Ἱστάμεθα ἀγέρωχοι, ὁ Εὐσεβής Λαός “Κηρύττει” τήν Κυβέρνησι ἐν “Διωγμῷ” (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ Συλλεκτικό Λεύκωμα απείρου κάλλους!!!)

 ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ “ΔΙΩΓΜΩ”, ΑΝΤΙΒΑΛΛΕΙ “ΑΝΤΙ-ΔΙΩΓΜΟ”

 Κατακεραυνώνονται οἱ Διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας

Γράφει ο Οδυσσεύς Μακρυγιάννης

«Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν͵ καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη. βάπτισμα δὲ ἔχω βαπτισθῆναι͵ καὶ πῶς συνέχομαι ἕως ὅτου τελεσθῇ. δοκεῖτε ὅτι εἰρήνην παρεγενόμην δοῦναι ἐν τῇ γῇ; οὐχί͵ λέγω ὑμῖν͵ ἀλλ΄ ἢ διαμερισμόν» (Λουκ. ιβ’ 49-51). (Ἤγουν, φωτιὰ ἦλθα νὰ βάλω στὴ γῆ καὶ σᾶς στὸ λέγω ἤδη ἔχει ἀνάψει. Βάπτισμα ἔχω νὰ βαπτισθῶ καὶ συγκινοῦμαι μέχρις ὅτου αὐτὸ συντελεσθῆ. Νομίζετε πῶς ἦλθα νὰ σᾶς φέρω εἰρήνη στὴ γῆ. Ὄχι σᾶς λέγω, ἀλλὰ διαμερισμὸ καὶ διάσπασι).

Α. ΦΙΜΩΣΙΣ ΤΥΠΟΥ “ΣΟΒΙΕΤ” ΑΠΟ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ

[Ἡ Ἐκκλησία ἐν “Διωγμῷ”]

Ἡ σοβαρὴ ὑπόθεσις τῆς θανατηφόρου καὶ φρικτῆς Πανδημίας, εἶναι μία πολλὴ Σοβαρὴ Παγκοσμίως ὑπόθεσις. Βιώνουμε ἕναν πραγματικὸ ἰδιότυπο “Βιολογικὸ Πόλεμο”. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ἀποτελεῖ τρομερὸ λάθος νὰ μετατρέπεται αὐτὸ τὸ ζήτημα σὲ μία ἄκαιρο Ἐκκλησιαστικὴ Διαμάχη καὶ σύγκρουσι.

Δυστυχῶς ὅμως, μοιάζει ὡς ἡ Κοσμική, ἡ ἄσπλαχνη Ἑλληνικὴ Πολιτεία, νὰ ἀνεκάλυψε μία εὔκολο καὶ εὔλογο ἀφορμή, ὥστε νὰ πλήξη, νὰ “Περιμαντρώση” καὶ νὰ εὐτελίση τὴν Ἐκκλησία. Νά τῆς ἀπαγορεύση καί αὐτή τήν Θ. Κοινωνία τῆς Ζωῆς. Νὰ τὴν μετατρέψη εἰς ἕνα “Κλοτσοσκούφι” τῆς “Θολοκουλτούρας” τών “Κοσμοπολιτῶν”.

Δὲν ἀναφερόμεθα στὰ γενικῆς φύσεως Μέτρα προστασίας. Αὐτὰ πρέπει νὰ ἰσχύουν. Νἄναι ὅμως τὰ ΙΔΙΑ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, μέ ἐκεῖνα πού ἐφαρμόζονται στὰ Φαρμακεῖα καὶ στὰ Καταστήματα Τροφίμων. Ἴδια ἀπόστασις πολιτῶν στὸ Κατάστημα, ἴδια καὶ στὸ Ἱ. Ναό. Γιατί κύριοι “Σφραγισμένος” ὁ Ἱ. Ναός; Ἐν προκειμένω τὰ ἐπιβληθέντα μέτρα λογίζονται Ὑπερβολικά, Παράλογα καὶ δυστυχῶς ... “Ὑπερτακτα”. Ἀστυνομικά μέ Σατανικό τρόπο παρεμποδίζεται ἡ Θεία Κοινωνία.

Νὰ μὴ καταργεῖται, ἡ ἐν ἀσφαλεία, Θρησκευτικὴ Ἐλευθερία καὶ ἡ Ἐλευθερία τῆς Θεία Λατρείας. Διαφορετικά, ἐπιβάλλεται ἕνας αἰσχρὸς “Καισαροπαπισμός”.

Ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία, κατ’ οὐσίαν, “Ἐκήρυξε” τὴν “Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία ἐν Διωγμώ”. Ἔκλεισε αὐθαιρέτως τοὺς Ἱ. Ναοὺς καὶ δὲν ἐπιτρέπει νὰ τελοῦνται Θ. Λειτουργίες, οὔτε κἄν μὲ κεκλεισμένες θύρες καί ἀποστάσεις ἀσφαλείας.

Αὐτὸ δὲν ἔχει τὸ ἀνάλογό του σὲ καμιὰ ἄλλη Ἐποχὴ καὶ Περίοδο.

Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο θὰ ἦτο σκόπιμον, νὰ κηρύξουμε καὶ ἐμεῖς τὴν Κυβέρνησι “Ἐν Διωγμῷ”, μὲ ὅτι αὐτὸ σημαίνει.

[Οἱ ἐν τῇ Διοικήσει τῆς Ἐκκλησίας “Καλύπτουν” τὴν Πολιτεία]

Ἀλλὰ δυστυχῶς, οἱ ἐν τῇ Ἐπισήμω Διοικήσει τῆς Ἐκκλησίας μας, ἔρχονται νὰ “Καλύψουν” πλήρως τὴν Πολιτεία καὶ τὶς ἄνομες ἀποφάσεις της. Ἄβουλοι ἀρωγοὶ μὲ ἕνα “Ξὲ-Ψυχο” Διάγγελμα τοῦ Προκαθημένου, δίπλα εἰς ἕνα ἀναμμένο Τζάκι.

«“Ὀρθοδοξεῖν”, Δυσεπίτευκτο Ἀγώνισμα τοῦ Σχοινοβατεῖν μεταξὺ Ἐλλείψεως καὶ Ὑπερβολῆς»

ΥΓΙΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΣ, ΟΧΙ
ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ

Μετάνοια τῆς Πολιτείας, μὲ ἄμεσο κατάργησι τῶν Ἀντιχριστιανικῶν Νόμων

Οδυσσεύς Μακρυγιάννης.

«Ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι͵ τέκνα Θεοῦ ἄμωμα μέσον γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης͵ ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ͵...» (Φιλιππ. Β’ 15). (Ἤγουν, νὰ γίνεσθε καθαροὶ καὶ ἀκέραιοι, τέκνα τοῦ Θεοῦ ἀμόλυντα, ζώντας ἀνάμεσα σὲ γενιὰ πού εἶναι στραβὴ καὶ διεστραμμένη, καὶ σ’ αὐτοὺς ἐσεῖς νὰ φαίνεσθε ὡς φωστῆρες στὸν κόσμο).

Α. ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑΣ

[Θρησκευτικότης καὶ θρησκοληψία]

Μέσα στὴν παγκόσμιο λαίλαπα τῆς πανδημίας τοῦ Κορωνοϊοῦ, ἀνακύπτουν πολλὰ ζητήματα, Θρησκευτικά, Πολιτικά, Ἰατρικὰ καὶ Λογικά.

Καὶ τὸ ἀνακύψαν πρόβλημα καλεῖται νὰ ἀντιμετωπίσει ὁ κάθε ἄνθρωπος μὲ τὴν ὅλη προσωπικότητά του. Ὁ Χριστιανὸς πού ἔχει κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ τὸν Θεό, τὸν Τριαδικὸ Θεό, ἐπιβάλλεται νὰ καταθέση ἀπαντήσεις στὸν ἑαυτό του καὶ στοὺς ἄλλους.

Ὡς ἀληθής, ὑγιὴς εὐσέβεια καὶ Θρησκευτικότης ὁρίζεται, ἡ ἐξ ὅλης της Ὑπάρξεως ἀγάπη πρὸς τὸν Κύριο καὶ ἡ Μετοχὴ στὴ Μυστικὴ καὶ Μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Συμμετέχει στὴν πίστι ὁ ὅλος ἄνθρωπος ὡς ψυχοσωματικὴ ὁλότης. Καὶ μὲ τὴν Βούλησι καὶ μὲ τὴν Νόησι καὶ μὲ τὸ Συναίσθημα καὶ μὲ τὸ Σῶμα του. Τουτέστιν, ἡ ἀληθὴς καὶ γνησία θρησκευτικότης συντίθεται ἀπὸ τὴν αὐτόβουλο τοποθέτησί μας μέσα στὴν Ἐκκλησία, μὲ γνῶσι τῶν θεμάτων, μὲ συναισθηματικὴ σταθερότητα καὶ μὲ φροντίδα γιὰ τὸ σῶμα μας.

Ἀντιθέτως ἡ θρησκοληψία ἀποτελεῖ μία νοσηρὴ κατάστασι, ὅπου ἰσχυριζόμεθα ὅτι ἀγαπᾶμε τὸν Θεό, μόνον Συναισθηματικά, χωρὶς νὰ μετέχη ἰσότιμα ἡ Βούλησις καὶ ἡ Νόησις.

Αὐτὴ ἡ μορφὴ πνευματικῆς ζωῆς ὁδηγεῖ σὲ ἐκτροπὲς καὶ παρεκκλίσεις ἀπὸ τὰ οὐσιώδη βιώματα τῆς θεοσεβείας μας.

Συχνά, ο Επίσκοπος καθίσταται ο “Μανδύας” τής κάθε άνομης εξουσίας (ΦΩΤΟ)

ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΙ, ΑΒΟΥΛΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ “ΠΙΟΝΙΑ” ΚΑΙ ΟΧΙ “ΠΑΙΚΤΕΣ”

ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΟΔΥΣΣΕΥΣ  ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ 

http://orthodoxostypos.gr/

 Θρησκεία, ο μέγιστος Γεωστρατηγικός παράγων

[Θρησκεία, μέγας Γεωπολιτικός παράγων]

Πρέπει να καταστή κατανοητό ότι, η θρησκεία στη Ανατολή αποτελεί μέγιστο καί ουσιώδη Γεωπολιτικό παράγοντα.

Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλά άλλα μέρη της υφηλίου, αλλά με πολύ μικρότερο συντελεστή βαρύτητος.

Όταν θέλης να μελετήσης τις εξελίξεις στη Ανατολή, χωρίς να λαμβάνης υπ’ όψιν την θρησκεία, είναι σαν να βρίσκεσαι στόν ωκεανό και νά αγνοής το παράγοντα “θαλασσινό νερό”.

[Αναλώσιμα “Πιόνια” καί όχι διεθνείς “Παίκτες”]

Γι’ αυτό τό λόγο, οι ισχυροί τού κόσμου τούτου, στρατολογούν τούς Εκκλησιαστικούς παράγοντες, ως υποχείριά τους. Τούς χρησιμοποιούν γιά νά χαράσσουν τήν πολιτική τους. Τούς εκβιάζουν, ώστε νά συμβάλλουν στά άνομα καί καταχθόνια σχέδιά τους.

Δυστυχώς, σ’ αυτό τό αισχρό παιγνίδι, όχι μόνον σήμερα αλλά από αιώνες οι Μούναρχοι (Τύραννοι), εισήγαγαν τούς Προκαθημένους τής Εκκλησίας ως θεραπαινίδες τής εξουσίας των.

Σπάνιες είναι οι ηρωϊκές εξαιρέσεις καί οι ουσιώδεις διαφοροποιήσεις. Θά τίς συναντήσουμε όμως σέ όλο τους τό μεγαλείο στούς εμβληματικούς Αγίους μας, στούς Μ. Αθανασίους, στούς Ι. Χρυσοστόμους, στούς Μ. Βασιλείους καί στούς Μεγάλους Φωτίους.

Συχνά, οι σημερινοί Προκαθήμενοι, δυστυχώς, καθίστανται δουλικά άβουλα “Πιόνια”, σχοινοκινούμενες  φαιδρές “Μαριονέττες” καί όχι “Παίκτες” στή ευρεία Διεθνή σκακιέρα.

Αυτοί, ως “λύκοι βαρείς” κατατρώγουν τό Ιερό “Ποίμνιο”. Ως “μισθωτοί ποιμένες”, εγκαταλείπουν τά “Πρόβατα”, πού τούς ενεπιστεύθη ο Κύριος. Αδιαφορούν δηλαδή παντελώς γιά τήν σωτηρίας τού Κόσμου υπηρετούν τις εξουσίες τού Κόσμου. Παραβιάζουν ασύστολα τά Θεία εντάλματα τού Κυρίου, πού περιέχονται μέ σαφήνεια στά Ιερά Ευαγγέλια καί στους Θεοπνεύσους Ιερούς Κανόνες.

Εκτελούν αναντίρρητα ότι διατάσσουν τά “Μεγάλα Πνεύματα” τής Πονηρίας τού “Κοσμοκράτορος” Διαβόλου τού αιώνος τούτου.

