Εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Ἅγιος εἶναι μόνο ὁ Δημιουργός μας. Ἀπολύτως Ἅγιος. Οἱ Ἅγιοί μας εἶναι καὶ αὐτοὶ τέκνα τοῦ Ἀδάμ. Γίνονται Ἅγιοι ὄχι ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, ἀλλὰ μετέχοντας στὴν ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐπιμόνως οἱ ἴδιοι ὁμολογοῦσαν ὅτι εἶναι οἱ ἁμαρτωλότεροι ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι παραδέρνουμε μὲ τὰ πάθη, τὰ λάθη, τὶς πτώσεις, τὶς ἀδυναμίες, τὶς προδοσίες μας. Ἡ δικαιοσύνη μας «ράκος ἀποκαθημένης» (Ἡσ. ξδ΄ 5)· ὅλη ἡ «ἀρετή» μας βρώμικο κουρελόπανο. Δὲν τολμοῦμε νὰ ὑψώσουμε τὸ βλέμμα στὸν οὐρανό. Ντροπὴ καλύπτει τὸ πρόσωπό μας καὶ στενάζουμε κάθε ὥρα ζητώντας ἔλεος.
Καὶ λαμβάνουμε ἔλεος. Διότι ὁ Θεός μας εἶναι ἐλεήμων, εἶναι ἀγάπη καὶ εὐσπλαχνία. Καὶ ἐλεεῖ· ὅλους. Ὅσο χαμηλὰ κι ἂν πέσαμε, ὅσο βαθιὰ κι ἂν βυθισθήκαμε στὸν βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας, ὅσο φριχτὰ κι ἂν ἀσεβήσαμε.
Υπάρχει,όμως, κορυφαίος εκκλησιαστικός αξιωματούχος, ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο οποίος ισχυρίστηκε τα εξής απίστευτα, αναφορικά με τον επάρατο και δαιμονοκίνητο οικουμενισμό, σε κείμενό του στο επίσημο εκκλησιαστικό περιοδικό ΘΕΟΛΟΓΙΑ,(επιτρέπεται να δανείζει τις στήλες του το εν λόγω περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να δημοσιεύονται οι “δηλητηριώδεις” αυτές απόψεις;), στο τεύχος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου του 2015 και τα οποία έχουν ως εξής: