Ἐκκοσμίκευση: ἡ κόκκινη γραμμὴ

 

Διάφορες ἐκδηλώσεις στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, ὁλοένα καὶ αὐξανόμενες, προβληματίζουν πολὺ καὶ πολλούς, ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς εἰσαγωγῆς σ᾿ αὐτὲς ἔντονα κοσμικῶν στοιχείων, κυρίως ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς μουσικῆς. Πολλὲς τέτοιες ἐκδηλώσεις γίνονται ἀκόμη καὶ μέσα σὲ ἱεροὺς ναούς, μεταβάλλοντάς τους σχεδὸν σὲ θέατρο.

Εἰσάγεται ἔτσι κάποτε ὁ ἁμαρτωλὸς κόσμος μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Βέβαια ἡ Ἐκκλησία ἦρθε σὲ ἀντιπαράθεση μὲ τὸν ἀντίθεο κόσμο ἤδη ἀπὸ τὸ πρῶτο ξεκίνημά της. (Μὲ τὸν ὅρο «κόσμος» περιγράφεται ἡ ἀντίθετη πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νοοτροπία τῶν ἀνθρώπων).

Μαζικὴ ἀντίδραση ἔφερε ὁ Προσωπικὸς Ἀριθμὸς

 

Μαζικὴ ἀντίδραση ἔφερε ὁ Προσωπικὸς Ἀριθμὸς

Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ ἀνακοινώθη­κε ἡ ἔκδοση Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ γιὰ ὅλους τοὺς Ἕλληνες πολίτες, δημιουργήθη­καν εὔ­λογα ἐρωτήματα καὶ σοβαρὲς ἐνστάσεις, ὄχι μόνο γι’ αὐτὸ καθαυτὸ τὸν ἀριθμό, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ὅλο πλαίσιο τοῦ ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ στὸν ὁποῖο ἐντάσσεται.

Ἤδη πρόσφατα δημοσιεύματα προαναγγέλλουν ὅτι «ἔρχεται ἡ εὐρωπαϊκὴ ψηφιακὴ ὑπερ-ταυτότητα (EUDI Wallet)… ποὺ θὰ ἐπιτρέπει σὲ ὅλους τοὺς Εὐρωπαίους νὰ ἀποθηκεύουν καὶ νὰ διαχειρίζονται μὲ ἀσφάλεια ψηφιακὰ ἔγγραφα ταυτότητας (διαβατήριο, νέα ταυτότητα, ἄδεια ὁδήγησης κ.ἄ.), νὰ ἐκτελοῦν ἀσφαλεῖς ἠλεκτρονικὲς συναλλαγὲς καὶ νὰ δημιουργοῦν δεσμευτικὲς ψηφιακὲς ὑπογραφές… Στοὺς Ἕλληνες πολίτες τὸ EUDI Wallet θὰ εἶναι διαθέσιμο ἕως τὸν Νοέμβριο τοῦ 2026» («in.gr» 5-9-2025).

Συνείδηση στήν ψηφιακή ἐποχή

 

Συνείδηση στήν ψηφιακή ἐποχή – Μέ ἀφορμή τήν ἔκδοση τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ
Ἡ χρήση μιᾶς ὁλοένα «ἱκανότερης» τεχνητῆς νοημοσύνης πάνω στά θεμέλια τῶν μεγάλων –ὁλοένα μεγαλύτερων– βάσεων προσωπικῶν δεδομένων, τά τελευταῖα χρόνια ἐγείρει δύο σοβαρούς καί ἀλληλένδετους κινδύνους, οἱ ὁποῖοι καθίστανται ὅλο καί περισσότερο ὁρατοί καί εὐδιάκριτοι σέ διεθνές ἐπίπεδο:
Ι. Ὁ κίνδυνος χειραγώγησης τῆς κοινῆς γνώμης μέσῳ συστηματικῆς ἐξατομικευμένης ἐπιλεκτικῆς/κατευθυνόμενης ἐνημέρωσης [1] .
ΙΙ. Ὁ κίνδυνος συστημικῆς ἐξατομικευμένης ἐπιβολῆς κοινωνικῶν ἤ οἰκονομικῶν ἀποκλεισμῶν ἤ περιορισμῶν [2,3].

