Εκεί, είδαν όφθαλμοφανώς κάποιο στρατιώτη, ο οποιίος ερχόταν από τη Θεσσαλονίκη, και άλλον Αρχιερέα, ο όποιος ερχόταν από τον δρόμο της Λάρισας. Όταν συναντήθηκαν, ο στρατιώτης άπετάθη προς
τον Αρχιερέα και είπε:
— Χαίρε, Άρχιερεύ του Θεού Αχίλλειε.
Είπε και ο Άρχιερεύς:
— Χαίρε και συ, στρατιώτα του Χριστού Δημήτριε.
Μόλις άκουσαν οι χριστιανοί αυτά τα ονόματα, σταμάτησαν φοβισμένοι εκεί κοντά για να δουν το τέλος. Λέγει, πάλι ο στρατιώτης:
— Άπό που έρχεσαι, Άρχιερεύ του Θεού Αχίλλειε, και που πηγαίνεις;.