[Φαντασιώνονται Αυτοκρατορικές εξουσίες]

Τό χειρότερο ακόμη είναι ότι, από πλήρη ανοησία, δέν αντιλαμβάνονται ότι κατέστησαν “Υποζύγια” τών Πολιτικών. Σάν τά γαϊδουράκια πού μεταφέρουν τά φορτία τών αφεντικών τους.

Όμως, παρασυρμένοι από τίς Αυτοκρατορικές συμβολικές στολές, τούς Βασιλικούς Μανδύες καί τίς κορώνες,  φαντασιώνονται πώς έχουν μοναρχικές εξουσίες. Τίποτε πιό γελοίο όταν πρόσωπα, ενδεδυμένα ως “Εκκλησιαστικοί Βασιλείς”, νά ενεργούν ως παθητικοί δούλοι. Ως σκλάβοι ανάξιοι, ανίκανοι καί όχι μόνον.

Κατ’ εντολήν τών αισχρών αφεντάδων, βλασφημούν κατά τού Παναγίου Πνεύματος, “αναγνωρίζοντας” τούς Aχειροτονήτους καί καθηρημένους τής Ουκρανίας ως “Εκκλησία”.

·     “Ένας εκ τού αριθμού τών δεκατεσσάρων (14) Προκαθημένων”, στήν “Αθήνα”, πορεύεται ως τέλειος “Υποτακτικός” τού “Ανθυπάτου” καί “Συμπληρωματικός Σκλάβος”, τών τύποις Κυβερνητών, τών όντων δούλων τού Ξένων Δυναστών.

·     “Έτερος εκ τού αριθμού τών δεκατεσσάρων (14) Προκαθημένων”, εκεί στό “Φανάρι”, πολιτεύεται καταχθονίως ως κατώτερος μισθωτός υπάλληλος ενός ή περισσοτέρων Υπουργείων Εξωτερικών τών προσωρινών Μεγάλων Δυνάμεων.

·     Αλλά, “καί τρίτος εκ τού αριθμού τών δεκατεσσάρων (14) Προκαθημένων”, στήν “Αλεξάνδρεια” προβαίνει εις αντικανονικές ενέργειες, γιά τό “Ουκρανικό”, πρό αφεντικών, πρό ασημάντων Διπλωματικών Υπαλλήλων.

[Αριθμούνται, αλλά δέν συγκαταλέγονται στούς Διαδόχους τών Αποστόλων]

Σημειώνουμε πώς, σκοπίμως δέν αναφέρουμε, “ένας Προκαθήμενος”, χωρίς βεβαίως νά λαθεύουμε. Αλλά, σημειώνουμε μέ βαθύτερο νόημα “ένας εκ τού αριθμού τών δεκατεσσάρων (14) Προκαθημένων”. Γιά ποιό λόγο; Τό εφαρμόζουμε κατ’ αναλογία καί κατ’ αντιστοιχία μέ τήν εύστοχο έκφρασι πού χρησιμοποιούν τά Ιερά Ευαγγέλια.

Συγκεκριμένα, τά Ιερά Κείμενα τόν προδότη Ιούδα, δέν τόν καταγράφουν, ούτε τόν κατονομάζουν ως «έναν εκ τών δώδεκα Αποστόλων», ενώ τυπικώς καί εξωτερικώς ήτο Απόστολος, αλλά, όλως διαφορετικά. Ιδού τί αναφέρουν γι’ αυτόν:

«Εἰσῆλθεν δὲ Σατανᾶς εἰς Ἰούδαν, τὸν καλούμενον Ἰσκαριώτην͵ ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα·» (Λουκ. κβ’ 3). (Καθώς καί εἰς Ματθ. κστ’ 14, 47, Μαρκ. ιδ’ 10, 43, Λουκ. κβ’ 22).

Ο Ιούδας συναριθμείται μέν μέ τήν αγία χορεία τών Μαθητών, αλλά δέν είναι πραγματικά ένας από αυτούς.

 

[Οι ανάξιοι ζητούν νά τούς προσκυνούν καί νά τούς μεγαλύνουν]

Τό χείριστο τής υποθέσεως είναι ότι, οι ως άνω ρασοφόροι, προσπαθούν, ώστε νά επιβάλλουν στανικώς στούς ευσεβείς Χριστιανούς, στούς Μοναχούς καί στούς Κληρικούς τόν καταναγκασμό τους. Ζητούν πιεστικά, ώστε νά τούς προσκυνούν καί νά τούς υπακούουν μέ τυφλή διάθεσι, ως “Αλλαθήτους”, ως “Ψευτο-Αγίους” καί ως “Ψευτο-Προφήτες”.

Οι συγκεκριμένοι Προκαθήμενοι, λαμβάνουν μόνοι τους αποφάσεις, χωρίς κανονικές Ιεροσυνοδικές Διαδικασίες.

Έχουν καταργήσει κατ’ ουσίαν τό Συνοδικό σύστημα καί εξευτελίζουν τούς συνεπισκόπους των.

Ο πιστός λαός τού Θεού, μέ τό δικό του λεπτό αισθητήριο, τούς καταδικάζει, τούς περιφρονεί καί τούς αγνοεί μέ κάθε τρόπο.

Τραντακτό παράδειγμα η επίσκεψις εις Θεσσαλονίκη (19/10/19) τού εις “Βόσπορον” ευρισκομένου. Γιά νά μπορέση νά τελέση μία  Θεία Λειτουργία, έπρεπε νά επιστρατευθούν καί νά τόν προστατεύουν εκατό (100) πάνοπλοι αστυνομικοί τών Ειδικών Δυνάμεων.

Καί μάλιστα, άνδρες τής ξεχωριστής Ομάδος Προλήψεως καί Καταστολής Εγκλήματος (Ο.Π.Κ.Ε.).

Ευχόμεθα, τό φόβο τού Ευσεβούς λαού, αφού δέν έχουν φόβο Θεού, άς έχουν όλοι οι πραγματικά ανάξιοι φτηνόψυχοι καί υπερφίαλοι ρασοφόροι.

Τρέμων συντριβήν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἀντέκοψε ψηφοφορίαν

Ὀρθοδοξία “Ἐς ἀεί”, “Οὐρανοβατοῦσα”, “Ἐλευθέρα” καὶ “Ζῶσα”.

 Οἱ Ἀερο-Χειροτονημένοι” θὰ σβήσουν, ὅπως ἡ Κομμουνιστικὴ “Ζῶσα Ἐκκλησία”, παρὰ τὴν αἰσχρὰν ἀναγνώρισιν ἀπὸ τὸ “Φανάρι”

Τρέμων συντριβήν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἀντέκοψε ψηφοφορίαν

ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ “ΑΥΤΟΚΑΤΑΛΥΟΝΤΑΙ”

Γράφει ὁ κ. Ὀδυσσεὺς Μακρυγιάννης

Οἱ Ἀερο-Χειροτονημένοι” θὰ σβήσουν, ὅπως ἡ Κομμουνιστικὴ “Ζῶσα Ἐκκλησία”, παρὰ τὴν αἰσχρὰν ἀναγνώρισιν ἀπὸ τὸ “Φανάρι”

«(Στὴν Ἀποστολικὴ Σύνοδο) Συνήχθησαν δὲ οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πρεσβύτεροι ἰδεῖν περὶ τοῦ λόγου τούτου (τῆς Περιτομῆς τῶν Χριστιανῶν)… πολλῆς δὲ ζητήσεως γενομένης ἀναστάς Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτούς… Ἐσίγησεν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος καὶ ἤκουον Βαρνάβα καὶ Παύλου… Μετὰ δὲ τὸ σιγῆσαι αὐτοὺς ἀπεκρίθη Ἰάκωβος λέγων…» (Πράξ. ιε΄ 6, 7, 12, 13).

(Ἤγουν: Κατὰ τὴν Ἀποστολικὴ Σύνοδο στὰ Ἱεροσόλυμα, συνήχθησαν ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πρεσβύτεροι νὰ ἀποφασίσουν γιὰ τὸ θέμα τῆς περιτομῆς τῶν Χριστιανῶν… καὶ ἀφοῦ ἔγινε πολλὴ συζήτησις, σηκώθηκε ὁ Πέτρος καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς… Ἐσιώπησε ὅλο τό πλῆθος τῶν Χριστιανῶν καὶ ἄκουγαν τὸν Βαρνάβα καὶ τὸν Παῦλο… Μετὰ δὲ τὴ σιωπή, τοὺς ἀπεκρίθη ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος καὶ εἶπε,…).ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Τρέμων συντριβή, ο κ. Ιερώνυμος, αντέκοψε ψηφοφορία

ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ “ΑΥΤΟΚΑΤΑΛΥΟΝΤΑΙ”

·Κανενός είδους “Φαναριώτικοι” “ Νεο-Παπισμοί ”.

·Ουδεμιάς μορφής “Μοσχοβίτικος”  “Αυταρχισμός”.

·Ορθοδοξία “Ες αεί”, “Ουρανοβατούσα”, “Ελευθέρα” καί “Ζώσα”.

Γράφει ο Οδυσσέας  Μακρυγιάννης

Οι “Αερο-Χειροτονημένοι” θά σβήσουν, όπως η Κομμουνιστική “Ζώσα Εκκλησία”, παρά τήν αισχρή αναγνώριση από τό ”Φανάρι”

 «(Στήν Αποστολική Σύνοδο) Συνήχθησαν δὲ οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πρεσβύτεροι ἰδεῖν περὶ τοῦ λόγου τούτου (τῆς Περιτομῆς τῶν Χριστιανῶν) ...».

«... πολλῆς δὲ ζητήσεως γενομένης ἀναστὰς Πέτρος εἶπεν πρὸς αὐτούς͵ ...». «Ἐσίγησεν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος͵ καὶ ἤκουον Βαρνάβα καὶ Παύλου...».

«Μετὰ δὲ τὸ σιγῆσαι αὐτοὺς ἀπεκρίθη Ἰάκωβος λέγων͵ ...» (Πραξ. ιε’ 6, 7, 12, 13).

(Ήγουν: Κατά τήν Αποστολική Σύνοδο στά

Ιεροσόλυμα, συνήχθησαν όλοι οι Απόστολοι καί οι Πρεσβύτεροι νά αποφασίσουν γιά τό θέμα τής περιτομής τών Χριστιανών. ... καί αφού έγινε πολλή συζήτησις, σηκώθηκε ο Πέτρος καί είπε πρός αυτούς. ... Εσιώπησε όλο πλήθος τών Χριστιανών καί άκουγαν τόν Βαρνάβα καί τόν Παύλο. ... Μετά δέ τή σιωπή, τους απεκρίθη ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος καί είπε, ...).

Α. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Δέν προεδρεύει στήν Αποστολική Σύνοδο ο Απ. Πέτρος

Κατά τό 49 μ.Χ. συνήλθε στά Ιεροσόλυμα η Αποστολική Σύνοδος, γιά τό θέμα τής μή περιτομής τών Χριστιανών. Πρόεδρος αυτής δέν ήτο ο Πρωτοκορυφαίος Πέτρος, ούτε ο Παύλος, αλλά ο Άγ. Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο τότε Επίσκοπος τής Αγίας Πόλεως τής Ιερουσαλήμ.

·        Ωμίλησε ο Απόστολος Πέτρος σχετικώς.

·        Συνέχισε ο Απόστολος Βαρνάβας καί ο Απόστολος Παύλος.

·        Συνέκλεισε δέ μέ ομιλία ο Άγ. Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.

·        Απεφάσισαν, εν Πνεύματι Αγίω τήν μή αναγκαιότητα τής περιτομής εις τούς Χριστιανούς.

Παύλος εισηγητής καταργήσεως “Εβραϊσμού”, πετάγματος Χριστιανισμού

Ο κύριος εισηγητής τής ελευθερίας της Εκκλησίας από τόν Εβραϊκό καί Μωσαϊκό εναγκαλισμό ήτο ο Απόστολος τών Εθνών, ο πρώτος μετά τόν Ένα, ο θείος Παύλος.

Ο Χριστιανισμός έπρεπε νά ξεφύγη από τά στενά όρια τού “Ισραηλιτισμού” καί νά ανοίξη πανελεύθερος τά φτερά του στήν πλατειά Οικουμένη.

Τό ίδιο καί κάθε εποχή η Ορθοδοξία ανοίγει τά φτερά της γιά ταξίδι στά γαλανά καί ελεύθερα ουράνια. Δέν θά τής σπάσουν τά φτερά κανενός είδους “Νεο-Πρωτοτόκια” καί “Νεο-Εβραϊσμοί”, στενοκέφαλων ρασοφόρων.

·        Κανενός είδους “Φαναριώτικοι” “ Νεο-Παπισμοί ”.

·        Ουδεμιάς μορφής “Μοσχοβίτικος”  “Αυταρχισμός”.

·        Ορθοδοξία “Ες αεί”, “Ουρανοβατούσα”, “Ελευθέρα” καί “Ζώσα”.

