Προσκυνούμεν τα πάθη του Ποντιακού Ελληνισμού

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος ΚΙλκίς

«Αν εξεράθη το κλαδί, πάντα χλωρή ειν’ η ρίζα» (Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.)

Γενάρης του 1952, πέρα από τον Άγιο Νικόλαο και πάνω στους πρόποδες του Πάικου βρέθηκε μισοφαγωμένη από άγρια θηρία του βουνού η ενενηντάχρονη γριούλα Παλάσα Παχατουρίδου. Κανένας συγχωριανός της δεν παραξενεύτηκε. Γνώριζαν καλά το δράμα της μεγαλοκυράς από την Χαμενία του Καρς πάνω στον Καύκασο. Η δύστυχη έχασε δέκα γιους λεβέντες και τον άνδρα της στην Μικρασιατική Καταστροφή. Τελευταία είχε χάσει και το μυαλό της. Αναζητούσε κάθε μέρα να βρει το δρόμο για την μεγάλη επιστροφή στην “πατρίδα”. Εκείνο το βράδυ έψαχνε το δρόμο για την γη που ήταν σπαρμένη με τα κόκαλα των παιδιών της…

11 Σεπτεμβρίου 1921 : Το Ολοκαύτωμα της Σάντας του Πόντου.

Θεοφάνης Μαλκίδης 

11 Σεπτεμβρίου  1921 : Το Ολοκαύτωμα της Σάντας του Πόντου. 

Ήταν εκατό και ένα χρόνια  πριν,  την 11η  Σεπτεμβρίου 1921, όταν πάνω από 500 Ελληνίδες και Έλληνες της Σάντας του Πόντου, κυνηγημένοι από τους Γενοκτόνους Τούρκους και για να μην προδωθούν, αποφάσισαν να θυσιάσουν επτά νήπια, των οποίων το κλάμα αποκάλυπτε τη θέση τους.

Τα βρέφη της Σάντας έσωσαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους και αποτελούν την κορυφαία ίσως στιγμή του Ελληνικού Ολοκαυτώματος,  τραγική και επώδυνη πράξη που σημάδεψε τις επτά μητέρες που αποχωρίστηκαν τα σπλάχνα των σπλάχνων τους.

Μία από αυτές ήταν και η προγιαγιά μου Ελένη......

Μαρτυρία Κωνσταντίνου Αθανασιάδη: «Είδα γεμάτα πηγάδια από κατασφαγμένα κορμιά»

Αιωνία τους η μνήμη

Μαρτυρία Κωνσταντίνου Αθανασιάδη: «Είδα γεμάτα πηγάδια από κατασφαγμένα κορμιά»

Ο Κωνσταντίνος Αθανασιάδης γεννήθηκε στον ορεινό οικισμό Τοχουλάρ, σε απόσταση 3-4 ωρών από την Πάφρα. Εκκλησιαστικά άνηκε στη μητρόπολη Αμάσειας, με άμεση εξάρτηση από την επισκοπή Λεοντοπόλεων, που έδρευε στην Πάφρα. Ο οικισμός είχε ελληνικό πληθυσμό και οι περίπου 400 κάτοικοι ήταν τουρκόφωνοι και συντηρούσαν εκκλησία και μικρό σχολείο. Η οικονομία της περιοχής βασιζόταν στην παραγωγή καπνών, δημητριακών, οσπρίων και φρούτων.

Η μαρτυρία του περιλαμβάνεται στο Αρχείο Προφορικής Παράδοσης του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, της μεγαλύτερης και παλαιότερης συλλογής προφορικής ιστορίας στην Ελλάδα και μίας από τις σημαντικότερες της Ευρώπης.

Φώτιος Μιχαήλ ιατρός: Μέχρι πότε;

Γενοκτονία των Ποντίων: Ημέρα μνήμης η 19η Μαΐου– 106 χρόνια από τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου

Η 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αποτελεί μια άκρως σημαντική επέτειο για ολόκληρο τον ελληνισμό.19 Μαΐου 2025

Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΙ ΑΝ 'ΠΕΡΑΣΕΝ ΑΝΘΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ...


Το Φεβρουάριο του 1994, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο κατά την περίοδο 1916-1923. 

353.000 θύματα τῆς κεμαλικῆς θηριωδίας

100.000 ὀρφανά

50.000 ἀγνοούμενοι

Μέχρι πότε θὰ συνεχίσει νὰ ἀποτελεῖ ταμποῦ στὸ Ἑλληνικὸ καὶ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο τὸ θέμα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τῆς Θράκης;

Ἡ Γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου!

