Ἀπογοητευτικές καί ἀποκαλυπτικές οἱ παρεμβάσεις Μητροπολιτῶν ὑπέρ τῆς ἀπαραδέκτου καί ἀδικαιολογήτου ἀλλαγῆς εἰς τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα

Μήπως καί ὑμεῖς, οἱ σύγχρονοι Ποιμένες ἀνεχόμενοι τίς ἀλλεπάλληλες ἀλλοιώσεις τῆς Πίστεως καί τῆς Παραδόσεως Ἰουδαΐζετε, ὑπό τήν ἔννοιαν ὅτι τιμᾶτε καί σέβεσθε μέν τό ὄνομα τῶν Ἁγίων Πατέρων, διά τῶν ὁποίων μᾶς ὡδήγησε Χριστός ὁ Θεός πρός τήν ἀληθινή Πίστη, πλήν ὅμως, διαφοροποιούμενοι ἐκ τῆς ἀναλόγου στάσεως καί συμπεριφορᾶς τῶν Ἁγίων Πατέρων, οὐσιαστικῶς δέν ἀναγνωρίζετε τόν Χριστόν ὡς αἰωνία Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας καί κατ' ἐπέκταση κηρύττετε ἕναν ἄλλον Θεό;Ἀπογοητευτικές καί ἀποκαλυπτικές οἱ παρεμβάσεις Μητροπολιτῶν ὑπέρ τῆς ἀπαραδέκτου καί ἀδικαιολογήτου ἀλλαγῆς εἰς τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα 

τοῦ Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Λυπούμεθα διότι ἀναγκαζόμεθα τέτοιες ἅγιες ἡμέρες νά ἀσχοληθοῦμε μέ τίς ἀπογοητευτικές ἀλλά καί ἀποκαλυπτικές παρεμβάσεις ὁρισμένων Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι μάλιστα θεωροῦνται (μᾶλλον ἐπιπολαίως, ὡς ἐκ τῶν πραγμάτων προκύπτει) παραδοσιακοί, ὑπέρ τῶν ἀδικαιολογήτων ρυθμίσεων τῆς Πολιτείας σέ βάρος ἤ τουλάχιστον ἄνευ τοῦ στοιχειώδους σεβασμοῦ πρός τήν Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς Πατρίδος μας.

Δέν θά ἀσχοληθοῦμε μέ τίς ἐλαφρότητες τῶν σχετικῶν δηλώσεων τοῦ ἐκπροσώπου Τύπου τῆς Διαρκοῦς Συνόδου. Θά ἀντιπαρέλθουμε ἀκόμη καί τίς σύντομες καί χαρακτηριστικές γιά τήν ἁπλουστευτική καί ἐν τέλει μή σοβαρή προσέγγιση σχετικές δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἱερεμίου, ἐκτός ἀπό ἕνα σημεῖο αὐτῶν. Θά ἐπικεντρωθοῦμε στήν ἐνδεικτική καί χαρακτηριστική παρέμβαση τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης κ. Ἰωήλ, ὁ ὁποῖος ἀτυχῶς ἔσπευσε νά ὑποστηρίξει τή σχετική Συνοδική Ἀπόφαση, μέ τήν ὁποία "νομιμοποιεῖται" ἡ αὐθαιρεσία, ἡ πρόκληση καί ἡ ἀσέβεια ἑνός ἐπί τῆς οὐσίας ἀλιβάνιστου Καίσαρος ἔναντι τοῦ λαμπρότερου ἑορτασμοῦ γιά τόν Ὀρθόδοξο Ἑλληνισμό, τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Ἁγίου Πάσχα!

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΤΟΥ κ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑ

Του Παναγιώτη Τσάλλου, Ιστορικού

Σημ. "Π.Π.": Ἀπὸ τὸν τίτλο διαγράψαμε τὴ λέξη "πλαστογράφος"

γιατὶ ὁ συγγραφέας μᾶς ἀπέστειλε διόρθωση τοῦ κειμένου του,

ἐκ τοῦ ὁποίου προέκυπτε ἡ πράξη τῆς πλαστογραφίας. Ζητᾶμε

γι' αὐτὸ συγγνώμη ἀπὸ τὸν μητρ. Γόρτυνος.

   Με μεγάλη μου λύπη ανέγνωσα την πρωτοχρονιάτικη εγκύκλιο του Γόρτυνος Ιερεμία, εγκύκλιο γεμάτη ανακρίβειες, παρερμηνείες, παραλογισμούς, ακόμα και πλαστογραφίες! Η θρησκευτική μου συνείδηση δεν επιτρέπει να βλέπω παθητικά το ψεύδος να πλασάρεται ως αλήθεια και μάλιστα από την πένα εις τόπον (μα όχι και τύπον) Χριστού Αρχιερέως, γι αυτό και προβαίνω στην αναίρεσή της. Με κόκκινα γράμματα θα παρατίθεται τα όποια αποσπάσματα της εν λόγω επιστολής, ενώ με μαύρα ο σχολιασμός μου.

    Μέ ἀφορμή τά φιλοπαπικά καί φιλοοικουμενιστικά κινήματα πού παρατηροῦνται στίς ἡμέρες μας, ὅπως συνέβαιναν καί παλαιότερα καί τά ὁποῖα ἀσφαλῶς καταδικάζουμε, γιατί ὁ παπισμός εἶναι αἵρεση, ὁ δέ οἰκουμενισμός παναίρεση, μερικοί, κληρικοί καί λαϊκοί, δείχνουν ἕναν ὑπέρμετρο ἄκριτο καί ἄτακτο ζῆλο καί ἐπιτίθενται ἐναντίον τῶν Ἀρχιερέων κυρίως, τούς ὁποίους ἀποκαλοῦν μέ προσβλητικές ἐκφράσεις καί τούς παρουσιάζουν ὡς προδότες τῆς πίστης μας καί ἀνάξιους, λοιπόν, γιά τήν διαποίμανση τῆς ποίμνης τους.

   Αφού ο παπισμός είναι αίρεση, γιατί δεν επικυρώσατε στην Κρήτη την αντιπαπική Σύνοδο επί Μεγάλου Φωτίου; Μήπως επειδή δεν συμφωνείτε μαζί της; Αφού παπισμός και οικουμενισμός είναι αίρεση και παναίρεση αντίστοιχα, πού είναι οι εντός της Εκκλησίας φορείς της; Διότι θα ήταν παράδοξο να μιλάμε για αίρεση, χωρίς θιασώτες… Αφού λοιπόν υπάρχουν φορείς της αιρέσεως οι οποίοι προωθούν τα σύγχρονα κινήματα που αναφέρατε, γιατί δεν τους καταδικάζετε; Ακόμα χειρότερα
γιατί τους αναγνωρίζετε ως "Ορθοδόξους" και τους έχετε κοινωνικούς; Μην ξεχνάτε όμως κ. Γόρτυνος Ιερεμία, ότι ο «τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι» (Κανών Β’, Εν Αντιοχεία Σύνοδος, Πηδάλιον, σ. 407). Τέλος, αναφέρετε ότι κάποιοι (δηλαδή όσοι Ορθόδοξοι αγωνίζονται κατά της αιρέσεως του οικουμενισμού) κατηγορούν τους Αρχιερείς ως προδότες της πίστεως και αναξίους, ενώ χρησιμοποιούν προσβλητικές εκφράσεις. Στα πρώτα δύο κ. Γόρτυνος Ιερεμία συμφωνούμε απόλυτα, πράγματι αποκαλούμε τους Έλληνες Ιεράρχες αναξίους και προδότες της πίστεως γιατί πολύ απλά είναι. Όμως προσβλητικές εκφράσεις ουδείς εχέφρων αποτειχισμένος Ορθόδοξος εχρησιμοποίησε πώποτε.

Απροκάλυπτη προπαγάνδα υπέρ οικουμενιστικών θέσεων από τον Γόρτυνος Ιερεμία πρωτοχρονιάτικα!

Απροκάλυπτη προπαγάνδα υπέρ οικουμενιστικών θέσεων από τον Γόρτυνος Ιερεμία πρωτοχρονιάτικα!

Ὁ μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας, δυστυχῶς, ἐπέλεξε τὸν δρόμο τῆς κακοδοξίας! Συνεχῶς ἐκτίθεται καὶ ἐν βρασμῷ ψυχῆς καὶ ἐν θυμῷ διαγράφει καὶ καταλύει τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας περὶ ἀπομακρύνσεως τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς (καταδικασμένους καὶ μὴ καταδικασμένους).

   Δυστυχῶς δὲν πείθεται ἀπὸ τὰ ἑκατοντάδες χωρία τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ ἔχουν δημοσιευθεῖ καὶ πείθουν καὶ ἕνα πρωτοετὴ φοιτητὴ θεολογίας γιὰ τὴν Ἁγιογραφικὴ Ἐντολὴ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές. Δυστυχῶς καὶ πάλι, ποὺ ἕνας θεωρούμενος ἀντι-Οἰκουμενιστὴς Ἐπίσκοπος διαστρέφει οἰκτρά (καὶ κουτοπόνηρα) συγκεκριμένους Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, παραπλανῶν τοὺς πιστοὺς καὶ διδάσκων ψευδῶς καὶ μὲ δόλο ὅτι ὅποιος πραγματοποιήσει Διακοπὴ Μνημοσύνου (ἀποτείχιση) βγαίνει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία!!! Τοῦτο δὲν λένε κι οἱ Οἰκουμενιστές; Γι' αὐτό, ὅσοι πιστοὶ πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ νὰ διαμαρτυρηθοῦν ἔντονα γιὰ τὶς κακοδοξίες του.

  Νομίζουμε ὅτι αὐτὸ ἀποτελεῖ κατάντημα καὶ ξεκάθαρη προπαγάνδα ὑπὲρ τῶν παρομοίων θέσεων τῶν Οἰκουμενιστῶν καί, ἂν τὰ ἔλεγε αὐτὰ πρὶν ἀπὸ λίγες δεκαετίες, θὰ τοῦ ἐγίνετο καταγγελία ἀπὸ πιστοὺς καὶ θὰ λογοδοτοῦσε στὴν Ἱ. Σύνοδο! Βέβαια σήμερα τοῦτο θὰ ἦταν μάταιο, ἀφοῦ οἱ Οἰκουμενιστὲς συνάδελφοί του κατέχουν τὶς ἡγετικὲς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας.

  Παρουσιάζουμε τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Ἱερεμία καὶ μιὰ παλαιότερη ἀνάρτησή μας γιὰ τὶς θέσεις του. Σύντομα θὰ σχολιάσουμε τόσο τὴν στάση του στὴν Κόρινθο ὅσο καὶ ἄλλες κακόδοξες τοποθετήσεις του.

Η Δεσποτοκρατία σε υπαρξιακὴ κρίση και η οργὴ του Γόρτυνος Ιερεμία, του Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο

Εἶναι σύνηθες φαινόμενο, ἡ δημοσιογραφικὴ κάλυψη τῶν γεγονότων τῆς ἐπικαιρότητος νὰ τὰ ἀντιμετωπίζει καὶ νὰ τὰ σχολιάζει ὡς μεμονωμένα περιστατικὰ καὶ ὡς ἰδιατερότητες τῆς προσωπικότητος ἐκείνων ποὺ πρωταγωνιστοῦν σὲ αὐτά. Ἔτσι ὅμως παραθεωροῦνται οἱ πραγματικὲς διαστάσεις καὶ τὸ οὐσιαστικὸ περιεχόμενο, ἰδιαιτέρως γεγονότων ποὺ δὲν ἔχουν ἁπλῶς ἀνεκδοτολογικὴ ἐκδοχή, ἀλλὰ σηματοδοτοῦν χρόνιες θεσμικὲς πληγὲς καὶ ἐκτρωματικὲς κοινωνικὲς καταστάσεις, ποὺ χρήζουν βαθυτέρου ἐλέγχου, ὥστε ἐκ τοῦ γεγονότος καὶ διὰ τοῦ κριτικοῦ λόγου νὰ ἀφυπνισθοῦν οἱ ἁρμόδιοι φορεῖς καὶ νὰ ἐνημερωθεῖ ὁ λαός. Ἐν προκειμένῳ βεβαίως πρόκειται γιὰ ἐξαιρετικῶς σημαντικὸ καὶ κρίσιμο πολιτικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ θέμα μὲ μὴ ἐμφανεῖς ἐκ πρώτης ὄψεως διαστάσεις καὶ ἐκκλησιολογικὸ βάθος.