Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ σύμφωνα με το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο [Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ. 27,45-56]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

σύμφωνα με το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο

[Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ. 27,45-56]

   «Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης. περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ ᾿Ιησοῦς φωνῇ μεγάλῃ λέγων· ἠλὶ ἠλί, λιμᾶ σαβαχθανί; τοῦτ᾿ ἔστι, Θεέ μου Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες; τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖ ἑστώτων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι ᾿Ηλίαν φωνεῖ οὗτος. καὶ εὐθέως δραμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν. οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον· ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται ᾿Ηλίας σώσων αὐτόν

Εγκώμια Επιτάφιου Θρήνου Μεγάλης Παρασκευής

Ο Μεγάλος «Ξένος»

 

Δος μοι τούτον τον ξένον

Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας

και το καταπέτασμα του ναού διαρραγέν

τω του Σωτήρος θανάτω, ο Ιωσήφ θεασάμενος

προσήλθε των Πιλάτω και καθικετεύει λέγων:

«Δός μοι τούτον τον ξένον,

Τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσω.

Δος μοι τούτον τον ξένον,

ον ομόφυλοι, μισούντες θανατούσιν ως ξένον.

Δος μοι τούτον τον ξένον,

ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου τον ξένον.

Δος μοι τούτον τον ξένον,

όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους.

Δος μοι τούτον τον ξένον,

Ον Εβραίοι τω φθόνω απεξένωσαν κόσμω.

Δος μοι τούτον τον ξένον,

ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη.

Στο βάσταγμα του Σταυρού που έκανε ο Κύριος Αγίου Νικοδήμο Αγιορείτου

ΜΕΛΕΤΗ Λ΄.

Στο βάσταγμα του Σταυρού που έκανε

ο Κύριος βαστάζοντάς τον

Α΄. Δημόσια.

Β΄. Γενναία.

Γ΄. Καρτερικά και υπομονετικά.

                                     Α΄.

   Σκέψου, αγαπητέ, τον τρόπο με τον οποίο ο Ιησούς Χριστός βάσταξε τον σταυρό του, για να τον μιμηθής κι εσύ, επειδή χωρίς σταυρό δεν μπορεί κάποιος να πάη στην βασιλεία των ουρανών. Πρώτα, λοιπόν, ο Χριστός βάσταξε τον Σταυρό δημόσια, δηλαδή μπροστά σε όλο το πλήθος την ώρα του μεσημεριού, στο κέντρο της Ιερουσαλήμ, που ήταν γεμάτη από κόσμο και μάλιστα τότε που είχε τόσον κόσμο, όσο δεν είχε ποτέ άλλοτε, λόγω του πλήθους των Ιουδαίων, που συγκεντρωνόταν από όλα τα μέρη του κόσμου, για να γιορτάσουν το Πάσχα στην Ιερουσαλήμ, όπως ώριζε ο νόμος· «Δεν μπορείτε να προσφέρετε την πασχαλινή θυσία σε οποιαδήποτε από τις πόλεις που σας δίνει ο Κύριος ο Θεός σας· θα την προσφέρετε μόνο στov τόπο που θα διαλέξη ο ίδιος για να λατρεύεται εκεί το όνομά του» (Δευτερ. 16, 5).

Οἱ ἑπτὰ λόγοι τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ

Ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ ἄχραντο σῶμα τοῦ λατρευτοῦ μας Χριστοῦ ξαπλώθηκε πάνω στὸ Σταυρό, μέχρι τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ σταυρωμένη ἀγάπη παρέδωσε τὸ πνεῦμα, ἑπτὰ λόγοι βγῆκαν ἀπὸ τὸ γλυκὸ καὶ ἄκακο ἐκεῖνο στόμα του. Καὶ εἶναι δικό μας καθῆκον νὰ ἀκούσουμε καὶ σήμερα μὲ ἱερὸ δέος αὐτοὺς τοὺς λόγους, ὄχι μόνο γιατί εἶναι τὰ τελευταῖα λόγια τοῦ Κυρίου μας, ποὺ πρέπει νὰ τὰ θυμόμαστε συχνά, ἀλλὰ καὶ γιατί ἀποτελοῦν, θὰ ἔλεγε κανείς, τὴν διαθήκη Του, τὴν ἔκφρασι τῆς μεγίστης Του δωρεᾶς πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν ἀνακεφαλαίωσι ὅλης τῆς διδασκαλίας Του.

