετά της συμβίας αυτού». Αμνηστεύονται οι αιρετικοί; Τι είδους «συμβία επισκόπου» είναι η φιλοξενηθείσα;

2. Το τραγικότατον, όμως, είναι η φιλοξενία ετέρου «αγγλικανού επισκόπου» μετά της ( άκουσον, άκουσον!!!) ανδρίδος αυτού. Ακούγαμε κατά καιρούς το απερίγραπτο κατάντημα των αιρετικών, έως και αντιχρίστων, «χριστιανικών παραφυάδων», ότι μαζί με το υπόλοιπον πλήθος των αιρετικών τοποθετήσεών τους, αμνηστεύουν προσέτι και τη σοδομία, «παντρεύοντας» μάλιστα σοδομίτας και γομορίτας. Μήπως αγνοούν ότι ο Θεός μετά βδελυγμίας ετιμώρησε την «παρά φύσιν πράξιν» των Σοδομιτών με την «παρά φύσιν βροχήν» φωτιάς και θείου; Όμως, το να αμνηστεύωνται και να επιβραβεύωνται οι επαίσχυντες αυτές συμπεριφορές από ορθοδόξους Επισκόπους, ώστε να παρέχεται στους σοδομίτας και φιλοξενία εις τας Αρχιεπισκοπάς των και η συγκεκριμένη μάλιστα φιλοξενία να προβάλλεται με καμάρι μέσα από τις σελίδες του επισήμου εντύπου εκφραστικού οργάνου της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων, αυτό ούτε στο εφιαλτικότερο όνειρό μας δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε!.... 

Αναλογιστείτε τις ευθύνες σας εν όψει της επικείμενης συνελεύσεως της Ιεραρχίας

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ

ΑΝΑΛΟΓΙΣΘΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΑΣ

ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

του Αγωνιστου ιατρου Λυκούργου Νάνη

   Με μία επιεικώς αυθαίρετη και καταχρηστική παρέμβασή του, που όζει παπόφρονος-εξουσιαστικής νοοτροπίας, ο τείνων διά των κατά καιρούς πρακτικών που μετέρχεται να δικαώσει τον προς το πρόσωπό του προσαφθέντα σκωπτικό τίτλο του σε "πάπα της Ανατολής", πρωθιεράρχης της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας , δε δίστασε να εισέλθει στα interna corporis της αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να χειραγωγήσει τους ιεράρχες που συγκροτούν τη συνέλευση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας με προφανέστατο στόχο οι τελευταίοι, στανικώ τω τρόπω, να εγκρίνουν τις ολέθριες αποφάσεις της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου.

Κατόπιν της σημειωθείσης αυτής εξελίξεως οι αρχιερείς που διοικούν την ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ, επαναλαμβάνω, Εκκλησία μας καλούνται σε πρώτη φάση να αποδοκιμάσουν στεντορεία τη φωνή, με δήλωσή τους, που θα καταστεί και επίσημη δήλωση της Ιεραρχίας, τη συντελεσθείσα ¨εισπήδηση¨από την πλευρά του παραπαίοντος Φαναρίου στα εσωτερικά ζητήματα της κατ Ελλάδα Εκκλησίας.

Και, κατά δεύτερο λόγο, μιμούμενοι τους συνεπισκόπους τους, της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, που διέσωσαν την αξιοπρέπεια και το κύρος του επισκοπικού αξιώματος, κολαφίζοντας, ταυτοχρόνως, την εισήλαση του παπικού πνεύματος στη διοίκηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να απορρίψουν, πανηγυρικώς, τις αποφάσεις της εν Κρήτη ληστρικής συνάξεως, της ξενοκινήτου και αμερικανοπροβλήτου, στιγματίζοντάς τις, από Ορθοδόξου εκκλησιαστικής πλευράς στο διηνεκές και να την προωθήσουν, καταλλήλως, στο περιθώριο και χρονοντούλαπο της εκκλησιαστικής ιστορίας, στο αποθετήριο της και την απορριματοθήκη της, Εκεί, δηλαδή, που της αξίζει και εκεί για την οποία προορίζεται.

Σήμερα -κάποιοι λίγοι- θα αποδείξουν αν είναι Ποιμένες ή παραμένουν ...λυκοποιμένες!

Τί να περιμένουμε από την Ιεραρχία;

Ο Νεοχωρίτης Μητρ. Σερρών βασικός εισηγητής για την Σύνοδο της Κρήτης!

Κατά τη Σύνοδο της Κρήτης τον περασμένο Ιούνιο όλοι θυμόμαστε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο να αναφέρεται στο καυτό ζήτημα των «Νέων Χωρών. «Ο κ. Βαρθολομαίος κατά τη διάρκεια της συζήτησης του κειμένου για το «Αυτόνομο» στην Εκκλησία τόνισε πως δεν είναι στις προθέσεις του να διεκδικήσει τώρα ή στο μέλλον την επιστροφή των Νέων Χωρών στην άμεση δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η δήλωση αυτή σίγασε τα πυρά εξ Αθηνών και ανακούφισε τους παρευρισκομένους στο Κολυμπάρι… Κάποιοι αναρωτήθηκαν αν ήταν το…αντίδωρο για την στήριξη της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Φανάρι για τη Σύνοδο του Κολυμπαρίου. 
Η αυριανή και μεθαυριανή έκτακτη συνεδρίαση της Ιεραρχίας έχει ως βασικό αντικείμενο την Αγία & Μεγάλη Σύνοδο του περασμένου Ιουνίου. Βασικός εισηγητής είναι ένας Ιεράρχης από τις λεγόμενες Νέες Χώρες, o Μητροπολίτης Σερρών.
Συνεπώς το πιθανότερο είναι πως η Εκκλησία της Ελλάδος θα συνταχθεί πλήρως με τα συμφωνηθέντα στην Κρήτη.
Κάτι τέτοιο φάνηκε άλλωστε και από τις προ δεκαημέρου δηλώσεις του ιδίου του κ. Ιερώνυμου όταν και από την Θεσσαλονίκη όπου βρέθηκε χαρακτήρισε «σημαντικό κατόρθωμα τη διεξαγωγή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου».

Σύμφωνα με το ανακοινωθέν για την έκτακτη Ιεραρχία:
Συνέρχεται από την Τετάρτη 23 έως και την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016, σε έκτακτη Σύγκλησή Της, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην αίθουσα των Συνεδριών του Συνοδικού Μεγάρου (Ιασίου 1, Αθήνα).
Το πρωί της Τετάρτης, 23 Νοεμβρίου, από ώρας 6:30 έως 8:30 θα τελεσθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Καθολικό της Ιεράς Μονής Πετράκη, υπό του νεωτέρου τη τάξει Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπενησίου κ. Γεωργίου
Στις 9:00 θα αρχίσουν οι εργασίες της Συνεδριάσεως με εναρκτήρια Ι­ε­ρά Ακολουθία στο Μέγα Συνοδικό.
Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, Πρόεδρος της Ι­ε­ράς Συνόδου της Ι­ε­ραρ­χί­ας, θα προσφωνήσει τους Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Συνέδρους, θα αντιφωνήσει ο πρώτος τη τάξει εκ των Μελών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ και θα εκλεγούν τα μέλη της εξ Αρχιερέων Επιτροπής για τις ανακοινώσεις στον Τύπο.
Θα ακολουθήσει η Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου με θέμα: «Ενημέρωσις περί των διεξαχθεισών εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Μετά από την Εισήγηση θα ακολουθήσει συζήτηση επ’ αυτής. Μετά το διάλειμμα θα διεξαχθεί συζήτηση επί της Εισηγήσεως.

ΤΟ ψωμί στην Ελλάδα μέσα από σπάνιο φωτογραφικό υλικό.

Σπάνια φωτογραφικό υλικό της Ελλάδας σε σχέση με το ψωμί.

