Η εποχή των εσχάτων επιγραμματικά - Μέρος Δ’

Τὸ μυστικὸ σφράγισμα τῶν πιστῶν ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἡ τιμωρία τοῦ ἀποστατημένου κόσμου

Τὰ Μέρη Α' ΕΔΩ   Β' ΕΔΩ   Γ' ΕΔΩ

 

Γράφει ὁ Χρῆστος Κελαϊδώνης

 

Φαίνεται, πάντως, πολὺ εἰρωνικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐνῶ ὁ ἀντίχριστος θὰ καταφέρει νὰ ἑνώσει οἰκουμενιστικὰ τὴν ἐκκοσμικευμένη ἐκκλησία μὲ ὅλες τίς Χριστιανικὲς ὁμολογίες, τίς θρησκεῖες καὶ τὰ θρησκευτικὰ συστήματα στὴ λατρεία τοῦ προσώπου του ὡς θεό, παράλληλα, χωρὶς νὰ τὸ θέλει, μὲ τὸ σύστημα ποὺ θὰ ἐπιβάλλει καὶ μέσα ἀπό το διωγμὸ ποὺ θὰ διατάξει, θὰ πετύχει νὰ ἀναδείξει καὶ νὰ ἑνώσει τοὺς πραγματικοὺς Χριστιανούς, ποὺ θὰ ἀποτελέσουν τὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στὰ ἔσχατα (θὰ ὑπάρξουν μάλιστα πολλὲς ἐκπλήξεις).

Σημεία των καιρών, που δεν πρέπει να αγνοούμε

Το dispensationalist εσχατολογικό θεολογικό υπόβαθρο πίσω από την μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ

"Το Ισραήλ έχει ευλογήσει αυτόν τον κόσμο δείχνοντας μας Εσένα, τον αληθινό Θεό, μέσα από το μήνυμα των προφητών του, των Γραφών και του Μεσσία".

Αυτά τα λόγια είπε στην προσευχή του στα εγκαίνια της νέας πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ τη Δευτέρα, ο Robert Jeffress, ο ίδιος πάστορας που έκανε το "Make America Great Again" ύμνο.

Στην προσευχή του, ο Jeffress, που είναι πάστορας στην First Baptist Church στο Ντάλας, εξήρε επίσης τον Ντόναλντ Τράμπ ως εκείνον που «στέκεται στη σωστή  πλευρά μαζί Σου, Θεέ, όταν πρόκειται για το Ισραήλ». Το 2014, ο Jeffress έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο έλεγε ότι ο Ομπάμα ανοίγει το δρόμο για την έλευση του Αντίχριστου, αν δεν είναι ο ίδιος ο Αντίχριστος. Τον Τραμπ τον θεωρεί ως ένα είδος σύγχρονου βασιλιά Κύρου: έχει επιλεχθεί από τον Θεό ως ηγέτης που θα επιτελέσει ένα θεϊκό έργο.

Οι Κληρικοί και Μοναχοί στα έσχατα χρόνια

Τοῦ Ἰωάννου Ρίζου

Στὰ ἐνταλτήρια γράμματα μὲ τὰ ὁποῖα ἐφοδίαζε ἡ Ἐκκλησία τοὺς χειροτονηθέντες Ἀρχιερεῖς, τὸ πρῶτο καθῆκον ποὺ τοὺς ὑπενθύμιζε ἦταν ἡ φύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Διὰ τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἀρχιερωσύνης «τὰ τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμωμήτου πίστεως διαφυλάττεται γνωρίσματα καὶ ἀνόθευτον ταύτης ἐναστράπτει τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ κάλλος». Καί «τὰ θεῖα καὶ ἀποστολικὰ θεσπίσματα, χερσὶν ὑπτίαις, εἰσδέχεσθαι καὶ ὡς θεοχαράκτους πλάκας ταῦτα τιμᾶν καὶ φυλάττειν».1   Καὶ μόνον τὸ ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου –παρατηρεῖ ὁ Ζωναρᾶς στὴν ἑρμηνεία τοῦ ΝΗ΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνα– πρέπει νὰ εἶναι μία διαρκὴς ὑπόμνηση τοῦ πνευματικοῦ χρέους τοῦ ἐπισκόπου ἀπέναντι στὸν λαό. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ φρουρός, ποὺ ἀπὸ ὑψηλὸ μέρος ἐπισκοπεῖ, μηπως ἀντιληφθεῖ ἔγκαιρα κάποια ἐχθρικὴ ἐνέργεια. Ἀλλοίμονο ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος κοιμηθεῖ. Ἡ πόλη θὰ καταστραφεῖ ἐξ αἰτίας του. Πρὸς αὐτὸν ἀπευθύνεται ἡ φωνὴ τοῦ Ἰεζεκιήλ: «Υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν τέθεικά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴκῳ Ἰούδα· εἰ μὴ διαστείλῃ, μηδὲ λαλήσῃς ἀποθανεῖται ὁ ἄνομος ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω».2   Ὅταν ὁ ὕπαρχος

τοῦ αὐτοκράτορα Οὐάλεντα (304-378), ὁ Μόδεστος, πίεζε τοὺς Ἐπισκόπους νὰ ὑπο-γράψουν ὑπὲρ τοῦ ἀρειανισμοῦ, ὁ Μ. Βασίλειος ἀπτόητος ἀπὸ τὶς ἀπειλὲς γιὰ δήμευση τῆς περιουσίας του, ἐξορία καὶ θανατικὴ καταδίκη, ἀρνοῦνταν. Ὁ Μόδεστος ἐξοργισμένος τοῦ εἶπε ὅτι κανεὶς Ἐπίσκοπος δὲν τοῦ μίλησε ἔτσι. Καὶ ὁ Μ. Βασίλειος ἀπάντησε: «Φαίνεται ὅτι δὲν συνάντησες πραγματικὸ Ἐπίσκοπο». Τέτοιοι ἦταν οἱ Ἐπίσκοποι τοῦ Χριστοῦ. Πῶς θὰ εἶναι ὅμως οἱ Κληρικοὶ καὶ Μοναχοὶ τῶν ἐσχάτων χρόνων; Τί λένε οἱ Ἅγιοί μας;

Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος
«Οἱ ποιμένες ὡς λύκοι γενήσονται. Οἱ Ἱερεῖς τὸ ψεῦδος ἀσπάσονται. Οἱ Μοναχοὶ τὰ τοῦ κόσμου ποθήσουσιν…».3

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός
«Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων» 4