«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὑπερασπιστές της»

 

 

 

«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὑπερασπιστές της»

Πορφυρίτης

    Ἀπό γραπτό κήρυγμα τῆς Ἱ. Μ. Κερκύρας^[1], πού κυκλοφορήθηκε καί παλαιότερα^[2] πανελλαδικῶς, πληροφορούμαστε, ὅτι σέ θέματα Πίστεως, «δέν χωροῦν συμβιβασμοί, ἀλλά ὅποιος ἀκολουθεῖ πλανερές διδασκαλίες ἀποκόπτει τόν ἑαυτό του ἀπό τήν πίστη, καί τότε ἰσχύει γι’ αὐτόν ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: ‘‘ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος’’^[3], ‘‘αὐτός ἔχει πιά διαστραφεῖ καί ἁμαρτάνει, καταδικάζοντας ἔτσι ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του’’»^[4]. Τό κήρυγμα συνεχίζεται, μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο νά «μᾶς ὑποδεικνύει κάποια κριτήρια. Ζητᾶ νά δίδονται στόν αἱρετικό ἄνθρωπο συμβουλές. Αὐτές ὅμως δέν εἶναι ὑπόθεση τοῦ καθενός, ἀλλά εὐθύνη τοῦ ἐπικεφαλῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας. Γι’ αὐτό καί ὁ Παῦλος ἀπευθύνεται στόν μαθητή του, τόν ἀπόστολο Τίτο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐπίσκοπος στήν Κρήτη. Δέν εἴμαστε ὅλοι τό ἴδιο στήν ἐκκλησιαστική ζωή. Ὁ κύριος ὑπεύθυνος εἶναι ὁ ἐπίσκοπος, ὁ διάδοχος τῶν ἀποστόλων, αὐτός πού ἔχει ἐκλεγεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία νά συνεχίσει καί τήν πίστη καί τό ἔργο τους. Ὅσοι βρισκόμαστε ὑπό τόν ἐπίσκοπο, ἱερεῖς, μοναχοί καί μοναχές, θεολόγοι, λαϊκοί ὀφείλουμε νά ἔχουμε ἐπίγνωση τῆς θέσης μας.»^[5].

Ὁδηγίες χρήσεως ἑνός ἀπορροφητῆρα καί ἡ γενική Ἀποστασία

 

Ὁδηγίες χρήσεως ἑνός ἀπορροφητῆρα καί ἡ γενική Ἀποστασία

  Πορφυρίτης

     Ἀγόρασα ἕναν ἀπορροφητῆρα κουζίνας καί μέ ἔκπληξη διάβασα τίς ὁδηγίες χρήσεως: «Παρακαλοῦμε, πρίν χρησιμοποιήσετε γιά πρώτη φορά τή συσκευή, νά διαβάσετε προσεκτικά ὅλο τό ἐγχειρίδιο ὁδηγιῶν χρήσεως, γιά νά ἔχετε τήν καλύτερη δυνατή ἀπόδοση ἀπό τή συσκευή σας καί νά ἀποφύγετε τίς βλάβες λόγῳ τῆς κακῆς χρήσης». Ὅλα αὐτά γιά ἕναν ἁπλό ἀπορροφητῆρα· πού πατᾶς ἕνα κομβίο καί δουλεύει, τό κλείνεις καί σταματᾶ! Καί ἐάν χαλάσει, ἔ, δέν χάλασε καί ὁ κόσμος, μπορεῖς νά τόν ἐπιδιορθώσεις ἤ νά τόν ἀντικαταστήσεις σχετικά εὔκολα.

«‘‘Ἐν Αὐτῷ’’ ζῆτε καί ‘‘περιπατεῖτε’’»

Πορφυρίτης

«Μοῦ κάνει μεγάλη ἐντύπωση»,  γράφει ὁ κ. Νικόλαος Πρίντεζης[1], «στόν εἰκοστό πρῶτο αἰῶνα, πού τόσο ὁ Πάπας Φραγκίσκος, ὅσο καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ὡς διάδοχος τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα, ἀδελφοῦ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, θεωροῦνε καί ἑαυτούς Ἀδελφούς, ὁ ἀγαπητός Πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος, νά γράφει καί ἑπομένως νά πιστεύει ὅτι: ‘‘Εἶναι λάθος νά ἐπικαλούμαστε τίς ὅποιες ὁμοιότητες μεταξύ μας, Ὀρθόδοξοι, Ρωμαιοκαθολικοί’’.». Αὐτό τό φοβερό θεολογικό ἐπιχείρημα χρησιμοποιεῖ ὁ κ. Πρίντεζης γιά νά ὑποστηρίξει, τί; Ὅτι ἡ «Καθολική Ἐκκλησία … οὔτε σχισματική εἶναι, οὔτε αἱρετική, ἀλλά ἡ Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία μέ Πρῶτο της Ἐπίσκοπο τόν διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου»;[2].