Η ιστορία του ψωμιού ξεκινάει πριν από 30.000 χρόνια στην Ευρώπη. Το πρώτο ψωμί που φτιάχτηκε πιθανόν να ήταν μια εκδοχή πάστας σιτηρών, φτιαγμένης από καβουρδισμένους και αλεσμένους κόκκους δημητριακών και νερό, και μπορεί να προέκυψε τυχαία κατά το μαγείρεμα ή και σκόπιμα μετά από πειραματισμό με αλεύρι ολικής αλέσεως και νερό. Το πιο πιθανό είναι να ήταν άζυμο.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα δημητριακά ήταν μια από τις πολλές πηγές τροφίμων, καθώς η δίαιτα των Ευρωπαίων βασιζόταν κυρίως σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης. Τα δημητριακά και το ψωμί έγιναν βασική τροφή στη Νεολιθική εποχή, περίπου 10.000 χρόνια πριν, όταν το σιτάρι και το κριθάρι ήταν ανάμεσα στα πρώτα φυτά που καλλιεργήθηκαν.

Η καλλιέργειά τους εξαπλώθηκε από τη Νοτιοδυτική Ασία στην Ευρώπη, τη Βόρειο Αφρική και την Ινδική χερσόνησο και έδωσε τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γίνουν αγρότες και όχι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες.
Η εμφάνιση του ψωμιού με προζύμι τοποθετείται κατά πάσα πιθανότητα πάλι σε προϊστορικούς χρόνους, όμως οι πρώτες μαρτυρίες εντοπίζονται στην αρχαία Αίγυπτο. Στην αρχαιότητα, η ιδέα ενός αυτοτελούς φούρνου που θα μπορούσε να προθερμανθεί, έχοντας μια πόρτα για πρόσβαση, φαίνεται να ήταν ελληνική.

Στην αρχαία Ελλάδα το ψωμί ήταν κριθαρένιο. Ο Σόλων είχε δηλώσει πως το σταρένιο ψωμί θα μπορούσε να ψηθεί μόνο σε μέρες γιορτής. Τον 5ο αι. π.Χ. μπορούσε κανείς να αγοράσει ψωμί στην Αθήνα από αρτοποιείο, ενώ στη Ρώμη, οι Έλληνες αρτοποιοί έκαναν την εμφάνισή τους τον 2ο αι. π.Χ., όταν η Μικρά Ασία πέρασε στη Ρωμαϊκή κυριαρχία. Η σημασία του ψωμιού στη διατροφή αντανακλάται και από το όνομα του υπόλοιπου γεύματος: ὄψον , δηλαδή συνοδεία ψωμιού, όποια κι αν ήταν αυτή.

Στο Μεσαίωνα, στην Ευρώπη, το ψωμί αποτελούσε όχι μόνο βασική τροφή, αλλά και μέρους του σερβίτσιου. Πιο συγκεκριμένα, ένα κομάτι μπαγιάτικο ψωμί χρησιμοποιούταν σαν απορροφητικό πιάτο, που κατά την ολοκλήρωση του γεύματος μπορούσε να φαγωθεί, να δοθεί στους φτωχούς ή να ταϊστεί στα σκυλιά. Μόλις τον 15ο αι. άρχισε να αντικαθίσται από ξύλινες πιατέλες.

Για πολλές γενιές το άσπρο ψωμί προτιμούνταν από τους πλούσιους, ενώ οι φτωχοί έτρωγαν μαύρο (ολικής αλέσεως) ψωμί. Όμως, στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες τα πράγματα αντιστράφηκαν στα τέλη του 20ου αι., με το ψωμί ολικής αλέσεως να προτιμάται, εξαιτίας της υψηλής διατροφικής του αξίας, σε αντίθεση με το άσπρο που συνδέθηκε με άγνοια για τη διατροφή.

Αρχιμανδρίτης Σάββας Αγιορείτης: «Όχι αιρετική, παναιρετική η Σύνοδος της Κρήτης... Οι Ιεράρχες πρέπει να μιλήσουν». --(ΒΙΝΤΕΟ)

Δεῖτε καὶ τὸ παρακάτω Βίντεο τοῦ π. Σάββα:

Εισπήδηση Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Εκκλησία της Ελλάδος

Ένα ξεκάθαρο μπούλινγκ στον Αρχιεπίσκοπο από τον αιρεσιάρχη Βαρθολομαίο!

