Σχόλιο στήν πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Ἐπιφανίου Ντουμένκο στό Ἅγιον Ὄρος

 

Ἀπὸ κάτω ἀριστερά: 1. Mητρ. Μιλητουπόλεως Ἀπόστολος, Φαναρίου. 2. κ. Ἐπιφάνιος Ντουμένκο. 3. Πρωτοεπιστάτης μον. Ἀβραάμ, Λαυριώτης.. 4. Πολιτικὸς διοικητὴς Α.Ο., Ἀλκ. Στεφανής.

Πάνω ἀπὸ ἀριστερά: 5. Γαβριηλ ἱερομ. “Κατσουλιέρης”, ἐπιστάτης. 6. Σισώης μον., Ἐπιστάτης Ἱ. Μονῆς Ξενοφῶντος. Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι… τέσσερις ρασοφόροι καί δύο λαϊκοί …εἶναι συνοδεία τοῦ κ. Ἐπιφανίου.

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Θέσπιδος 11  ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com

Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Ἐπιφανίου Ντουμένκο στὸ Ἅγιον Ὄρος  ἀποδείχθηκε αὐτὲς τὶς μέρες ἕνα ἀκόμη τραῦμα στὸ σῶμα τοῦ ὀρθοδόξου ρωσικοῦ λαοῦ. Τοῦ λαοῦ ποὺ ζεῖ στὸν χῶρο τῆς Μεγάλης Ρωσίας καὶ τῆς Μικρῆς Ρωσίας, ὅπως ὀνομαζόταν ἡ Οὐκρανία πρὶν ἀπὸ τὶς χθόνιες μεθοδεύσεις καὶ τὶς ἱστορικὲς συνθῆκες ποὺ ὁδήγησαν στὸν κρατικὸ διαχωρισμό καὶ πολλὲς φορές στό μίσος μεταξύ Ρώσων καὶ Οὐκρανῶν. Ἄς μήν ἐπικεντρώνουμε τὸ βλέμμα μας στὴν κοσμικὴ ἰσχύ τοῦ ρωσικοῦ κράτους, ἴσως οὔτε στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία, ἀλλὰ στὸν ὀρθόδοξο λαό. Πόσο ἔχουν ταλαιπωρηθεῖ ὁ ὀρθόδοξοι ρῶσοι, ὅλο τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα : ρῶσοι οὐκρανοὶ, λευκορῶσοι, οἱ πιστοί ἄνθρωποι!

    -  Ἀπό τὸν 14ο αἰῶνα μέχρι καὶ τὸν 18ο αἰῶνα σκληρὴ προπαγάνδα Ἰησουιτῶν καὶ οὐνιτῶν στὴ Μικρὴ Ρωσία πού ἦταν ὑπὸ πολωνικὴ κατοχὴ , δολοφονίες καὶ βίαιοι ἐκλατινισμοὶ.

    - Προσπάθεια διασπάσεως τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας.

Ο Ηπειρώτης Εβραίος Ραβίνος Ισαάκ Μ. που πίστεψε στο Χριστό και χειροτονήθηκε Ιερέας

                            

Εισαγωγικά

Η θαυμαστή ζωή του Ηπειρώτη ραββίνου Ισαάκ Μ. που και αυτός μεταστράφηκε στην Ορθοδοξία και έγινε ιεραπόστολος είναι άλλη μία ακόμα απόδειξη ότι ο Ιουδαϊσμός και η Ορθοδοξία ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕΌ.Η διήγηση βρίσκεται και αυτή στην υπό έκδοση εργασία μας με τίτλο-ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΣΥΝΑΞΆΡΙΟ.

Οὐνίτες πού καταγγέλονται καί οὐνίτες πού ἀμνηστεύονται ἀπό τόν Πατρῶν Χρυσόστομο.