Πότε θά ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος;

Πορφυρίτης

Μεγάλη ἡ ἀνησυχία καί ὁ φόβος τῶν, ἀγνοούντων τήν Πίστη, χριστιανῶν, γιά τά περί τοῦ Ἀντιχρίστου. Τρόμος καί ἀγωνία, ἄν θά γίνει ἀντιληπτή ἡ ἔλευσή του, ἄν θά ἀποφευχθοῦν οἱ παγίδες του, ἄν θά καταφέρει νά τούς πλανήσει, ἄν, ἄν… Ἡ ἀπάντηση τῶν Πατέρων σέ αὐτές τίς φοβίες, εἶναι, ὅτι ὅσοι ἔχουν πνευματική ζωή, δηλαδή, γρηγοροῦν, προσεύχονται, μελετοῦν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἐξομολογοῦνται, κοινωνοῦν τά Ἄχραντα Μυστήρια, βρίσκονται ὑπό τήν πνευματική καθοδήγηση πνευματικοῦ Πατέρα πού τηρεῖ τήν Ἱερά Παράδοση καί διώκεται γιά αὐτό, τότε νά μή φοβοῦνται. Τότε θά ἔχουν ὀρθό κριτήριο καί θά λαμβάνουν τήν ἐσωτερική πληροφορία ἀπό τόν Θεό ὅτι βρίσκονται στόν σωστό δρόμο, στήν Ὁδό.

Πορφυρίτης: «Καί εἶπε Κύριος ἐγγίζει μοι ὁ λαός οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καί ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσι με, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ ...» (Ἠσαΐας 29, 13)

«Καί εἶπε Κύριος ἐγγίζει μοι ὁ λαός οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καί ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσι με, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ ...» (Ἠσαΐας 29, 13)

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, εἶναι ἕνας ἀγωνιστής Ἐπίσκοπος. Ἀπασχολεῖ ἀρκετά συχνά τά Μέσα τῆς Μαζικῆς Προπαγάνδας καί οἱ θέσεις του εἶναι ἐν πολλοῖς σύμφωνες μέ τήν ὀρθόδοξο διδασκαλία τῆς Πίστεώς μας. Ἐκεῖνο πού προβληματίζει τόν πιστό λαό, εἶναι ὅτι πολλάκις οἱ ἀπόψεις τοῦ ἀγαπητοῦ Μητροπολίτου δέν συμβαδίζουν μέ τά ἔργα του. Παρατηρεῖται μιά ἀσυνέπεια καί  σύγχυσις λόγων καί ἔργων. Τά ἐπισκοπικά χείλη δείχνουν τήν πρόθεση νά κινηθεῖ ἐμπρός ἀλλά οἱ ἐπισκοπικοί πόδες κινοῦνται σημειωτόν ἤ ὄπισθεν! Αὐτό φαίνεται καί στό θέμα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐμεῖς θά ἑστιάσουμε σέ τρία ἄλλα, σχετικά μέ τήν παναίρεση, θέματα ἐν συντομίᾳ, γιά νά μή κουράσουμε τόν ἀναγνώστη:

Πορφυρίτης: «Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί μεγάλη σάλπιγγα τῆς ἀλήθειας»

«ἂν δὲν μὲ εἴχατε Ἐσεῖς ἐπιλέξει καὶ προτείνει γιὰ τὴν Μητρόπολη Φλωρίνης δὲν θὰ ἤμουν τώρα ἐδῶ.»

«Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί μεγάλη σάλπιγγα τῆς ἀλήθειας»[1]

Πορφυρίτης

Ἡ ἐποχή μας ἔχει ἰδιαιτέρως ἀνάγκη ὑγιειῶν ἀνθρωπίνων προτύπων καί δή Ποιμένων. Ἀνθρώπων, φίλων τοῦ Θεοῦ· Ποιμένων πού ποιμαίνουν τό ποίμνιό τους σύμφωνα μέ τό Νόμο τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μέ τίς ἐντολές Του. Κι αὐτό, γιά νά γνωρίζουν οἱ πιστοί καί νά μήν παρασύρονται ἀπό «ἀρρωστημένες» ἀντιλήψεις συγχρόνων ἐπισκόπων καί γενικότερα ἀνθρώπων πού περιβάλλονται μέ τόν μανδύα τῆς Ἐκκλησίας. Ἕνα τέτοιο πρότυπο Ποιμένος εἶναι καί ὁ Ἅγιος πού ἑορτάζει σέ λίγες μέρες. Ἐμεῖς εἴμαστε πολύ μικροί γιά νά πλέξουμε τό ἐγκώμιό του, γι’ αὐτό θά βαδίσουμε σέ ἀσφαλῆ μονοπάτια, ἀφήνοντας ἕναν Μεγάλο νά μιλήσει γιά ἕναν Μεγάλο: Ἕναν Μεγάλο Θεολόγο, τόν Ἅγιο Γρηγόριο, γιά ἕναν «Στῦλο τῆς Ὀρθοδοξίας», τόν Μέγα Ἀθανάσιο.

«Μέγα Ἱεράρχα, ποίμαινε ἡμᾶς!...» (Στόν Μέγα Ἅγιο πού τόσο δυσφημίζεται στήν ἐποχή μας μέ τή χρήση, ἀπό τούς ὀρθοδόξους, μιᾶς καρικατούρας)

«Μέγα Ἱεράρχα, ποίμαινε ἡμᾶς!...»

(Στόν Μέγα Ἅγιο πού τόσο δυσφημίζεται στήν ἐποχή μας μέ τή χρήση, ἀπό τούς ὀρθοδόξους, μιᾶς καρικατούρας)

Πορφυρίτης  

«Πολύ μέ λυπεῖ τό ὅτι ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ πιά οἱ κανόνες τῶν Πατέρων καί κάθε ἀκρίβεια ἔχει φύγει ἀπό τίς Ἐκκλησίες. Φοβᾶμαι λοιπόν μήπως, καθώς ἡ ἀδιαφορία αὐτή λίγο - λίγο προχωρεῖ, φθάσει ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας σέ ὁλότελη σύγχυση.»^[1]. Ὁ Μέγας διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης, ὁ Ἅγιος Βασίλειος, κράτησε γερά τή σκυτάλη τῆς Πίστεως πού τοῦ παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Συστρατεύτηκε μαζί τους, πίσω τους, σάν τόν τελευταῖο στρατιώτη. Ὡς Μέγας Ἱεράρχης, γνώριζε ὅτι ἡ καταπάτηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἡ ἀθέτηση τῆς ἀκρίβειας καί ἡ «ἐγκληματική» ἀδιαφορία, ὁδηγοῦν στή ὁλοκληρωτική σύγχυση.

Φώτης Κόντογλου: Το Ράσο και τα γένια

Το Ράσο και τα γένια

Θετικά στοιχεία αυτής τής μη υποχρεωτικής πρακτικής

Φώτης Κόντογλου

Πηγή: Το ασάλευτο θεμέλιο
 

Πολλά έχουν γραφή για τα ράσα και τα γένια των κληρικών. Οι περισσότεροι απ' εκείνους που δεν τα χωνεύουνε, είναι κάποιοι που θέλουνε να φαίνουνται ελεύθεροι και νεωτεριστικά πνεύματα. Αυτοί όλοι είναι πάντα  ''πρακτικοί'' άθρωποι, που κρίνουνε τα της θρησκείας με το πρακτικό και πεζό μυαλό τους, ενώ η χριστιανική θρησκεία δεν έχει καμιά σχέση με τα πρακτικά μυαλά, γιατί είναι η βαθύτερη ποίηση, η άβυσσο της ποίησης. Η κακοδαιμονία της Εκκλησίας μας έχει την αιτία της, κατά την γνώμη μου, στο ότι λείψανε απ' αυτήν οι ποιητικές ψυχές, με την πραγματική σημαία της ποίησης, και γέμισε από ''πρακτικούς ανθρώπους", ήγουν από ξεραΐλα και το μέγα έλεος.

