«Μπορεῖ νὰ γονατίσουν
ὅλες οἱ πόλεις, ἀλλὰ ἡ Πτολεμαΐδα…θὰ γίνει κάστρο
τοῦ Χριστοῦ»
(Πατήρ Αυγουστίνος Καντιώτης)
Ο επίσκοπος οφείλει να
είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού», κάτι το οποίο - όπως βεβαιώνει ο π.
Αθανάσιος Μυτιληναίος - «δεν είναι δεδομένον αλλά ζητούμενον». Όταν
λοιπόν, ο επίσκοπος είναι αιρετικός, μεταβάλλει τον εαυτό του εις τύπον Θηρίου
(Ψευδοπροφήτου ή Αντιχρίστου) αλλά και προσβάλει τον τόπο, δηλαδή τόσο τον
αγιασμένο ιερό ναό όπου στέκεται και την τοπική ιερά Μητρόπολη που διοικεί όσο
και τη σκηνή των εν ουρανοίς Αγίων, δηλαδή ολόκληρη την Εκκλησία.
Προχωρούμε
λοιπόν, στην «2η Απάντηση» πάνω στη («χλιαρή») θέση και άποψη του κ.
Ειρηναίου Λαφτσή που εξέφρασε περί «της μετακινήσεως
ενός Σταυρού» και για το «εάν θα
πρέπει να γυρίζει ο Σταυρός δεξιά ή αριστερά στην Εκκλησία». Η
σύντομη αναφορά του η τόσο αδιάφορη για το μείζων πρόβλημα της έξωσης του
Εσταυρωμένου από το Ιερό Βήμα, ως γνωστόν
οφείλεται στη δράση - διαμαρτυρία μιας μικρής ομάδας Πτολεμαϊδιωτών (κατά
κανόνα) μελών του συλλόγου μας «Στρατηγός Μακρυγιάννης» εξαιτίας της συμβολικής
πρόσκλησής του προς τον Μητροπολίτη Περιστερίου στα Ελευθέρια της Πτολεμαΐδας
(15/10/2024).