Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης), ο Θεοφόρος, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυΐδ του εν Ευβοία

Εὐβοίας τὸ κλέος, Ἰάκωβος, θέλγει

ὡς μέλι ἡδὺ τὴν τοῦ κτίστου καρδίαν.

Εἰκάδῃ τε πρώτῃ ἔνθους, Ἰάκωβος, ἐς πόλον ἔβη.

Η καταγωγή και η οικογένειά του

Ο Άγιος Ιάκωβος γεννήθηκε την 5η Νοεμβρίου του 1920 μ.Χ. στα ευλογημένα και ματωμένα χώματα της αγιοτόκου Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα στο Λιβίσι της Μάκρης, μία μικρή πόλη απ’ τις παραθαλάσσιες της Ιωνικής Γής, στο ύψος περίπου του Καστελλόριζου, από γονείς ενάρετους και ευσεβείς, τον Σταύρο Τσαλίκη και την Θεοδώρα, κόρη του Γεωργίου και της Δέσποινας Κρεμμυδά. Οι γονείς του Αγίου γέννησαν εννέα παιδιά, αλλά στη ζωή αυτή επέτρεψε ο Θεός να μείνουν μόνον τρία.

Ο Γέροντας γονάτισε μπροστά στην εικόνα του Οσίου Δαυΐδ… Η προσευχή του κράτησε οκτώ ολόκληρες ώρες!

Οσιολ. Μοναχού Ακακίου Καυσοκαλυβίτου, υποτακτικού του Αγίου Πορφυρίου.

Αξίζει τον κόπο να σας διηγηθώ ένα περιστατικό που συνέβησαν στα Καυσοκαλύβια μαζί με τον Γέροντα Πορφύριο,που αφορά τον Γέροντα Ιάκωβο και αποτελεί κατά τη γνώμη μου μεγάλη μαρτυρία.

Ήταν Μάιος του 1991, λίγοι μήνες πριν από την οσιακή κοίμησή και των δύο Αγίων Γερόντων, του Πορφυρίου και του Ιακώβου.
Είμαστε στα Καυσοκαλύβια στο κελί, στο δωμάτιό του Γέροντα, ο ίδιος ο Γέροντας Πορφύριος, ο υποτακτικός του ιερομόναχος Φώτιος, ο πνευματικός και εγώ.

Τότε με ρωτάει ο Γέροντας:

«Τι γνώμη έχεις για τον Ιάκωβο. Είναι Άγιος;»

Νουθεσίες προς λαϊκούς. Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

«Να με συγχωρήτε, αγράμματος άνθρωπος είμαι, δεν ξέρω τίποτα να σας πω, μόνον που έχω πίστη στον Θεόν και ταπείνωση, τέκνα μου».

«Κάποια πλούσια κυρία πήγε την Κυριακή στην Εκκλησία, αλλά δεν πρόσεχε καθόλου, και ο νους της γύριζε. Ομολόγησε: «Γύριζε ο νους μου απ’ την ώρα που μπήκα στην εκκλησία μέσα· είχα ένα σακκουλάκι και σκεφτόμουν ότι είναι καλό να βάλω την ζάχαρη του δελτίου. Με το σακκουλάκι αυτό, πέρασα όλη την Λειτουργία χωρίς να καταλάβω ούτε ένα γράμμα, τίποτε, ε!… πήρα αντίδωρο και σηκώθηκα κι έφυγα».

»Ενώ η υπηρέτριά της, που ήταν θεία μου και από δέκα χρονών δούλευε υπηρέτρια, αλλά ήταν πολύ ευσεβής, αν και λόγω της δουλειάς δεν είχε πάει Εκκλησία, ήξερε ποιον Απόστολο και ποιο Ευαγγέλιο είπαν, διότι δουλεύοντας έκανε προσευχή και πνευματικά ήταν στην Εκκλησία.

»Βλέπετε, παιδιά μου, «όπου ο θησαυρός ημών εκεί και η καρδία ημών», λέει ο Χριστός. Κανείς να προσηλώνεται στα Θεία, να προσεύχεται».