Πορφυρίτης: «Ἐλευθέρα καί Ζῶσα Ἐκκλησία»

Πορφυρίτης: «Ἐλευθέρα καί Ζῶσα

 Ἐκκλησία»

Μέ κάθε εὐκαιρία οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι δηλώνουν ὅτι εἶναι «εἰς τόπον καί τύπον Χριστοῦ»^[1],  ὅτι ἀγρυπνοῦν γιά τό ποίμνιο, ὅτι πονοῦν γιά ὅσα θλιβερά συμβαίνουν, ὅτι πρέπει νά τούς ἐμπιστευόμαστε. Ἀπό λόγια καλά πᾶμε, καθώς στήν Ἑλλάδα «εἶσαι ὅ,τι δηλώσεις»! Ἡ ἀλήθεια ὅμως ἀπέχει παρασάγγας ἀπό τίς δηλώσεις τῶν ἐπισκόπων καί θεωροῦμε ὅτι δέν χρειάζονται περαιτέρω ἐπιχειρήματα γι’αὐτό καθώς βιώνουμε τό ἀντίχριστο κλίμα στήν ταλαιπωρημένη πατρίδα μας.

Πορφυρίτης: Γιατί συμβαίνουν οἱ θεομηνίες;

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Δέν γνωρίζουμε ἐάν ὑπάρχει κάποιο νόημα νά προσπαθοῦμε νά ὁμιλοῦμε μέ τούς πνευματικῶς κωφούς! Κυρίως, ὅταν ὁ λόγος δέν εἶναι δικός μας, ἀλλά εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Βασιζόμαστε στήν ἐλπίδα, μήπως ὑπάρξει ἀνάμεσά μας κάποιος βαρήκοος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἄγνοια καί ὄχι ἀδιαφορία καί ἔστω ἀντιληφθεῖ κάτι τήν «ἐνδεκάτη» ὥρα. Μήπως πιστέψει τήν πραγματική αἰτία ὅλων αὐτῶν τῶν θεομηνιῶν πού βιώνουμε καί συνεχίζουμε ἀκάθεκτοι τήν κατώτερη ζωώδη συμπεριφορά. Ἀλλά νά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς, πού τά γνωρίζουμε καί δέν ἀποφασίζουμε νά βάλουμε ἀρχή μετανοίας. Πού συνεχίζουμε νά αὐτοκτονοῦμε τήν ψυχή, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ μεγάλος Σέρβος ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, καί τή συνείδησή μας κομμάτι - κομμάτι, μέ κάθε ἁμαρτία πού διαπράττουμε.

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου: ποιούς Ἁγίους νά ἐμπιστευόμαστε;

 

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου: ποιούς Ἁγίους νά ἐμπιστευόμαστε;

Πορφυρίτης

    Μέσα στό κλίμα τῶν ἡμερῶν τό κήρυγμα τοῦ σεβασμιωτάτου Φθιώτιδος· συνδυασμός τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, τοῦ ἑορταζόμενου Ἁγίου Φανουρίου καί θεμάτων πού δημιουργοῦν ἀνησυχίες ἤ ἀπασχολοῦν τόν λαό. Μηνύματα μέ πολλαπλούς ἀποδέκτες, πάντα κατά τή δική μας ἀνάγνωση, μιᾶς καί κήρυξε σέ ναό τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί ὁ λόγος του θά εἶχε περισσότερη δημοσιότητα, καθώς μεταδόθηκε «ἀπευθείας ἀπό τηλεοράσεως, ραδιοφώνου καί διαδικτύου»[1].

Πορφυρίτης: «Ἀρχιεπίσκοπε, Ἐπίσκοπε, ἀγαπᾷς με;»

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ἕνα ἀπό τά σημεῖα τῶν καιρῶν εἶναι ἡ παχυλή σιωπή καί ἡ ἐπιβολή της μέ κάθε μέσο. Ὄχι βεβαίως ἐκείνη ἡ εὐλογημένη, ἡ ἁγία σιωπή πού εἶναι ἀπαραίτητη, ἀλλά ἡ δαιμονική, καί πολλάκις μετ’ ἀπειλῶν ἐπιβαλλόμενη. Φέρουμε στήν μνήμη μας, ἐκεῖνο τό «κλειστό τό στόμα», πού εἰπώθηκε ἀπό ἱερομόναχο σέ ὁμιλία του στό ἐξωτερικό^[1], ὅταν ρωτήθηκε σχετικά μέ τόν Οἰκουμενισμό. Ἀκόμη καί τή σιωπή «διά τόν φόβον τοῦ ‘‘ἐξωδίκου’’», πού ἐπικρέμαται στάς κεφαλάς αὐτῶν πού θά τολμήσουν νά ἐλέγξουν κάποιον μητροπολίτη, μέ σκοπό τήν ἐξουθένωσή των! Φαίνεται ὅτι ἡ νέα τάξη θέλει στόμα μέ «φερμουάρ», μέ «φίμωτρο».

Τά φανάρια ἀναβοσβήνουν, ὁ Χριστός εἶναι τό Φῶς!

                                         Τά φανάρια ἀναβοσβήνουν, ὁ Χριστός εἶναι τό Φῶς!

    Πορφυρίτης

     Στήν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα πλανῶνται ἐσχάτως ὑπο-οὐράνιες ἀντιλήψεις, οἱ ὁποῖες παγιώνονται σέ κοσμικούς καί ἐκκλησιαστικούς κύκλους. Ἀντιλήψεις πού ἀφήνουν τεράστια ἐρωτηματικά, π.χ. «Το Φανάρι εἶναι πηγή φωτός^[1]», «Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἶναι ἐγγυητής τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας^[2]», «Ὁ Πατριάρχης εἶναι ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς^[3]»! 

ΠΟΡΦΥΡΙΤΗΣ: «Πωλεῖται ἡ Πίστις; Πωλεῖται ἡ Πατρίς; Πωλοῦνται τά παιδιά μας;» (Φωτογραφικό πανόραμα )

Σημαντικό άρθρο Προωθήστε το

Ἀδέλφια, ἄς βάλουμε ἕνα τέλος στό ραγιαδισμό πού μᾶς διακατέχει·

«Πωλεῖται ἡ Πίστις; Πωλεῖται ἡ Πατρίς; Πωλοῦνται τά παιδιά μας;»

Γράφει ο ΠΟΡΦΥΡΙΤΗΣ

Ἀδέλφια μου, πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς ἀποτίναξης τοῦ σκότους, πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς ἐλευθερίας. Ὥς πότε θά ἀνεχόμαστε τή διαστροφή καί προδοσία τῆς Πίστεώς μας, ὥς πότε θά ἀνεχόμαστε τό ξεπούλημα τῆς Πατρίδας μας καί τούς τυραννοσωτῆρες στό κεφάλι μας. «Ἀνάθεμα τήν ὥρα ποιός ὁρίζει ἐδῶ, τό ἀνάποδο βαφτίζει καί τό λέει σωστό»^[1]. Φθάνει πιά! Ἀνάθεμα στούς προσκυνημένους!

Ἀδέλφια, ἄς βάλουμε ἕνα τέλος στό ραγιαδισμό πού μᾶς διακατέχει· μᾶς φυλάκισαν σ’ ἕνα ἐπιχρυσωμένο κλουβί, μᾶς ταΐζουν, μᾶς ποτίζουν, μᾶς πετᾶνε καί καμμία δραχμή καί εἴμαστε εὐχαριστημένοι. Ἀλήθεια ὅμως, εἴμαστε εὐχαριστημένοι; Ποῦ εἶσαι Μακρυγιάννη μου! Δέ βλέπεις; Καί τήν Πατρίδα μᾶς πείραξαν, μᾶς τήν διέλυσαν, καί τήν Πίστη μας τό ἴδιο· κι ἐμεῖς οὔτε μιλᾶμε οὔτε ἐνεργοῦμε. Ἔμαθες γιατί; Διότι εἴμαστε εὐχαριστημένοι ραγιᾶδες! Εἴμαστε κιοτῆδες καί προσκυνημένοι! Εἴμαστε εὐρωπαῖοι, «ἀνήκωμεν εἰς τήν Δύσιν», μιλᾶμε γαλλικά, ἀγγλικά, παίζουμε πιάνο καί τέννις, κάνουμε γιόγκα, γιορτάζουμε τά γενέθλιά μας καί τό σατανικό χάλλοουϊν. Καί μήν ξεχνᾶμε: «τοῦ φοβιτσιάρη ἡ μάνα δέν ἔκλαψε ποτέ»!

Πορφυρίτης: Εἴμαστε ἀμετανόητοι, ἤ μήπως ἀνόητοι;

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ἡ κλιματική ἀλλαγή ἀποτελεῖ ἄμεση ἀπειλή γιά τήν ἀγαπημένη μας Ἑλλάδα. Ἡ  γλυκυτάτη ἐαρινή καί εὐωδιαστή ἀτμόσφαιρα τῆς πατρίδας μας, πού ἐξέπεμπε ἄρωμα Ὀρθοδοξίας ἔχει μεταβληθεῖ σέ δριμυτάτη καταιγίδα, μέ ἐρεβοφόρους καί ψυχοκτόνους ρύπους. Ὁ πόθος γιά τόν πολυτίμητο Θησαυρό τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἔσβησε καί θέριεψε ἡ ἀγάπη γιά τά σκύβαλα, τά ξυλοκέρατα, τίς λάσπες καί τήν κοπριά. Τό ψῦχος τῆς ἀμφισβήτησης πάγωσε τά πάντα! Ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;^[1].

Ἡ παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου

Ἡ παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου

Πορφυρίτης

Στήν ὁμιλία του^[1] κατά τήν ἔναρξη τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου «Ἅγιος Γεννάδιος Σχολάριος μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης», ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναφέρθηκε στήν παρακαταθήκη πού τοῦ ἐκληροδότησε ὁ Ἅγιος Γεννάδιος, καθώς καί σέ ὅσα ἐδιδάχθη σχετικά μέ «τόν ἀληθῆ τρόπον τοῦ διαλόγου»^[2]. Πέραν τῆς κλασσικῆς φαναριώτικης διγλωσσίας τοῦ τύπου «λέγομεν τά ἁρμόδια καί πράττωμεν τά ἀναρμόδια», ἄς δοῦμε τή στάση τοῦ Ἁγίου Γενναδίου καί τί δέν ἐδιδάχθη ὁ Πατριάρχης. Μέ ἄλλα λόγια, ἄς διαπιστώσουμε ποίαν παρακαταθήκη ἔλαβε ὁ σημερινός Πατριάρχης, καθ’ ὅτι μία παρακαταθήκη παρέδωσε ὁ Χριστός, κήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι καί ἐφύλαξαν οἱ Πατέρες.

Ὁ Ἅγιος Γεννάδιος ἦταν ἕνας ἀπό τούς ἐλαχίστους πού δέν ὑπέγραψαν στήν ληστρική ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας.

Πορφυρίτης: Τά μετέωρα βήματα πρός τήν Ψευδοένωση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνυπέγραψε άρθρο για το κλίμα με γυναίκα Αρχιεπίσκοπο

-Προσοχή σε μια…περίεργη αναφορά!

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: Ο αιρετικός Βαρθολομαίος ανάμεσα στην άλλη αιρετική κομπανία! --Και μια δήλωση άρνησης του Τριαδικού Θεού που προστίθεται στην άρνηση του Δόγματος περί Μίας Εκκλησίας!!! (agonasax.blogspot.com)

Του Μανώλη Κείου  ΕΔΩ

Μετά τους Ουνίτες ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συναντήθηκε χθες και με γυναίκα Επίσκοπο!!!
 

Κατά τα άλλα το πρόβλημα της Ορθοδοξίας είναι η διαίρεση στο ουκρανικό….

Η συνάντηση έλαβε χώρα στην Ουψάλα, με την Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας της Σουηδίας Antje Jackelén και τα μέλη της Επισκοπικής Συνέλευσης Σουηδίας.
Η Αρχιεπίσκοπος Ουψάλας και πάσης Σουηδίας παρέθεσε δεξίωση προς τιμήν του ενώ ο κ. Βαρθολομαίος και η γυναίκα Αρχιεπίσκοπος υπέγραψαν κείμενο για την κλιματική αλλαγή, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα Dagens Nyheter στις 24 Σεπτεμβρίου 2019.

                 ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ

============================================================

====================================================================

Πορφυρίτης: Τά μετέωρα βήματα πρός τήν Ψευδοένωση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ἡ ψευδοένωση τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι προσυμφωνημένη καί προσχεδιασμένη σέ ἐπίπεδο ἐκκλησιαστικῶν ἀρχῶν. Πρέπει ὅμως, μέ κάποιον τρόπο νά περάσει «ἀνώδυνα» καί στόν λαό, χωρίς αὐτός νά καταλάβει τό μέγεθος τῆς φοβερῆς προδοσίας πού συντελεῖται! Πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση γίνονται κάποια πρακτικά βήματα, ἀργά καί σταθερά, οὕτως ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ ὁ στόχος τῶν γνωστῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Κάποια ἀπό αὐτά εἶναι καί τά ἑξῆς:

Πορφυρίτης: «Ἡ ἀλήθεια καί ἡ Ἀλήθεια»!

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

Εἰσῆλθαν γιά τά καλά, οἱ διοικοῦντες τίς τοπικές ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, στόν ἀνάποδο καί ἀπατηλό κόσμο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων! «Ἑνότητα!», κραυγάζουν καί σπέρνουν τή διχόνοια, προσπαθώντας νά κατισχύσουν τήν Ἐκκλησία τῆς Ὁποίας «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν»! (Ματθ. 16, 18). 

 

Τά ἀποτελέσματα, κραυγάζουν καί αὐτά διά τῶν γεγονότων: αἱματηροί διωγμοί ἐναντίον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, διχασμός στήν Ἀφρική ἀπό τήν εἰσχώρηση τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας[1], «οἰκογενειακές» ὑποθέσεις μεταξύ ἑλληνόφωνων καί σλαβόφωνων, πεζοδρομιακή καί ποδοσφαιρική «θεολογία» τοῦ τύπου: «σκασίλα...», «Ἐγώ εἶμαι ὁ πρῶτος στή σειρά κι ἐσύ ὁ πέμπτος»[2] «Ἐγώ εἶμαι ἡ Μητέρα, ἐσεῖς εἶστε θυγατέρες» ἤ ἀγώνας μεταξύ «Ἑλλάδας – Ρωσίας»... Ἐπιπλέον, στόν ἀνάποδο κόσμο, οἱ φορεῖς ἐτεροδιδασκαλιῶν παρουσιάζονται ὡς φορεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως!

Πορφυρίτης: Εὐτυχῶς, ὁ Ἀρχηγός καί Πρῶτος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι θνητός!

Πορφυρίτης: Εὐτυχῶς, ὁ Ἀρχηγός καί Πρῶτος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι θνητός!

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

Ὁ στόχος πού ἔθεσε γιά τό νέο πολιτικό ἔτος ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος, εἶναι ὄντως ὁ ὡραιότερος, ἁγιοπνευματικός: «Αὐτὸ τὸ ἔτος, ἂς ὑποσχεθοῦμε στὸν ἑαυτό μας κάτι διαφορετικό, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ μεγάλου Βασιλείου ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ἂς γίνουμε θεοφόροι, κινούμενοι πρὸς τὴ θέωση, παρὰ τὴν ἀναξιότητα καὶ τὶς ἀδυναμίες μας.»[1]. Προκαλεῖ ἐντύπωση ἡ ρήση αὐτή, ἑνός ἀνθρώπου πού ὅλα αὐτά τά χρόνια ἔχει κατασκανδαλίσει τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, φροντίζοντας ἐπιμελλῶς νά πραγματοποιηθοῦν «μέχρι κεραίας» οἱ μιαροί στόχοι τῆς παναιρέσως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Μήπως μετανόησε ἤ εἶναι ἡ συνηθισμένη διγλωσσία τῶν οἰκουμενιστῶν; (Ἄλλωστε, ὁ ἀρχέκακος ὄφις ἔχει διχαλωτή γλῶσσα!)

Εὐτυχῶς, ὁ Ἀρχηγός καί Πρῶτος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι θνητός!

Πορφυρίτης

Ὁ στόχος πού ἔθεσε γιά τό νέο πολιτικό ἔτος ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος, εἶναι ὄντως ὁ ὡραιότερος, ἁγιοπνευματικός: «Αὐτὸ τὸ ἔτος, ἂς ὑποσχεθοῦμε στὸν ἑαυτό μας κάτι διαφορετικό, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ μεγάλου Βασιλείου ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ἂς γίνουμε θεοφόροι, κινούμενοι πρὸς τὴ θέωση, παρὰ τὴν ἀναξιότητα καὶ τὶς ἀδυναμίες μας.»^[1]. Προκαλεῖ ἐντύπωση ἡ ρήση αὐτή, ἑνός ἀνθρώπου πού ὅλα αὐτά τά χρόνια ἔχει κατασκανδαλίσει τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, φροντίζοντας ἐπιμελλῶς νά πραγματοποιηθοῦν «μέχρι κεραίας» οἱ μιαροί στόχοι τῆς παναιρέσως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Μήπως μετανόησε ἤ εἶναι...

ἡ συνηθισμένη διγλωσσία τῶν οἰκουμενιστῶν; (Ἄλλωστε, ὁ ἀρχέκακος ὄφις ἔχει διχαλωτή γλῶσσα!)