Προσωπικὸς Ἀριθμὸς – Ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος

 

Ἀδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ»

Σ᾿ ὅλους τοὺς περασμένους αἰῶνες οἱ παντὸς εἴδους ἐξουσιαστές, προκειμένου νὰ ἐλέγχουν τοὺς λαούς τους, ὀργάνωναν συστήματα πρακτόρων, πληροφοριοδοτῶν καὶ προδοτῶν, ποὺ τοὺς ἐνημέρωναν γιὰ συνωμότες καὶ ὑπονομευτὲς τῆς ἐξουσίας τους.
Τὸ σύστημα ἀλλάζει πλέον ριζικά. Ἔχει ἤδη ἐγκατασταθεῖ ἕνα ἄλλο, ἀόρατο, μὲ τὴ σύγχρονη τεχνολογία. Κάθε ἡμέρα ποὺ περνᾶ, ἕνας ἀφανὴς ἐλεγκτικὸς ἱστὸς ἐπικάθεται, ὅλο καὶ βαρύτερος, πάνω στὴ γῆ.

Κεραυνὸς στὴ Μονὴ Σινὰ

 

   Πρὶν ἀπὸ τρεισήμισι περίπου χιλιετίες τὸ ὄρος Σινὰ τυλίχθηκε στὶς φλόγες τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Ἐν μέσῳ θύελλας, φωνῶν, ἀστραπῶν, πυκνοῦ καπνοῦ καὶ ἀγγελικῶν σαλπίγγων ὁ Μωυσῆς ἀνέβηκε στὴν Ἁγία Κορυφή (2.240 μέτρα), ὅπου ὁ Θεὸς τοῦ παρέδωσε τὶς πλάκες μὲ τὶς Δέκα Ἐντολὲς καὶ τὶς ὑπόλοιπες ὁδηγίες γιὰ τὴ λατρεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Ἡ παράδοξη ἐμμονὴ τοῦ Πατριάρχου

Ἀπορία καὶ περίσκεψη δημιουργεῖ ἡ ἐμμονὴ τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου νὰ χρησιμο­ποιήσει τὴν κατὰ τὸ ἔτος 2025 σύμπτωση ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς ἑτερόδοξους Χριστιανοὺς τῆς Δύσεως, ὡς ἀφετηρία γιὰ καθιέρωση στὸ ἑξῆς κοινῆς ἡμερομηνίας τῆς ἑορτῆς ἐπὶ τῇ βάσει, κατὰ τὰ λεγόμενά του, τοῦ Ὀρθόδοξου ἑορτολογίου.

Ὁ Πατριάρχης σημείωσε ὅτι δὲν θὰ πρόκειται γιὰ συλλειτουργία, διότι δὲν ὑπῆρξε συμφωνία στὸν Θεολογικὸ Διάλογο, ἀλλὰ γιὰ κοινὸ ἑορτασμό, ὅπως γίνεται μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. «Δὲν νοεῖται καὶ εἶναι ἀπαράδεκτο νὰ ἐξακολουθοῦμε σήμερα, εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ 21ου αἰῶνος, νὰ ζοῦμε μὲ φανατισμούς, μικροψυχία καὶ προκαταλήψεις. Ὁ Θεός μας εἶναι Θεὸς τῆς ἀγάπης. Καὶ ἂν ἀκόμη ἔγιναν λάθη εἰς τὸ παρελθόν, αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ἐμεῖς πρέπει νὰ τὰ διαιωνίζουμε», πρόσθεσε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης.

Ἐσταυρωμένος: «ζωὴ καὶ ἀνάστασις»

Ἔκπληξη ὀδυνηρὴ προκαλεῖ ἡ παράδοξη θεωρία, ποὺ διατυπώνεται τὰ τελευταῖα χρόνια, ὅτι ἡ θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα εἶναι ἀντιπαραδοσιακή, διότι, λένε, ἀντιτίθεται στὸν ἀναστάσιμο χαρακτήρα τῆς θείας Λειτουργίας.

