παπα-Παύλος Καλλίκας: Όχι και ψεύτη τον Άγιο! Μη γένοιτο.

                      παπα-Παύλος Καλλίκας

ΟΧΙ ΚΑΙ ΨΕΥΤΗ ΤΟΝ ΑΓΙΟ!!! ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ.

ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥ.

(ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ του ΑΓΩΝΙΣΤΗ

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ;)

Οι δολοφόνοι, κατά κανόνα:

Δεν διαφημίζουν τις εταιρείες τους.

Δεν κάνουν παρελάσεις υπερηφάνειας.

Δεν έχουν, τουλάχιστον φανερά, ερείσματα στην κυβέρνηση. Δεν έχουν καμία νομική κάλυψη.

Δεν έχουν πρόσβαση στα σχολεία των παιδιών μας. Δεν απειλούν, κατά κανόνα παιδιά.

Δεν παραδίδουν μαθήματα της «τέχνης» τους σε συζητήσεις στα βοθροκάναλα.

Ο Αλεξανδρείας «ήρξατο χειρών αδίκων».

  Σεβασμιώτατοι του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, αντί να διαμαρτύρεστε για το Πατριαρχείο Μόσχας, όπου σας κατευθύνει η προπαγάνδα , καλόν θα ήταν να αναζητήσετε την ευθύνη στη προδοτική στάση του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου,

ο οποίος ενεργεί ως   εντελλόμενο όργανο του ΝΑΤΟ και την προσωπική ευθύνη για την ένοχη σιωπή και την παθητική σας στάση στα τεκταινόμενα.

     π. Αριστείδης 

======================  

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Μὲ τὸν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας π. Θεόδωρον ἔχω γνωριμίαν δεκαετιῶν ἀμοιβαίας ἐκτιμήσεως. Ὅμως, φίλος ὁ Πλάτων, ἀλλὰ φιλτέρα ἡ ἀλήθεια (Ἀριστοτέλης).

Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έγραψε τον πρόλογο στο βιβλίο του Σεβτσούκ (Ουνίτης Αρχιεπίσκοπος) για την Ουκρανία

 

 

Στην Κωνσταντινούπολη, στις 25 Οκτωβρίου, στην Ουκρανική Εταιρεία Αλληλοβοήθειας, ο επικεφαλής της Ουκρανικής Ελληνόρρυθμης Καθολικής Εκκλησίας (UGCC) Σβιατοσλάβ Σεβτσούκ παρουσίασε το βιβλίο του «Η Ουκρανία στέκεται! Η Ουκρανία πολεμάει! Η Ουκρανία προσεύχεται!». Όπως τονίζεται στην ιστοσελίδα ugcc.ua, ο πρόλογος αυτής της έκδοσης στα πολωνικά γράφτηκε από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο.

Ο διάβολος έχει "φάει" σοφούς, έχει "φάει" ασκητές και Πατριάρχες, έχει για κάθε άνθρωπο, διαφορετική παγίδα

Ο διάβολος έχει "φάει" σοφούς, έχει "φάει" ασκητές και Πατριάρχες
Είναι δύσκολο (αν όχι αδύνατον), να γλυτώσει ο άνθρωπος από τον σατανά, εάν δεν κάνει ακριβώς αυτό που του λέει ο Χριστός.

Πρόκειται για ένα πρόσωπο με κακία και μίσος εναντίον του Θεού.

Και μη μπορώντας να τα βάλει με τον Θεό, τα βάζει με την περιουσία Του, τα βάζει με τους ανθρώπους.

Αποφθέγματα αγίων πατέρων περί βδελικτών διαsτροφών

 Η ιστοσελίδα 'Ρήματα Ζωής' έχει σκοπό την συγκέντρωση λόγων και αποφθεγμάτων, κυρίως των αγίων πατέρων και μητέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ώστε να διευκολυνθούν οι πιστοί στην καθημερινή τους μελέτη.   https://www.rimata-zois.gr/

                           Περί Ομ@φυλοφιλίας

https://www.rimata-zois.gr/peri/omofylofilias

 Όταν φθά­σω­με να κά­νω­με νό­μους υπέρ των ομο­φυ­λο­φί­λων…

Ε, Σί­γου­ρα! Σί­γου­ρα! Σί­γου­ρα!, θα έχω­με γί­νει άμ­πε­λος Σο­δό­μων και Γο­μόρ­ρας…
Διό­τι, ποιό ήταν το αμάρ­τη­μα αυ­τής της Πεν­τα­πό­λε­ως;
Η ομο­φυ­λο­φι­λία...

Π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Όταν ένας άν­δρας ντύ­νε­ται γυ­ναι­κεία, τότε πώς εί­ναι δυ­να­τόν ποτέ, να αι­σθαν­θεί αν­τρι­κά; Και όταν μια γυ­ναί­κα ντύ­νε­ται αν­τρι­κά, πώς εί­ναι δυ­να­τόν ποτέ, να αι­σθαν­θεί γυ­ναι­κεία; Αυτό λέ­γε­ται ψυ­χο­λο­γι­κός εκ­φυ­λι­σμός γι' αυτό και υπάρ­χει η ομο­φυ­λο­φι­λία τόσο στους άν­τρες, όσο και στις γυ­ναί­κες. 

 

Η ομο­φυ­λο­φι­λία, όπως και η κτη­νο­βα­σία, εί­ναι ασέ­βεια. Η ομο­φυ­λο­φι­λία θε­ω­ρεί­ται βδε­λυ­κτή μίξη, πα­ρά­νο­μος πρά­ξη, διά­λυ­ση κό­σμου. Θέ­λουν να δια­λύ­σουν το σχέ­διο του Θεού πάνω στη δη­μιουρ­γία οι ομο­φυ­λό­φι­λοι!

Ομοφοβικός ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος;

 

Ευάγγελος Βλάσης Καθηγητής Δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης

Διαβάζουμε στα μέσα ενημερώσεως : << Σε αναστολή άσκησης καθηκόντων του εκπαιδευτικού που μοίρασε φυλλάδιο με ομοφοβικές αναφορές σε μαθητές του Λαυρίου, προχώρησε το υπουργείο Παιδείας. >> όπως επίσης << «Τα σχολεία είναι χώροι εκπαίδευσης, φιλίας, σεβασμού και αλληλεγγύης. Η εκπαιδευτική κοινότητα οφείλει να σέβεται και να προωθεί αυτές τις αρχές», ήταν το σχόλιο του γραφείου Τύπου του υπουργείου Παιδείας. >>. Ποιες είναι αυτές οι λεγόμενες ομοφοβικές συμπεριφορές ( πάντα σύμφωνα με τα μέσα ενημερώσεως);

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 8, 40-56] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΣ» [7-11-1993] (Β 287)

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 8, 40-56]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 7-11-1993] (Β 287)

Ἐκπληκτικὸ θαῦμα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἀνάστασις τῆς θυγατρὸς τοῦ Ἰαείρου. Καὶ μάλιστα, διπλοῦν θαῦμα! Γιατί ὅταν ὁ Κύριος κατευθύνετο πρὸς τὸ σπίτι τοῦ ἀρχισυναγώγου Ἰαείρου, ἕνα ἄλλο θαῦμα ἔλαβε χώρα. Ἦταν τὸ θαῦμα τῆς θεραπείας τῆς αἱμορροούσης ἐκείνης γυναικός. Καὶ ὅσα ἐκεῖ ἐλέχθησαν μὲ τὴν αἱμορροοῦσα γυναῖκα, ἔχουν βάθος πίστεως καὶ βάθος θεολογίας.

«Μη φοβού· μόνον πίστευε, και σωθήσεται»

 Θανάτος:   «τέλος μέν ών τών άθλων, άρχή δέ τών έπάθλων[5]».(Ισίδωρος Πηλουσιώτης)

Μια γυναίκα, η οποία για δώδεκα συναπτά χρόνια ήταν άρρωστη και αιμορραγούσε, πλησιάζει μυστικά τον Ιησού, απλώνει το χέρι της και αγγίζει την άκρη του εξωτερικού ενδύματός Του, και αμέσως γίνεται καλά. Μια γυναίκα που για δώδεκα ολόκληρα χρόνια ήταν άρρωστη από αιμορραγίες, πλησιάζει κρυφά και μυστικά τον Ιησού, απλώνει το χέρι της και αγγίζει την άκρη του εξωτερικού ενδύματος Του και αμέσως γίνεται καλά. Με το άγγιγμα αυτό συμπεραίνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «καὶ ἀνέστη παραχρῆμα».

Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός: 28η Ὀκτωβρίου 2024: Ὧρες αὐτοκριτικῆς.

 

O ἑλληνικός στρατὸς ἀπολαμβάνει τῆς ἰδιαιτέρας προστασίας τῆς Παναγίας καὶ οἱ νίκες του ὀφείλονται εἰς τὴν ἐπέμβασίν της

28η Ὀκτωβρίου 2024: Ὧρες αὐτοκριτικῆς.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Τό ΟΧΙ γιά τήν φυλή μας δέν εἶναι μία ἁπλῆ λέξη. Οὔτε εἶναι κάτι, πού ἀπό στόματος Ἑλλήνων λέχθηκε γιά πρώτη φορά στίς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. 

Τό ΟΧΙ εἶναι ὁ ἀλάνθαστος καί σταθερός βηματοδότης τῆς ἀργόσυρτης ἱστορικῆς μας διαδρομῆς, ἐδῶ καί τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. 

Ποιός μπορεῖ νά ξεχάσει τό ΟΧΙ τῶν Θερμοπυλῶν, τῆς Σαλαμίνας καί τοῦ Μαραθῶνα ἀπέναντι στόν Πέρση εἰσβολέα; 

Ποιός δικαιοῦται νά λησμονήσει τό ΟΧΙ τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στήν Ὀθωμανική βαρβαρότητα ;

Από χθες, 26 Οκτωβρίου 2024, ολόκληρη η ψευδοϊεραρχία της Αγίας Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι σχισματική.

σ.σ. Είναι λίγο βαριά τα λόγια που θα διαβάσετε αλλά οι άνθρωποι αυτοί είδαν ξαφνικά την ιεραρχία τους να παραμένει βουβή μπροστά στην μνημόνευση του αχειροτόνητου Ντουμένκο από τον Κύπρου Γεώργιο. Έχει αναλογιστεί το σκανδαλισμό που τους προκάλεσε; Ο Κύπρου Γεώργιος έκρυψε την βλασφημία αυτή πίσω από την Τίμια Κάρα του Αγίου Λαζάρου που έφερε μαζί του. Έτσι ξεγελιούνται και δελεάζονται οι πιστοί. Έτσι «ξεπλένονται» οι παρανομίες. Με τις άγιες εικόνες και τίμια λείψανα των Αγίων. Φόβο Θεού κανείς.

Πρεσβύτερος Ιοβίτα Βασίλειος [Presbyter Iovița Vasile]

Το έργο της μνημόνευσης του σχισματικού Επιφάνιου Ντουμένκο από την Ουκρανία δεν ανατέθηκε σε κάποιον ψευδοΡουμάνο ιεράρχη, από φόβο για τις αντιδράσεις που θα πυροδοτούσε αμέσως. Κατέφυγαν σε ένα οικουμενιστικό τέχνασμα: έβαλαν τον ψεύτη-αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο να τελέσει την Θεία Λειτουργία σε φανερή Αγία Τράπεζα στο Πατριαρχείο, και την ώρα της μνημόνευσης των προκαθημένων των Εκκλησιών, στην έξοδο των Τιμίων Δώρων, τι ακούμε; Αντί για τον κανονικό και νόμιμο προκαθήμενο της Ουκρανίας Ονούφριο μνημονεύθηκε ο Επιφάνιος Ντουμένκο! Από την στιγμή της εκφώνησης του ονόματος του ανάξιου λαϊκού, ντυμένου επισκόπου, όλοι οι Ρουμάνοι ψευδο-ιεράρχες κηρύσσονται σχισματικοί και ανάξιοι.

Ο Μητροπολίτης Περιστερίου ενώπιον ενός πεθαμένου Θεού;

Γράφει η Σοφία Τσέκου

Έχουν περάσει αρκετές ημέρες από την ανάγνωση μιας είδησης που με τάραξε, με σκανδάλισε και με αγανάκτησε. Ο Επίσκοπος Περιστερίου, κατά την αναγνωσθείσα είδηση, σε ιερατική σύναξη της Μητροπόλεώς του μίλησε για τέσσερεις νεκρούς μέσα σε κάθε χριστιανικό ορθόδοξο ναό, και μάλιστα υπέδειξε και πού ακριβώς βρίσκονται αυτοί οι νεκροί. Τους  μέτρησε, λοιπόν έναν -έναν ως εξής:  στην Ωραία Πύλη, πίσω από την Αγία Τράπεζα, στο Αντιμήνσιο και στο Αρτοφόριο, εννοώντας σαφώς και ανερυθριάστως τον Αναστάντα Κύριο ημών Ιησού Χριστό.