Όρθρος Μ. Παρασκευής(Μ. Πέμπτη εσπέρας) Ο Ιερός Χρυσόστομος για την άρνηση και τη μετάνοια του Πέτρου

         [υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.26,69-75]

    «῾Ο δὲ Πέτρος ἔξω ἐκάθητο ἐν τῇ αὐλῇ· καὶ προσῆλθεν αὐτῷ μία παιδίσκη λέγουσα· καὶ σὺ ἦσθα μετὰ ᾿Ιησοῦ τοῦ Γαλιλαίου(:Ο Πέτρος στο μεταξύ καθόταν έξω στην αυλή. Κι εκεί τον πλησίασε μια μικρή υπηρέτρια και του είπε: ‘’Ήσουν κι εσύ μαζί με τον Ιησού τον Γαλιλαίο’’)· ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων· οὐκ οἶδα τί λέγεις(:Αυτός όμως αρνήθηκε μπροστά σε όλους αυτούς και είπε: Δεν ξέρω τι λες)·ἐξελθόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὸν πυλῶνα εἶδεν αὐτὸν ἄλλη καὶ λέγει αὐτοῖς· ἐκεῖ καὶ οὗτος ἦν μετὰ ᾿Ιησοῦ τοῦ Ναζωραίου(: και όταν βγήκε στην εξώπορτα και το προαύλιο, τον είδε μια άλλη και είπε σε αυτούς που ήταν μαζεμένοι:’’ Ήταν κι αυτός εκεί, μαζί με τον Ιησού τον Ναζωραίο’’)·καὶ πάλιν ἠρνήσατο μεθ᾿ ὅρκου ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον

Ο Ιερός Χρυσόστομος για τα γεγονότα της Σταύρωσης του Κυρίου σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο

 

        [Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ.27,24-44]

    «Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεμόνος παραλαβόντες τὸν ᾿Ιησοῦν εἰς τὸ πραιτώριον συνήγαγον ἐπ᾿ αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν· καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν περιέθηκαν αὐτῷ χλαμύδα κοκκίνην, καὶ πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ κάλαμον ἐπὶ τὴν δεξιὰν αὐτοῦ, καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἐνέπαιζον αὐτῷ λέγοντες· χαῖρε ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων

Στὴν προδοσία τοῦ Ἰούδα

Τοιχογραφία ἐξωνάρθηκος Καθολικοῦ Μονῆς Βατοπαιδίου 

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

1. – Πραγματικά δέν ἔχω τί νά πῶ γιά τή σημερινή πανήγυρη. Διότι ἡ μέν πανήγυρη παρακινεῖ τή γλώσσα μου στό νά κατηγορήσω τόν Ἰούδα, ἐνῶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ Σωτήρα μου τήν γυρίζει πίσω. Καί εἶμαι κυριευμένος ἀπό αὐτά τά δύο, ἀπό μίσος ἐναντίον τοῦ προδότη, καί ἀγάπη γιά τόν Κύριο. Τό μίσος ὅμως τό νικάει ἡ ἀγάπη, διότι εἶναι μεγαλύτερη καί δυνατότερη. Γι᾽ αὐτό, ἀφήνοντας κατά μέρος τόν προδότη, ἐξυμνῶ τόν εὐεργέτη, ὄχι ὅσο εἶναι ἄξιος, ἀλλ᾽ ὅσον ἐπιτρέπουν οἱ δυνάμεις μου νά Τόν ἐξυμνήσω.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,23-33]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,23-33]

Ὅταν ἄκουσαν οἱ Φαρισαῖοι τὴν ἀπάντηση τοῦ Κυρίου σχετικὰ μὲ τὴν καταβολὴ τῶν φόρων στὸν Καίσαρα καὶ τὴν ἀπόδοση τιμῶν στὸν Θεό, ἀποστομώθηκαν καὶ θαύμασαν τὴν σοφία Του[βλ. Ματθ. 22,22:«Καὶ ἀκούσαντες, ἐθαύμασαν(:καὶ ὅταν ἄκουσαν τὴν ἀπάντηση, θαύμασαν)»]. Βέβαια ἔπρεπε νὰ πιστέψουν καὶ νὰ ἐκπλαγοῦν ἀπὸ τὰ λόγια Του, καθόσον τοὺς ἔδωσε δείγματα τῆς θεότητάς Του καὶ μέ τὸ ὅτι τοὺς ἀπεκάλυψε τὰ μυστικὰ σχέδιά τους καὶ μέ το ὅτι τοὺς ἀποστόμωσε μὲ ἐπιείκεια. Τί λοιπόν; Πίστεψαν; Καθόλου· ἀλλὰ «ἀφέντες αὐτὸν, ἀπῆλθον(:Τὸν ἄφησαν τότε κι ἔφυγαν)»· καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτοὺς Τὸν πλησίασαν οἱ Σαδουκκαῖοι.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [ Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,15 - 22]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ

ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,15 - 22]

«Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ(:τότε πῆγαν οἱ Φαρισαῖοι στὸν τόπο τῶν συσκέψεών τους καὶ συμφώνησαν νὰ Τὸν παγιδεύσουν μὲ ἐρωτήσεις)»[Ματθ.22,15].

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ [Ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,1-14]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,1-14]

 

Ἀντιλήφθηκες καὶ στὴν προηγούμενη παραβολὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ νοικοκύρη ἐκείνου πού, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀπεσταλμένους δούλους του γιὰ τὴ συγκομιδὴ τῶν καρπῶν στὸ ἀμπέλι ποὺ τοὺς ἐμπιστεύτηκε νὰ καλλιεργοῦν, θανάτωσαν οἱ κακοὶ γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]καὶ σὲ αὐτὴν ἐδῶ τὴν παραβολὴ τοῦ υἱοῦ καὶ τῶν ἀπεσταλμένων δούλων, τὸ ἐνδιάμεσο κεντρικὸ νόημα; Ἀντιλήφθηκες ὅτι ὑπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ἀνάμεσα στὶς δύο αὐτὲς παραβολές, ἀλλὰ καὶ πολὺ μεγάλη διαφορὰ ταυτόχρονα; Καθόσον καὶ αὐτὴ δείχνει καὶ τοῦ Θεοῦ τὴ μεγάλη μακροθυμία καὶ τὴν πρόνοια, ἀλλὰ καὶ τὴν ἰουδαϊκὴ ἀγνωμοσύνη.

Τὸ τροπάριο τῆς Κασσιανῆς

Τροπάριο της Κασσιανής

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,
την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,
ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.

Ο Ιερός Χρυσόστομος για την Παραβολή των Δέκα Παρθένων.

 

[Υπομνηματισμός των εδαφίων: Ματθ.25,1-13]

   «Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου (:Τότε, όταν δηλαδή έλθει ο Μεσσίας κατά τη δευτέρα Του παρουσία, η έλευση αυτής της ουράνιας βασιλείας Του και όσα θα συμβούν τότε, θα μοιάζουν με ό,τι έγινε σε δέκα παρθένες. Αυτές λοιπόν, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, βγήκαν να υποδεχτούν τον γαμπρό, που θα ερχόταν τη νύχτα να παραλάβει τη νύφη)».

–ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΠΗΓΗ: π. Αυγουστίνος Καντιώτης » Blog Archive » – ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (augoustinos-kantiotis.gr)

Ομιλία στον Γολγοθά του Γεροντος Φιλοθέου Ζερβακου, του 1924

ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιωτου)

Η ΑΓΙΑ & ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ – Σκεψεις & πόθοι (Ορθόδοξη Κυψελη)

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ & ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (+Σπυρ. Μακρή Καθηγητοῦ Αναισθιολογιας)_files

 

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ[:Ματθ.21,18-43] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [Μέρος τρίτο: ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Ματθ.21,28-32: Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΙΟΥΣ]

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ [:Ματθ. 21,18-43]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 
[Μέρος τρίτο: ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Μάτθ.21,28-32:
Ἡ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΙΟΥΣ]

 

Στὴ συνέχεια λέει: «Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; Ἄνθρωπός τίς εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ, εἶπε· Τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου(:Πῶς σᾶς φαίνεται αὐτὸ ποὺ θὰ σᾶς πῶ; Κάποιος ἄνθρωπος εἶχε δύο γιούς. Κι ἀφοῦ πλησίασε τὸν πρῶτο, τοῦ εἶπε: ''Παιδί μου, πήγαινε σήμερα καὶ δούλεψε στὸ ἀμπέλι μου''). Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν· Οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς, ἀπῆλθε

Τα Πάθη του Χριστού και η Μεγάλη Εβδομάδα

 

Τα Πάθη του Χριστού και η Μεγάλη Εβδομάδα

Τα Πάθη του Χριστού και η Μεγάλη Εβδόμάδα

Τα Πάθη του Χριστού, τα έχουμε συνδέσει με το βαθύ νόημα της Μεγάλης Εβδομάδας. Η Μεγάλη Εβδομάδα αποκαλείται «Αγία Μεγάλη», επειδή όσα συμβαίνουν τότε είναι παράδοξα, θαυμαστά και μεγάλα! Για τη θρησκεία του Χριστιανισμού, πρόκειται για την ύψιστη στιγμή της ένωσης του ανθρώπου με τον Θεό, τη στιγμή της πλήρους κατανόησης, της αποδοχής και του σεβασμού της μεγαλύτερης όλων των θυσιών: αυτής του Ιησού για χάρη των ανθρώπων.

 Αξίζει να δούμε τον συμβολισμό της κάθε ημέρας και την πορεία του Χριστού μέχρι τον δρόμο της Ανάστασής Του.

Μεγάλη Δευτέρα

παπα - Ηλίας Υφαντής: Ιδού ο Νυμφίος έρχεται

Γράφει ο παπα- Ηλίας Υφαντής

Ο Νυμφίος της Εκκλησίας δεν ήρθε μόνο για μια φορά, «τω καιρώ εκείνω». Αλλά έρχεται πάντοτε κι από παντού, κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο. Κι αν εμείς δεν τον βλέπουμε και δεν τον γνωρίζουμε είναι γιατί έρχεται «εν τω μέσω της νυκτός». Που σημαίνει μέσα στα πιο βαθιά μεσάνυχτα και το πιο βαθύ σκοτάδι.

Και ποιο σκοτάδι;

Όρθρος Μεγάλης Δευτέρας- Ο Ιερός Χρυσόστομος για την παραβολή για τους δυο γιούς

 

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ[:Ματθ.21,18-43]     

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 [Μέρος τρίτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.21,28-32:

    Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΙΟΥΣ]

        Στη συνέχεια λέει: «Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; Ἄνθρωπός τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ, εἶπε· Τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου(:Πώς σας φαίνεται αυτό που θα σας πω; Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιους. Κι αφού πλησίασε τον πρώτο, του είπε: ‘’Παιδί μου, πήγαινε σήμερα και δούλεψε στο αμπέλι μου’’).Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν· Οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς, ἀπῆλθε(:Εκείνος του αποκρίθηκε: ‘’Δεν θέλω να πάω’’. Ύστερα όμως μετάνιωσε και πήγε).Καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ, εἶπεν ὡσαύτως.

Πώς να υποδεχθούμε τον Χριστό - π. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου, 25/4/2021

 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ σύμφωνα με το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο [Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ.27,45-56]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

σύμφωνα με το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο

[Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ.27,45-56]

   «Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης. περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ ᾿Ιησοῦς φωνῇ μεγάλῃ λέγων· ἠλὶ ἠλί, λιμᾶ σαβαχθανί; τοῦτ᾿ ἔστι, Θεέ μου Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες; τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖ ἑστώτων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι ᾿Ηλίαν φωνεῖ οὗτος. καὶ εὐθέως δραμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν. οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον· ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται ᾿Ηλίας σώσων αὐτόν(:και από τις δώδεκα το μεσημέρι έγινε σκοτάδι σ’ όλη τη γη έως τις τρεις το απόγευμα. Και στις τρεις το απόγευμα φώναξε ο Ιησούς με φωνή μεγάλη και είπε: “Ηλί, ηλί, λιμά σαβαχθανί;”. Η φράση αυτή σημαίνει: “Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;” Μερικοί μάλιστα από εκείνους που στέκονταν εκεί και δεν γνώριζαν την αραμαϊκή γλώσσα, όταν το άκουσαν αυτό έλεγαν ότι αυτός φωνάζει τον Ηλία. Κι αμέσως ένας απ’ αυτούς έτρεξε και πήρε ένα σφουγγάρι, κι αφού το βούτηξε στο ξίδι, το τύλιξε σ’ ένα καλάμι και προσπαθούσε να του δώσει να πιει Οι υπόλοιποι όμως έλεγαν: Άφησε να δούμε εάν θα έλθει ο Ηλίας να τον σώσει.)»[Ματθ.27,45-49].