Στὰ πλαίσια αὐτὰ εἰπώθηκε καὶ τὸ ἀδιανόητο, ὅτι αὐτὴ ἡ τοποθέτηση τοῦ Ἐσταυρωμένου «ἐνισχύθηκε ἀπὸ τὶς Χριστιανικὲς Ὀργανώσεις (“Ζωή”, “Σωτήρ”, “Σταυρός”…)»! Εἶναι τόσο ἀστήρικτη αὐτὴ ἡ ἰδέα, ὥστε δὲν χρήζει κὰν σχολιασμοῦ.

Ὁ πλέον ἀπεχθὴς ἐμπαιγμὸς τοῦ Χριστοῦ γίνεται σήμερα ἀπὸ πολιτικοὺς ἡγέτες τοῦ τόπου.

ΑΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "Ο ΣΩΤΗΡ"

 ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΧΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ

 ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΣΟΔΟΜΟΝΟΜΟ

 

Ἀπόψεις καὶ Κρίσεις

Ὁ ἐμπαιγμός…

Ἦταν στρατιῶτες. Φρουροὶ καὶ πο­λε­μιστὲς μισθοφόροι τῆς κοσμοκράτειρας τότε Ρώμης. Ἀ­γροῖκοι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖ­στον. Τὸν παράξενο προφήτη, ποὺ ἔλεγε ὅτι εἶναι βασιλιὰς καὶ Τὸν δίκασαν οἱ ἀρχιερεῖς, Τὸν ἔβλεπαν μὲ περιφρόνηση. Κι ὅταν ὁ Πιλάτος τοὺς Τὸν παρέδωσε γιὰ νὰ Τὸν σταυρώσουν, θεώρησαν ὅτι ἦταν εὐκαιρία γιὰ νὰ διασκεδάσουν μαζί Του.

Συγκεντρώθηκε ὅλη ἡ διμοιρία, ἡ «σπεῖρα», ὅπως ἀνομαζόταν τότε. Τοῦ ἔβγαλαν τὰ ἐνδύματα, Τὸν ἔντυσαν μὲ ψεύτικη – δῆθεν βασιλική – πορφύρα, Τοῦ φόρεσαν ἀγκάθινο στεφάνι ἀντὶ διαδήματος καὶ Τοῦ ἔδωσαν καλάμι γιὰ σκήπτρο.

Συζήτησις μὲ τοὺς παπικούς γιά καθιέρωση κοινού ἑορτασμού τοῦ Πάσχα πρέπει νὰ ἀποκλεισθῇ παντὶ σθένει καὶ πάσῃ θυσίᾳ, διότι ἀποτελεῖ ἀνατροπὴν ἐκ τῶν θεμελίων τῆς Ὀρθοδόξου Δογματικῆς καὶ ἰδίᾳ τῆς Ἐκκλησιολογίας.

Πατριαρχικὴ παγίδα

 

Ἔκπληξη προκάλεσε ἡ καταληκτήρια ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κατὰ τὴ Σύναξη τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπό 1 μέχρι 3 Σεπτεμβρίου 2024.

Ὁ Πατριάρχης θύμισε ὅτι κατὰ τὰ τέλη Μαΐου 2025 θὰ πραγματοποιηθεῖ στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας ἐπίσημος ἑορτασμὸς γιὰ τὴ συμπλήρωση 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴ σύγκληση ἐκεῖ τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μὲ τὴ συμμετοχὴ τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης Φραγκίσκου.

Ἐκεῖνο ποὺ αἰφνιδίασε ἦταν ἡ κατάληξη τῆς ὁμιλίας τοῦ Πατριάρχου, ὅπου ἐξέφρασε τὴν εὐχὴ ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα του 2025 «νά μή ἀποτελέσῃ μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλά τήν ἀπαρχήν τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας διά τόν ἑορτασμόν του κατ᾽ ἔτος, συμφώνως πρὸς τὸ Πασχάλιον τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» («iefimerida.gr» 3-9-2024).

Πάθος κτηνῶδες καὶ βδελυρὸ

25 ΙΟΥΝΙΟΥ, 2015

   Στὸ τελευταῖο κεφάλαιο (22ο) τοῦ τελευταίου βιβλίου τῆς Ἁγίας Γρα­φῆς, τοῦ ὑπέροχου ­βιβλίου τῆς Ἀ­­­ποκαλύψεως, περιγράφεται ὁ οὐράνι­ος Παράδεισος, ἡ αἰώνια καὶ ­μακαρία ζωὴ τῶν δικαίων. Ὅμως μετὰ τὸν ἕβδομο καὶ τελευταῖο μακαρισμό, μετὰ τὴν εὐλογημένη λέξη «μακάριοι», ποὺ ἀ­­­φορᾶ ὅσους θὰ εὐφραίνονται στὸν πνευματικὸ Παράδεισο τοῦ τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀκούγεται ὁ κεραυνοβόλος θεῖος λόγος «ἔξω»! Ἕνας λόγος ποὺ προκαλεῖ ἴλιγγο, σύγκρυο, φρίκη, τρόμο! «Ἔξω» καὶ μακριὰ ἀπὸ τὸν παμπόθητο Παράδεισο μὲ τὰ αἰώνια ἀγαθά του, ποιοί; «οἱ κύνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος» (Ἀποκ. κβ΄ [22] 14-15). Ἔξω οἱ ἀδιάντροποι σὰν τὰ σκυλιά, οἱ μάγοι καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ εἰδωλολάτρες καὶ καθένας ποὺ ἀγαπᾶ καὶ διαπράττει τὴν ἀπάτη καὶ τὴν πλάνη τῆς ἁμαρτίας.

Απρακτούσης της Διοικούσης Εκκλησίας, του Κλήρου και των μοναστικών αδελφοτήτων βλασφημείται, ὑβρίζεται καὶ διαπομπεύεται ὁ μοναστικὸς βίος από την τηλεόραση

 

Βλασφήμηση τοῦ Μοναχισμοῦ ἀπὸ τὴν

 τηλεόραση

Βάναυση προσβολὴ τοῦ Ὀρθόδοξου Μοναχισμοῦ ἀποτελεῖ ἡ νέα κωμικὴ σειρὰ «Φόνοι στὸ καμπαναριό», ποὺ προβάλλεται ἀπὸ τὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ «Alpha». Τὸ γεγονὸς καταγγέλλει τὸ πολιτικὸ κόμμα «Νίκη» μὲ ἀνακοίνωσή του, στὴν ὁποία μεταξὺ ἄλλων διαλαμβάνονται καὶ τὰ ἑξῆς:

«Θλίψη καὶ ἀγανάκτηση προκαλεῖ ἡ ἔναρξη προβολῆς τῆς τηλεοπτικῆς σειρᾶς “Φόνοι στὸ καμπαναριό”. Μὲ τὴν ἐπίφαση μιᾶς δῆθεν ἐλευθερίας ἔκφρασης, ἀπροκάλυπτα προσβάλλεται, ὑβρίζεται καὶ διαπομπεύεται ὁ μοναστικὸς βίος.

Απάντηση   για το άρθρο της «Προς τη Νίκη» ή «Προς την Ένωση»;

---

Με έκπληξη και απορία διαβάσαμε το άρθρο σας στην ιστοσελίδα σας με το οποίο κατηγορείτε το περιοδικό «Προς τη Νίκη» ότι ονομάζει τους Παπικούς ως «εκκλησία» και προκαλεί σύγχυση στους αναγνώστες του. Προφανώς πρόκειται για παρεξήγηση και άδικες κατηγορίες προς το Περιοδικό, «το οποίο αγαπήσατε και μεγάλωσε γενιές και γενιές Ορθοδόξων» και το οποίο παραμένει προσηλωμένο στην ορθόδοξη πίστη και παράδοση την οποία αγωνίζεται να υπηρετεί και να υπερασπίζεται με κάθε τρόπο.

Επιτρέψτε μας λοιπόν να απαντήσουμε, προκειμένου να διαλυθεί η παρεξήγηση ότι δήθεν το περιοδικό άλλαξε τακτική.