Στη Θ. Λειτουργία στη Ρουμανία, ο Κύπρου Γεώργιος μνημόνευσε τον σχισματικό Επιφάνιο Ντουμένκο του Ζελένσκι. (βίντεο)

Η Κυπριακή Εκκλησία αναγνώρισε την OCU το 2020, αλλά η Ρουμανική Εκκλησία δεν την έχει αναγνωρίσει ακόμη.

Στις 26 Οκτωβρίου 2024, κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας στον Πατριαρχικό Καθεδρικό Ναό της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Βουκουρέστι προς τιμήν της εορτής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, ο Αρχιεπίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου κ. Γεώργιος, σε συλλείτουργο με τους επισκόπους και τον κλήρο της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, μνημόνευσε τον επικεφαλής της OCU Επιφάνιο Ντουμένκο ως Μητροπολίτη Κιέβου

Η απαγωγή και η φυλάκιση του Γερμανού δικηγόρου Δρ. Ράινερ Φούελμιχ

Πολιτικός κρατούμενος στην «Δημοκρατία» της Γερμανίας, που  μετασχηματίζεται βαθμιαία σε νεο-ναζιστική

 

Reiner Fuellmich – Πολιτικός κρατούμενος στην «Δημοκρατία» της Γερμανίας, που  μετασχηματίζεται βαθμιαία σε νεο-ναζιστική   Των Reiner Fuellmich και Peter Koenig              Global Research,

14 Οκτωβρίου 2024 

https://www.globalresearch.ca/reiner-fuellmich-persecution-prison%e2%80%a8/5870070

Στις 13 Οκτωβρίου 2024 συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την απαγωγή του Reiner Fuellmich από το Μεξικό από Γερμανούς πράκτορες και την προφυλάκιση και την απομόνωσή του στα λευκά κελιά στη Γερμανία του Τέταρτου Ράιχ σε συνθήκες βασανισμού, ειδικά για κάποιον που δεν έχει διαπράξει και δεν είναι ύποπτος για εγκληματική πράξη βίας.

Σημείωμα του επιμελητή: Κλεάνθη Γρίβα

Ζούμε στην εποχή της προμελέτης και του τέλειου εγκλήματος… Χθες το δί­καζαν, σήμερα αυτό το ίδιο γίνεται νόμος… Όταν πιά το έγκλημα φοράει τη λεοντή της αθωότητας σε μια περίεργη αντιστροφή των ρόλων που συμβαίνει συχνά στον καιρό μας, η αθωότητα είναι εκείνη που πρέπει να δώ­σει εξηγήσεις.

Alors, c’est la guerre

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Alors, c’est la guerre. Αυτή ήταν η ακριβής (και μεγαλειωδώς ανατριχιαστική) διατύπωση της τελευταίας μεγάλης άρνησης που ειπώθηκε από επίσημο στόμα στον ελλαδικό χώρο και την οποία τιμούμε και πάλι (θεωρητικά τουλάχιστον) σήμερα. Και αυτή ήταν η ακριβής απαρχή του έπους που έγραψε με το αίμα της η τελευταία ίσως πραγματική γενιά Ελλήνων στην Ιστορία. Ακριβώς δηλαδή λίγο πριν την έναρξη της τελικής φάσης της οριστικής τους μετάλλαξης.

Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                                     «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»

 [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-10-2001]   Γ209 Β               

    Όσο περισσότερο ο χρόνος απομακρύνει τα γεγονότα, αγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικά φαντάζουν στα μάτια μας. Έτσι, από την απόσταση 61 ολοκλήρων χρόνων, δηλαδή δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τα γεγονότα της 28^ης Οκτωβρίου του 1940 καλύτερα. Αλήθεια, πέρασαν έξι δεκαετίες… Πόσο γρήγορα πέρασαν… Για ‘κείνους μάλιστα που τότε έζησαν τα γεγονότα και σήμερα έχουν κάποια ηλικία.

     28^η Οκτωβρίου 1940… Μια χρονολογία που τη χαρακτηρίζει ένα ηρωικό ΟΧΙ. Ένα ΟΧΙ στο τελεσίγραφο του εχθρού για παράδοση. Είναι στο αίμα του Έλληνος να μη θέλει να παραδοθεί στον εχθρό. Σε όποιας μορφής εχθρό. Και το βλέπει κανείς αυτό ιστορικά. Και οι πρόγονοί μας είπαν εκείνο το περίφημο «Μολών λαβέ». Δηλαδή, «αφού έρθεις, πάρε τα αυτά που ζητάς. Εμείς δεν σου τα δίνουμε»· όταν ο τελευταίος αυτοκράτωρ, μαχόμενος, έπεσε στα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως, λέγοντας ότι του ήταν αδύνατον να παραδώσει την πόλη στον εχθρό, γιατί δεν του ανήκε· όταν το ’40 μας ζήτησαν οι εχθροί να παραδώσουμε την πατρίδα μας στα χέρια τους, εμείς τους είπαμε ΟΧΙ!

«ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ»ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 27-10-1985] [Β145]

              ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28^ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

          Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας

       του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                            με θέμα:

            «ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28^ην ΟΚΤΩΒΡΙΟ

  [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις

27-10-1985]   [Β145]

      Αγαπητοί μου, η αγρυπνία που επιτελούμε απόψε, είναι στη μεγάλη εκείνη ευεργεσία του Θεού, που έδωσε τη νίκη και την ελευθερία στον ελληνικό μας Έθνος. Όλοι τότε νόμισαν ότι η Ελλάς θα πέθαινε, υποκύπτουσα στον κατακτητή. Εκείνη η μικρή Ελλάς των επτά εκατομμυρίων· ότι θα συνετρίβετο μπροστά σε έναν όγκο σαράντα εκατομμυρίων. Για να προστεθεί ύστερα από λίγους μήνες ένας άλλος όγκος άλλων σαράντα εκατομμυρίων, μπροστά στη μικρή μας Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως δεν απέθανε. Ο Κύριος που ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, Εκείνος είπε και δια την Ελλάδα: «Οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει». Δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. Μόνος αγαπητοί μου, ο Χριστός είναι Εκείνος που όταν απλώνει το ζωογόνο χέρι Του, όλα τα σώζει και όλα τα ζωοποιεί. Τότε είμεθα εγγύς βαράθρου, εγγύς θανάτου. Κι όμως ο Κύριος, ο Θεός μάς έβγαλε από εκείνα τα βάραθρα της εθνικής αλλά και της πνευματικής μας απωλείας, παρά τους γέλωτας των αντιφρονούντων. Γελούσαν οι εχθροί. Κι έλεγαν: «Είναι δυνατόν;». Κι όμως δείξαμε στον κόσμον το θαύμα του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Γυναίκες της Πίνδου. Γυναίκες θρύλος. Μανάδες της Λευτεριάς

 

Ο ξαφνικός ήχος της καμπάνας τους κάνει όλους να τρέξουν στην εκκλησία.

– Τα παιδιά μας, ο στρατός μας χρειάζεται βοήθεια!

Αψηφώντας όλες το κρύο, το χιόνι, τον εχθρό ενώνονται με την ίδια πίστη στην καρδιά.

Γυναίκες της Πίνδου, Αθάνατες Ελληνίδες.

Σοφία Μπεκρῆ: Στόν δρόμο τῶν ἡρώων

 

 Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Γιὰ τὰ ἡρωϊκὰ κατορθώματα τῶν ἀγωνιστῶν μας στὸν πόλεμο τοῦ ’40 ἔχει χρησιμοποιηθῇ ὁ ὅρος ἐποποιΐα. Ὄχι ἀτυχῶς. Πῶς ἀλλοιῶς θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρίσῃ κανεὶς τὰ ἀνδραγαθήματα τῶν Ἑλλήνων στὸν ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο ἀλλὰ καὶ μετά, στὴν γερμανικὴ ἀντίσταση, παρὰ ὡς ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστά, ποὺ ξεπερνοῦν πράγματι τὴν σφαῖρα τῆς λογικῆς καὶ ἀγγίζουν τὰ ὅρια τοῦ θαύματος; Ἀλλὰ καὶ τί λόγια νὰ βρῆ κανείς, γιὰ νὰ περιγράψῃ τὸ μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν ποὺ δὲν δείλιασαν οὔτε μπροστὰ σὲ πολυαριθμότερους οὔτε μπροστὰ σὲ ἀρτιώτερα ἐξοπλισμένους μαχητές!

Ο κυρίαρχος εθνομηδενισμός -Το υπουργείο Πολιτισμού απαγορεύει να στηθεί προτομή του Κατσίφα

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ

(αναδημοσίευση)

Η αγάπη και η θυσία για την πατρίδα προκαλούν ρίγη αγανάκτησης στους εθνομηδενιστές που εξουσιάζουν αυτή τη χώρα. Στην εθνομηδενιστική κλίκα, φυσικά, περιλαμβάνονται και εκείνοι που ταυτίζουν τη φιλοπατρία με τον ρατσισμό, την ελληνικότητα με τον πόλεμο, τον ρατσισμό.

Καλλιόπη Ταχτσόγλου: 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018-2023-24 ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ

                        

 

Γράφει ἡ Καλλιόπη Ταχτσόγλου

 

Α.  (Προφήτου Δανιήλ)
«...καὶ ἰδοὺ τράγος Αἰγῶν, ἤρχετο ἀπὸ λιβός ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς καὶ οὐκ ἦν ἀπτόμενος τῆς γῆς...καὶ ἦλθεν ἔως τοῦ κριοῦ τοῦ τὰ κέρατα ἔχοντος καὶ ἔδραμε πρὸς αὐτὸν ἐν ὁρμῇ τῆς ἰσχύος αὐτοῦ... καὶ ἐξηγριάνθη πρὸς αὐτὸν καὶ ἔπεσεν τὸν κριὸν καὶ συνέτριψεν ἀμφότερα τὰ κέρατα αὐτοῦ... καὶ ἔριψεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ
συνεπάτησεν αὐτὸν καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ... Ὁ Κριὸς ὁ ἔχων τὰ κέρατα, βασιλεύς Μήδων καὶ Περσῶν, ὁ Τράγος τῶν Αίγῶν, Βασιλεύς Ἑλλήνων...»

Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: Σέ ἕνα παράλληλο, δαιμονικό σύμπαν…

                                                                                            

     Νεκτάριος Δαπέργολας

Σωστός, ἄν καί βεβαίως ὄχι ἀπολύτως ἀκριβής ὁτίτλος τοῦ δημοσιεύματος στήν φωτογραφία, γιατί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι μέ δαῦτον, λέξεις ὅπως «ὕβρις» καί «ἐγωπάθεια» εἶναιπλέον πολύ λίγες γιά νά ἀποτυπώσουν ἐπαρκῶς τόν τραγικό του κατήφορο.

Να απολογηθή ο Πατριάχης Κων/λεως Βαρθολομαίος.

Μακαριστὸς Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Δοχειαρίου Ἀρχιμ. Γρηγόριος: «Πιὸ καλά εἶναι νὰ συναντᾶς μία γιαγιά στὸ χωριό ποὺ πιστεύει, ἀπὸ ἕνα Καθηγητή Πανεπιστημίου καὶ ἀπὸ ἕνα Πατριάρχη, ποὺ φιλάει τὴν παντόφλα τοῦ Πάπα».

Ἐνέργειαι καὶ δηλώσεις τοῦ Πατρ. Βαρθολομαίου σκανδαλίζουν δεινῶς τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ

 

ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΗ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

 

Ἄλλην Σύνοδον Φερράρας – Φλωρεντίας ὁ εὐσεβὴς λαὸς τοῦ Θεοῦ οὔτε ἀποδέχεται οὔτε ἀκολουθεῖ οὔτε πρόκειται νὰ ἀναγνωρίση!

