ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ: «Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ»

 

  

«Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ»

(Ένας Μάρτυρας της Ορθοδοξίας, ένας προφήτης του Γένους)

Αναμφίβολα, είναι τεράστιο το ιστορικό και πνευματικό στίγμα του Παπουλάκου, διότι ως λειτουργική σύνθεση Πατριωτικού-Εθνικού και Ορθοδόξου φρονήματος, ξεπέρασε την Ιστορική σχετικότητα και αποτελεί φράγμα στη σημερινή «σύγχρονη αναθεώρηση» των Ορθόδοξων αξιών. Ήταν ένας αληθινός και σεμνός μοναχός, που ομιλούσε (πάντα) με πάθος και ιερότητα για την ορθόδοξη πίστη και για την Ελλάδα.

Χρειάζεται, σήμερα, να προσδιορίσουμε όλες τις συνάψεις που επικοινωνούν με τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας και του Έθνους, διότι οι σημερινοί πολιτικοί (γενικά) είναι αρνητές των πατροπαράδοτων δομών, προσπαθώντας να περάσουν στους ανθρώπους (ιδίως στους νέους) την αντίληψη ότι Ορθοδοξία και Έθνος είναι συστήματα και διαδικασίες «επιβεβλημένης άγνοιας».

O ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ

Επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί, θεολόγοι, κήρυκες του θείου λόγου, πάντες φρουροί της ιεράς ποίμνης του Ιησού. Ινα τί κοιμάσθε; Λύκοι εις τα πρόβατα. Ποιοι είναι οι λύκοι; Αιρετικοί όλων των χρωμάτων και αποχρώσεων, μπήκαν εις τας Μητροπόλεις, τας ενορίας και τα σχολεία. 

Δεποτάδες, δυνάστες και διώκτες των Χριστιανών  μοιχεπιβάτες  ούτε τον  Θεό φοβούνται  αλλά ούτε τον λαό εντρέπονται, άρπαγες και πλεονέκται τον Μαμμωνά λατρεύοντες και τον λαό κατά ποικίλους τρόπους ληστεύοντες.

                                               O ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ

(Tο άρθρο είναι του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου.
Εδημοσιεύθη στο περιοδικό Χριστιανική Σπίθα τον Δεκέμβριο του 1952, φυλ. 137).

Tο αφιερώνουμε στον επίσκοπο Ηλίας Γερμανό που πολεμά τον άγιο

Ζητήματα Άμβωνος  http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί, θεολόγοι, κήρυκες του θείου λόγου, πάντες φρουροί της ιεράς ποίμνης του Ιησού. Ινα τί κοιμάσθε; Λύκοι εις τα πρόβατα. Ποιοι είναι οι λύκοι; Αιρετικοί όλων των χρωμάτων και αποχρώσεων, μπήκαν εις τας Μητροπόλεις, τας ενορίας και τα σχολεία.

Ποιοι είναι οι λύκοι; Άνδρες άρπαγες και πλεονέκται τον Μαμμωνά λατρεύοντες και τον λαό κατά ποικίλους τρόπους ληστεύοντες. Λύκοι κοινωνικοί. Λύκοι εκκλησιαστικοί. Λύκοι αραβικοί. Λύκων επιδρομή. Οι χιλιασταί, π.χ. οι οποίοι το 1922 εμετρώντο στα δάκτυλα της μιάς χειρός, σήμερον έφτασαν στις 12.000 άτομα, είναι διασκορπισμένοι εις όλην την χώραν και αρπάζουν καθημερινώς τα πρόβατα, τας ψυχάς.

Ποιμένες του νέου Ισραήλ. Δεν τρέμετε τας ευθύνας σας; Το ποίμνιόν σας διαλύεται και σεις;… Ακούεται η Σάλπιγξ των εσχάτων ημερών! Ποιμένες!  Εκτινάξατε εκ των βλεφάρων σας τον νυσταγμόν, αφήσατε τας φλογέρας, αρπάσατε τας σφενδόνας, καταδιώξατε τους λύκους, σώσατε το ποίμνιο, το υπολειφθέν ελάχιστον ποίμνιον…

Aλλ’ ακούω αντίρρησιν, που προέρχεται από τους λεγομένους «αγραμμάτους».

Πολύ καλά, σου λέγει ο ιερεύς της υπαίθρου, να εξέλθωμε εις πόλεμο κατά της πλάνης και της αμαρτίας. Βλέπω και εγώ το κακό που εξαπλώνεται και έφθασε εως την τελευταία καλύβη. Αλλ’ εγώ δεν είμαι πτυχιούχος ιερατικών και θεολογικών σχολών. Δεν εσπούδασα επιστήμη. Δεν γνωρίζω γράμματα πολλά. Είς αυτόν τον αγώνα υπέρ της Ορθοδοξίας τι μπορώ εγώ να προσφέρω; Τι μπορώ να κάνω;

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, «Ο Παπουλάκος». Ένας Μάρτυρας της Ορθοδοξίας, ένας προφήτης του Γένους.

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Αναμφίβολα, είναι τεράστιο το ιστορικό και πνευματικό στίγμα του Παπουλάκου, διότι ως λειτουργική σύνθεση Πατριωτικού-Εθνικού και Ορθοδόξου φρονήματος, ξεπέρασε την Ιστορική σχετικότητα και αποτελεί φράγμα στη σημερινή «σύγχρονη αναθεώρηση» των Ορθόδοξων αξιών. Ήταν ένας αληθινός και σεμνός μοναχός, που ομιλούσε (πάντα) με πάθος και ιερότητα για την ορθόδοξη πίστη και για την Ελλάδα.

