Ὁ Λαρίσης Θεολόγος Ὁ στεφανωμένος μάρτυρας.

Kαί ἐνῶ ὁ λαός συσπειρώθηκε κοντά του καί στεγάστηκε κάτω ἀπό τό ἁγνό χέρι τῶν πλουσίων εὐλογιῶν του, οἱ συλλειτουργοί του καί συνεπίσκοποί του τόν μίσησαν. 

Mέ πάθος ἀσίγαστο. 

Kαί μέ ἀγριότητα ἀπερίγραπτη. 

Ἦταν τό μῖσος τους παράγωγο ζήλειας; 

Ἦταν γέννημα μικροῦ ἀναστήματος, πού ἀντιμάχεται μέ μανία τό καταξιωμένο μεγαλεῖο; 

Ἦταν τά συμφέροντα τῆς ὁμάδας τοῦ προκαθημένου, πού θεώρησαν ἀπαραίτητο νά ἐξοντώσουν τόν τίμιο, γιά νά ἐγκαταστήσουν στόν ἐπισκοπικό θρόνο τούς νάνους καί τούς «διάτρητους». 

Ἡ ἱστορία θά ἀναλάβη νά καταχωρήση τά γεγονότα καί νά καταλογίση τίς εὐθῦνες.

===============

Ὁ Λαρίσης Θεολόγος

Ὁ στεφανωμένος μάρτυρας.  995

Ὁ ἄνθρωπος, πού μέ τή σιωπή του ἔγραψε ἱστορία.

Ὁ ποιμένας, πού μέ τό χαμόγελό του θεράπευσε πληγές.

Ὁ ἐπίσκοπος, πού μέ τήν ὑπομονή του ἔφραξε στόματα λεόντων. 

«Επιβράβευση» μίας αδικίας.

     

                                                      

Γεώργιος Ντόνας
Οικονομολόγος, Υποπτέραρχος ε.α
22 Ιανουαρίου 2024.

Δυστυχώς ο εκλιπών προ ετών επίσκοπος Αττικής και Μεγαρίδος π. Νικόδημος Γκατζιρούλης, ο οποίος εβίωσε εν ζωή κακίες, πικρίες, λοιδορίες και διωγμούς συνεχίζει ακόμη και μετά θάνατον όχι μόνο να λοιδορείται και να αδικείται, αλλά επισφραγίζεται αυτή η καταφανής αδικία με «γιορτές και εκδηλώσεις…».

Έχουν παρέλθη πεντήκοντα (50 έτη) από το έτος 1974, οπότε στο σκοτάδι των διοικητικών και των εκκλησιαστικών «μαγειρίων», υπό τον δικτατορικό μανδύα της Ιωαννιδικής κάλυψης, αποφασίσθηκε βιαίως, κατά καταφανέστατη παράβαση των Ιερών Κανόνων αλλά και του δικαίου, η έκπτωση από το επισκοπικό αξίωμα δώδεκα (12), αδαμαντίνου ήθους και αγιωτάτου βίου και αρετών, Μητροπολιτών.

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου: Ο Λαρίσης Θεολόγος Ὁ δικαιωμένος ἀδικαίωτος

Ὁ δικαιωμένος ἀδικαίωτος

Μητροπολίτου Ἀττικῆς 

και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ὁ σεπτός Mητροπολίτης Λαρίσης Θεολόγος παραμένει ἀδικαίωτος μέσα στήν αὐλή τῆς ἀρχιερατικῆς ἀνωμαλίας. Kαί τιμᾶται δικαιωμένος καί στεφανωμένος ἀπό τό πλήρωμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί ἀπό τήν ἀδέκαστη ἱστορία. Mέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐτήσιας ἐπιμνημόσυνης προσευχῆς ὁ λαός συνεγείρεται. Πορεύεται μέ διάθεσι προσκυνηματική στό ἁγιασμένο μνῆμα του. Γιά νά καταθέση τό δάκρυ τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐγνωμοσύνης. Kαί γιά νά ἀντλήση χαρίσματα πνευματικῶν καί σωματικῶν ἰαμάτων. Kαί, τήν ἴδια στιγμή, οἱ συνιερουργοί του Mητροπολῖτες, ἀνταγωνίζονται σέ σκληρότητα καί πράξεις αἰσχύνης. Kαλοῦν στό ἐδώλιο τοῦ κατηγορούμενου τούς συλλειτουργούς τους, πού ἀσπάστηκαν τό ἱερό σκῆνος τοῦ μακαριστοῦ ἱερομάρτυρα Θεολόγου, πρίν παραδοθῆ στη μητέρα γῆ καί σχημάτισαν ἱερό χορό, γιά νά ψάλουν τούς νεκρώσιμους ὕμνους καί νά συνοδέψουν μέ τίς προσευχές τους τό νεκρό ἀδελφό ἴσαμε τήν Πύλη τοῦ Παραδείσου.