Τοῦ κ. Δημητρίου Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

  Ὁ κατέχων τὸν πρῶτον θρόνον τῆς κατ’ Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, 84χρονος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος (Ἀρχοντώνης) κατὰ τὴν μέχρι σήμερον 33ετῆ πατριαρχίαν του ἔχει ἀναπτύξει πολυσχιδῆ δρᾶσιν. Ὅμως, ὡς μὴ ὄφειλε, τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ εἰς τὰ θέματα τῆς Πίστεως, ἡ ὅλη πορεία καὶ ἀναστροφὴ του θεωρεῖται τεκμηριωμένως ὡς οἰκουμενιστική καὶ μειοδοτική. Τοῦτο ἄλλωστε δὲν ἀμφισβητεῖται οὔτε ὑπὸ τοῦ ἰδίου, ἐφ΄ὅσον εὐκαίρως ἀκαίρως δηλώνει ὅτι βαδίζει εἰς τὰ ἴχνη τοῦ προκατόχου του, οἰκουμενιστοῦ καὶ πανθρησκειαστοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου. Ὡς γνωστόν, ὁ τελευταῖος ἐνήργησε, μεταξὺ ἄλλων, τὴν διαβόητον «ἄρσιν τῶν ἀναθεμάτων», βλάσφημον συνέργειαν αὐτοῦ μετὰ τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα Ρώμης Παύλου τοῦ ΣΤ΄, γενομένην ἐν ἔτει 1965, ἡ ὁποία ἔχει μάλιστα καταγγελθῆ ὡς κεκαλυμμένη, προφανῶς ἀντικανονική, ἄρσις τῆς ἀκοινωνησίας μεταξὺ τῶν θρόνων παλαιᾶς καὶ νέας Ρώμης.

Κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος προεκάλεσε, τῇ πρωτοβουλίᾳ καὶ ἐπιμονῇ του, τρία μείζονα ζητήματα διὰ τὴν Ὀρθόδοξον Ἀνατολήν, ἤτοι:

Οι Εξοπλισμοί του Μεταξά και τα μαθήματα για το σήμερα (Έπος 1940)

Ιωάννης Μεταξάς

Ο Ιωάννης Μεταξάς προχώρησε σε εκτεταμένες στρατιωτικές προετοιμασίες, προσαρμοσμένες στις ανάγκες της Ελλάδας. Αντί να ακολουθήσει τις διεθνείς στρατιωτικές τάσεις με μεγάλα τεθωρακισμένα ή θωρηκτά, επικεντρώθηκε σε λύσεις που ταίριαζαν στο ελληνικό έδαφος και στις ανάγκες της χώρας, όπως η κατασκευή οχυρώσεων (Γραμμή Μεταξά) και η αναβάθμιση του στρατού με έμφαση στην εκπαίδευση και την αυτονομία των μονάδων. 

Σήμερα, η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει ένα παρόμοιο μοντέλο, αναπτύσσοντας τη δική της αμυντική βιομηχανία, βελτιώνοντας την εκπαίδευση των κληρωτών και εφέδρων, και ενισχύοντας τις δυνάμεις της σε κρίσιμες περιοχές όπως η Θράκη και τα νησιά. 

Οι νέες τεχνολογίες, όπως τα drones και τα πυραυλικά συστήματα, πρέπει να έχουν προτεραιότητα, ενώ η προσοχή πρέπει να στραφεί στα παραδοσιακά όπλα που απέδειξαν την αξία τους σε σύγχρονες συγκρούσεις.


https://www.youtube.com/watch?v=nKXw8Gtu1Fw

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ: «Ύψωμα 731 – Σελίδες δόξας» (Δύο μνημειώδεις διαταγές του Ταγματάρχη Δημ. Κασλά – Μάρτιος 1941)

".... τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας. 

– Ο Δ/τής Τάγματος – Δημ. Κασλάς»

Ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς

                                

«Ύψωμα 731 – Σελίδες δόξας»

(Δύο μνημειώδεις διαταγές του Ταγματάρχη

 Δημ. Κασλά –

 Μάρτιος 1941)

Οι δύο αυτές Διαταγές ανακοινώθηκαν επί του Υψ. 731, όταν η φυσική διαδοχή των ημερών για τους υπερασπιστές του δεν ήταν η συνήθης, Δευτέρα, Τρίτη, κ.ο.κ…

Βιωματικά, την κάθε ημέρα την περίμεναν – ονόμαζαν «θάνατο» υπέρ πίστεως και πατρίδος.

