ΙΟ Προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα
(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία)
«Ως εδοξάσθης, Ηλία, εν τοις θαυμασίοις σου. και τις όμοιός σοι καυχάσθαι; ο εγείρας νεκρόν εκ θανάτου και εξ άδου εν λόγω Υψίστου. ο καταγαγών βασιλείς εις απώλειαν και δεδοξασμένους από κλίνης αυτών. ο ακούων εν Σινά ελεγμόν και εν Χωρήβ κρίματα εκδικήσεως. ο χρίων βασιλείς εις ανταπόδομα και προφήτας διαδόχους μετ' αυτόν. ο αναληφθείς εν λαίλαπι πυρός εν άρματι ίππων πυρίνων.
ο καταγραφείς εν ελεγμοίς εις καιρούς κοπάσαι οργήν προ θυμού,
επιστρέψαι καρδίαν πατρός προς υιόν και καταστήσαι φυλάς Ιακώβ. Μακάριοι
οι ιδόντες σε και οι εν αγαπήσει κεκοσμημένοι, και γαρ ημείς ζωή
ζησόμεθα.»
(Σ. Σειρ.48,11)
Ο προφήτης Ηλίας, ο μέγιστος των Προφητών.
Για
τον προφήτη Ηλία έχουν γραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες, που
όλες είναι μεστές πολλής και βαθειάς θεολογίας. Το Καρμήλιον όρος, πάνω
στο οποίο ο Προφήτης προσέφερε κατά θαυμαστό τρόπο τη θυσία του, όταν
από τον ουρανό κατήλθε φωτιά και κατέκαψε τα σφάγια1, το όρος Σινά, επί του οποίου είχε θεοπτεία ο μέγας Προφήτης2, και το όρος Θαβώρ, πάνω στο οποίο εμφανίσθηκε μαζί με τον Κύριό μας ο Προφήτης3, είναι οι τρεις μεγάλες κορυφές ορέων, που αναφέρονται στη δόξα τη δική του.
Ο
προφήτης Ηλίας, αγαπητοί μου, είναι μία μεγάλη μορφή, μια πολύ μεγάλη
μορφή της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο μέγιστος των Προφητών είναι ανώτερος
κι απ' αυτόν τον προφήτη Ησαΐα τον μεγαλοφωνότατο. Και ενώ δεν έγραψε ο
προφήτης Ηλίας ούτε μία λέξη, υπήρξε ο ίδιος μία μεγάλη προφητεία. Αυτό
του το έργο, ο τρόπος με τον οποίο έζησε, ο τρόπος με τον οποίο έφυγε
από την παρούσα ζωή αλλά και η εμφάνισή του στη Μεταμόρφωση του Χριστού
δείχνουν ότι η μορφή αυτή είναι παμμέγιστη, είναι πελώρια!
Ο διαχρονικός Προφήτης.
Ο προφήτης Ηλίας είναι παρών, τόσο στον χώρο της Παλαιάς Διαθήκης, όσο και στον χώρο της Καινής Διαθήκης.
Βέβαια
ό,τι να πει κανείς και ό,τι να αναλύσει, πάντα θα μένει στην περιφέρεια
των πραγμάτων, γιατί, όπως σας εξήγησα, είναι μία απύθμενη σε ανάλυση
προσωπικότητα ο άγιος του Θεού Προφήτης. Θα μείνουμε μόνο σ' ένα μικρό
περιστατικό της ζωής του, αλλά πολύ χαρακτηριστικό. Μάλιστα το
περιστατικό αυτό μας δίνει ταυτόχρονα και μια άλλη εικόνα, μας δίνει
έναν τύπο των εσχάτων ημερών.
Η επικαιρότητα του βιβλίου της Αποκαλύψεως.
Όπως
θα έχετε διαπιστώσει -πείτε από τα γεγονότα, πείτε από τον τρόπο που
ζει ο κόσμος σήμερα, πείτε ότι πλησιάζουμε στα έσχατα, πείτε ό,τι
θέλετε- στις μέρες μας το πολύ παραγνωρισμένο και παραγκωνισμένο και
παραθεωρημένο βιβλίο της Αποκαλύψεως έρχεται στην επικαιρότητα, κι έτσι
όλοι σήμερα ασχολούμαστε με το βιβλίο αυτό. Το δυστύχημα είναι ότι το
Ορθόδοξο πλήρωμα είναι ανέτοιμο να προσεγγίσει το βιβλίο αυτό, επειδή
ακριβώς δεν του είναι οικείο. και δεν του είναι οικείο επειδή
για ολόκληρους αιώνες, ιδίως στην Ανατολή, επικράτησε μια παρεξηγημένη
εντύπωση, ότι το βιβλίο αυτό είναι σφραγισμένο με επτά σφραγίδες, δηλαδή
ακατανόητο, ότι το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο από προφητείες, που... μην
τις πιάνεις... και ότι αν πιάσει κανείς τις προφητείες αυτές, μοιραία θα
πέσει σε αιρέσεις και σε λάθη. Υπήρχε αυτή η παρανόηση.
Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι σωστά.
μόνο μέχρις ενός βαθμού είναι σωστά. Ωστόσο όμως όλα αυτά αποτέλεσαν θα
λέγαμε την αιτία για την οποία το Ορθόδοξο πλήρωμα δεν προσεγγίζει το
βιβλίο αυτό του Θεού, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, το
θεόπνευστο αυτό βιβλίο, το υπέροχο αυτό βιβλίο, το γεμάτο όχι μόνο από
προφητείες αλλά και από πνεύμα παρηγορίας, και το οποίο υπάρχει για να
ενισχύσει τον λαό του Θεού καθ' όλη την πορεία της ζωής του πάνω στη γη
αυτή, και προπαντός στα έσχατα.
Έτσι,
αγαπητοί, επανέρχομαι στο θέμα μου, για να σας πω ότι οπωσδήποτε αυτά
που θα ακούσετε θα δείτε ότι έχουν σχέση με τα έσχατα. Έσχατα λέγονται
εκείνα τα οποία αφορούν στο τέλος της Ιστορίας, δηλαδή όταν πια
πλησιάζει να έρθει για τελευταία φορά ο Χριστός. Θα δείτε λοιπόν ότι η
ζωή του προφήτου Ηλιού δεν είναι παρά μια ζωή ενός αντιτύπου που δείχνει
ένα πρωτότυπο στα έσχατα.
Η ιστορική πορεία κάθε λαού. - Η ιδιότυπη πορεία του Ισραήλ.
Ένας
λαός, πράγματι, στην ιστορική του πορεία ασφαλώς συναντά πολύ δύσκολες
ημέρες για να επιβιώσει. Όμως ο Θεός είναι εκείνος που έχει τάξει τα
οροθέσια της κατοικίας των λαών, δηλαδή τα σύνορα του κάθε λαού, αλλά
και το πόσον καιρό θα ζήσει ένας λαός. Αυτό είναι σύμφωνο μ' εκείνο που
λέει ο απόστολος Παύλος στους Αθηναίους. «ο Θεός... ορίσας προστεταγμένους καιρούς και τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών»4.
Έβαλε τα σύνορα λοιπόν ο Θεός, αλλά και όρισε τους προστεταγμένους
καιρούς, το πόσο δηλαδή θα ζήσει ο κάθε λαός. Έτσι Εκείνος είναι που
κρίνει πόσο θα ζήσει ένας λαός και ποια θα είναι τα σύνορά του.