 Εισπήδηση Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Εκκλησία της Ελλάδος

Ηλίας Γεωργιάδης, Θεολόγος

Επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο με αφορμή την έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία μεταξύ άλλων θα ασχοληθεί με την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης, με εισήγηση από τον Ποιμενάρχη μας, ο οποίος μετέσχε σε αυτήν, έστειλε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Στην επιστολή αυτή ο Οικουμενικός καλεί τον Μακαριώτατο και την Εκκλησία της Ελλάδος, να περιφρουρήσουν τις αποφάσεις που πάρθηκαν στην Κρήτη.

Υπογραμμίζει πως οι αποφάσεις της Αγίας Συνόδου κατέδειξαν την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας που απορρέει από την συνοδικότητά της.

«ΚΟΡΑΚΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ»

Κολυμπάριος Σύνοδος: ΚΟΙΝΑ γνωρίσματα με την ΛΗΣΤΡΙΚΗ Σύνοδο της ΕΦΕΣΟΥ!

ΛΗΣΤΡΙΚΗ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!

ΚΟΙΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ

ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ (449 μ. Χ.)

ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ

ΣΕ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ!!!

Ἀπὸ νέο, ἐπίκαιρο βιβλίο τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

  Ἕνα παράδειγμα Συνόδου ποὺ δὲν ἀνεγνώ­ρισε ἀλλ᾽ ἀπεδοκίμασε ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνεί­δησι, εἶνε ἡ ἐν Ἐφέσῳ συγκληθεῖσα τὸ 449 μ.Χ. πολυαριθμότατη Σύνοδος. Κατὰ τὸν ἱστορικὸ Β. Στεφανίδη, ἡ Σύνοδος αὐτὴ συνῆλ­θε ὑπὸ τὸ κράτος βίας καὶ τρομοκρατίας, ποὺ ἀσκοῦσαν σκληροὶ στρατιῶτες, φανατικοὶ μοναχοὶ φερμένοι ἀπὸ ἀλλοῦ, χεροδύναμοι ναῦ­τες καὶ κακότροποι «παραβολάνοι» (νοσοκόμοι καὶ νεκροθάφτες). Ὅταν ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Φλαβιανὸς σηκώθηκε νὰ ὑπερασπίσῃ τὸ δόγμα περὶ τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ, ἀκούστηκαν κραυγές, ὑψώθηκαν ῥαβδιὰ καὶ σφιγμένες γροθιές, ἔπεσαν χαστούκια καὶ κλωτσιές. Ὁ Φλαβιανὸς ζήτησε νὰ καταφύγῃ κάτω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα, ἀλλὰ κι ἀπὸ ᾽κεῖ σπρώχνοντας καὶ χτυπώντας τὸν πέταξαν ἔξω ἀπ᾽ τὸ ναό, τὸν καθαίρεσαν καὶ τὸν ἐξώρισαν. Τὰ ἔκτροπα βεβαίωσαν κατόπιν πα­ριστάμενοι ἱεράρχες, ποὺ ἐνώπιον τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὡμολόγησαν· «Οὐδείς (ἐξ ἡμῶν) συνῄνεσε· βίᾳ ἐγένετο· βίᾳ μετὰ πληγῶν· εἰς ἄγραφον χάρτην ὑπεγράψα­μεν...· ὅπου ξίφη καὶ βάκλα (=ῥαβδιά), ποία σύν­οδος;» (Mansi, Πρακτ. Δ΄ Οἰκ. Συν.). Γιὰ τὰ ἔκτροπα αὐτὰ ὁ λαὸς ὠνόμασε τὴν Σύνοδο αὐτὴ λῃστρικήν.

Διαβᾶστε ἐδῶ:


http://www.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio/11515-bartholomaios-se-ieronumo-perifrouriste-tis-apofaseis-tis-kritis

Πικρές αλήθειες ενόψει της ιεραρχίας

Μια νοοτροπία που μας ..."αστυνομεύει" !!!

Fdimitrios Athanassiou

Φοβάμαι ότι όλοι μας έχουμε καλλιεργήσει μία λανθασμένη νοοτροπία/κουλτούρα όσον αφορά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τους Επισκόπους, η οποία από τη μία εμάς μας 'αστυνομεύει' συνεχώς και από την άλλη έχει φτιάξει ένα ροζ προστατευτικό συννεφάκι γύρω από τους Επισκόπους μας. Όποτε λοιπόν παρατηρηθεί μία εκτροπή των Επισκόπων εμείς, ακόμα κι αν αντιδράσουμε αρχικά, σιγά-σιγά επαναφερόμαστε ομαλά 'στην τάξη'. 

Συγνώμη που θα το πω έτσι, αλλά μας έφαγε η ψευτο-ευγένεια και ο σεβασμός. 

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλοί αδελφοί γύρω μας οι οποίοι το θεωρούν σωστό και Ορθόδοξο να υπακούσουν σε οποιαδήποτε απόφαση βγάλει η Ιεραρχία. Πολλοί από αυτούς είναι και σχετικά ενημερωμένοι με αυτά που συμβαίνουν αλλά αυτή η νοοτροπία είναι πιο δυνατή μέσα τους και τους παραλύει.

- Έχουμε μπερδέψει τον σεβασμό με την τυφλή υπακοή. Αυτό το πρώτο αυτομάτως αφαιρεί από εμάς τους ίδιους την αίσθηση του καθήκοντος που και εμείς οφείλουμε να έχουμε, δηλαδή το καθήκον να υπερασπιζόμαστε την Πίστη μας όταν χρειαστεί. Τα έχουμε όλα 'φορτώσει' στους Επισκόπους, τους οποίους ακολουθούμε τυφλά, γιατί, λέει, τους σεβόμαστε.

- Έχουμε μπερδέψει το ρόλο του Ποιμένα με το κοσμικό του αξίωμα. Βλέπουμε τον Επίσκοπο να φοράει τα χρυσοστόλιστα άμφιά του και να κρατάει την ποιμαντική του ράβδο και νομίζουμε ότι αυτό αρκεί για να είναι Ποιμένας. 

ΣΧΙΣΜΑ - ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ (π. Ευθυμίου Τρικαμηνά)

        

   Μέ τήν λέξι σχίσμα οἱ Πατέρες ἐννόησαν τήν ἀποκοπή καί ἀπόσχισι ἀτόμων ἤ ὁμάδος ἀτόμων ἀπό τό σῶμα τῆς ἐκκλησίας. Ὡς ἐκκλησία ἐννόησαν τήν διαχρονική χορεία τῶν Ἀποστόλων, τῶν μαρτύρων, τῶν πατέρων, τῶν ἁγίων καί τῶν δικαίων, τῶν τεθνεώτων καί τῶν ζώντων, κεφαλή τῶν ὁποίων εἶναι ὁ Χριστός. Ἡ ἐκκλησία αὐτή εἶναι ὁμοειδής καί ὁμόφωνος ὡς πρός τήν πίστι, τήν παράδοσι καί τήν ζωή. Ἡ ἀπόσχισις ἀπό τήν ἀληθινή αὐτή ἐκκλησία σημαίνει ψυχικό καί πνευματικό θάνατο.

  Ἡ ἀπόσχισις γίνεται ὅταν πιστεύση κάποιος καί ἀποδεχθῆ κάτι ἀντίθετο ἀπό τήν ἀποστολική πίστι, καί ὀρθόδοξο παράδοσι, ἤ ὅταν ἐνσυνείδητα ζῆ ἀντίθετα ἀπό αὐτήν, ἀδιαφορώντας γιά τόν εὐαγγελικό νόμο καί τούς κανόνες τῆς ἐκκλησίας.