Προκαλεῖ τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ὁ Ἀρχιδιάκονος τοῦ Οἰ­κουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ θεολογικὸς σύμβουλος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς Ἰωάννης Χρυσαυγῆς

 

Ἐξ ἀφορμῆς τῆς βαπτίσεως δύο παιδιῶν υἱοθετημένων ἀπὸ ὁμόφυλο ζευγάρι, ποὺ τέλεσε στὶς 9 Ἰουλίου στὴν Ἀθήνα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρος, ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους μὲ ἀνακοίνωσή της καταδίκασε τὴ συγκεκριμένη ἐνέργεια.

Ταυτόχρονα ἡ Ἱερὰ Κοινότης διακήρυξε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δὲν εἶναι δυνατὸν «νὰ δέχεται ὁποιαδήποτε ἄλλη μορφὴ οἰκογένειας, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ποὺ θεσπίζει τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον». Καὶ τόνισε ὅτι «εἶναι σαφῶς ξένο πρὸς τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸ Ὀρθόδοξο ἦθος νὰ ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι ἕνα “ὁμόφυλο ζεῦγος” εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρεῖται ὡς οἰκογένεια καὶ νὰ ἀναγνωρίζεται σὲ αὐτὸ δικαίωμα υἱοθεσίας τέκνων».

Ὁμοφυλοφιλικὴ εἰσβολὴ στὴν Ἐκκλησία

 

Εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Ἅγιος εἶναι μόνο ὁ Δημιουργός μας. Ἀπολύτως Ἅγιος. Οἱ Ἅγιοί μας εἶναι καὶ αὐτοὶ τέκνα τοῦ Ἀδάμ. Γίνονται Ἅγιοι ὄχι ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, ἀλλὰ μετέχον­τας στὴν ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐπιμόνως οἱ ἴδιοι ὁμολογοῦσαν ὅτι εἶναι οἱ ἁμαρτωλότεροι ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

Ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι παραδέρνουμε μὲ τὰ πάθη, τὰ λάθη, τὶς πτώσεις, τὶς ἀδυναμίες, τὶς προδοσίες μας. Ἡ δικαιοσύνη μας «ράκος ἀποκαθημένης» (Ἡσ. ξδ΄ 5)· ὅλη ἡ «ἀρετή» μας βρώμικο κουρελόπανο. Δὲν τολμοῦμε νὰ ὑψώσουμε τὸ βλέμμα στὸν οὐρανό. Ντροπὴ καλύπτει τὸ πρόσωπό μας καὶ στενάζουμε κάθε ὥρα ζητώντας ἔλεος.

Καὶ λαμβάνουμε ἔλεος. Διότι ὁ Θεός μας εἶναι ἐλεήμων, εἶναι ἀγάπη καὶ εὐσπλαχνία. Καὶ ἐλεεῖ· ὅλους. Ὅσο χαμηλὰ κι ἂν πέσαμε, ὅσο βαθιὰ κι ἂν βυθισθήκαμε στὸν βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας, ὅσο φριχτὰ κι ἂν ἀσεβήσαμε.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ

Ολοι τὸν ἤξεραν ὡς ὁδηγὸ ἀπορριμματοφόρου τὸν κ. Ἠλία στὴν ἐπαρχιακὴ κωμόπολη τοῦ ἀκριτικοῦ Ἕβρου. Μέχρι ποὺ βγῆκε στὴ σύνταξη, ἐργαζόταν στὸ Δῆμο.  

Τὴν ἐργασία του τὴν θεωροῦσε λειτούργημα καὶ τὴν ἀσκοῦσε μὲ εὐσυνειδησία. Πίστευε ὅτι βοηθοῦσε ἀπὸ τὸ πόστο του νὰ εἶναι ἡ πόλη τους καθαρή, γιὰ νὰ ὑπάρχει τάξη καὶ ὁμαλότητα στὸν κοινωνικὸ βίο. Ἀλλὰ καὶ ὡς οἰκογενειάρχης ἦταν ὑποδειγματικός, ἀφοσιωμένος στὴ σύζυγο καὶ στὰ παιδιά του. 

Σφαγὴ σὲ Κατηχητικὸ Σχολεῖο

Ἐπὶ πολλὰ χρόνια τώρα ἡ Συρία σπαράσσεται ἀπὸ πολέμους, ποὺ ὑποκινοῦνται ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀπὸ ξένες δυνάμεις γιὰ τὰ συμφέροντά τους. Μόλις ὅμως κόπασαν κά­πως οἱ πολεμικὲς ἐχθροπραξίες καὶ ἄρχισε τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας, στὸ ὁποῖο ὑπάγεται ἡ Συρία, νὰ ἐπιμελεῖται πιὸ συστηματικὰ καὶ ἐντατικὰ τὸ ποίμνιό του, ἄρχισε νέου εἴδους φρικτὸς πόλεμος στὴ χώρα.

Συγκεκριμένα, ὅπως μετέδωσε στὶς 14-5-2019 τὸ Διεθνὲς Πρακτορεῖο Ἐκκλησιαστικῶν Εἰδήσεων «Ὀρθοδοξία», στὴ Σελευκούπολη τῆς Κεντρικῆς Συρίας, ποὺ ἔχει 20 χιλιάδες κατοίκους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους οἱ 15 χιλιάδες εἶναι Χριστιανοί, τζιχαντιστὲς εἰσέβαλαν στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ θανάτωσαν 12 παιδιὰ τὴν ὥρα ποὺ παρακολουθοῦσαν μάθημα Κατηχητικοῦ Σχολείου.

Τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΝΑΝΗ

Τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»ἀρ. τ.2135, 15.06.2016

.              Στὶς ξεκάθαρες καταδικαστικὲς θέσεις συγχρόνων ἀνδρῶν ἐγνωσμένης πνευματικότητος καὶ ἁγιότητος γύρω ἀπὸ τὸ θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου, γέροντος Γαβριὴλ Διονυσιάτου, γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη κ.ἄ.) ἔρχεται νὰ προστεθεῖ καὶ ἡ κατάθεση τοῦ ἀοιδίμου γέροντος Ἐφραὶμ Κατουνακιώτου, ἀνδρὸς ἀλήστου ὁσιακῆς μνήμης καὶ ἁγιοπνευματικοῦ φρονήματος, γιὰ τὸν ὁποῖο μάλιστα εἶναι γνωστὸ πὼς διέθετε καὶ τὸ χάρισμα τῆς διοράσεως.
.               Ἡ σχετικὴ μαρτυρία προέρχεται ἀπὸ τὸν καθηγητὴ τῆς Δογματικῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη καὶ πρόκειται γιὰ προσωπική του ἐμπειρία ἀπὸ τὸν γέροντα, ὅπως ὁ ἴδιος τὴν κατέθεσε σὲ συνέντευξή του γύρω ἀπὸ τὸ φλέγον θέμα τῆς «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ποὺ συνέρχεται στὴν Κρήτη ἀπὸ τὶς 17 τρέχοντος μηνός.
.              Ὁ ἐν λόγῳ καθηγητὴς συνάντησε τὸν γέροντα Ἐφραὶμ στὸ ἀσκητήριό του στὰ Κατουνάκια, ὅταν ἀκόμη ἦταν νεαρὸς καθηγητὴς στὴ Θεολογικὴ Σχολή. Προβληματισμένος γύρω ἀπὸ τὸ θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ εὐνοϊκοῦ πρὸς αὐτὸν κλίματος τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Θεσσαλονίκης, ἔθεσε τὸ ἐρώτημα στὸν ὅσιο γέροντα. Κι ἐ­κεῖνος τοῦ ἔδωσε τὴν παρακάτω ἀπάντηση, ὅπως ἀκριβῶς τὴν ἀναφέρει ὁ κύριος καθηγητής:
.              «Αὐτὴν τὴν ἐρώτηση, παιδί μου, μοῦ τὴν ἔχει κάνει κι ἕνας ἀκόμη νωρίτερα ἀπὸ σένα. Ἐγώ, ἐδωπέρα ἐπάνω, βρίσκομαι σαράντα χρόνια στὰ βράχια (…) ἀλλὰ μ ̓αὐτὸ τὸ θέμα δὲν ἔχω ἀσχοληθεῖ. Γι᾿ αὐτό, ἐπειδὴ ἔπρεπε νὰ τοῦ ἀπαντήσω, ἀφοῦ δέχθηκα ἐρώτημα καὶ δὲν εἶχα καμία γνώμη πάνω στὸ θέμα, πῆγα στὸ κελλί μου καὶ προσευχήθηκα καὶ ρώτησα τὸν Χριστὸ νὰ μὲ πληροφορήσει τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Πῆρα τὴν ἀπάντησή Του, ἡ ὁποία εἶναι ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔχει πνεῦμα πονηρίας καὶ κυριαρχεῖται ἀπὸ ἀκάθαρτα πνεύματα».
.              Στὴν ἐρώτηση τοῦ καθηγητοῦ πῶς ἀκρι­­βῶς πιστοποιήθηκε αὐτό, ὁ π. Ἐφραὶμ ἀ­πάν­τησε πὼς «μετὰ τὴν προσευχὴ γέμισε τὸ κελλί μου ἀπὸ ἀφόρητη δυσωδία, ἡ ὁποία μοῦ ἔφερνε ἀσφυξία στὴν ψυχή, δὲν μποροῦσα νὰ ἀναπνεύσω πνευματικά (…).
.              Καὶ ὁ ἀοίδιμος γέρων κατέληξε: «Ἔχω ἀ­πόλυτη βεβαιότητα ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν ἔχει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτο».
.              Κι ἄλλη λοιπὸν ξεκάθαρη καταδίκη τῆς κινήσεως τοῦ συγχρόνου Οἰκουμενισμοῦ, μὲ τόσο μάλιστα ἔντονο χαρισματικὸ τρόπο – βίωμα, ἐκφρασμένο ἀπὸ τὸ στόμα ὁσίου γέροντος. Ἀλήθεια, πόσες ἄλλες μαρτυρίες θέλουμε γιὰ νὰ πιστέψουμε στὴ θεομάχο στάση τῆς σύγχρονης παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μέχρι πότε αὐτὲς οἱ ἁγιοπνευματικὲς καταθέσεις θὰ «πίπτουν εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων»;
.               Ἀπευθύνουμε ὕστατη ἔκκληση, ἔντονη καὶ ἔμπονη, πρὸς τοὺς ἁγίους Ἀρχιερεῖς ποὺ συμμετέχουν στὸ σῶμα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, καὶ τοὺς ἱκετεύουμε νὰ μὴν παραβλέψουν τὶς συνεχιζόμενες καὶ διογκούμενες φωνὲς ἀγωνίας ἀπὸ τὴ βάση τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος. Ἀγωνίας γιὰ τὴ διαβλεπόμενη τάση ἐγκαθιδρύσεως – μὲ πανορθόδοξη μάλιστα ἐπικύρωση – τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γεγονὸς ποὺ θὰ ὁδηγήσει τὴ νοητὴ κιβωτὸ τῆς Ἐκκλησίας σὲ κλύδωνα μέγιστο καὶ συμ­πληγάδες δεινοῦ σκανδαλισμοῦ τοῦ πληρώματός της, μὲ συνέπειες ἀπρόβλεπτες καὶ ὀδυνηρές.

   ΣΧΟΛΙΟ: ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΝΑΝΗ στὶς 16 Ἰουνίου 2016 

ΕΥΓΕ στο ορθόδοξο χριστιανικό περιοδικό Ο ΣΩΤΗΡ για το αποπνέον το Ορθόδοξο άρωμα ομολογιακό αυτό κείμενο καθώς και στα ιστολόγια εκείνα που το αναδημοσίευσαν προσφέροντας ύψιστη υπηρεσία στην ιερή υπόθεση της προασπίσεως του πατρώου Δόγματος.
Υπάρχει,όμως, κορυφαίος εκκλησιαστικός αξιωματούχος, ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο οποίος ισχυρίστηκε τα εξής απίστευτα, αναφορικά με τον επάρατο και δαιμονοκίνητο οικουμενισμό, σε κείμενό του στο επίσημο εκκλησιαστικό περιοδικό ΘΕΟΛΟΓΙΑ,(επιτρέπεται να δανείζει τις στήλες του το εν λόγω περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να δημοσιεύονται οι “δηλητηριώδεις” αυτές απόψεις;), στο τεύχος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου του 2015 και τα οποία έχουν ως εξής: