Ἡ Ὀρθόδοξος ἀπεικόνιση τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι ἡ παράσταση τῆς Φιλοξενίας τῶν τριῶν Ἀγγέλων ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ.

 

Ὁ Θεός Πατήρ εἶναι γέρων;

† Ο Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων

Ἐπιθυμῶ ταπεινὰ νὰ διευκρινίσω τὸ σοβαρὸ ζήτημα τῆς παράστασης τῆς Ἁγίας Τριάδας καὶ ὅλως ἰδιαιτέρως στὴν ἀπεικόνιση τοῦ Θεοῦ Πατέρα ὡς γέρου.

Ἡ Ὀρθόδοξος ἀπεικόνιση τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι ἡ παράσταση τῆς Φιλοξενίας τῶν τριῶν Ἀγγέλων ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ ὀρθὴ εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδας.       

Ὁ Πατριάρχης Ἀβραὰμ ὑποδέχεται τοὺς τρεῖς ἄνδρες-ἀγγέλους καὶ τοὺς προσφωνεῖ ὡς ἕνα Κύριον. Δὲν τοὺς ἀπευθύνεται μὲ τὸ πληθυντικὸ «Κύριοι», ἀλλὰ μὲ τὸ «Κύριε». Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον ἐξέφραζε τὸ τρισυπόστατο τῆς μιᾶς Θεότητος. Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ τρεῖς Ἄγγελοι ἐμφανίζονται ὡς νέοι, τονίζεται τὸ ἄναρχο καὶ τὸ συναΐδιο τῶν τριῶν Προσώπων. Κανένας δὲν διαφέρει χρονικὰ ἀπὸ τὸν ἄλλον.

Η ομοφυλοφιλία, μήλον της έριδος για τους Ορθόδοξους Ιεράρχες στο Σαμπεζύ της Γενεύης

 

03/03/2015
Αποκαλυπτικές λεπτομέρειες για την συνεδρίαση της διορθόδοξου επιτροπής που προκαλούν
ντροπή φέρνει σήμερα το ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ στην δημοσιότητα.

-Ποιοι εκπρόσωποι εκκλησιών επέμεναν να υποστηρίξουν την ομοφυλοφιλία και παραλίγο να γίνουν αιτία «να διαγραφεί από την Αγία Γραφή το κεφάλαιο για τα Σόδομα και Γόμορα».

Βαθιά ανησυχία στους κόλπους της εκκλησίας για την στάση Ιεραρχών και για την προσπάθεια τροποποίησης της Αγίας Γραφής με τους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας και την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων.

“O Είς και η Αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία» (Μέγας Αθανάσιος)

 

    Στα θέματα της πίστεως και της αγιοπνευματικής εκκλησιαστικής διοργανώσεως ουδεμία αξία ή σημασία έχουν αποφάσεις, που λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία ή ακόμη και παμψηφία, εάν έρχωνται σε αντίθεση και σύγκρουση με τα δόγματα και τους κανόνες της Εκκλησίας. Στις περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη εφαρμογή η αρχή: 

«Ο εις και η αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία». Με βάση την αρχή αυτή διασφαλίσθηκε η Ορθοδοξία δια μέσου των αιώνων και συνετρίβησαν οι αιρέσεις και τα σχίσματα. Αρκεί να θυμηθούμε τι συνέβη κατά την επί δεκαετίες κυριαρχία των Αρειανών κατά τον Δ΄ αιώνα, ότε η πλειονοψηφία ή και η παμψηφία πολυαρίθμων Συνόδων, που αποδείχθησαν ληστρικές ή ψευδοσύνοδοι, ετάχθησαν υπέρ της αιρέσεως του Αρείου και εναντίον της Ορθοδοξίας.

«Casus belli» ἡ ἀποτόλμησις ἀλλαγῆς πασχαλίου!

 

 

«Casus belli» ἡ ἀποτόλμησις ἀλλαγῆς πασχαλίου!

Γράφει ὁ κ. Παῦλος Τρακάδας, θεολόγος

Μία ἐνορχηστρωμένη ἀπόπειρα ἐκκίνησε καὶ πάλιν ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖον Κων/λεως διὰ τὴν ἀλλαγὴν ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. Ὡς μὴ ὤφελε, ἐν μέσῳ ταλανισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὰ πολιτικὰ μέτρα κατὰ τῆς λατρείας, σημαίνοντα πρόσωπα τοῦ Φαναρίου ἐπανέφεραν τὸ ζήτημα ἐπαναπροσδιορίσεως τῆς ἡμερομηνίας τοῦ Πάσχα μὲ πρόφασιν τὴν ἐφετινὴν διαφορὰν ἑνὸς μηνὸς μεταξύ τοῦ παπικοῦ ἑορτασμοῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως τῶν Ὀρθοδόξων. Οὐδενὸς ἐξαιρουμένου παραπέμπουν ὅλοι εἰς τὴν συζήτησιν ποὺ εἶχε γίνει εἰς τὸ «Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν» τὸ 1997 προκειμένου νὰ πεισθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι ὅτι κάνουν λάθος εἰς τοὺς ὑπολογισμοὺς καὶ ὅτι πρέπει νὰ εὑρεθῆ κοινὴ ἡμερομηνία δι’ ὅλους.

Οταν ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ή ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ μας δεν ΟΡΘΟΔΟΞΕΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ

  ΟΤΑΝ   Ο  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ  ΜΑΣ

ΔΕΝ  ΟΡΘΟΔΟΞΕΙ

Τί μάς διδάσκει το εκκλησιαστικό παρελθόν σχετικώς με την υπακοή στον Πνευματικό μας Πατέρα, όταν πρόκειται περί θέματος Πίστεως, δογματικό ή σχετικό με τους ιερούς Κανόνες; Οφείλουμε αδιάκριτη υπακοή όταν ο Πνευματικός αντιτεθεί προς την Παράδοση της Εκκλησίας ή όχι; Παίρνουμε επάνω μας έναντι Θεού την ευθυνη της «ανυπακοής» ή μάς καλύπτει η υπακοή στον Χριστό βάσει της αλαθήτου Παραδόσεως της Εκκλησίας; Σε τούτα τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις.

1. Ο Πνευματικός πρέπει να είναι ο καλύτερος δυνατός, από πάσης απόψεως
2. Ο Πνευματικός επειδή είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού», δεν μπορεί να αποδέχεται αιρέσεις
3. Απαγορεύεται η αδιαφορία η η σιωπή περί των αιρέσεων εκ μέρους του Πνευματικού
4. Τι λέγει η Αγία Γραφή για την αξιέπαινη απείθεια
5. Ο Μοναχός πρέπει να φεύγει από την υπακοή σε αιρετικό Ηγούμενο, σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες
6. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνιστά ανυπακοή στους κακοδόξους εκκλησιαστικούς ηγέτες
7. Η «Κλίμαξ» διευκρινίζει ότι ο ταπεινός Μοναχός αντιλέγει στους Προεστώτες, εάν πρόκειται περί Πίστεως.
8. Το έμπρακτο υπόδειγμα του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου
9. Η διδασκαλία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
10. Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ υπέρ της προσεκτικής υπακοής

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΚΡΙΤΗΣ; 7/3/21

Ομιλία του Γέροντος Ειρηναίου, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Πυργετού Λαρίσης, την Κυριακή της Απόκρεω, 7 Μαρτίου 2021, στην Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας (Ματθ. κε΄, 31-46)

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης: Αντορθόδοξη και αντικανονική καταχώριση στα «Δίπτυχα» της Εκκλησίας της Ελλάδος

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΑΝΤOΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ

ΣΤΑ «ΔΙΠΤΥΧΑ» ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

1. Προστέθηκε ἡ ψευδοαυτοκέφαλη «Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας» μεταξύ τῶν κανονικῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.

Τά «Δίπτυχα» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἕνα ὀγκῶδες βιβλίο πού ἐκδίδεται κάθε χρόνο ἀπό τήν Ἀποστολική Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρός ὑποβοήθηση τοῦ λειτουργικοῦ ἔργου τῶν κληρικῶν καί γνώση τῆς διοικητικῆς διάρθρωσης τῆς ἀνά τήν Οἰκουμένη Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Χωρίζεται σέ δύο μέρη: α) Τό Ἑορτολογικό καί β) τό Διοικητικό.

Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ Χρήστος Σαλταούρας

Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Χρήστος Σαλταούρας

 

Ο πρώτος τύπος απεικόνισης της Αγίας Τριάδος

Αγαπητοί αναγνώστες αποφάσισα να γράψω την μελέτη αυτή ως απάντηση σε ποικίλες γνώμες και ενστάσεις Ορθοδόξων, σχισματικών και αιρετικών, αναφορικά με το θέμα της εικονογράφησης της Αγίας Τριάδος. Το ζήτημα αυτό δυστυχώς έχει καταστεί αιτία διχοστασιών ακόμη και ανάμεσα σε Ορθοδόξους Χριστιανούς πράγμα που με λυπεί πολύ. Στην παρούσα μελέτη θα αναφερθούμε σε τρία θέματα. 

 

Το πρώτο θέμα είναι το κατά πόσο στην Αγία Γραφή έχουμε Θεοφάνειες και μάλιστα αν η Γραφή αναφέρει Θεοφάνεια ειδικώς του πρώτου προσώπου της Τριάδος δηλαδή του Πατρός. Το δεύτερο θέμα που θα μας απασχολήσει είναι η εικόνα που επιγράφεται ως «Η φιλοξενία του Αβραάμ». Τα δύο μάλιστα αυτά θέματα σχετίζονται στενά. Το τρίτο τέλος θέμα  είναι η εικόνα που επιγράφεται ως «Η Αγία Τριάς».

 

Η Αγία Τριάδα

† π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας  Δρ. Φιλοσοφίας

Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

Πιστεύουμε σε ένα Θεό, που είναι τέλειος και όχι ατε­λής. Η μία θεία ουσία είναι απλή και όχι σύνθετη. Γι' αυτό και όταν λέμε πως πιστεύουμε σε Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, δεν εννοούμε τρεις θεούς, αλλά Ένα: Μία Ουσία σε τρεις Υποστάσεις.

Ο Πατέρας είναι η μοναδική αιτία και η μοναδική πη­γή, από την οποία πηγάζει η θεία ύπαρξη του Υιού διά της προαιώνιου γεννήσεως, και του Αγίου Πνεύματος διά της προαιώνιου εκπορεύσεως. Τα τρία πρόσωπα της μιας Θεότη­τας αλληλοϋπάρχουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως συγχέον­ται· «Εγώ εν τω πατρί και ο Πατήρ εν εμοί» (Ιω. ιδ' 10-11). Αυτό το «εγώ», σε αντιπαραβολή με το «ο Πατήρ», δηλώνει πως πρόκειται για δύο πρόσωπα, όχι για ένα. Το ίδιο και η δήλωση του Ιωάννη: «Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν... Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν... Και ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιω. α' 1.14).

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΡΙΣΑΝ ΜΑ ΜΗΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ

  Οἱ λόγοι δὲ δι’ οὓς ἀπαγορεύεται νὰ 

ἑορτάζωμεν τὸ Πάσχα μετὰ τοῦ Νομικοῦ Φάσκα εἶναι oἱ ἑξῆς τρεῖς·
   1) διότι τὸ Πάσχα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἤτοι τὸ Νομικὸν Φάσκα, εἶναι τύπος καὶ προεξεικόνισις τοῦ Πάσχα τῆς Κ. Διαθήκης, ἤτοι τοῦ Χριστιανικοῦ Πάσχα, καὶ ὡς τοιοῦτον ἐπιβάλλεται ἀναμφισβητήτως πάντοτε νὰ προηγῆται, οὐδέποτε δὲ νὰ συμπίπτη καὶ ἐπιτελῆται τὸ ἡμέτερον μετ’ ἐκείνου·

ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ (Ή ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ) ΤΟΥ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

ΠΗΓΗ:  http://www.theognosia.gr

  (κατεβάστε την πλήρη μελέτη σε μορφή PDF »)  ΕΔΩ
https://drive.google.com/file/d/0BxcSUS2O16_gak9LYnd0WHY5dXM/view

 (κατεβάστε την πλήρη μελέτη σε μορφή PDF »)

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΑΞΟΝΕΣ ΜΕΛΕΤΗΣ »
2. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ (ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ Ή ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ) ; »
3. Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ» ΕΊΝΑΙ ΕΓΚΥΡΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ Ή ΟΧΙ ; ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΡΗ, ΤΟΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ;
4. ΠΩΣ ΕΙΣΗΧΘΗ Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ (Ή ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ Ή ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ) ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ; »
5. ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ (Ή ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ) ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΩΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ (Ή ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ Ή ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ) ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ;
   1. 5.1 Είναι έγκυρα τα μυστήρια, και μάλιστα η ευχαριστία, των αιρετικών και ειδικότερα των 10 Αυτοκέφαλων «Εκκλησιών» οι οποίες εισήγαγαν «συνοδικώς» την Παναίρεση του Οικουμενισμού, κατά τους Ιερούς Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας ; »
   2. 5.2 Είναι έγκυρα τα μυστήρια των αιρετικών, και μάλιστα η ευχαριστία, και ειδικότερα των 10 Αυτοκέφαλων «Εκκλησιών» οι οποίες εισήγαγαν «συνοδικώς» την Παναίρεση του Οικουμενισμού, κατά τη Δογματική της Ορθόδοξης Εκκλησίας ; »
6. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ »

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ συνέχεια 33ον πρωτ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :  ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.197 http://www.agonas.org/

Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ

ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗ ΘΕΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ο Χριστός αποτελεί το κέντρο, το τέλος και την αρχή του Θείου σχεδίου περί του κόσμου. Ο Χριστός είναι ο σωτήρας, διότι είναι η αρχή και ο δημιουργός του κόσμου. Ο Χριστός σώζει τον κόσμο, γιατί είναι η αρχή και το θεμέλιο του κόσμου. Ο Χριστός υπήρχε προ του κόσμου, και ο κόσμος δημιουργήθηκε ύστερα, από το Χριστό, «δι’ ού και τους αιώνας εποίησεν» [Εβρ. 1, 2]. Η αρχή και το τέλος του κόσμου κινούνται δια του Χριστού και εν Χριστώ, για το λόγο αυτό τείνει διαρκώς και συνεχώς προς Αυτόν, λυτρώνεται εν Χριστώ και κατατείνει δι’ Αυτού σε ένα έσχατο τέλος. Η αποκάλυψη εν Χριστώ είναι το πλήρωμα. Ο Χριστός εκπληρώνει κάθε προσδοκία του παρόντος και του μέλλοντος και είναι η μοναδική ελπίδα σωτηρίας. Η ενανθρώπηση του Θεού εν Χριστώ είναι κάτι το νέο για τον κόσμο, όχι όμως και για το Θεό, «και προσκυνήσουσιν αυτόν πάντες οι κατοικούντες επί της γης» [Απ. 13, 8]· Ο Χριστός υπήρξεν προηγουμένως, και είναι το αρνίον το εσφαγμένον προ καταβολής κόσμου για τον κόσμο. Ο Χριστός είναι ο Θεός Λόγος, ο οποίος υπήρχε προαιωνίως «εν τω Θεώ πατρί» και χάριν Αυτού και δ’ Αυτού έγινε ο κόσμος. Ο Λόγος του Θεού ως πραγματικότητα είναι Θεία, Θεός, και εμφανίζεται στον κόσμο ως κάτι το μη όν, το μη Θείον, ως κόσμος. Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού, είναι η ιστορική πραγματικότητα, ο χώρος όπου κορυφώνεται το μυστήριο του Χριστού και ζή.

Σωτηρία είναι η αποκατάσταση της διασαλευθείσας τάξης σχέσεως και αρμονίας μεταξύ ανθρώπου και Θεού. Στην Παλαιά Διαθήκη αποφασιστικής, κυρίως, σημασίας είναι το μέλλον, ενώ στην Καινή Διαθήκη βασική κατηγορία εν Χριστώ είναι το «νυν», το τώρα, το παρόν, «ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου ….». [Γαλ, 4, 4]. Ο Χριστός είναι ο αναντικατάστατος και η μοναδική ελπίδα του κόσμου, και εκπληρώνει κάθε προσδοκία του παρελθόντος. Το πλήρωμα των καιρών, το «νυν» της αποκαλύψεως αφορά τους ανθρώπους όλων των εποχών και όλων των αιώνων και ουδέποτε τούτο γίνεται παρελθόν, διότι ο Χριστός δια της Εκκλησίας και εν τη Εκκλησία είναι πάντοτε «νυν», παρών, [Κήρυγμα, Μυστήρια]. Βεβαίως, υπάρχει ελπίδα και προσδοκία στον ερχόμενο Χριστό της Βασιλείας στα έσχατα, η οποία συνδέεται με την ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Χριστού. Η ελπίδα αυτή έχει διάφορον σημασία από την ελπίδα της Παλαιάς Διαθήκης.

Τι ακριβώς σημαίνει «συμπροσευχή»; Ισχύει μόνο για τους Κληρικούς; Τι λένε οι Ιεροί Κανόνες;

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

 
Στούς περισσότερους ἀπό τούς Ἱ. Κανόνες πού ἀπαγορεύουν τή συμπροσευχή μέ αἱρετικούς δέν προσδιορίζεται ὅτι ἡ ἀπαγόρευση ἀφορᾶ μόνο κληρικούς. Σέ ὁρισμένους μάλιστα ρητῶς προβλέπονται ἐπιτίμια γιά τούς λαϊκούς πού παραβαίνουν τήν κανονική ἀπαγόρευση συμπροσευχῆς. Κατά συνέπεια,«συνεύχεσθαι» σημαίνει καί τήν ἁπλή προσευχή, διότι ἀσφαλῶς οἱ λαϊκοί μποροῦν μόνο νά συμπροσεύχονται καί ὄχι νά συλλειτουργοῦν.

Ἰδιαίτερα σημαντικός γιά τήν κατανόηση τοῦ ποιά προσευχή μέ αἱρετικούς ἀπαγορεύεται εἶναι ὁ ΞΕ΄ (ἤ ΞΔ΄ κατά Ράλλη-Ποτλῆ (στό ἑξῆς : Ρ-Π.) Κανόνας τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων : «Εἰ τις κληρικός, ἤ λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων, ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καί καθαιρείσθω, καί ἀφοριζέσθω».

Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν ΛΖ΄ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ: «ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζειν αὐτοῖς». Εἶναι πρόδηλο ὅτι στό «συνεορτάζειν» ἐμπερικλείεται κάθε λατρευτική ἀκολουθία καί τελετή πρός τιμήν προσώπου ἤ γεγονότος τό ὁποῖο ἑορτάζεται ἀπό τούς Ἰουδαίους ἤ αἱρετικούς. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι οἱ ἑορτές τῶν Ἰουδαίων καί αἱρετικῶν ἀντιμετωπίζονται μέ ἑνιαία ἀπαγόρευση.

Ἐπίσης σαφής εἶναι καί ὁ Β΄ Κανόνας τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ : «μή ἐξεῖναι δέ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδέ κατ’ οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι τοῖς μή τῇ ἐκκλησίᾳ συνευχομένοις». Προφανῶς τό «κοινωνεῖν» ἀναφέρεται στή Θ. Εὐχαριστία καί ἀντιδιαστέλλεται πρός τό «κατ’ οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι», ὅπου ὑπονοεῖ τήν ἁπλή προσευχή. Μέ τό «κατ’ οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι» δέν νοεῖται τέλεση Θ. Λειτουργίας, ἀφ’ ἑνός μέν διότι τέλεση Θ. Λειτουργίας, χωρίς νά εἶναι ἀνάγκη, ἐν οἴκῳ ἀπαγορεύεται σύμφωνα μέ τόν Κανόνα ΝΗ’ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου, καί ἀφ’ ἑτέρου διότι δέν θά εἶχε νόημα στόν ἴδιο Κανόνα ἡ ἐπανάληψη ἀπαγορεύσεως τελέσεως Θ. Λειτουργίας.

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 28ον Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ:

Αγώνας - Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Α.Φ.191http://www.agonas.org/
  ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΡΩΤΟΠ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ Εκκλησιαστικού συνηγόρου

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 28^ον

Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ: Ο Θεός για να συνεχίσει την αποκάλυψή Του στον κόσμο, εκλέγει αρχικά έναν άνθρωπο τον οποίον καλεί να πιστέψει σε Αυτόν (= το Θεό), ώστε να ευλογηθεί από Αυτόν (= τον θεό) και να προέλθει εξ’ αυτού ένας ιδιαίτερος λαός, δια του οποίου επρόκειτο ο Θεός να διαπαιδαγωγήσει την ανθρωπότητα, ούτως ώστε να δεχτεί την πλήρη αποκάλυψή του «εν Χριστώ».