Ο γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης για τις συμπροσευχές και το Βάπτισμα των ετεροδόξων

Θέματα ανάρτησης: Το ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος, Αντιοικουμενιστικά, Συμπροσευχές

Διηγείται ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: «Κάποτε επισκέφθηκε το Μοναστήρι μας ένας Προτεστάντης πάστορας. Όταν με ενημέρωσαν ότι αυτός ο κύριος είναι ιερέας των Προτεσταντών, τον πλησιάσαμε και τον ξεναγήσαμε στο Μοναστήρι μας. Μετά, είπα να ετοιμάσουν για τον άνθρωπο φαγητό. Εγώ δεν κάθησα μαζί του στο τραπέζι, αλλά αποσύρθηκα στο κελί μου. Διότι αυτό απαιτεί η τάξις. Οι Πατέρες απαγορεύουν τη συμπροσευχή που προηγείται της κοινής τραπέζης».

Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη!

Ανάμεσα στις δωρεές, τις κινήσεις των Αγίων, που δεν μπορούμε να τους φτάσουμε είναι και το παρακάτω γεγονός:Είμαστε ιερατική οικογένεια και ερχόμασταν στον Όσιο Δαυϊδ οπωσδήποτε δύο επισκέψεις κάθε χρόνο, με τα έξι μου παιδάκια, ο ένας από αυτούς έχει γίνει ιερέας, ο τελευταίος. Λειτουργούσαμε και κοινωνούσαμε όλοι στον Γέροντα Ιάκωβο.

Κάποια φορά μόλις τελείωσε το προσκύνημα των ιερών λειψάνων, όπως φορούσε το πετραχήλι, το έβγαλε απότομα ο πατήρ Ιάκωβος από τον τράχηλό του και το πέρασε, στον δικό μου τράχηλο και μου λέει:
«Ιωάννη παιδί μου, θα με εξομολογήσεις».
«Πάτερ Ιάκωβε δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν είμαι…».
Δεν είπα το άξιος, γιατί θύμωνε αν του έλεγε ότι είσαι ανάξιος μπροστά του.
«Να ερχόσαστε πιο συχνά να λειτουργούμε, παιδί μου», λέει.
«Πάτερ Ιάκωβε δεν μπορώ».

Ἡ τελευταία μέρα τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου ἐν Εὐβοίᾳ († 21/11/1991)

21 Νοε 2020

Ὁ μακαριστὸς γέροντας Ἰάκωβος ἀγρύπνησε ἀποβραδὶς μὲ προσευχή. Μὰ ὁ ἐξουθενωμένος δὲ λησμόνησε καὶ τοὺς πονεμένους. Διάβασε τὰ τελευταία γράμματα καὶ ἀπάντησε περίπου σὲ δεκαπέντε. Παρηγόρησε, συμβούλεψε κατὰ περίπτωση. 21 τοῦ Νοέμβρη. Ξημερώνοντας θὰ γιόρταζε τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου. Ἑτοιμαζόταν ὅλη τὴ νύχτα, θὰ κατέβαινε. Κανονικὰ δὲ θὰ ‘πρεπε, μὰ τὸ ἤθελε πολύ. Τόσο πολὺ ποὺ τίποτα δὲν μποροῦσε νὰ τὸν ἀποκλείσει ἀπὸ τὴν τελευταία του Θεία Κοινωνία. Μὲ κόπο κατέβηκε, σκοτάδι ἀκόμα, στὴν Ἀκολουθία. Μερικοὶ μοναχοὶ πρόσεξαν μίαν ἄλλη διάθεση στὸ πρόσωπο τοῦ Γέροντα. Ἱλαρότητα ὑπέρμετρη, ἀγάπη ξεχείλιζε ὁλόκληρος, τὸ ἀγγελικό του χαμόγελο ἀτέλειωτο. Ἔγινε ἡ Ἀκολουθία. Ἔψαλε γονατιστὸς τόσο ἄνετα καὶ ἀναστάσιμα, λὲς καὶ δὲν ἦταν ἄρρωστος.

