Ο Άγιος Γρηγόριος χτυπάει
το παραπάτημα κληρικών και μοναχών
Από
το βιβλίο του Στυλιανού Παπαδόπουλου, καθηγητού Πανεπιστημίου
«Ο
ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΑΕΤΟΣ» (Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Δεν του `φτανε η αρρώστια και οι δυσκολίες της άσκησης, ήρθε
και η κατακραυγή του κόσμου. Λες και όλοι όλα τα περίμεναν απ` αυτόν. Σήμερα
κληρικοί από τη μια πόλη΄ αύριο μοναχοί από το τάδε μοναστήρι. Είχε παραγίνει
το κακό και τρέχανε στο Γρηγόριο. Αν επενέβαινε, αν συμβούλευε αυτός, κάτι θα
γινότανε, θα τον άκουγαν αρκετοί. Οι πιστοί σκανδαλίζονταν με την άθλια
συνήθεια.
Ποια ήταν η συνήθεια; Των συνεισάκτων.
Ναι, υπήρχαν άγαμοι κληρικοί και προπαντός μοναχοί και μοναχές, που στο σπίτι
τους είχανε συνείσακτες και συνεισάκτους. Ένας μοναχός, δηλαδή, εκεί που
ασκήτευε είχε και μοναχή, μια γυναίκα που επίσης ασκήτευε. Το ίδιο και μια
μοναχή, συνέβαινε στο σπίτι που ασκήτευε να έχει καλέσει κι έναν μοναχό. Ο
Γρηγόριος δεν κατηγορούσε τον άλφα ή τον βήτα μοναχό ή μοναχή, ότι τάχα έχουνε
σχέσεις σαρκικές. Αλλά λέγονταν πολλά και οπωσδήποτε ο κίνδυνος μεγάλος.
