Συνοδική ἀπόφασις: Μισόλογα καὶ ἀπραξία.
Ἡ εὐθύνη κληρικῶν καὶ λαοῦ.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.
Τελικῶς τί θέλει νὰ πῇ ἡ Ἱερᾶ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος μὲ τὴν ἀπόφασί της; Σὲ ποιούς ἀπευθύνεται καὶ τί λέει στὸν κάθε ἕνα; Ποιός ὁ πραγματικὸς στόχος καὶ σκοπός μιᾶς τέτοιας ἀνακοινώσεως;
Μία πρόχειρογραμμένη ἀνακοίνωσι μὲ 9 ἀριθμημένες παραγράφους στὶς ὁποῖες βρίσκονται διάσπαρτες διαπιστώσεις, θέσεις, ἀπόψεις, ἐρωτήσεις σὲ μιὰ στιγμὴ ποὺ ἀπαιτεῖται λόγος ἀπλός, σαφὴς καὶ οὐσιαστικὸς ποὺ νὰ παρεμβαίνει, ὅμως, στὰ γεγονότα καὶ νὰ δημιουργεῖ ἀποτελέσματα.
Εἰδικῶς στὴν κακοδιατυπωμένη 2η παράγραφο, ὁ συντάκτης της προσπάθησε νὰ δικαιολογήσῃ τὴν «ὑποχρέωσι» τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐνημερώσῃ τὸν πιστὸ λαό:
«Προφανώς η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά αυτή η παράμετρος ούτε στερεί την ελευθερία του λόγου από την Εκκλησία ούτε απαλλάσσει την Εκκλησία από το καθήκον ενημέρωσης του πιστού λαού ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία». Ἀνακοίνωσις Ἰερᾶς Συνόδου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 23/1/2024 §2 [1]
Αὐτὰ εἶναι προφανὴ καὶ αὐταπόδεικτα καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ἀναφέρονται, διότι μπορεῖ νὰ σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι ὑπῆρχε ὑπόσχεσις πρὸς τὴν Πολιτεία ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ μιλοῦσε, οὔτε θὰ ἐνημέρωνε τὸν λαό, καθότι τὸ νομοθετικὸ ἔργο ἀφορᾶ ἀποκλειστικὰ τοὺς πολιτικούς, ὅπως, ἰσχυρίζονται καὶ δὲν ἔχει καμμιὰ δουλειὰ ἡ Ἐκκλησία. Οἱ δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἰερωνύμου καὶ τοῦ Κρήτης Εὐγενίου κάτι τέτοιο ἔδειχναν. «Ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία». Ἡ πολιτεία θὰ μποροῦσε νὰ ὑποδείξῃ σὲ τί συνίσταται ἡ ἁμαρτία; Βέβαια τόσοι καὶ τόσοι πολιτικοὶ (ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τηλεμαϊντανοὺς, τοὺς δημοσιογράφους καὶ κάποιους διάσημους) δηλώνουν μὲ ἀπόλυτη σιγουριὰ ὅτι ὁ κιναιδισμὸς, ἡ ἀρσενοκοιτία καὶ ὁ λεσβιασμὸς δὲν εἶναι ἁμαρτία [2]καὶ κάποιοι ἱεράρχες συμφωνοῦν. Ὅμως καὶ σ᾿ αὐτὴ τὴν ἀνακοίνωσι τῆς Συνόδου πουθενὰ δὲν ἀναφέρεται ὅτι οἱ παρεκλίσεις αὐτὲς εἶναι ἁμαρτία.