π. Ἐπιφάνιος: Θά ἔχουμε τόν Θεολόγο πού εἶναι ἅγιος στήν Κεχαριτωμένη

                                    

 

  ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟΣΟ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ ΛΑΡΙΣΗΣ

Γνήσια ἀγάπη κτίζει τόν κόσμο 

Γιατί τόσο σ’ ἀγάπησε ὁ λαός Γέροντα;

Ἕνας νεαρός κληρικός ἐπεσκέφθη τόν Μητροπολίτη Λαρίσης κυρό Θεολόγο, τό ἄκακο ἀρνίο, τόν ἅγιο Κληρικό, τόν γλυκύ πατέρα. Ἡ συνάντησις πραγματοποιήθηκε στό Ἐπισκοπεῖο Λαρίσης, τό ὁποῖο ὁ ἴδιος εἶχε ἀνεγείρει πρίν ἀπό τήν βιαία ἐκθρόνισι καί ἐξορία. Ἀλλά τώρα ἐδῶ εἶναι «Ἐλεύθερος Πολιορκημένος». Μετά ἀπό ἀλλεπάλληλες δικαιώσεις ἀπό τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας εἶναι κλεισμένος μέσα στό Ἐπισκοπεῖο του, χωρίς ἀποκατάστασι ἀπό τήν ἐπίσημο Ἐκκλησιαστική Ἀρχή. «Ἐλεύθερος Φυλακισμένος».

Ὁ ἐπισκέπτης κληρικός ἤξερε τήν ἀπάντησι, γιατί τόσο πολύ ὁ εὐσεβής λαός ἀγάπησε αὐτόν τόν Ἐπίσκοπο. Γιατί τόν ἀναγνώριζε γιά πραγματικά ἅγιο καί ἄμεμπτο Ἐπίσκοπο. Ὁ λαός ἔχει λεπτά αἰσθητήρια καί βλέπει, γνωρίζει, ἀντιλαμβάνεται. Ὁ πύρινος λαός ἀποτελεῖ τή δικογραφία τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο.

Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερόθεος Ἀργύρης: Ο Επίσκοπος κατά τον Γέροντα Επιφάνιο

 

Ὁ Ἐπίσκοπος κατά τόν Γέροντα π. Ἐπιφάνιον

                Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερόθεος Ἀργύρης

«Δεμένο μ’ ἔφεραν ἐνώπιόν σας, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ὅμως μὲ τὴ θέλησί μου. Μ’ ἔδεσαν τὰ γηρατειὰ τοῦ Σεβαστοῦ πατέρα καὶ ἡ φιλία τοῦ ἀγαπητοῦ Βασιλείου… Εἶναι τρομερὸ ποὺ τὸ σκέπτομαι… ὁ ἴδιος ἐγὼ βρίσκομαι στὸ θυσιαστήριο, ἕτοιμος νὰ μὲ θυσιάσουν πατέρας καὶ φίλος»1.

Ἄρνησις τοῦ π. Ἐπιφανίου νὰ δεχθῆ τὸ ἀξίωμα: Τὰ ἀνωτέρω συγκινητικὰ ρήματα ἐνέπνεαν ὅλους τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ φυσικὰ καὶ τὸν π. Ἐπιφάνιο. Εἶναι γνωστὸν ὅτι αὐτὸς ἀρνήθηκε νὰ δεχθῆ τὸ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα, παρὰ τὶς πιέσεις καὶ τὰ ἐπιχειρήματα εὐλαβῶν Ἐπισκόπων. Καὶ παρέμεινε ἀμετάβλητος ἕως τέλους σ’ αὐτή του τὴν ἀπόφασι:

+Πρωτοπρεσβύτερος π. Στέφανος Νταλιάνης ΠΑΝΑΞΙΟΣ: «Ο ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ ΠΟΙΜΗΝ ΕΣΤΙ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ» (Ἰωάνν. ι’ 1-3)

 

 ΠΑΝΑΞΙΟΣ: «Ο ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΣ

 ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ ΠΟΙΜΗΝ ΕΣΤΙ ΤΩΝ

 ΠΡΟΒΑΤΩΝ» (Ἰωάνν. ι’ 1-3) 

Πρωτοπρεσβύτερος 

π. Στέφανος Νταλιάνης, 

«ζῆ κρυφά, ριζώνει, //

       σκάβει, ψάχνει γιά φτερά»

Ἐκινεῖτο στό χῶρο τῶν Ἀξίων καί τῶν Ἀξιῶν

          Γράφει ο  Αρχιμ. Ιερόθεος Αργύρης, Ιεροκήρυξ.