 

Σήμερα 19 Μαΐου, ποὺ εἶναι ἡμέρα μνήμης γιὰ τὴ γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, πρέπει νὰ γίνουν ὁρισμένες ἀπαραίτητες διευκρινίσεις. Κάθε φορὰ ποὺ διαπράττεται ἕνα ἔγκλημα, ἐκεῖνοι ποὺ προσπαθοῦν νὰ ξεχαστεῖ καὶ νὰ μὴν ἐπιδιώκεται ὁ καταλογισμὸς εὐθυνῶν εἶναι οἱ ἠθικοὶ καὶ οἱ φυσικοὶ αὐτουργοί του.

Φώτιος Μιχαήλ ιατρός: Οι Λαοί χάνονται, όταν χάσουνε την ιστορική τους μνήμη και ποδοπατήσουν τους νόμους τους πνευματικούς

               

Ο κάθε Μάιος αποτελεί μήνα μνήμης για όλο τον Ελληνισμό της Ανατολής  (Mικρά Ασία, Πόντος, Ιωνία, Βιθυνία, Καππαδοκία κ.ά.)

  ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

    Φώτιος Μιχαήλ ιατρός

Οι Λαοί χάνονται, όταν χάσουνε την ιστορική τους μνήμη και ποδοπατήσουν τους νόμους τους πνευματικούς

Σεβαστοί πατέρες, κύριε δήμαρχε, συμπατριώτες και συμπατριώτισσες, αγαπητά μου παιδιά,

Ο μήνας Μάιος, για εμάς τους Έλληνες, είναι ο μήνας της μνήμης.

Στις 19 Μαΐου μνημονεύουμε τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και στις 29 τους υπερασπιστές της Πόλης.

Γενοκτονία στον Εύξεινο Πόντο …εκεί Έλλενοι επέθαναν

«Αν εξεράθη το κλαδί, πάντα χλωρή ειν’ η ρίζα» (Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.)

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος Κιλκίς

Γενάρης του 1952, πέρα από τον Άγιο Νικόλαο και πάνω στους πρόποδες του Πάικου βρέθηκε μισοφαγωμένη από άγρια θηρία του βουνού η ενενηντάχρονη γριούλα Παλάσα Παχατουρίδου. Κανένας συγχωριανός της δεν παραξενεύτηκε. Γνώριζαν καλά το δράμα της μεγαλοκυράς από την Χαμενία του Καρς πάνω στον Καύκασο. Η δύστυχη έχασε δέκα γιους λεβέντες και τον άνδρα της στην Μικρασιατική Καταστροφή. Τελευταία είχε χάσει και το μυαλό της. Αναζητούσε κάθε μέρα να βρει το δρόμο για την μεγάλη επιστροφή στην “πατρίδα”. Εκείνο το βράδυ έψαχνε το δρόμο για την γη που ήταν σπαρμένη με τα κόκαλα των παιδιών της…

Α­ΝΑ­ΜΝΗ­ΣΕΙΣ Α­ΠΟ ΤΗΝ ΤΥ­ΧΗ ΤΩΝ ΕΛ­ΛΗ­ΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙ­ΚΡΑΣ Α­ΣΙΑΣ 1914-1923

Αντγου Πα­να­γιώ­τη Κων­στα­ντό­πουλου

Διευ­θυ­ντή της Διεύ­θυν­σης Ι­στο­ρί­ας Στρα­τού του ΓΕΣ

Α­ΝΑ­ΜΝΗ­ΣΕΙΣ Α­ΠΟ ΤΗΝ ΤΥ­ΧΗ ΤΩΝ ΕΛ­ΛΗ­ΝΩΝ
ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙ­ΚΡΑΣ Α­ΣΙΑΣ 1914-1923

Με α­φορ­μή τις εκ­δη­λώ­σεις για την α­να­γνώ­ρι­ση της γε­νο­κτο­νί­ας των Αρ­με­νί­ων δη­μο­σιεύθη­καν πρό­σφα­τα πολ­λά άρ­θρα που α­να­φέ­ρο­νταν στη σφα­γή 1,5 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ου Αρ­με­νί­ων α­πό τους Τούρ­κους την πε­ρί­ο­δο 1914 έ­ως και 1917, συ­νο­δευό­με­να α­πό πολ­λά φωτο­γρα­φι­κά ντο­κου­μέ­ντα.

Στην α­διά­ψευ­στη αυ­τή, κά­θε φο­ρά, πα­ρου­σί­α­ση ι­στο­ρι­κών ντο­κου­μέ­ντων για τις σφα­γές των Αρ­με­νί­ων, έ­χω την ά­πο­ψη ό­τι πρέ­πει να ε­πι­ση­μαί­νε­ται με τη μορφή, έ­στω και της α­πλής υ­πό­μνη­σης, η ί­δια συ­μπε­ρι­φο­ρά των Τούρ­κων, οι ο­ποί­οι ε­πε­φύ­λα­ξαν την ί­δια τύ­χη και στους Έλ­λη­νες.

Σεπτέμβριος 1921: Η τραγική θυσία των βρεφών στη μαρτυρική Σάντα του Πόντου

Η τραγική θυσία των βρεφών στη μαρτυρική Σάντα του Πόντου. Σεπτέμβριος 1921…

Ήταν εκατόν τρία χρόνια πριν, το Σεπτέμβριο του 1921, όταν πάνω από 500 Ελληνίδες και Έλληνες της Σάντας του Πόντου, κυνηγημένοι από τους Γενοκτόνους Τούρκους, και για να μην προδοθούν, αποφάσισαν να θυσιάσουν επτά νήπια, των οποίων το κλάμα αποκάλυπτε τη θέση τους.

Η Τουρκία είναι κράτος «συμμορία»

Έχουν γενοκτονήσει τον Ελληνισμό του Πόντου και της Μικράς Ασίας, και το καμαρώνουν! Ενώ η θέση της γείτονος είναι στο εδώλιο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για αναρίθμητα κακουργήματα σε βάρος της ανθρωπότητας, οι Τούρκοι πολιτικοί πανηγυρίζουν για τις αθλιότητες που διέπραξαν οι πρόγονοί τους και φτάνουν σε τέτοιο σημείο θράσους, ώστε ζητούν τα ρέστα από τα θύματα!

Η Γενοκτονία των Ποντίων και η γενοκτονία της ιστορικής γνώσης

  Του Μάνου Χατζηγιάννη

«Ζαρωτά κάθκα και ίσα κρίνον» (Στραβά κάτσε και ίσια κρίνε), λέει ένα ρητό των Ποντίων που απευθύνεται σε εκείνον που εν γνώσει του κρίνει άδικα.
Σήμερα τιμούμε τα θύματα της γενοκτονίας των Ποντίων.
Μόλις το 1994 η ελληνική Βουλή αναγνωρίζει ότι η 19η Μαΐου καθιερώνεται ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Τότε μάλιστα στην εισηγητική έκθεση που είχε κατατεθεί στη Βουλή γινόταν και μια αναφορά που σήμερα είναι πάρα πολύ επίκαιρη. “Σήμερα συντελείται γενοκτονία σε βάρος των 22 εκατομμυρίων Κούρδων, που ζουν με τη σειρά τους το δράμα που έζησαν οι Έλληνες και οι Αρμένιοι” έγραφε εν έτει 1994 η έκθεση στη Βουλή.

Έλληνες! Οταν εκλέγετε προδότες μην διαμαρτύρεστε για τις προδοσίες τους

Ο υπουργός Παιδείας είναι υβριστής και προσβάλλει την Ελληνική Ιστορία και τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, θύματα της Γενοκτονίας. Προσβάλλει τους απογόνους τους και το σύνολο του Ελληνικού λαού.

 Ο κύβος ερίφθη. Βρισκόμαστε σε "πόλεμο", υπερασπιζόμενοι τη διεθνή νομιμότητα και τις πανανθρώπινες αξίες. Ο κ. Φίλης έχει ενταχθεί στο στρατόπεδο των αρνητών» είπε ο Χρήστος Τοπαλίδης.

• Για τον υπουργό Παιδείας η Γενοκτονία
  

  των Ποντιών, απλά δεν υπήρξε (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Συμέλα Παντζαρτζή)

353.000 δολοφονημένοι Πόντιοι από τους Οθωμανούς Τούρκους, εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι από την πατρώα γη, ορφανά που μεγάλωσαν σε ξένες οικογένειες χωρίς να γνωρίζουν την ταυτότητά τους αλλά και τεκμηριωμένες απόψεις από επιστήμονες διεθνούς κύρους μεταξύ των οποίων ακόμα και Τούρκοι που μιλούν για βιασμούς, δολοφονίες και τελικά για ξεκάθαρη Γενοκτονία των Ποντίων, προφανώς δεν επαρκούν για να πείσουν τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη ότι η τραγωδία που τραυμάτισε τόσο βάναυσα ένα κομμάτι του ελληνισμού δεν ήταν «απλά εθνοκάθαρση».