Ἡ ἀπορία τοῦ νέου καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ νεοαγιοκαταχθέντος Δημητρίου Γκαγκαστάθη

 

Κήρυγμα στὸ Ἐθνικὸ Μνημόσυνο τοῦ Γράμμου (1949) στὴν Βούρμπιανη Κονίτσης 31-08-2025. 

Ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, σεβαστοὶ πατέρες, ἀγαπητοί μου, ὅτι ἕνας νέος πλούσιος πλησίασε τὸν Κύριο μὲ σεβασμό, μὲ εἰλικρινὴ διάθεση καὶ ἐνδιαφέρον, νὰ μάθει ἀπὸ τὸν Θεῖο Διδάσκαλο τί πρέπει νὰ κάνει γιὰ νὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή. “Τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;” (Ματθ. Ιθ΄ 16), τὸν ρώτησε.

Νέα αγιοκατάταξη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο: Άγιος ο πατήρ Δημήτριος Γκαγκαστάθης

Ο πατήρ Δημήτριος Γκαγκαστάθης

Χαρμόσυνη ημέρα για την Εκκλησία της Ελλάδος – Στο Αγιολόγιο ο ταπεινός λευίτης από τον Πλάτανο Τρικάλων, πρότυπο ιερατικής διακονίας και ασκητικής ζωής στον κόσμο.

Χαρμόσυνα ήχησαν σήμερα, Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025, οι καμπάνες στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης, με την ευλογημένη είδηση της αγιοκατάταξης του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Γκαγκαστάθη.

Η ΔΙΣ απεδέχθη την εισήγηση για Αγιοκατάταξη του π. Δημητρίου Γκαγκαστάθη

 

Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως, η Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης ανακοινώνει ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά τη συνεδρίαση αυτής τη 11ην Μαρτίου 2025, απεδέχθη ομοφώνως την εισήγηση για την κατάταξη του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Γκαγκαστάθη εις τας Αγιολογικάς Δέλτους της Εκκλησίας, και υπέβαλε σχετικό αίτημα προς την Α.Θ. Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.

Στο ἐπίσημο συνοδικὸ ἔγγραφο ἀναφέρεται:

«Ὑποβληθέντος αἰτήματος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Τρίκκης, Γαρδικίου καὶ Πύλης κ. Χρυσοστόμου… ἀπεφασίσθη ἡ ἀναγραφή εἰς τὰς Ἀγιολογικὰς Δέλτους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ ἱερέως Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ἄνθρωπος πανθομολογουμένως τῆς ἁγιότητος καὶ τοῦ ὀρθοδόξου βίου, ὑπὸ τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος…»

Το υπόλοιπο του χρόνου και ο παπά Δημήτρης Γκαγκαστάθης

Κυνηγημένος από μια δεκαμελή ομάδα ενόπλων ανταρτών, Κυριακή πρωί, στις 20 Οκτωβρίου 1945, ο παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης, μόλις χτύπησε την καμπάνα, αναγκάσθηκε να φύγει από την Εκκλησία για να γλυτώσει. Έπιασε μια ρεματιά και τους ξέφυγε, μα σε λίγο τον πρόλαβαν πάλι, γιατί ήταν έφιπποι. Τον πυροβολούσαν, όμως καμιά σφαίρα δεν τον χτυπούσε. Του έριχναν με τα στεν, φορητά αυτόματα, χωρίς να μπορούν να τον σκοτώσουν. Οι σφαίρες τρυπούσαν τα ράσα του, τις καταλάβαινε πάνω του, αλλά κυλούσαν στο χώμα χωρίς να τον πληγώνουν. Τον κύκλωσαν βρίζοντάς τον χυδαία και φωνάζοντας. Βλέποντας τον θανάσιμο κίνδυνο σήκωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και φώναξε «εκ βαθέων»:

– Μιχαήλ, αρχιστράτηγε των Αγγέλων, σώσε με, κινδυνεύω!