#Εὐαγγελική Παραβολή: Προάσπισις  τῶν εὐόρκων Κληρικῶν#

<Κύριος διά Μυστικούς Ἀποστόλους (Ο’)>: «... Ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν /

τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων͵ // καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ

ἐχθροῦ͵// καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ» (Λουκ. ι’ 19).

<Παράφρασις>: <(Ἰδού, προσέξατε ἐσεῖς // οἱ Μυστικοί Μαθηταί μου καί ὁ κάθε σεπτός Κληρικός) // ὅτι σᾶς παρέδωσα ἐξουσία, // νά πατᾶτε ἐπάνω εἰς φίδια φαρμακερά // καί σέ δηλητηριώδεις σκορπιούς, // καί ἐπάνω σ’ ὁλόκληρο τήν δύναμι τοῦ ἀοράτου // καί τῶν ὁρατῶν ἐχθρῶν τῆς ἀληθείας, // ἀλλά, αὐτά οὐδόλως θά δυνηθοῦν νά σᾶς βλάψουν>.

 

 <Ἐκοιμήθη, ἐν Κυρίω, μετά πολυχρόνιο  Εὔορκο Διακονία>

Ὡς γεραρός  Κληρικός λογίζεται ὁ Λειτουργός ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος κινεῖται στόν κενό χῶρο ἀνάμεσα στόν Βασιλέα καί στόν Προφήτη.

Θωροῦμε τόν π. Στέφανο, ἐπί πενήντα (50) ἔτη, ὄχι ἁπλῶς νά φορᾶ τό Μαυρο- Κόκκινο Ράσο, ἀλλά καί νά τό τιμᾶ ἐπαξίως. Καί τώρα μέ ἀγγελικά φτερουγίσματα πετᾶ πρός τή Ἀέναο Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και η Ιερά Εξομολόγησις

π Επιφάνιος: Θά ἔχουμε τόν Θεολόγο πού εἶναι ἅγιος στήν Κεχαριτωμένη [1]

Του Άρχιμανδρίτου  Ἱεροθέου Ἀργύρη

Ἱεροκήρυκος

    Ἀθῆναι 17-7-2018

 ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ 

ΑΓΑΠΗΣΕ 

ΤΟΣΟ ΤΟΝ 

ΘΕΟΛΟΓΟ

 ΛΑΡΙΣΗΣ

Γνήσια ἀγάπη κτίζει τόν κόσμο

Γιατί τόσο σ’ ἀγάπησε ὁ λαός Γέροντα;

Ἕνας νεαρός κληρικός ἐπεσκέφθη τόν Μητροπολίτη Λαρίσης κυρό Θεολόγο, τό ἄκακο ἀρνίο, τόν ἅγιο Κληρικό, τόν γλυκύ πατέρα. Ἡ συνάντησις πραγματοποιήθηκε στό Ἐπισκοπεῖο Λαρίσης, τό ὁποῖο ὁ ἴδιος εἶχε ἀνεγείρει πρίν ἀπό τήν βιαία ἐκθρόνισι καί ἐξορία. Ἀλλά τώρα ἐδῶ εἶναι «Ἐλεύθερος Πολιορκημένος». Μετά ἀπό ἀλλεπάλληλες δικαιώσεις ἀπό τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας εἶναι κλεισμένος μέσα στό Ἐπισκοπεῖο του, χωρίς ἀποκατάστασι ἀπό τήν ἐπίσημο Ἐκκλησιαστική Ἀρχή. «Ἐλεύθερος Φυλακισμένος».

Ὁ ἐπισκέπτης κληρικός ἤξερε τήν ἀπάντησι, γιατί τόσο πολύ ὁ εὐσεβής λαός ἀγάπησε αὐτόν τόν Ἐπίσκοπο. Γιατί τόν ἀναγνώριζε γιά πραγματικά ἅγιο καί ἄμεμπτο Ἐπίσκοπο. Ὁ λαός ἔχει λεπτά αἰσθητήρια καί βλέπει, γνωρίζει, ἀντιλαμβάνεται. Ὁ πύρινος λαός ἀποτελεῖ τή δικογραφία τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο.

