ΑΝΟΙΚΤΗ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ – Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
(Τίποτε το νεκρό επί
της Αγίας Τραπέζης –
Μία σύγκρισις)
ΜΕΡΟΣ Β΄
Σεβασμιώτατε
Σας γράφω (πάλι) όχι με αξιώσεις προσωπικού ύφους∙
αναφέρομαι στα σταθερά μεγέθη της Ορθόδοξης αλήθειας, φροντίζοντας για την
παρουσία μιας ακριβούς άρθρωσης των χαρισματικών θεολογικών νοημάτων των
Πατέρων και της Γραφής, γύρω από τον Τίμιο Σταυρό, τον Γολγοθά και το
Θυσιαστήριο (Αγία Τράπεζα). Θυσιαστήριο, Γολγοθάς και Σταυρός ορίζουν το
επίπεδο της θυσίας του Χριστού, στο οποίο επαναλαμβάνεται η απαράμιλλη, σωστική
θυσία του Χριστού.
Τίποτε το νεκρό (πνευματικά) επί της
Αγίας Τραπέζης.
Να σας θυμίσω, Σεβασμιώτατε, ότι Α) το Θυσιαστήριο
έχει αυτιά και ακούει: «θυσιαστήριον, θυσιαστήριον, τάδε λέγει Κύριος» (Γ΄ Βασιλ. 13,2).
Β) Έχει και στόμα: «Και ήκουσα του θυσιαστηρίου λέγοντος» (Αποκ. 16, 7) και επίσης,