Καθημερινά ένιωθαν, ο Δημ. Κασλάς και οι στρατιώτες του, να τρίζουν οι αρμοί της βιολογικής τους ύπαρξης με την συνοδεύουσα (σχετική) ψυχολογία. Ζούσαν δηλ. καθημερινά το μεγάλο ανάμεσα στην επίγεια ζωή και στο θάνατο∙ πείρα οδυνηρή! Αυτή η έντονη συνείδηση του μεταίχμιου, γνώρισμα των μεγάλων Εθνικών μας αγώνων – Ελευθερία ή Θάνατος – είχε καλλιεργηθεί μέσα τους από την Ελληνορθόδοξη αγωγή, που είχαν από την Εκκλησία και το σχολείο (της εποχής τους!). Αυτή ακριβώς η συνείδηση λειτούργησε στους υπερασπιστές του Υψ. 731 ως δρομοδείχτης.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ)

 

« Ο ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ 1940 (ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ) | ''28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940'' »

Νιόπαντρος ένα χρόνο, στη Μεσοχώρα, το καλοκαίρι του 1940, ο Βαγγέλης Τσιάντας, παλικάρι κοντά στα 30, με τη σύζυγό του Ευτυχία και τη νεογέννητη κόρη του, Σπυριδούλα, κάνει τα πιο όμορφα όνειρα για τη ζωή. Ξέρει καλά την τέχνη του επιπλοποιού, στήνει το εργαστήριό του, έχει αγοράσει τα εργαλεία του και δουλεύει το ξύλο, με τέχνη και μεράκι. Τα χέρια του "γράφουν".
Ό,τι πιάνουν γίνεται κόσμημα, στολίδι. Δεν προλαβαίνει τις παραγγελίες. Όμως, τα "σύννεφα" βαραίνουν, η πατρίδα υποψιάζεται τον κίνδυνο και καλεί τα παιδιά της να πράξουν το χρέος. Το ίδιο κάνει και ο Βαγγέλης. Αφήνει πίσω τη μικρομάνα σύζυγο Ευτυχία, τη δυο μηνών κόρη του Σπυριδούλα, τους γονείς και τις αδελφές, τους φίλους και συγχωριανούς, το εργαστήρι και τις παραγγελίες, τα όνειρα και τις χαρές.

ΤΑ ΟΧΙ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΤΑΞΑΔΕΣ

Δημοσιεύτηκε: 27 Οκτώβριος 2019

του Χρήστου Χαρίτου

Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο χωροφύλακας της οικίας Μεταξά στην Κηφισιά ξυπνάει τον Έλληνα πρωθυπουργό, λέγοντάς του ότι θέλει να τον δει ο Γάλλος πρέσβης, καθώς μες το σκοτάδι μπερδεύει τις σημαίες στο αυτοκίνητο του Γκράτσι. Ας δούμε πως περιγράφει την ιστορία ο ίδιος ο Γκράτσι, στα απομνημονεύματά του: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μού είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του είπα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα, ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».

Επέτειος 28ης Οκτωβρίου 1940 (το ηρωικό ΌΧΙ). 26/10/ 2001

 

Αυτή η παρέλαση που συγκλονίζει την συνείδηση ουδέποτε επανελήφθη…

(ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΤΡΙΠΟΛΗ 1946, ΧΗΡΕΣ ΠΕΣΟΝΤΩΝ 1940)

ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΠΑΝΕΛΗΦΘΗ!!

Το πολιτικό κατεστημένο ΔΕΝ επέτρεψε τέτοιο γεγονός.

ΔΕΝ ετίμησε τις γυναίκες που έδωσαν και το υστέρημά τους στον αγώνα και στερήθηκαν την παρουσία των αγαπημένων τους συντρόφων.

ΔΕΝ πήραν καμία σύνταξη, ΔΕΝ έτυχαν τιμών ιδιαιτέρων. Ξέχασε η Πολιτεία και τους άνδρες τους…….

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 8, 40-56] Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» [9-11-1997] (Β 365)

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 8, 40-56]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

               «ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»

          [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-11-1997]

                                                                                               (Β 365)

     Ο Κύριος, αγαπητοί μου, επιστρέφει από την Γαλιλαία στην Ιουδαία. Και ο λαός Τον υποδέχεται με ενθουσιασμό, γιατί «ἦσαν», όπως σημειώνει ο ευαγγελιστής Λουκάς, « ἦσαν πάντες προσδοκῶντες αὐτόν». Τον περίμεναν με χαρά -το «προσδοκῶ», επί αγαθών πραγμάτων. Τον περίμεναν με χαρά. Τα πλήθη είχαν αναγνωρίσει την αξία της παρουσίας του Χριστού, έστω κι αν ακόμη δεν εγνώριζαν του Ποιος ήταν ο Ιησούς ως ο Ενανθρωπήσας Θεός Λόγος.