ΚΥΡΙΑΚΗ
Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά
7, 11-16]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίο
« ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 7-10-1990] (Β 240)
Πολύ μας συγκινεί, αγαπητοί μου, η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ο Κύριος κατευθύνεται σε μία μικρή πόλη που την έλεγαν Ναΐν, δηλαδή «ωραία». Αλλά, κατά συγκυρία, ενώ όχλος πολύς μαθητών Τον ακολουθεί, στην πύλη της μικρής αυτής πόλεως, συναντούν μια νεκρώσιμη εκφορά. Ένας άλλος όχλος που συνόδευε την εκφορά, εξήρχετο από την πόλιν. Ήταν η κηδεία ενός νέου, που ήταν παιδί μονάκριβο μιας χήρας γυναίκας. Ο Κύριος την λυπήθηκε, όπως θρηνούσε και της είπε: «Μὴ κλαῖε» · δηλαδή, μην κλαις. Και πλησίασε το φέρετρο. Εκείνοι που μετέφεραν το φέρετρο σταμάτησαν. Και τότε ο Κύριος με εξουσιαστική επιταγή, λέγει στο νεκρό παλικάρι: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι (:Νεανίσκε, σε σένα το λέγω· σήκω)». Και ο νεκρός νέος ζωντάνεψε και ανεκάθισε και άρχισε να ομιλεί. Ήταν εκπληκτικό! Και τότε ο Κύριος παρέδωσε το παιδί εις την μητέρα του. Ήταν η καλύτερη και η πλέον αντιπροσωπευτική παρηγορία που μπορούσε να πάρει αυτή η χήρα γυναίκα.