του Δημ. Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου

«Είδατε από την τηλεόραση την κηδεία του Πάπα και ακούσατε το Χριστός ανέστη. Και είδατε και κάποιους που είχαν την ενδυμασία τη δική μας. Δηλαδή, πολλοί είπαν: Α, είδατε ορθόδοξοι κληρικοί θυμιάτιζαν τον κοιμηθέντα και έψαλλαν το Χριστός ανέστη. Μα δεν ήταν ορθόδοξοι! Δεν ήταν ορθόδοξοι! Γι΄ αυτό είπα προηγουμένως ότι δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Αλλά ήταν Ουνίτες. Ήταν ο Δούρειος Ίππος, ο οποίος χρησιμοποιείται προκειμένου να παραπλανώνται οι ορθόδοξοι. Είδατε πόσοι από εσάς είπατε: Ορθόδοξοι ήταν. Δεν ήταν καθόλου ορθόδοξοι! Απλώς φέρουν αυτή την περιβολή για να παραπλανούν και κλείνω την παρένθεση αυτή.»

[Μητρ/της Πατρών Χρυσόστομος, 3.5.2025]

Όπως οι Ουνίτες εξαπατούν τον κόσμο εμφανιζόμενοι ως ορθόδοξοι, ενώ υπάγονται στον Πάπα τον οποίον και μνημονεύουν, έτσι και ο Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος Πατρών Χρυσόστομος (Σκλήφας), λυπούμαστε αλλά οφείλουμε να πούμε την αλήθεια, εξαπατά το ακροατήριό του! Βαρύς ο λόγος; Βαρύς, αλλά δυστυχώς αληθινός! Ιδού η απόδειξη :

Αντιαιρετικός Αγών, Τρία πολύτιμα κείμενα από εγχειρίδιο Αγιορείτου Μοναχού.

 

Ἐκ τοῦ βιβλίου τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερᾶς Μονῆς Ξηροποτάμου – Ἀντίγραφον περὶ Λατινοφρονούντων

     Ἡ Μονὴ ἐξακολουθεῖ ὁμαλῶς ἐξελισσομένη μέχρι τοῦ 1280 (1275 -1282), μέχρι δηλονότι τῆς εἰς Ἄθω ἐλεύσεως τοῦ Αὐτοκράτορος Μιχαὴλ Η΄τοῦ Παλαιολόγου καὶ τοῦ Πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου, λατινοφρόνων ἤ ἀπεσταλμένων αὐτῶν, «ἐπὶ τῷ σκοπῷ ὅπως πείσωσι τοὺς Ἁγιορείτας, ἵνα προστεθῶσι τῷ λατινικῷ φρονίματι περὶ ἐνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν, ὁπότε, ἀφικομένων καὶ εἰς τὴν Μονὴν Ξηροποτάμου, οἱ ἐν αὐτῇ οἰκοῦντες Μοναχοὶ δειλανδρίσαντες καὶ φόβῳ συσχεθέντες καὶ ἀντὶ τῶν αἰωνίων τὰ πρόσκαιρα προτιμήσαντες καὶ τῷ τῆς Λαύρας ζηλώσαντες ὑποδείγματι, ὑπεδέξαντο αὐτοὺς μετὰ φώτων καὶ κρότων καὶ μεγάλης τιμῆς καὶ μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ ναῷ εἰσελθόντες τὴν τῶν ἀζυμιτῶν λειτουργίαν ἐτέλεσαν καὶ τῶν αἰρετιζόντων ἐμνημόνευσαν. Τότε ὁ ποιῶν τὴν γῆν τρέμειν Κύριος, θᾶττον συσσείσας τὴν γῆν μετ’ ἤχου, τὸν μὲν ναὸν κατέβαλε, τοὺς δ’ ἐν αὐτῷ Ιερεῖς τῆς αἰσχύνης κατέχωσε καὶ τὰ τῆς Μονῆς τείχη ἀνέτρεψε, ἕνα μόνον καταλιπὼν ἐκ τῶν τοίχων, κεκλιμένον καὶ αὐτόν, εἰς σημεῖον ταῖς ἔπειτα γενεαῖς» (Μ.Γ. 143 -144).