Χωρίς λειτουργία Ι. Συνόδων, “Φαναρίου”, Αθηνών καί Αλεξανδρείας

Κατ’ εφαρμογή τών ανωτέρω, τό “Φανάρι”, μόνον κατά “Νεο-Παπική” φαντασίωσι εδικαιούτο, νά αποδώση Αυτοκέφαλο στά “Νεο-Ναζιστικά” μορφώματα τού κ. Π. Ποροσένκο. Ούτε φυσικά εις τά όρια ξένης Εκκλησίας, τής Ρωσικής. Κατά λογική συνακολουθία, όχι κατά παραφροσύνη, ούτε εις Αχειροτονήτους, καθηρημένους,  Σχισματικούς καί “Αερο-Χειροτονημένους”.

Οι Επίσκοποι ανευθύνως μεταβιβάζουν ίδιες αρμοδιό­τη­τες στόν Προκαθήμενο

ΟΙ ΣΙΒΥΛΛΕΣ ΑΙΤΟΥΝ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΘΙΑ

Ο Προκαθήμενος, εκβιαζόμενος, αποπειράται νά “σερφάρη” σέ “Δανεισμένο Χρόνο”

Μαθηταί: «(Κύριε)Διασάφησον ἡμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ» (Ματθ. ιγ’ 36). (Ήτοι, οι Μαθηταί ερωτούν: Κύριε, εξήγησέ μας μέ σαφήνεια τήν παραβολή τών ζιζανίων τού αγρού, τά οποία ξεφύτρωσαν μαζί μέ τό σιτάρι).
Α. “ΑΠΟΦΑΣΙΣ” ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ
Επανάληψις μιάς αινιγματικής αποφάσεως 

Εις την ιστοσελίδα τής Εφημερίδος «Ορθόδοξος Τύπος», στίς 28/8/19, κατεγράφη πώς η απόφασις τής ΔΙΣ του Αυγούστου ήτο Σιβυλλική, δηλαδή λίαν ασαφής καί πάνυ γριφώδης.
http://orthodoxostypos.gr/ η σιβυλλικη αποφαση της ΔΙΣ
Η ιδία απόφασις επανελήφθη καί στήν ΙΣΙ τής Εκκλησίας τής Ελλάδος στίς 12/10/19 γιά τό Ουκρανικό.
Τό επίσημο ανακοινωθέν καταλήγει:
(Σ.Σ., οι υπογραμμίσεις ημέτερες) «... Επηκολούθησε εποικοδομητικός διάλογος και τοποθετήσεις πολλών Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών και η Ιεραρχία απεφάσισε όπως
αποδεχθεί την απόφαση της παρελθούσης Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και την εισήγηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ήτοι αναγνωρίζει «το κανονικό δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου, καθώς και το προνόμιο του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος να χειρισθή περαιτέρω το ζήτημα της αναγνωρίσεως της Εκκλησίας της Ουκρανίας», ενώ επτά Μητροπολίτες εζήτησαν την αναβολή λήψης Αποφάσεως».
Δέν υφίσταται “απόφασις”, καθότι δέν πραγματοποιήθη ψηφοφορία Στό συγκεκριμένo ανακοινωθέν αναφέρονται δύο προβληματικές αντικανονικές ατεκμηρίωτες θέσεις:
· «... αναγνωρίζει «το κανονικό δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου».
· «...καθώς και το προνόμιο του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος να χειρισθή περαιτέρω το ζήτημα της αναγνωρίσεως της Εκκλησίας της Ουκρανίας».
Εν προκειμένω, ΧΩΡΙΣ καμιά διαδικασία, διατυπώνονται αντικανονικές Εκκλησιολογικές θέσεις καί αρχές, δίχως νά κατατίθεται μία ψηφοφορία καί κατ’ αυτόν τόν τρόπο νά λαμβάνεται οιαδήποτε ισχυρά “Απόφασις”. Διότι ουδέποτε ουδαμού δύναται νά ισχύη απόφασις συλλογικού τινός οργάνου, άνευ κανονικής καί ελευθέρας ψηφοφορίας καί ψηφοθεσίας.
Ειδικά κατά τόν Καταστατικό Χάρτη τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, δέν υφίσταται ουδεμία ισχυρά καί κανονική απόφασις ΔΙΧΩΣ κανονική, μυστική ή φανερή ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ (Άρθρο 6, παράγραφος 3).

Β. ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΩΝ
Αντικανονική υπέρβασις αρμοδιοτήτων από την ΙΣΙ 

Προσέτι, οι αναφερόμενες στήν ανωτέρω ανακοίνωσι θέσεις, καί ΄ΜΗ ληφθείσες “Αποφάσεις”, αντιβαίνουν σέ κάθε απλό λογικό έλεγχο καί οποιαδήποτε Ιερο-Κανονική διερεύνησι.
· Η ανακοίνωσις προβαίνει, σέ υπέρβασι αρμοδιοτήτων. Δωρίζει Υπερ-Εξουσίες στό Πατριαρχείο, οι οποίες ουδόλως υφίστανται εις οποιονδήποτε Ι. Κανόνα τών Αγίων Πατέρων μας. “Παπίζουσες” δικαιοδοσίες ανύπαρκτες, πλήρως αντικανονικές καί αντιευαγγελικές. Γι’ αυτό τό λόγο δέν μνημονεύεται ουδείς Ιερός Κανών. Διότι απλούστατα υπάρχει μόνον στή φαντασία μερικών “Σκλαβο-Φρόνων” δημοσιογραφούντων κονδυλοφόρων.

Σεβασμ. Γόρτυνος κ.Ιερεμία Φούντα αναγνωρίζετε την παρατιθέμενη επιστολή;;; Τώρα ξέρουμε γιατί είστε υποτεταγμένος στον Αρβανίτη Ιερώνυμο Λιάπη και γιατί εκλιπαρούσατε τον ομογάλακτο μοιχεπιβάτη Ιγνάτιο Λάππα της Λαρίσης για την εκλογή σας

Γόρτυνος Ιερεμίας για το ουκρανικό χωρίς συστολή: «Ενότης εν τη ποικιλία!!! Πάντα γίνονταν παραβάσεις των Ι. Κανόνων» και δεν ντρέπεται. 

Ὑποψήφιοι Ἐπίσκοποι ἀποκηρύσσουν ἐκ τῶν προτέρων τό Ἱεροσυνοδικόν Σύστημα

ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΥΣΙΣ ΤΟΥ Ι. ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

  ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», 15-3-19 Γράφει ὁ κ. Ὀδυσσεὺς Μακρυγιάννης

Επίκαιρη Αναδημοσίευση https://agonasax.blogspot.com/2019/03/blog-post_298.html   

Ὑποψήφιοι Ἐπίσκοποι, ἀποκηρύσσουν ἐκ τῶν προτέρων τό Ἱεροσυνοδικό Σύστημα

«Παπική» Δουλεία μέ μεθόδευσι τῶν Διευθυντηρίων

  

Γιατί δέν λειτουργεῖ ἐλεύθερα τό Συνοδικό Σύστημα;

Πολλοί εὐλαβεῖς Χριστιανοί εὐλόγως ἀναρωτιοῦνται, γιατί ἐν πολλοῖς δέν λειτουργεῖ ἐλεύθερα καί Ἁγιοπνευματικά τό Συνοδικό σύστημα στήν Ἐκκλησία μας, καί τό Θεῖο Πολίτευμά της.

Γιά ποιό λόγο, ἐνῶ καίγεται ὁ τόπος μέ συγκλονιστικά θέματα, γιά παράδειγμα, μέ τό Σχίσμα γιά τό Οὐκρανικό πρόβλημα, σχεδόν οὐδείς Ἐπίσκοπος δέν ὀρθώνει τό ἀνάστημά του;

Νομίζουμε ὅτι, μία ἀπό τίς βασικές αἰτίες, ἴσως ἡ πιό βασική, εἶναι ἡ «Κατάθεσις» καί «Κατάργησις» τῆς βουλήσεως τῶν Ἐπισκόπων. Ἡ ὑποταγή τους στό μεγάλο, «Ἀφεντικό», ἤτοι, στόν Πρῶτο ἑκάστης Τοπικῆς καί Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας.

Εἶναι ἡ μεθοδευμένη ὑποταγή τῶν Ἀρχιερέων καί ἡ δυσβάστακτη δουλεία πρός τόν ἐπιλέξαντα, προτείναντα καί ἐκλέξαντα αὐτούς.

Συναπτά, εἶναι ἡ δημιουργία χαλαρῆς συνειδήσεως τῶν Ἐπισκόπων, ἀκόμη καί ἡ παντελής ἀπουσία Ἐκκλησιολογικοῦ φρονήματος. Τουτέστιν ἡ ἀπουσία Ἀποστολικῆς αὐτοσυνειδησίας.

Κληρικοί αἰτοῦντες ψῆφο