Ἡ θεία φωνὴ του γέμιζε τὸ ναό, ἐξαίσια μελωδία, λὲς καὶ ψέλνανε πολλοὶ ἄγγελοι μαζί. 

Στὶς 10 ἡ ὥρα ἐξομολόγησε τὸν ἁγιορείτη διάκονο Γεννάδιο, στὸν ὁποῖο εὐχάριστα μὰ σταθερὰ εἶπε μεταξὺ ἄλλων:

- Καλὰ ποὺ ἦρθες, νὰ εἶσαι ποὺ θὰ μὲ ἀλλάξετε, μὴ φεύγεις.

Ὁ διάκος διαμαρτυρήθηκε μὲ διάφορα λόγια γιὰ τὰ περὶ θανάτου τοῦ Γέροντα, μὰ ἐκεῖνος ἐπέμενε.

Η εμφάνιση της Αγίας Παρασκευής στον Άγιο Ιάκωβο τον εν Ευβοία

  

Θεώ παρεσκεύασας αγνόν ως δόμον,
Σαυτήν άγουσα, Σεμνή, εις κατοικίαν.
Παρασκευήν έκτανεν εικάδι χαλκός εν έκτη.

Έξω από το χωριό τους την Φαράκλα υπήρχε σε κάποιο λόφο το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, αυτό ήταν και το σχολείο του στα πρώτα χρόνια. Εκεί πήγαινε πολύ τακτικά ο μικρός Ιάκωβος και προσηύχετο στην Αγία.

Αφηγείται λοιπόν ο ίδιος ο  Άγιος Γέροντας Ιάκωβος την συνάντηση με την Αγία: «Με τα χέρια μου έσκαψα το χώμα και δημιούργησα λαξευτή σκάλα, για να μπορούν άνετα οι προσκυνητές να ανεβαίνουν στο εξωκλήσι. Έκοβα έναν φουντωτό θάμνο, σκούπιζα την εκκλησία, άναβα και τα καντηλάκια και καθόμουνα και κοίταζα τις εικόνες, μέσα στην απόλυτη σιωπή της νύκτας πάνω στο ερημικό λόφο.

Ούτε φοβόμουν μόνος, ούτε λογισμός δειλίας μ’ ενόχλησε ποτέ.

Έβλεπα τότε την Αγία σαν μοναχή, να βγαίνει από το Ιερό, να διασχίζει το ναό της και έξω στην αυλή να σκύβει και να πλένει τα καντήλια της. Με το παιδικό μου το μυαλό έλεγα ότι η Αγία πλένει τα πιάτα της, όπως η μητέρα μου κάθε βράδυ, όσο κουρασμένη και να ήταν, πάντα έπλενε τα πιάτα , γιατί σκεφτόταν μην τυχόν πεθάνει τη νύκτα και το πρωί βρουν οι γυναίκες άπλυτα πιάτα και σκανδαλιστούν για την έλλειψη νοικοκυροσύνης.

Ο Άγιος Γεώργιος προστατεύει τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη της Ευβοίας

Διηγείται ο Γέροντας:

 

”Γύριζα από κάποια δουλειά, καβάλα σε ένα γαϊδουράκι και όταν έφθασα εκεί (ένα σημείο που του είχε εμφανισθεί ο πειρασμός άλλη φορά) το ζώο ξαφνικά σταμάτησε και ξεφυσούσε φοβισμένο, χτυπούσε τα πόδια του χωρίς να προχωράει καθόλου, γιατί ο πειρασμός ήταν ξαπλωμένος στη μέση του δρόμου, με σκοπό να με ρίξει από το ζώο και να μου κάνει κακό. 

 

Εγώ έκανα την προσευχή μου, έκανα τον Σταυρό μου, επικαλέστηκα τον Άγιο Γεώργιο, που εκεί κοντά είχε ένα ξωκκλήσι του, και τότε το ζώο κάνοντας ένα τεράστιο άλμα, σαν να υπήρχε μπροστά μας μεγάλο εμπόδιο, πέρασε με μεγάλο κίνδυνο και δικό μου και δικό του. Πως με φύλαξε ο Θεός και κρατήθηκα στο σαμάρι και δεν σκοτώθηκα! Ήταν θαύμα!”.

Εντυπωσιακός Κατηχητικός λόγος του Αγίου Ιακώβου του ''Με Συγχωρείτε''

Ὅσιος Ἰάκωβος ἐν Εὐβοίᾳ: «Τώρα, πάτερ μου, εἶσαι σωστὸς ἱερεὺς τοῦ Κυρίου, τώρα ἔχεις ὁλόκληρη τὴν θεία Χάρη ποὺ ἄφησες μαλλιὰ καὶ γένεια»!

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος», ἐκδόσεις «Ἑνωμένη Ῥωμηοσύνη», Θεσσαλονίκη, 2020.

Διήγηση: «Ἕνας ἔγγαμος ἱερεύς, ὅταν χειροτονήθηκε ἔκοβε τὰ μαλλιὰ καὶ τὰ γένεια. Εἶχε ὅμως καὶ ἐνοχή. Πῆγε, λοιπόν, στὸν π. Ἰάκωβο καὶ τὸν ρώτησε:

-Πειράζει, Γέροντα, ποὺ κόβω τὰ γένεια καὶ τὰ μαλλιά;

Ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Μονής Οσίου Δαυΐδ στην Εύβοια (1920-1991)

Συμπληρώνονται φέτος δέκα* χρόνια απ’ την οσιακή κοίμηση του αγίου γέροντος π. Ιακώβου Τσαλίκη, ο οποίος έζησε στην Ι. Μονής Οσίου Δαυΐδ του Γέροντος στην Εύβοια (1952-1991). Στο πρώτο μέρος ενός αφιερώματος στη μορφή του, παρουσιάζουμε γεγονότα από τη ζωή του χαρισματούχου γέροντος.

Ανταποκρινόμενοι στην ευγενική και φιλάδελφη πρόσκληση του εγκρίτου περιοδικού ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ και παροτρυνόμενοι απ’ την προτροπή του μακαριστού πλέον κι αυτού αγίου Γέροντος Παϊσίου, η οποία περιέχεται στον πρόλογο του βιβλίου του για τον Χατζη-Γιώργη, σύμφωνα με την οποία «οι απόγονοι πάντοτε έχουν ιερό καθήκον να γράφουν τα θεία κατορθώματα των αγίων Πατέρων της εποχής τους και τον φιλότιμο αγώνα τους για να πλησιάσουν τον Θεό», προσπαθήσαμε με τη βοήθεια του Θεού και επικαλούμενοι την ευχή του μακαριστού αγίου Γέροντος Ιακώβου, να γράψουμε, όσο το δυνατό πιο συνοπτικά, το κείμενο αυτό, το αφιερωμένο στη μνήμη του μακαριστού Γέροντος.

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ. ΕΝΑ ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ "St. Iakovos" (English Subs)

ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ!!! 

Tαινία αφιέρωμα εις τιμήν και μνήμην του Οσίου Ιακώβου του νέου ασκητού του με συγχωρείτε, παραγωγής των πατέρων της Ι. Μονής Οσίου Δαυίδ.

Copyright 2021 Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ.

  https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=GcjMk-a37nQ&feature=emb_logo

(Για την εύκολη κατανόηση των λόγων του Αγίου Ιακώβου, ενεργοποιήστε τους Ελληνικούς υποτίτλους από τις ρυθμίσεις του βίντεο).

Ένας άγιος Μητροπολίτης, ο Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης έλεγε: «Ο π. Ιάκωβος είναι Άγιος»

Ο άγιος Ιάκωβος ήταν για τον Νικόλαο ένας θησαυρός εντός των ορίων της Μητροπόλεώς του και έτσι είχε την ευκαιρία συχνά να τον αναστρέφεται και να ωφελείται πνευματικά.