     Τότε δ’ ἔπαυσεν φυόμενον ὑπὸ τὴν Ἅγὶαν Τράπεζαν καὶ τὸ μανιτάριον, ὅπερ αὐτομάτως κατ’ ἔτος ἐν τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα ἐφύατο, διὰ τὸ βεβηλωθῆναι τὸ Ἅγιον Θυσιαστήριον ὑπὸ τ[ων εἰρημένων Λατινοφρόνων.

                                           (Ἐκ τῆς ἱστορίας τῆς Μονῆς).

Αναφορά σε καινοφανείς ανεπέρειστες δηλώσεις του Οικ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Ἐν Κυθήροις τῇ 2α Ἀπριλίου 2025

Ἀρχιμ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Ὑπευθύνου τοῦ Γρ. Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν

    Ὁ Οἰκουμενισμός «καλπάζει», προχωρεῖ ἀκάθεκτος καί ἰσοπεδώνει τά πάντα. Ἔχει ἁπλώσει παντοῦ τά θανατηφόρα πλοκάμια του καί ἀπειλεῖ θανάσιμα τήν ἁγία Ὀρθοδοξία μας. Ὑψηλόβαθμοι ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες ἔχουν στρατευτεῖ ἀνοιχτά στήν ὑλοποίηση τῶν δαιμονικῶν στόχων του. Συμπροσεύχονται μέ τούς αἱρετικούς, ὡσάν νά ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τίς κακοδοξίες τους, καί παρά τίς ἀπαγορεύσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Διαγράφουν μέ μία μονοκονδυλιά τήν ἐπί δύο χιλιάδες χρόνια παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία ὁριοθετεῖ τήν σώζουσα ἀλήθεια ἀπό τήν πλάνη. Ἔπαψαν νά θεωροῦν τήν αἵρεση ὡς ὁδόν ἀπωλείας καί διαδίδουν ὅτι ἡ σωτηρία δέν εἶναι μόνον ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῶν αἱρέσεων, ἀκόμη καί τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου! Ἔφθασαν στό σημεῖο νά ἀρνοῦνται ἀκόμη καί αὐτονόητα καί ἀναντίρρητα ἱστορικά γεγονότα προκειμένου νά ἀνοίξουν τό δρόμο πρός τήν «Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν».

«Σέ αἱρετικόν ἄνθρωπο, οὔτε καλημέρα. Διότι ἐκεῖνος πού χαιρετᾶ τόν αἱρετικό, γίνεται συμμέτοχος στά πονηρά του ἔργα»

 

«Σέ αἱρετικόν ἄνθρωπο, οὔτε καλημέρα. Διότι ἐκεῖνος πού χαιρετᾶ τόν αἱρετικό, γίνεται συμμέτοχος στά πονηρά του ἔργα»

 (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ Μαθητής τῆς Ἀγάπης) 

 «Ἀλλοίμονον σέ ἐκείνους πού μιαίνουν (πού μαγαρίζουν) τήν Ἁγίαν Πίστιν μέ αἱρέσεις ἤ συγκαταβαίνουν εἰς τούς αἱρετικούς (γίνονται ἕνα μέ τούς αἱρετικούς)».  

(Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σῡρος)

«Ἡ φωτεινή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων δέν εἶναι ἐπιτρεπτόν νά ἑνωθεῖ μέ τίς γνῶμες τῶν ἀκαθάρτων αἱρετικῶν, ἤ νά σβήσει ἡ ἀλήθεια μέσα στό ψεῦδος, ἤ τό φῶς νά ἐξαφανισθεῖ στό σκοτάδι. Γιατί ἄν διαγράψουμε τούς θεοδίδακτους λόγους δέν θά μᾶς μείνει τίποτε νά προσκυνοῦμε».

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΤΕΣ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΕΝΩΤΙΚΩΝ

Οἱ λεγόμενοι Ρωμαιοκαθολικοί (παπικοί) στεροῦνται τήν Χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί βρίσκονται κάτω ἀπό τά ἀναθέματα τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων.

Ὁ σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἐπισημαίνει: «Τό δόγμα περί τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα-ἀνθρώπου εἶναι ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων, μία ἄνευ προηγουμένου ἀνταρσία κατά τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν τρεῖς κυρίως πτώσεις: τοῦ Ἀδάμ, τοῦ Ἰούδα καί τοῦ Πάπα». 

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων Ὁμιλία 3η – Ο ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Κυριακή 3-6-1979

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν  τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων

 

Ὁμιλία 3η – Ο ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

                                                                 Κυριακή 3-6-1979

 

Εἰσαγωγικά

Οἱ Πεντηκοστιανοί

Ἐμφάνισις καί δρᾶσις των

Ἡ Χ.Ο.Ε.

Ἡ διδασκαλία της

Ἀναβαπτίζονται εἰς τό πῦρ τῆς Πεντηκοστῆς ;

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων Ὁμιλία 2α – Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ 27-5-1979

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν  τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων

 

Ὁμιλία 2α – Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ

                                                                 Κυριακή 27-5-1979

   Εἴχαμε ἀναφερθῆ τήν περασμένη φορά εἰς τό θέμα γενικά τῆς αἱρέσεως. Ἀλλά τίθεται τό ἐρώτημα: Τί εἶναι αἵρεσις;

    Αἵρεσις εἶναι ἡ λογική ἑρμηνεία τοῦ δόγματος· δηλαδή εἶναι ἡ προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νά κατανοήση τό μυστήριον τοῦ Θεοῦ. Καί ὅταν προσπαθῆ ὁ ἄνθρωπος νά τό κατανοήση, θέλει νά τό κατατάξη μέσα εἰς τά λογικά κατηγορήματα· δηλαδή θέλει νά λογικοποιήση κάτι πού εἶναι πέρα ἀπό τήν λογική. Στήν προσπάθειά του ὅμως νά λογικοποιήση, νά κάνη λογικό δηλαδή, ἐκεῖνο τό ὁποῖον δέν μπαίνει μέσα στά στενά ὅρια τῆς λογικῆς, κατ’ ἀνάγκην θά ξεφύγη· κι ἀφοῦ θά ξεφύγη, αὐτό εἶναι αἵρεσις. Ὥστε λοιπόν αἵρεσις πάντοτε εἶναι ἡ λογικοποίησις τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀποκαλύψεως· ἐπειδή πάντα, ἐπαναλαμβάνω, ἡ ἀποκάλυψις εἶναι ὑπέρ λόγον, εἶναι πιό πάνω ἀπό τήν λογική.

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων - Ὁμιλία 1η - ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ 20-5-1979

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν  τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων

 

Ὁμιλία 1η - ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

                    Αἵρεσις: ὁ ἐσωτερικός ἐχθρός τῆς Ἐκκλησίας  20-5-1979

     Ἐπειδή στίς μέρες μας, ἀγαπητοί μου, ὅπως λέγει ἐκεῖ ἕνας ψαλμικός στίχος, πολλοί «μονιοὶ ἄγριοι»[Ψαλμ.79,14:« ἐλυμήνατο αὐτὴν ὗς ἐκ δρυμοῦ, καὶ μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο αὐτήν»], δηλαδή ἀγριογούρουνα, λυμαίνονται τήν χριστοφυτευθεῖσα ἄμπελο τῆς Ἐκκλησίας μέ τίς αἱρέσεις τους, καλό θά ἦταν αὐτές οἱ τρεῖς ὁμιλίες μας νά ἀφιερωθοῦν εἰς τό μεγάλο αὐτό θέμα τῶν αἱρετικῶν, τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐχθροί εἶναι ἐσωτερικοί. Διότι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦν διωγμόν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐχθροί ἐξωτερικοί· ἐκεῖνοι ὅμως οἱ ὁποῖοι μετέρχονται τήν αἵρεσιν, αὐτοί εἶναι ἐχθροί ἐσωτερικοί.

Κατά γ. Νικήτα Παντοκρατορινού για τις εκκλησιολογικές του αιρέσεις και την συκοφάντηση του Αγ. Γρηγορίου Παλαμά

 του Αγαθόνικου

Σε ομιλία του για τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά ο Αγιορείτης γέρων διαστρέφει την εκκλησιαστική μας ιστορία και εκμεταλλεύεται το κύρος του Αγίου, για να προωθήσει τις αιρέσεις του.