Παρ’ ὅλη τήν γνώμη του, ἠθέλησε ὅμως νά διερευνήση αὐτή τή λαϊκή ἀγάπη στόν ἅγιο πού εἶχε μπροστά του. Νά τόν βυθομετρήση καί νά τόν ζυγίση.

Ὅτι ἄκουγε γιά τόν Ἐπίσκοπο Λαρίσης Θεολόγο, ἤθελε νά πληροφορηθῆ, ἐάν αὐτός εἶναι ἀνώτερος ἤ κατώτερος τῆς φήμης του.

Τοῦ ὑπέβαλε λοιπόν ἕνα «τέστ ἁγιότητος», «διαγώνισμα ταπεινώσεως» καί «ἔκθεσι ἀγάπης».

-Πές τε μου, σᾶς παρακαλῶ σεβασμιώτατε. Πῶς, μέ ποιά μέθοδο καί ποῖο σύστημα ἐπιτύχατε, ὥστε νά σᾶς ἀγαπᾶ τόσο πολύ ὁ λαός;

-Διαποιμάνατε αὐτή τήν Ἱ. Μητρόπολι μόλις τέσσερα ἔτη. Τί συστήματα ἐφαρμόσατε, ὥστε νά τά ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς οἱ νεώτεροι κληρικοί, γιά νά μᾶς ἀγαπᾶ ὁ λαός;

Μέ ἤρεμο λόγο καί γαλήνιο πρόσωπο ἔδωσε τήν ἀπάντησί του. Δέν φούντωσε ἀπό τόν ἔπαινο τοῦ νεαροῦ κληρικοῦ. Δέν ξαστέρωσε τό πρόσωπό του ἀπό χαρά. Ἀλλά μέ πολλή συστολή, καί μέ χαμηλωμένο βλέμμα ἀπεκρίθη.

-Ἄς εἶναι δοξασμένο τό Ὄνομα τοῦ Μεγάλου Κυρίου μας. Πολλή Χάρι προσφέρει στό λαό του. Ἀλλά ἐγώ δέν ἔκανα τίποτε ἄλλο παρά μόνο τό καθῆκον μου ὡς Ἐπίσκοπος. Τίποτε ἄλλο.

Ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ΠΟΤΕ δὲν Συλλειτούργησε οὔτε συνιερούργησε μὲ ὁποιοδήποτε «Μοιχεπιβάτη». Κατὰ μείζονα λόγο, προφανῶς, ποτὲ δὲν θὰ συλλειτουργοῦσε μὲ Καθῃρημένους καὶ Αὐτοχειροτονήτους

Λεζάντα: Ὁ Γέρων Ἐπιφάνιος περιστοιχιζόμενος ἀπὸ τὸν νῦν Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιον, τὸν Σπάρτης κ. Εὐστάθιον καὶ ἀπὸ ὀκτὼ πατέρας, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ νῦν Ν. Σμύρνης κ. Συμεὼν καὶ ὁ νῦν Παροναξίας κ. Καλλίνικος.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΕΣ

Ο π. Επιφάνιος, ΠΟΤΕ δέν Συλλειτούργησε μέ «Μοιχεπιβάτες», δέν θά Συλλειτουργούσε μέ Καθηρημένους, Αυτοχειροτονήτους

Εξαπατούν, εκβιάζουν Ιερομονάχους, επικαλούμενοι τον Γέροντα Επιφάνιο

Γράφει ὁ π. Ἱερόθεος Ἀργύρης, Ἱεροκήρυξ

«Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν; οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος; οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρὸν» (Ἡσ. ε΄ 20).

(Ἤτοι, ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους ποὺ λέγουν καὶ παριστάνουν τὸ κακὸν ὡς καλὸν καὶ τὸ καλὸν ὡς κακὸν καὶ οἱ ὁποῖοι διὰ τῶν πράξεών τους παρουσιάζουν τὸ σκότος ὡς φῶς καὶ τὸ φῶς ὡς σκότος, οἱ ὁποῖοι πείθουν μὲ τὸ παράδειγμά τους καὶ τοὺς ἄλλους, ὅτι τὸ πικρὸν εἶναι γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ εἶναι πικρόν).

Νὰ συλλειτουργήσουν μὲ καθῃρημένους καὶ αὐτοχειροτονήτους;

Δεχθήκαμε ἐπίμονα τηλεφωνήματα ἀγωνίας ἀπὸ Πατέρες τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μᾶς ἀπεκάλυψαν τὸ βαθὺ συνειδησιακὸ πρόβλημα ποὺ ἀνέκυψε ἐσχάτως γιὰ ἐκείνους. Ἀναγκαστικὰ κάναμε μία ἔρευνα γιὰ τὰ τεθέντα ἐρωτήματα καὶ διλήμματα. Αὐτὸ συμβαίνει, διότι, μερικοὶ κληρικοί, δῆθεν ἔχοντες πνευματικὴ σχέσι μὲ τὸν Μέγα Κανονολόγο Γέροντα Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο τοὺς προτρέπουν νὰ συλλειτουργήσουν μὲ τοὺς σχισματικούς, καθῃρημένους καὶ αὐτοχειροτονήτους ἐκ τῆς Οὐκρανίας (τῆς ὀνομαζομένης «Μικρῆς Ρωσίας»). Μὲ τοὺς «Ἐπισκόπους» τῆς μὴ σοβαρῆς «Ψευτο-Συνόδου» τῶν τοῦ Κιέβου.

«Εἶναι ἀληθές, ρωτοῦν οἱ Πατέρες, ὅτι ὁ ἐν λόγῳ σοφὸς Γέροντας, ὁ ἔγκριτος καὶ παραδοσιακὸς Κανονολόγος, διετείνετο ὅτι πρέπει νὰ ὑπακούωμε σὲ πᾶν ὅ,τι προστάζει ἡ Διοίκησις τῆς Ἐκκλησίας, διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ὀρθό;»

Ακόμη και εάν το Ιερό Ευαγγέλιο δεν έλεγε τίποτε περί πορνείας…

Ο μακαριστός Γέροντας πάντοτε προέβαλλε ένα θαυμάσιο επιχείρημα για το ζήτημα της πορνείας και των προγαμιαίων σχέσεων.

– Έλεγε ότι πολλοί ισχυρίζονται ανοήτως ότι ο Χριστός δεν απαγορεύει τις προγαμιαίες σχέσεις. Βεβαίως και τις καταδικάζει ρητώς. Άλλοι άνθρωποι μάλιστα, χειροτερεύουν το πράγμα και ισχυρίζονται ότι και αυτές τις παρά φύσιν σχέσεις δεν τις κατακεραυνώνει το Ιερό Ευαγγέλιο.
– Ακόμη και εάν υποθέσουμε προς στιγμήν, εδίδασκε, ότι το Ιερό Ευαγγέλιο δεν εντέλλεται το «οὐ πορνεύσεις», όμως σημειώνει κάτι άλλο πιο αυστηρό από αυτό:
«᾿Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ μοιχεύσεις. ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.»( =ηκούσατε ότι ελέχθη από τον Μωσαϊκό Νόμο ου μοιχεύσεις. Εγώ δε σας λέγω ότι καθένας που κοιτάζει γυναίκα – εννοείται ή άνδρα- με σκοπό να επιθυμήση αυτή, ήδη εμοίχευσε μέσα εις την καρδία του) ( Ματθ. ε΄ 27-28 ) .
– Είναι δυνατόν να χαρακτηρίζη με τόσο βαρύ λόγο, κάτι τόσο «σύνηθες», ένα βλέμμα, μία σκέψι, και συγχρόνως να επιτρέπη τα βαρύτερα σαρκικά πάθη, ήτοι τις πορνείες, τις μοιχείες, τις ομοφυλ… κ. τ. λ.; Θα ήτο παράλογο να ισχυρισθούμε πως απαγορεύεται να κλέψης μία κότα από τον γείτονα, αλλά επιτρέπεται να του κλέψης όλο το κοπάδι με τα πρόβατα. Ή ότι απαγορεύεται να δώσης εις κάποιον μία σφαλιάρα, αλλά επιτρέπεται να τον φονεύσης!
– Ο Κύριος, εσυνέχιζε, μας προτρέπει να γίνωμε τέλειοι. Ακόμη και για τα πιο μικρά σαρκικά παραπτώματα, πρέπει να κάνουμε πνευματικόν αγώνα. Και από τα μεγάλα και βαρειά να φεύγουμε πολύ μακριά, όπως ο Ιωσήφ ο Πάγκαλος που έφυγε γυμνός για να μη πέση εις τη μοιχεία.