Χρειάζεται, σήμερα, να προσδιορίσουμε όλες τις συνάψεις που επικοινωνούν με τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας και του Έθνους, διότι οι σημερινοί πολιτικοί (γενικά) είναι αρνητές των πατροπαράδοτων δομών, προσπαθώντας να περάσουν στους ανθρώπους (ιδίως στους νέους) την αντίληψη ότι Ορθοδοξία και Έθνος είναι συστήματα και διαδικασίες «επιβεβλημένης άγνοιας».

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Θὰ ζητήσει ἡ Σύνοδος συγγνώμην ἀπὸ τὸν Ἅγιο Παπουλάκο;»

             

 

Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα: «Θὰ ζητήσει ἡ Σύνοδος συγγνώμην ἀπὸ τὸν Ἅγιο Παπουλάκο;», Κυριακή 15 Σεπτεμβρίουου 2024.

Η Ι.Μ. Καλαβρύτων για την αγιοκατάταξη του Γέροντος Χριστοφόρου (Παπουλάκου)

                                        

Μετ' ιδιαιτέρας χαράς και ικανοποιήσεως αναγγέλλουμε στον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας το χαρμόσυνο γεγονός της Αγιοκατατάξεως του Οσίου Πατρός ημών Χριστοφόρου (Παναγιωτοπούλου) του επονομαζόμενου «Παπουλάκου».

Τα άθεα γράμματα είναι η ρίζα κάθε συμφοράς.

«Χριστιανοί. Εἶμαι τὸ ἴδιο ἁμαρτωλὸς σὰν καὶ σᾶς καὶ κανένας δὲν εἶναι ἅγιος. Τὰ κρίματά μας ξεπερνᾶνε καὶ τὴν ἄμμο τῆς θαλάσσης κι οὔτε κἄν ὑποψιαζόμαστε κάθε φορὰ ποὺ θὰ κολαστοῦμε. Γιὰ τοῦτο ἕνας δρόμος μᾶς μένει πρὸς σωτηρία: Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ… Νὰ μάθετε γράμματα τὰ παιδιά σας, ἀλλὰ νὰ τὰ μάθετε γράμματα τοῦ Θεοῦ κι ὄχι γράμματα τοῦ διαβόλου. Ὑπάρχουνε δυὸ λογιῶ γράμματα, ἀδέρφια μου, τὰ θεοτικὰ γράμματα καὶ τ’ ἄθεα γράμματα. Ὁ πατέρας τοῦ Ἔθνους, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, μᾶς ὁρμήνεψε νὰ μαθαίνουμε γράμματα, ἀλλὰ μᾶς δίδαξε ν’ ἀκονίζουμε τὸ μυαλό μας στὸ ἀκόνι τοῦ Χριστοῦ. Γιατί νὰ μὴν ἀρματώσουμε τὰ παιδιά μας μὲ τ’ ἄρματα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τὰ φορτώνουμε μὲ τὰ σύνεργα τοῦ διαβόλου;

Ἅγιος Χριστοφόρος ὁ Παπουλάκος (18 Ἰανουαρίου 1861 †)

Ἦταν ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἐρωτευμένος μὲ τὸ Χριστό, ποὺ παράτησε τὰ πάντα καὶ ἀσκήτεψε.
Κάποια στιγμὴ ἄρχισε νὰ γυρίζει τὰ χωριὰ καὶ νὰ μιλάει γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἀγάπη στοὺς ἀνθρώπους, ποὺ εἶχαν μεσάνυχτα γιὰ τὴν ἴδια τὴ δική τους πνευματικὴ κληρονομιὰ – γιὰ τὴ δική τους πνευματικὴ κληρονομιὰ τοὺς μιλοῦσε, μία κληρονομιὰ ποὺ ὁδήγησε καὶ ὁδηγεῖ χιλιάδες ἀνθρώπους ἀπὸ πολλὰ ἔθνη στὴν ἁγιότητα.
Τὰ λόγια του στάζανε μέλι (κατὰ τὴ διάρκεια ὁμιλιῶν του, ληστὲς ἔφεραν πίσω τὰ κλεμμένα, ὁρκισμένοι ἐχθροὶ ἔδωσαν τὰ χέρια κ.τ.λ.) καὶ ὁ λαὸς τὸν σεβάστηκε καὶ τὸν ἀγάπησε.

Οργή των Καλαβρυτινών-Κλειτορινών για τις υβριστικές επιστολές του Σεβ. Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού για τον όσιο Χριστόφορο Παπουλάκο

Πλήρεις οργής και αγανακτήσεως διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες επιστολές του Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού προς κάθε κατεύθυνση, οι οποίες διακρίνονται για την πρωτοφανή επιθετικότητά τους.

Προσβάλλουν βάναυσα την ιστορική αλήθεια, που διεκδικεί ως άλλος πάπας, και βάλλει ευθέως εναντίον προσώπου, προς το οποίον θα ώφειλε τουλάχιστον ευγνωμοσύνην, αν μη τι άλλο.

Επειδή δε το θρησκευτικό μας συναίσθημα προσβάλλεται και αυτό, και πολλοί από εμάς είμεθα και συντοπίτες ή και απόγονοι του μακαρίου ανδρός δηλώνουμε ευθαρσώς ότι, αν δεν αναιρέσει τα διαλαλούμενα περί του Χριστοφόρου Παπουλάκου, προτιθέμεθα να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη για τη βάναυση σπίλωση της μνήμης του.