Πρόλογος

Ο γ. Νικήτας, ιερομόναχος της Ι. Μ. Παντοκράτορος του Αγίου Όρους και υπέρμαχος των σχισματικών της Ουκρανίας, μίλησε στην Μητρόπολη Κιτίου στην Κύπρο με θέμα “Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και Εκκλησιαστικό Φρόνημα”. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο γ. Νικήτας παρουσίασε τον βίο του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά χαλκευμένο και χρησιμοποίησε, ως μη όφειλε, το κύρος του ονόματος του Αγίου, για να υποστηρίξει τις δικές του αιρετικές εκκλησιολογικές θέσεις.

Ι.Μ. Πειραιώς: “Η νόθη πνευματικότητα και η γερόντισσα Γαβριηλία”

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών” 18/10/2018

Ανακοίνωση με την οποία προειδοποιεί σχετικά με τη μακαριστή γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη εξέδωσε η Μητρόπολη Πειραιώς και υπάρχει σχολιασμός σχετικά με βιβλίο που γράφτηκε γ’αυτήν

Η ανακοίνωση αναφέρει:

“Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στη ζωή της Εκκλησίας ήταν και είναι η διάκριση μεταξύ γνησίας και νόθης πνευματικότητος. Μελετώντας τα αγιογραφικά κείμενα και τα συγγράμματα των αγίων Πατέρων μας διαπιστώνουμε ότι στη ζωή της Εκκλησίας, ήδη από τα πρώτα βήματά της, από την εποχή των αποστολικών χρόνων, εμφανίστηκε παράλληλα με την γνήσια πνευματικότητα, που είναι προϊόν και καρπός του αγίου Πνεύματος και μία άλλη «πνευματικότητα», νόθη και κίβδηλη, που εμπνέεται από το σατανά, με σκοπό την παραπλάνηση των πιστών.

Ὁ Συνοδικός Μητροπολίτης Κίτρους κ. Γεώργιος παρίστατο σε χειροτονία εὐαγγελικοῦ "ἱερέα" βίντεο

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Πρίν προλάβουμε νά καταλάβουμε ποιοί εἶναι οἱ «παραθρησκευτικοί», κυκλοφορήθηκε τίς τελευταῖες ἡμέρες στό διαδίκτυο, βίντεο τό ὁποῖο δείχνει χειροτονία εὐαγγελικοῦ ἱερέα, παρουσίᾳ τοῦ τοπικοῦ Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεωργίου, ὁ ὁποῖος εἶναι μέλος τῆς τρέχουσας ΔΙΣ. Μετά τό πέρας τῆς χειροτονίας, ὁ Μητροπολίτης κλήθηκε ἀπό τόν ποιμένα τῆς εὐαγγελικῆς «ἐκκλησίας» νά μιλήσει στούς παρευρισκομένους.

Μερικά ἀποφθέγματα Ἁγίων Πατέρων περί τῶν αἱρέσεων-αἱρετικῶν:

 

Μερικά ἀποφθέγματα Ἁγίων Πατέρων περί τῶν αἱρέσεων-αἱρετικῶν:

1)Οι Άγιοι Απόστολοι: (την αποτειχιση διδάσκουν όταν λέγουν) «…για να μην πει ποτέ ο λαικός, ότι εγώ πρόβατο είμαι και όχι ποιμένας και δεν μου πέφτει λόγος. Ο ποιμένας είναι υπεύθυνος και αυτός μόνος θα δώσει λόγο και για μένα, όταν θα με κρίνει ο Θεός (στην Β’ Παρουσία) διότι όπως το πρόβατο που δεν ακολουθεί τον καλό ποιμένα το τρώνε οι λύκοι, έτσι και αυτό (το πρόβατο) που ακολουθεί τον πονηρό ποιμένα έχει προφανή τον θάνατό του, διότι θα το καταφάγει. Γι’ αυτό να φεύγετε από φθοροποιούς ποιμένες» (Διαταγαί Αποστόλων Β’19) [Οι φθοροποιοί ποιμένες είναι αυτοί που φθείρουν είτε κυρίως την πίστη (κακόδοξοι-αιρετικοί), είτε (και) τα ήθη].

Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος : Ποιά ἡ εὐθύνη τῶν Ὀρθοδόξων γιά τυχόν συλλειτουργία μέ αἱρετικούς; Ἀπορία - 289

Ἀπαντήσεις ἀποριῶν. (Κατηχήσεων Ἀνδρῶν – Γυναικῶν) 

► Ἀπορία - 289 Ποιά ἡ εὐθύνη τῶν Ὀρθοδόξων γιά τυχόν συλλειτουργία μέ αἱρετικούς; 25'

Ποιά ἡ εὐθύνη τῶν Ὀρθοδόξων γιά τυχόν συλλειτουργία μέ αἱρετικούς;

Σχολιασμός κακόδοξων θέσεων περί εμβολίου ως χαράγματος Αντιχρίστου

Οι αιρετικοί μοντανιστές και οι κακοδοξίες περί εμβολίου ως χαράγματος του Αντιχρίστου

Ο απόστολος Παύλος περιοδεύων στην αρχαία Αθήνα «παρωξύνετο τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ θεωροῦντι κατείδωλον οὖσαν τὴν πόλιν» (Πραξ. 17,16). Παρόμοια κατάσταση βιώνει κάθε πιστός σήμερα, καθώς παρατηρεί την έκπτωση της Πίστεως στον εκκλησιαστικό μάλιστα χώρο, που οι πεποιθήσεις των πιστών διίστανται σε μικρό ή μεγάλο βαθμό τόσο, που νομίζει κανείς ότι ευρίσκεται σε Προτεσταντικό περιβάλλον. Όλοι μας κάνουμε λάθη ή βιώνουμε ελλιπώς την Ορθοδοξία, αλλά το μεγάλο λάθος διαπράττεται, όταν δεν δεχόμαστε την διόρθωση.

Αιρετικές διδασκαλίες του καθηγητή Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ, Χρυσόστομου Σταμούλη

  Στο παρόν κείμενο παραθέτουμε αιρετικές, ως προς το Ορθόδοξο δόγμα, διδασκαλίες του καθηγητή Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ και Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ (2021-2024), Χρυσόστομου Σταμούλη, ο οποίς διετέλεσε και πρόεδρος του εν λόγω Τμήματος (2011-2013 και 2013-2015).

 

1)      Περί της Γέννησης του Χριστού και από έγγαμη γυναίκα

 

        Ο Χ. Σταμούλης στο βιβλίο του Έρως και Θάνατος, (Ακρίτας, Αθήνα 2009) καθώς και στην ανατύπωσή του (εκδόσεις Αρμός, Αθήνα  2019) γράφει: «αποτελεί κλασική έκφραση μιας νοοτροπίας, που δημιούργησε συγκεκριμένο κλίμα εντός της Ορθόδοξης πνευματικότητας, όπου κυριαρχεί πλέον σχεδόν ολοκληρωτικά, και ως εκ τούτου καταθλιπτικά, η συνήθεια, προκειμένου να μιλήσει κανείς για τη μητέρα του Θεού, να χρησιμοποιεί τον όρο ‘‘Παρθένος’’ [...]  πρέπει σήμερα να υπενθυμίσουμε ότι τον αγώνα ο άγιος Κύριλλος και η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου, απέναντι στον Νεστόριο, δεν τον έδωσε για την παρθενία της Παναγίας, αλλά για τη θεομητρότητά της. Και τούτο διότι το όντως μυστήριο, το μέγα μυστήριο δεν είναι η παρθενία, αλλά η θεομητρότητα. [...] Η παρθενία είναι μια δευτερεύουσα πραγματικότητα, που αληθεύει οντολογικά μόνο όταν δείχνει τη θεομητρότητα και συνεπώς τη θεοπρέπεια της σάρκωσης, από την οποία αποκτά και το οποιοδήποτε νόημά της.