Ήμουν πολύ τυχερός ή μάλλον ευλογημένος, που από τα πρώτα χρόνια της Ιερωσύνης μου, όταν υπηρετούσα ως Διά­κο­νος εις την Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος πλησίον του μακα­ρι­στού Μητροπολίτου Χαλκίδος κυρού Νικολάου Σελέντη, εγνώ­ρισα τον άγιο Γέροντα π. Ιάκωβο Τσαλίκη, τον οποίο προσφάτως η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία της Κωνστα­ντινουπόλεως, με πρόταση τού Παναγιωτάτου Οικου­μενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ανεγνώρισε και κατέ­ταξε στη χορεία των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Το περιστατικό με τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη για τις συμπροσευχές με ετεροδόξους

Σα «χείμαρρος» έχουν ενσκήψει τελευταία τα συχνά περιστατικά των συμπροσευχών ορθόδοξων ιεραρχών με παπικούς ακόμα και με προτεστάντες…
Πολλοί κατηγορούν όσους αντιδρούν σε τέτοιες πρακτικές σαν οπισθοδρομικούς και εκτός σύγχρονης πραγματικότητας, λες και τα δόγματα της θρησκείας πρέπει να βαδίζουν βάσει εποχών.
Αξίζει για το τεράστιο αυτό θέμα να γνωρίσουμε πως το είχε αντιμετωπίσει ένας πράγματι φωτισμένος Γέροντας, ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης που μας έφυγε πριν από λίγα χρόνια:
«Όταν ἔ­μει­νε γι­ά δι­α­νυ­κτέ­ρευ­ση στό Μο­να­στή­ρι ἕ­νας πα­πι­κός, ὁ Γέ­ρον­τας τοῦ φέρ­θη­κε μέ ἀ­γά­πη.
Ὁ ἐ­πι­σκέ­πτης ἦ­ταν κα­λο­προ­αί­ρε­τος καί εἶ­χε πολ­λές ἀ­πο­ρί­ες.

ΖΩΝΤΑΝΑ Ἀρχιερατικὴ Αγρυπνία πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ τοῦ "Μὲ συγχωρεῖτε" (21.11.2023)

 

Παρακολουθεῖστε ζωντανά τὴν Τρίτη 21η Νοεμβρίου, 2023 στὶς 7.30 μ.μ. τὴν Ἀρχιερατικὴ Ἀγρυπνία πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ τοῦ "Μὲ συγχωρεῖτε", ἀπὸ τὸν Ἱερὸν Ναὸν Παναγίας Χρυσελαιούσης τῆς κοινότητος Ἀκακίου τῆς μητροπολιτικῆς περιφερείας Μόρφου, χοροστατοῦντος τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεοφύτου

.

 Ἀρχιερατικὴ Αγρυπνία πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ τοῦ "Μὲ συγχωρεῖτε" (21.11.2023) - YouTube

Υποδοχή και ευλογία από τον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη

Από μικρό παιδί – διηγείται η Ε. Κ. από την Εύβοια – βρίσκομαι στα Μοναστήρια. Η πρόσβαση στην Ιερά Μονή Οσίου Δαυΐδ ήταν πολύ δύσκολη. Έτσι σε μικρή ηλικία, όταν μια χειμωνιάτικη ημέρα με πολλές προσπάθειες καταφέραμε να φτάσουμε με τους γονείς μου, φιλοξενηθήκαμε από τους τρεις πατέρες της Μονής (π. Ιάκωβο, π. Κύριλλο και π. Σεραφείμ).

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης δίδασκε: “Κάθε πρωί, να πίνετε παιδιά μου αγιασμό. πολύ αγιασμό. Να ρίχνετε οι νοικοκυρές λίγο και στα φαγητά την ώρα που μαγειρεύεται “

ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ - ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης δίδασκε:

“Κάθε πρωί, να πίνετε παιδιά μου αγιασμό. πολύ αγιασμό. Να ρίχνετε οι νοικοκυρές λίγο και στα φαγητά την ώρα που μαγειρεύεται “.

Ο αγιασμός και ο Τίμιος Σταυρός, θα αγιάζουν τα φαγητά σας, και θα σκορπίζουν όλη την βλάβη του διαβόλου που βρίσκονται σ αυτά. Θα διαπιστώσετε ότι τα φαγητά σας θα αποκτήσουν ευλογία και νοστιμιά.

Το Θαύμα της Παναγίας στον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη

Το μεγάλο δώρο της πίστεως και η ταπείνωση του μικρού Ιάκωβου, καθώς και οι προσευχές της Οσίας μητέρας του ήταν αιτία…

ώστε ο Γέροντας να έχει μια ζωντανή, μία θαυμαστή σχέση με τους Αγίους μας και ιδιαιτέρως με την Παναγία μας.

Εκεί προσέτρεχε για οποιοδήποτε θέμα και πάντα έπαιρνε το ζητούμενο, αφού γνώριζε καλά ότι «ουδείς προστρέχων επί Σοί κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται Αγνή Παρθένε Θεοτόκε».

«Πολλή ἁμαρτία, γι’ αὐτό πρέπει νά γίνει πόλεμος»... ~ Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος

Αποκαλύπτει ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος στον Άγιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη.

Στις 15 Ιουλίου 1990, ημέρα Κυριακή, το πρωί, μόλις ο πατήρ Ιάκωβος κατέβηκε από το κελλάκι του στο ναό για τη Θεία Λειτουργία περιέγραψε μέσα στο Ιερό με πρόσωπο εκστατικό σε Πατέρες της Μονής του όσα ο όσιος Ιωάννης ο Ρώσος «πνευματικώ τω τρόπω» του είχε πει τη νύκτα που πέρασε – «ο Θεός οίδεν» – εμπρός στην Ιερή λάρνακα με το αδιαλώβητο σκήνος Του στο Ναό του στο Προκόπι :

«- Νομίζουν πώς κοιμάμαι, πεθαμένος, είμαι νεκρός και δεν υπολογίζουν οι χριστιανοί. Τους πάντας βλέπω. 

Ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Μονής Οσίου Δαυΐδ στην Εύβοια (1920-1991)

*Δέκα έτη είχαν περάσει όταν πρωτοδημοσιεύθηκε στην Πεμπτουσία το εν λόγω άρθρο του γέροντος Κυρίλλου· ενώ σήμερα έχουν περάσει 18 ολόκληρα χρόνια από την κοίμηση του οσίου Ιακώβου. (μέρος α’)

Συμπληρώνονται φέτος δέκα* χρόνια απ’ την οσιακή κοίμηση του αγίου γέροντος π. Ιακώβου Τσαλίκη, ο οποίος έζησε στην Ι. Μονής Οσίου Δαυΐδ του Γέροντος στην Εύβοια (1952-1991). Στο πρώτο μέρος ενός αφιερώματος στη μορφή του, παρουσιάζουμε γεγονότα από τη ζωή του χαρισματούχου γέροντος.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ ΟΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ (Βίντεο)

Ηγούμενος Γαβριήλ: "ΘΑΥΜΑ έσωσε το Μοναστήρι του Οσίου Δαύιδ από την 

πυρκαγιά" - "Μείναμε Αβοήθητοι"

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Πραγματικά σαν Θεια επέμβαση αναφέρουν οι μοναχοί και οι πιστοί και προσκυνητές της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ, που είναι και το μοναστήρι του μεγάλου σύγχρονου Αγίου Ιάκωβου Τσαλίκη, ότι στην μεγάλη φωτιά της Εύνοιας ενώ όλοι περίμεναν να γίνει σταχτή η μονή ο Παντοδύναμος την προστάτεψε και την έσωσε

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γέροντας Γαβριήλ καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ οι φλόγες έφτασαν στην κυριολεξία έξω από τις πόρτες του μοναστηριού – «Οι Άγιοι μας, φύλαξαν το μοναστήρι από την καταστροφή»

Ανέγγιχτη παρέμεινε η Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ στο πέρασμα της πυρκαγιάςπου κατέκαψε την γύρω περιοχή στον Δρυμώνα της Βόρειας Εύβοιας.