Από τη συμπεριφορά μας στο τέλος μένει η σκληρότης μας

Συχνά ερωτούσαν τον Γέροντα με ενδιαφέρον να μας εξηγήση πώς ενεργούσε κατά τις περιπτώσεις εκείνες, όπου μικροαπατεώνες προσεπάθουν να αποσπάσουν διάφορα ποσά χρησιμοποιώντας πονηρά τεχνάσματα. Εκείνος φυσικά πολύ εύκολα με την οξύνοιά του αντελαμβάνετο τις πλεκτάνες, αλλά έπραττε το δέον.

– Φυσικά παιδί μου δίδω το βοήθημα, διότι δεν δύνασαι να παίζης με τη δυστυχία των πτωχών ανθρώπων. Δίδω ό,τι πρέπει ακόμη και εάν πρόκειται για επαγγελματία επαίτη. Εγώ κάνω το χρέος μου και ας κάνει εκείνος καλά με τον Θεό. Πόση δυστυχία πρέπει να έχη κανείς για να ζητά και να απλώνη το χέρι; Μόνο ο Θεός το γνωρίζει.
– Η σκληρότητά μας μένει σε αυτές τις περιπτώσεις σαν μια πικρή γεύσι εις τόσους φτωχούς αδελφούς μας.

ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΚΑΘΕ ΣΥΓΓΕΝΗ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥ, ΝΑ ΜΗ ΣΗΚΩΝΗ ΚΕΦΑΛΙ Ο ΠΑΠΠΑΣ (1)

 « Ἡ Ἐκκλησία ἐλευθερώνει τό Ἔθνος οἱ πολιτικοί τό διαφθείρουν

 

  Ὁ   Διάβολος, τά παιδιά του, δράκοντες, καί τά ἐγγόνια του τέρατα

 

         ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ π. ΙΕΡΟΘΕΟΥ  ΑΡΓΥΡΗ  ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ Ι.Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ                                              

(Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία στό Συνέδριο τῆς «Ἑνότητος Ὀρθόδοξος Ὑπακοή» καί τῶν «ἐκδόσεων Ὑπακοή», τήν 21-10-18 στό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν)

Νά καταπαύσω τόν λόγο: καιροφυλακτεῖ πολιτική καί θρησκευτική κατηγορία

Πανοσιολογιώτατε, Ἐκπρόσωπε τοῦ Προκαθημένου τῆς Πάσης Ἑλλάδος,

Σεβασμιώτατε, Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Ἐλογιμώτατοι Καθηγητές, ἐκπρόσωποι τῶν πολιτικῶν κομμάτων,

Ἐν προοιμίοις, ζητῶ συγγνώμη, καὶ θὰ ἤθελα νὰ καταπαύσω τὸ λόγον.

Δὲν θὰ ἤθελα νὰ ὁμιλήσω γιὰ αὐτὸ τὸ δύσκολο θέμα, γιατί ἄν ἕναν ἄνθρωπο θέλης νὰ τὸν πλήξης, ἔχεις δύο δυνατότητες: νὰ τοῦ ἀπευθύνης πολιτικὴ καὶ θρησκευτικὴ κατηγορία, ὅπως τὸν Κύριόν μας: «εἶσαι Βασιλιάς!», πολιτικὴ κατηγορία, «εἶσαι Σαμαρείτης, εἶσαι Θεός!», θρησκευτικὴ κατηγορία. Τὸ πιὸ εὔκολο πρᾶγμα, λοιπόν, γιὰ νὰ πλήξη κάποιος τὸν ἀντίπαλό του εἶναι ἡ πολιτικὴ ἢ θρησκευτικὴ κατηγορία, καὶ ἂν καὶ τὰ δύο, τόσο τὸ καλύτερο!

Ἕνας Πατριάρχης, ὁ Μάξιμος, τὸ 1946, τέλος τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατέβηκε τὸ Πάσχα στὴν Ἀνάστασι, στὰ Πατριαρχεῖα, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν πρέσβυ τῆς Ρωσίας, τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως τότε. Ἤθελαν νὰ τὸν διώξουν. Τί ἄλλο; Πολιτικὴ κατηγορία! «Εἶσαι κομμουνιστὴς!». Καὶ τὸν ἔδιωξαν -ἀρρώστια ἀληθινὴ ἤ ψεύτικη, δὲν τὸ ξέρω.

Θὰ μιλήσουμε γιὰ τὴ Μακεδονία. Γερμ. Καραβαγγέλης, Χρυσόστομος Σμύρνης ἀπελευθερώνουν τὴν Μακεδονία.

Νῦν. Οἱ κληρικοί, οἱ εὐσεβεῖς τῆς Βόρειας Ἑλλάδος ξεσηκώνονται. Καί ἀμέσως: πολιτικὴ κατηγορία ἐναντίον τους: «Πήρατε λεφτὰ ἀπὸ τοὺς Ρώσους -εἶσθε προδότες!». Καὶ οἱ Ἐπίσκοποι δειλιάζουν καὶ σιωποῦν. Ὁ ἀσφαλέστερος λοιπὸν τρόπος εἶναι νὰ βροῦν μία πολιτικὴ κατηγορία ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ μὴ τοὺς δώσουν τὸ δικαίωμα νὰ μιλοῦν ἑλληνικὰ καὶ ἐλεύθερα.

Κάποιοι, λοιπόν, εἶπαν «μὴ πᾶς νὰ μιλήσης». «Πρέπει νὰ τοὺς ἀκούσω;».

Τό παιδί τοῦ ἥρωος παππᾶ νά ὑπηρετῆ μασόνους

 

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 2232/26-10-2018

Τὸ θέμα μου, στὰ λίγα λεπτὰ ποὺ ἔχω, θὰ προσπαθήσω νὰ εἶμαι σύντομος, εἶναι «ἡ ὑπερβατικὴ θεώρησις τῆς ἱστορίας».

Λένε: Μὴν ἀνακατεύεσθε μὲ τὴν πολιτική. Πράγματι, οἱ κληρικοὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀνακατευώμαστε μὲ τὴν πολιτική. Ὁ Κολοκοτρώνης, γιὰ ἕνα μικρὸ διάστημα ἀνακατεύτηκε μὲ τὴν πολιτική, κατάλαβε πολὺ γρήγορα τό λάθος του καὶ ἀπεσύρθη. Ὁ Γρίβας ὁ Διγενῆς, ὁ ἀπελευθερωτὴς τῆς Κύπρου, Ἀρχηγός τῆς ΕΟΚΑ, ἦρθε στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀνακατεύτηκε λίγο στὴν πολιτικὴ -κατάλαβε πόσο ἐπικίνδυνο εἶναι, καὶ ἀμέσως ὑπεχώρησε καὶ διεσώθη. Τί πρέπει νὰ κάνουμε λοιπόν;

Εἶχα καθηγητὴ τὸν Θεολόγο, τὸν Ἰ. Σκρέκα, τὸν γιὸ τοῦ παπα-Σκρέκα, τοῦ περίφημου, ποὺ τὸν σταύρωσαν τήν Μεγάλη Παρασκευή. Τὸν τύφλωσαν καὶ τὸν σταύρωσαν τὰ χρόνια ἐκεῖνα τῆς φωτιᾶς -μία ἡρωϊκὴ μορφή.

Δυστυχῶς ... ἀκόμη καμμιά κίνησις γιά τήν Ἁγιοκατάταξί του. Σκοπιμότητες... δειλίες...

Μοῦ ἔσπασε τὸ κεφάλι γιὰ νὰ ἐγκρίνω τὸν ἐφάμαρτο δεσμό του!

Οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι δὲν ἀποδέχονται τὸν γενικὸ ὁρισμὸ ποὺ προσδιορίζει ὡς ἁμαρτία «ὁτιδήποτε ἀντιβαίνει εἰς τὸ Ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ».

 Κάποτε προσῆλθε γιὰ ἐξομολόγηση εἰς τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες ἕνας φοιτητὴς , μέλος γνωστῆς χριστιανικῆς νεολαίας. Ἐκεῖ ἤρχισε μία συζήτησις γιὰ διάφορα θέματα , ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὰ σαρκικά.
– Γιατί πάτερ Ἐπιφάνιε νὰ ἀπαγορεύεται αὐτὸ καὶ κεῖνο καὶ τὸ ἄλλο, ὅταν πραγματοποιοῦνται ἀπὸ «εἰλικρινῆ ἀγάπη», ἐρωτοῦσε ὁ νέος γιὰ τὰ διάφορα σαρκικὰ παραπτώματα; Γιατί νὰ μὴν ἐπιτρέπονται οἱ «δεσμοὶ» τῶν νέων ἀγοριῶν καὶ κοριτσιῶν;
– Παιδί μου, ἀπαντοῦσε μὲ διάφορα ἐπιχειρήματα ἐκεῖνος, ἐπειδὴ τὸ λέγει ὁ Χριστός. Συγχρόνως νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε ὅτι ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀναφέρεις δὲν ἀποτελοῦν πραγματικὴ ἀγάπη, ἀλλά σαρκικὰ πάθη καὶ ἁμαρτήματα μὲ χαμηλὸ φρόνημα.
– Γιατί, ἐσυνέχισε, αὐτὸ ποὺ ἐσὺ κατονομάζεις ἀγάπη ἀσφαλῶς εἶναι σκοτεινὸ πάθος. Πρέπει νὰ γνωρίζης ὅτι ἀποτελεῖ τυφλὴ ἡδυπάθεια. Εἶναι ἐκτροπὴ ποὺ δὲν προετοιμάζει τὸν γάμο, ἀλλὰ τὸν ἀνατινάζη εἰς τὸν ἀέρα , πρὶν καν οἰκοδομηθῆ.

Μακεδονικό: Παρέμβαση του π. Ιερόθεου Αργύρη Ιεροκήρυκος της Ι.Μ. Πειραιώς

Μακεδονικό: Του Αρχιμ. π. Ιεροθέου Αργύρη, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πειραιώς «Και άλλα πρόβατα έχω α ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης· κακείνα δει με αγαγείν, και της φωνής μου ακούσουσιν, και γενήσονται μία ποίμνη, εις Ποιμήν» (Ιωάνν. ι  16). Αίτιον δημιουργίας του Σκοπιανού ζητήματος.

Εδώ και δεκαετίες ιδρύθη το λεγόμενο «Κράτος των Σκοπίων». Αυτό ήτο δημιούργημα του κομμουνιστού Γιόσιπ Μπροζ Τίτου, με το ψευδεπίγραφο όνομα «Μακεδονία», ώστε να αποτελέση το όχημα εξόδου της Γιουγκοσλαβίας προς το Αιγαίο και την Θεσσαλονίκη.

Ο «Πνευματικός Νόμος»

Οι θεοφώτιστοι Πατέρες πάντοτε τονίζουν την διαχρονική ισχύ και εφαρμογή του «Πνευματικού Νόμου». Σύμφωνα με αυτό τον αδήριτο νόμο, οι παραβάσεις και παρεκτροπές της ηθικής τιμωρούνται πάντοτε σε πραγματικό, άλλα άγνωστο στη διάρκειά του χρόνο. Έτσι, ο «Πνευματικός Νόμος» κάνει πάντοτε κύκλους με χρονική διάρκεια που ρυθμίζει μόνον ο ίδιος ο Θεός, ο διοικών τον κόσμον.

Αυτός ο νόμος εξεπληρώθη με την περίπτωσι του «Κράτους των Σκοπίων». Οι Γιουγκοσλάβοι έκτισαν ένα Ομόσπονδο Κρατίδιο με σκοπό, να κατακτήσουν και μέρος της Μακεδονίας εντός των Ελληνικών γεωγραφικών συνόρων. Αλλά, τα πράγματα κατέληξαν στη διάλυσι του κράτους της Γιουγκοσλαβίας εις έξη (6) Ανεξάρτητα Κράτη η Κράτη-Προτεκτοράτα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όχι μόνον δεν εκέρδισαν την Θεσσαλονίκη, αλλά έχασαν και τα Σκόπια, το Μοναστήριον και την Βυζαντινή Αχρίδα, τα οποία είχαν ουσιαστικά στην κατοχή τους.

Ποίοι κατοικούν εις τα σημερινά Σκόπια;

Και ερωτά κανείς: Ποιοί είναι οι κάτοικοι του σημερινού «Κράτους των Σκοπίων»; Μα είναι απλό. Τα παιδιά και τα εγγόνια των γονέων και των παππούδων τους. Και γνωρίζουμε ποιοί είναι αυτοί. Έχουμε καλή γνώσι, την μόνη αντικειμενική και αληθινή, που δεν χωρά ουδεμία λογική και επιστημονική αμφισβήτησι.

π Επιφάνιος: Θά ἔχουμε τόν Θεολόγο πού εἶναι ἅγιος στήν Κεχαριτωμένη [1]

Του Άρχιμανδρίτου  Ἱεροθέου Ἀργύρη

Ἱεροκήρυκος

    Ἀθῆναι 17-7-2018

 ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ 

ΑΓΑΠΗΣΕ 

ΤΟΣΟ ΤΟΝ 

ΘΕΟΛΟΓΟ

 ΛΑΡΙΣΗΣ

Γνήσια ἀγάπη κτίζει τόν κόσμο

Γιατί τόσο σ’ ἀγάπησε ὁ λαός Γέροντα;

Ἕνας νεαρός κληρικός ἐπεσκέφθη τόν Μητροπολίτη Λαρίσης κυρό Θεολόγο, τό ἄκακο ἀρνίο, τόν ἅγιο Κληρικό, τόν γλυκύ πατέρα. Ἡ συνάντησις πραγματοποιήθηκε στό Ἐπισκοπεῖο Λαρίσης, τό ὁποῖο ὁ ἴδιος εἶχε ἀνεγείρει πρίν ἀπό τήν βιαία ἐκθρόνισι καί ἐξορία. Ἀλλά τώρα ἐδῶ εἶναι «Ἐλεύθερος Πολιορκημένος». Μετά ἀπό ἀλλεπάλληλες δικαιώσεις ἀπό τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας εἶναι κλεισμένος μέσα στό Ἐπισκοπεῖο του, χωρίς ἀποκατάστασι ἀπό τήν ἐπίσημο Ἐκκλησιαστική Ἀρχή. «Ἐλεύθερος Φυλακισμένος».

Ὁ ἐπισκέπτης κληρικός ἤξερε τήν ἀπάντησι, γιατί τόσο πολύ ὁ εὐσεβής λαός ἀγάπησε αὐτόν τόν Ἐπίσκοπο. Γιατί τόν ἀναγνώριζε γιά πραγματικά ἅγιο καί ἄμεμπτο Ἐπίσκοπο. Ὁ λαός ἔχει λεπτά αἰσθητήρια καί βλέπει, γνωρίζει, ἀντιλαμβάνεται. Ὁ πύρινος λαός ἀποτελεῖ τή δικογραφία τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο.

Παρ’ ὅλη τήν γνώμη του, ἠθέλησε ὅμως νά διερευνήση αὐτή τή λαϊκή ἀγάπη στόν ἅγιο πού εἶχε μπροστά του. Νά τόν βυθομετρήση καί νά τόν ζυγίση.

Ὅτι ἄκουγε γιά τόν Ἐπίσκοπο Λαρίσης Θεολόγο, ἤθελε νά πληροφορηθῆ, ἐάν αὐτός εἶναι ἀνώτερος ἤ κατώτερος τῆς φήμης του.

Τοῦ ὑπέβαλε λοιπόν ἕνα «τέστ ἁγιότητος», «διαγώνισμα ταπεινώσεως» καί «ἔκθεσι ἀγάπης».

-Πές τε μου, σᾶς παρακαλῶ σεβασμιώτατε. Πῶς, μέ ποιά μέθοδο καί ποῖο σύστημα ἐπιτύχατε, ὥστε νά σᾶς ἀγαπᾶ τόσο πολύ ὁ λαός;

-Διαποιμάνατε αὐτή τήν Ἱ. Μητρόπολι μόλις τέσσερα ἔτη. Τί συστήματα ἐφαρμόσατε, ὥστε νά τά ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς οἱ νεώτεροι κληρικοί, γιά νά μᾶς ἀγαπᾶ ὁ λαός;