    Ὁ ἐπίσκοπος εἶναι τό ὁρατό σημεῖο ἑνότητος τῆς ἐκκλησίας, καί πρέπει, ὡς ἐκ τούτου, νά βιώνη ὅλο τόν εὐαγγελικό νόμο καί τήν ὀρθόδοξο παράδοσι αὐτῆς. Ἡ ἀπόσχισις ἀπό τόν ὀρθά φρονοῦντα ἐπίσκοπο σημαίνει καί ἀπόσχισις ἀπό τήν ἐκκλησία. Ἡ ἀπόσχισις ἀπό τόν ὀρθά φρονοῦντα ἐπίσκοπο, λόγῳ διεστραμμένης πίστεως χαρακτηρίζεται ὡς αἵρεσις, ἐνῶ ἡ ἀπόσχισις δι' ἄλλα θέματα ὅπως διοικητικά, ἐκκλησιαστικά, προσωπικά κλπ., τά ὁποῖα οἱ πατέρες τά ὠνόμασαν ἰάσιμα, χαρακτηρίζεται ὡς σχίσμα.

   Τό σχίσμα ἀπαγορεύεται αὐστηρότατα ἀπό τούς πατέρες, αὐτοί δέ πού τό δημιουργοῦν δέν μποροῦν νά συγχωρηθοῦν οὔτε μέ τό αἷμα τοῦ μαρτυρίου, ἄν δέν τό ἐπανορθώσουν.

   Αὐτές εἶναι οἱ βασικές ἀρχές τῶν πατέρων τῆς ἐκκλησίας ὅσον ἀφορᾶ τό σχίσμα. Θά δοῦμε τώρα τίς θέσεις τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου ἐπί τοῦ θέματος τούτου ἀπό τίς ἐπιστολές του καί, ἐν συνεχείᾳ, θά καταγράψωμε τά βασικά σημεῖα τῆς διδασκαλίας του, προκειμένου νά ἔχωμε πλήρη εἰκόνα, πότε δηλαδή κανομε σχίσμα καί ἀπό ποιούς πρέπει νά ἀποσχιζώμεθα προκειμένου νά ἀνήκωμε στήν ἐκκλησία κλπ.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΙΑ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ

1. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καί δέν σχίζεται.

2. Ὅσοι ἔχουν διεστραμμένη πίστι καί ζωή ἀποκόπτονται καί ἀπομακρύνονται αὐτομάτως ἀπό τήν Ἐκκλησία, ὅπως ἀπό τόν παράλιο βράχο τά ἀφρίζοντα κύματα.

3. Ἀποκόπτονται ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ὅσοι ἀκολουθοῦν τούς ποιμένας καί ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν αἱρετικά φρονήματα.

4. Ἡ ἀποκήρυξις ὅλων τῶν αἱρέσεων καί ἡ πλήρης ἀποδοχή τῶν ὅρων καί κανόνων τῶν ἐγκεκριμένων οἰκουμενικῶν καί τοπικῶν συνόδων, ἀποτελεῖ ἀπόδειξι τοῦ ὅτι κάποιος ἀνήκει στήν Ἐκκλησία.

5. Ἡ ἔνστασις καί ἀποτείχισις ἀπό τούς κακῶς φρονοῦντας ἐπισκόπους δέν εἶναι σχίσμα ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἀλλά ἀποφυγή σχισμάτων καί ἐπικράτησις τῆς ἀληθείας.

Ομιλία Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου O μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης (1999)

O μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης (1999)

Ομιλία Μητροπολίτη Μόρφου στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα, Πλατύ Αγλαντζιάς στη Λευκωσία, 1999.

Η τελευταία μέρα του Γέροντα Ιακώβου Τσαλίκη (+21-11-1991)

Έλαμπε ολόκληρος και ακτινοβολούσε χαρά και αγαλλίαση.

Ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος αγρύπνησε αποβραδίς με προσευχή. Μα ο εξουθενωμένος δε λησμόνησε και τους πονεμένους. Διάβασε τα τελευταία γράμματα και απάντησε περίπου σε δεκαπέντε. Παρηγόρησε, συμβούλεψε κατά περίπτωση. 

21 του Νοέμβρη. Ξημερώνοντας θα γιόρταζε τα Εισόδια της Θεοτόκου. Ετοιμαζόταν όλη τη νύχτα, θα κατέβαινε. Κανονικά δε θα ‘πρεπε, μα το ήθελε πολύ. Τόσο πολύ που τίποτα δεν μπορούσε να τον αποκλείσει από την τελευταία του θεία Κοινωνία. Με κόπο κατέβηκε, σκοτάδι ακόμα, στην Ακολουθία.  Μερικοί μοναχοί πρόσεξαν μιαν άλλη διάθεση στο πρόσωπο του Γέροντα. Ιλαρότητα υπέρμετρη, αγάπη ξεχείλιζε ολόκληρος, το αγγελικό του χαμόγελο ατέλειωτο.

   Έγινε η Ακολουθία. Έψαλε γονατιστός τόσο άνετα και αναστάσιμα, λες και δεν ήταν άρρωστος.

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: Πνευματική επικοινωνία με τον Άγιο Παΐσιο

Μαρ­τυ­ρί­α ιε­ρο­μο­νά­χου Ι­α­κώ­βου: «Ή­μουν λα­ϊ­κός α­κό­μη, φοι­τη­τής στό Εκ­κλη­σι­α­στι­κό Λύκειο Λαμί­ας, τό έ­τος 1986 μέ τό ό­νο­μα Ι­ω­άν­νης. Α­νέ­βη­κα στό Ά­γι­ον Ό­ρος καί επισκέφτηκα, μετά α­πό ευ­λογί­α πού εί­χα α­πό τόν γέ­ροντά μου π. Ιάκωβο Τσα­λί­κη, τόν γέρον­τα Παίσιο, γιά νά τόν συμ­βου­λευ­τώ άν πρέ­πη νά γίνω μο­να­χός ή ό­χι.
»Ο γέ­ρον­τας Ιάκωβος ευ­λα­βεί­το τον γε­ροΠα­ί­σι­ο καί ό­ταν πή­γα, μού έ­δω­σε νά τού δώ­σω κά­τι γιά ευ­λο­γί­α, καί πρό­σθε­σε: Νά πής στόν γε­ρωΠαί­σι­ο, ό­ταν βγή στήν Θεσ­σα­λο­νί­κη, άς έλθη νά μάς δή. Ε­γώ, Γι­αν­νά­κη μου, εί­ναι δύ­σκο­λο νά δώ τόν Γέροντα, γι­α­τί πρέ­πει νά περά­σω βου­νά, λαγ­κά­δι­α, θά­λασ­σα, πού δέν τό ε­πι­τρέ­πει η υ­γε­ί­α μου καί ε­ξ άλλου ο γερω Πα­ί­σι­ος εί­ναι ά­γι­ος, ε­γώ α­μαρ­τω­λός καί α­νά­ξι­ο­ς. Μού έ­δω­σε τό­τε καί 5.000 δραχ­μές νά ανά­ψω κε­ρί στό εκ­κλη­σά­κι του.
»Ό­ταν πή­γα στό Ό­ρος, συ­νάν­τη­σα τόν Γέ­ροντα έ­ξω α­κρι­βώς α­πό τήν πόρ­τα του· μό­λις μάς εί­δε ή­μουν μα­ζί μέ κά­ποι­ο ι­ε­ρο­μό­να­χο, μάς λέ­ει: Βρέ, κα­λώς τους, βρέ, κα­λώς τους!.
»Πήραμε ευ­χή καί λέ­ει σέ μέ­να:
–Βρέ, τί λές; Θά σέ κά­νου­με κα­λό­γε­ρο;
–Γέροντα, τού λέ­ω, έ­χω πρό­βλη­μα α­πό το­ύς γονείς μου.
–Ά­κου­σε νά σού πώ, ά­φη­σε το­ύς γο­νείς νά κλά­ψουν έ­να δυ­ό μή­νες, γιά νά μήν κλαίς ε­σύ αιω­νίως, καί πήγαι­νε πρίν χά­σης τόν θη­σαυ­ρό (εν­νο­ού­σε τόν γέ­ρον­τα Ιάκωβο, χω­ρίς νά τού πώ πού σκε­πτόμουν νά πά­ω γι­ά νά μο­νά­σω).
-Γέροντα, έ­χε­τε τήν ευ­χή τού π. Ι­α­κώ­βου α­πό τόν ό­σι­ο Δαυ­ίδ.
–Άχ, παι­δί μου, αυ­τοί εί­ναι σή­με­ρα οι ά­γι­οι πού α­γω­νί­ζον­ται καί προ­σε­ύ­χον­ται έ­χον­τας ταπε­ί­νω­ση καί αγά­πη. Ε­γώ δέν εί­μαι ά­ξι­ος νά δώ αυ­τόν τόν γί­γαν­τα τής Ορ­θο­δο­ξί­ας, αλ­λά εί­ναι καί μακριά πο­λύ γιά νά τόν συ­ναν­τή­σω, χρει­ά­ζε­ται α­γώ­νας καί κό­πος πο­λύς. Αλ­λά ο Θε­ός μάς έ­χει δώ­σει α­γά­πη καί ε­πι­κοι­νω­νού­με πνευ­μα­τι­κά με­τα­ξύ μας.
»Α­φού μάς εί­πε πολ­λά πνευ­μα­τι­κά καί συμβου­­λές, στό τέ­λος τού λέ­ω:
–Γέροντα, εί­ναι ευ­λο­γη­μέ­νο νά προ­σκυ­νή­σω στό εκ­κλη­σά­κι σας γιά ευ­λο­γί­α;
»Καί ο Γέροντας μού λέ­ει:
–Ό­χι, δέν χρει­ά­ζε­ται.
–Γέροντα, κάν­τε α­γά­πη, γιά ευ­λο­γί­α.

ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΑΚΩΒΕ ΕΥΛΟΓΗΤΕ

Γέροντας Ιάκωβος Tσαλίκης: «Με συγχωρείτε, Άγιε Άγγελε. Μπορώ να περάσω;»

Μάς διηγήθηκε πολιός αγιορείτης ιερομόναχος, πνευματικό παιδί του οσίου γέροντος παπα Φιλάρετου, ηγουμένου της Μονής Κωνσταμονίτου.

«Όταν γέρασε ο π. Φιλάρετος δυσκολευόταν να ανέβει τη σκάλα που οδηγούσε στο ηγουμενείο. Μια φορά πλησιάσαμε αθόρυβα με έναν άλλο νέο μοναχό και τον ακούσαμε να συνομιλεί με κάποιον αόρατο επισκέπτη: «Ευχαριστώ πολύ. Αύριο πάλι εδώ την ίδια ώρα.»

Μετά από επιμονή των δύο νέων μοναχών και πιθανόν προς ωφέλεια τους, ο άγιος παπούλης τούς ομολόγησε ότι ερχόταν Άγγελος Κυρίου κάθε μέρα την ίδια ώρα ο οποίος τον βοηθούσε να ανέβει τη σκάλα.

Άλλη φορά ο ίδιος ιερομόναχος άνοιξε χωρίς να χτυπήσει την πόρτα του κελλιού του παπα-Φιλάρετου και ακούστηκε ήχος φτερουγίσματος στο δωμάτιο.

Ο παπα-Φιλάρετος αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι εκείνη την ώρα βρισκόταν Άγιος Άγγελος στο κελλάκι του».

Ο π. Ιάκωβος Tσαλίκης έβλεπε συχνότατα τους αγγέλους να παρίστανται στη Θεία Λειτουργία.

Μια φορά κατά τη Μεγάλη Είσοδο, δεν μπορούσε να προχωρήσει λόγω του πλήθους των παρισταμένων αγίων αγγέλων και με τη χαρακτηριστική του ευγένεια απευθύνθηκε στον πλησιέστερο Άγιο Άγγελο, τού οποίου τα φτερά αισθανόταν να τον αγγίζουν: «Με συγχωρείτε, Άγιε Άγγελε. Μπορώ να περάσω;»

dakriametanoias.blogspot.gr