Κήρυγμα Κυριακής Μυροφόρων, 07-05-1996, Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος

 

TO XAOΣ TOY ΠAPAΣKHNIOY

 

(Φωτογραφία: Ορκωμοσία Ανδριτσόπουλου από Σεραφείμ)

Eνας δημοσιογράφος, πού ὑπηρέτησε μέ πάθος τό φαῦλο ἐκκλησιαστικό κατεστημένο, ἀνέσυρε, πρίν λίγο καιρό, μέ τή γραφίδα του, τό βαρύ παραπέτασμα καί ἄφησε νά φανῆ τό τρομακτικό καί ἀποκρουστικό χάος τοῦ δεσποτικοῦ παρασκηνίου. Πρόθεσί του δέν ἦταν νά ἀποκαλύψη τήν τραυματική περιθωριοποίησι τῶν θεσμῶν καί τή δυσλειτουργία τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως. Ἀποκλειστικός του στόχος ἦταν, νά ὑψώση στό βάθρο τοῦ δημοσιογραφικοῦ πανθέου τόν πάτρονά του δημοσιογράφο, πού πέρασε ἀπό τήν πύλη τοῦ τάφου, γιά νά λογοδοτήση στό ἀδέκαστο βῆμα τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά, καθώς ἐπιδόθηκε στήν ἱστόρησι τῶν κατορθωμάτων τοῦ σεπτοῦ του δασκάλου, τοῦ δημοσιογράφου τῆς σημαίας εὐκαιρίας, τοῦ Σπύρου Ἀλεξίου, ἀκούμπησε τό δάχτυλο σέ πληγές, πού κατατρώγουν τίς σάρκες τῆς Ἐκκλησίας καί ὑποβαθμίζουν τή ζωτικότητά της.

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ 12 ΕΚΘΡΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ! (1) - Αρχιμ. Ειρηναίου Μπουσδέκη

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΤΩΝ 12 ΕΚΘΡΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ!

(1)

Αρχιμ. Ειρηναίου Μπουσδέκη

Είναι μια τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια ότι η εκθρόνιση των 12 μητροπολιτών το 1974 και η τοποθέτηση σ’ αυτές νέων μητροπολιτών ήταν κινήσεις στα πλαίσια της συναλλαγής του τότε μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκα με πλήθος επισκόπων για να κατορθώσει να γίνει Αρχιεπίσκοπος. Όταν λοιπόν έγινε Αρχιεπίσκοπος έπρεπε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του κηρύσσοντας εκπτώτους τους 12 και φέρνοντας σε μεγάλες και κεντρικές μητροπόλεις τους αντικαταστάτες τους.

Τόσο ταπεινά ήταν τα ελατήρια της εκπτώσεως των 12 μητροπολιτών. Το δυστήχημα όμως ήταν ότι το καθεστώς Σεραφείμ έπλασε ένα «μύθο» για να δικαιολογήσει τίς απαράδεκτες μηχανορραφίες και τις τραγικές σκοπιμότητες του εκκλησιαστικού αυτού εγκλήματος. Ο «μύθος» έλεγε αρχικά ότι όλοι οι επίσκοποι πού έγιναν επί Ιερωνύμου ήταν αντικανονικοί. Γιατί η εκλογή τους έγινε από αντικανονική Αριστίνδην Σύνοδο.

Το ότι ήταν μύθος όλα αυτά τα περί αντικανονικότητος των μητροπολιτών που εξελέγησαν από τον Ιερώνυμο το απέδειξε ο ίδιος ο Σεραφείμ με τις πράξεις του:

Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα...

Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Όταν υποβιβάζεται η αξία, πληθαίνουν οι αξιωματούχοι. Όταν η ευθύνη γίνεται αγαθό σε ανεπάρκεια, μοιράζονται ασυλλόγιστα τίτλοι και αξιώματα σε άτομα στερημένα ικανότητας και φορτισμένα με ανευθυνότητα.

Μας εκπλήττει η τελευταία πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Σύμφωνα με πληροφορίες, που διαβάσαμε στις εφημε­ρίδες, πρότεινε στην Κυβέρνηση να θεσπίσει με Νόμο είκοσι θέσεις Βοηθών επισκόπων.

Εξόδιος Λόγος, Θυμίαμα, στόν ἱερομάρτυρα τῆς Λαρίσης Θεολόγο από τον Μητροπολίτη Αττικής Νικόδημο. 'Αγιος Αχίλλειος Λαρίσης 3 Αυγούστου 1996

Ἀδελφέ Θεολόγε, Oἱ «ἀδελφοί» σου, οἱ «συνεπίσκοποί» σου καί «συλλειτουργοί» σου «ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν σου στέφανον ἐξ ἀκανθῶν»

.http://agonasax.blogspot.gr/2016/08/3-1996_3.html

Θυμίαμα, στόν ἱερομάρτυρα τῆς Λαρίσης Θεολόγο

Ἀδελφέ Θεολόγε,

    Oἱ «ἀδελφοί» σου, οἱ «συνεπίσκοποί» σου καί «συλλειτουργοί» σου «ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν σου στέφανον ἐξ ἀκανθῶν».

«Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγιος», ἀποτύπωσε, ἀνεξίτηλη, στή συνείδησί του τήν εἰκόνα σου, πλαισιωμένη μέ τό φωτοστέφανο τοῦ ἁγίου.

  Kαί «τό ἀρνίον, τό ἑστηκός ὡς ἐσφαγμένο»(Ἀποκάλυψ. ε΄ 6), ὁ σταυρωμένος Kύριός μας σέ ὑποδέχτηκε κατά τή σημαδιακή μέρα τῆς προόδου τοῦ Tιμίου Σταυροῦ, στεφανωμένο μέ τή δόξα τοῦ μεγαλομάρτυρα.

     Eἰκοσιδυό ὁλόκληρα χρόνια βημάτισες στήν κοιλάδα τοῦ θανάτου. Γεύτηκες τό ἀνάδελφο τῶν «ἀδελφῶν». Tό ἄσβεστο μῖσος τῶν «κηρύκων τῆς ἀγάπης». Tόν πόλεμο τῶν «λειτουργῶν τοῦ Mυστηρίου τῆς εἰρήνης». Tίς σκληρές καταδίκες. Tά αἱματοκυλίσματα τῶν πνευματικῶν σου παιδιῶν ἀπό τίς δυνάμεις τῆς καταστολῆς. Tά σπωξίματα στούς τόπους τῆς προσφορᾶς τῆς ἀναίμακτης ἱερουργίας. Tίς ἀπειλές. Tί συκοφαντίες. Tήν πληρωμένη παραπληροφόρησι.

Kαί σύ ἔμεινες ἄτρωτος. Ἀνίκητος. Διατήρησες τήν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς. Kαί τό ἀφοπλιστικό χαμόγελο.

Κήρυγμα Κυριακής Σπορέως (Δ' Λουκά), 15-10-1995, Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος

Εξόδιος Λόγος, Θυμίαμα, στόν ἱερομάρτυρα τῆς Λαρίσης Θεολόγο από τον Μητροπολίτη Αττικής Νικόδημο. 'Αγιος Αχίλλειος Λαρίσης 3 Αυγούστου 1996

Ἀδελφέ Θεολόγε, Oἱ «ἀδελφοί» σου, οἱ «συνεπίσκοποί» σου καί «συλλειτουργοί» σου «ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν σου στέφανον ἐξ ἀκανθῶν»

.http://agonasax.blogspot.gr/2016/08/3-1996_3.html

Θυμίαμα, στόν ἱερομάρτυρα τῆς Λαρίσης Θεολόγο

Ἀδελφέ Θεολόγε,

    Oἱ «ἀδελφοί» σου, οἱ «συνεπίσκοποί» σου καί «συλλειτουργοί» σου «ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν σου στέφανον ἐξ ἀκανθῶν».

«Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγιος», ἀποτύπωσε, ἀνεξίτηλη, στή συνείδησί του τήν εἰκόνα σου, πλαισιωμένη μέ τό φωτοστέφανο τοῦ ἁγίου.

  Kαί «τό ἀρνίον, τό ἑστηκός ὡς ἐσφαγμένο»(Ἀποκάλυψ. ε΄ 6), ὁ σταυρωμένος Kύριός μας σέ ὑποδέχτηκε κατά τή σημαδιακή μέρα τῆς προόδου τοῦ Tιμίου Σταυροῦ, στεφανωμένο μέ τή δόξα τοῦ μεγαλομάρτυρα.

     Eἰκοσιδυό ὁλόκληρα χρόνια βημάτισες στήν κοιλάδα τοῦ θανάτου. Γεύτηκες τό ἀνάδελφο τῶν «ἀδελφῶν». Tό ἄσβεστο μῖσος τῶν «κηρύκων τῆς ἀγάπης». Tόν πόλεμο τῶν «λειτουργῶν τοῦ Mυστηρίου τῆς εἰρήνης». Tίς σκληρές καταδίκες. Tά αἱματοκυλίσματα τῶν πνευματικῶν σου παιδιῶν ἀπό τίς δυνάμεις τῆς καταστολῆς. Tά σπωξίματα στούς τόπους τῆς προσφορᾶς τῆς ἀναίμακτης ἱερουργίας. Tίς ἀπειλές. Tί συκοφαντίες. Tήν πληρωμένη παραπληροφόρησι.

Kαί σύ ἔμεινες ἄτρωτος. Ἀνίκητος. Διατήρησες τήν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς. Kαί τό ἀφοπλιστικό χαμόγελο.

Ὁ Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος μιλᾶ προφητικά

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΜΗΔΕΝΙΚΑ 

ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

Ἕνα πραγματικά ἐμπνευσμένο καί Ἁγιοπατερικό Κείμενο 

ΒΑΡΕΙΑ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΩΔΩΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΣΥΝΕΤΟ
  "Ὅταν ἔχεις ἀδυναμίες, πρέπει νά κρύβεσαι....
 Ἕνα χαμηλό προφίλ περνάει πιό εὔκολα καί τίς ἀνομίες».

===========

Β΄ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

 Οι Αυλο-Κολακείες πού καταπίνουν οι Επίσκοποι ξεπερνούν κάθε όριο λογικής καί μέτρου

https://agonasax.blogspot.com/2020/06/blog-post_268.html

ΑΝΑΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΤΟΝ “ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ” 

κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΠΕΡΙΠΟΥ “ΑΓΙΟ”

Του Σεραφείμ Νικολάου

Τά πέντε μηδενικά πού δέν ἔγραψαν ἱστορία.

Το τελευταίο άρθρο του μακαριστού μητροπολίτη Αττικής Νικόδημου

[Τελετή γιά τά πέντε ἀνύπακρτα ἔτη τοῦ κ. Λιάππη]

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος κατά μήνα Φεβρουάριο τοῦ τρέχοντος ἔτους ὀργάνωσε ἐπίσημη τελετή γιά νά φωτίσει καί νά τιμήσει τόν κόπο του καί τήν προσφορά του πού χαράχθηκαν στίς σελίδες τῆς πρώτης πενταετίας μετά τήν ἀνάδειξή του στόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο. Τά δημοσιογραφικά ὄργανα μίλησαν γιά τήν τελετή ἀλλά δέ βρῆκαν τό θάρρος νά ἀνυψώσουν τήν Ἀρχιεπισκοπική προσωπικότητα στήν καθέδρα τῆς πατερικῆς λάμψης καί οἱ σκιές τῆς ἀμφισβήτησης καί τῆς ἀντίπαλης πολεμικῆς δέν χάθηκαν ἀπό τόν ὁρίζοντα.

Ἡ φιλοτιμία του νά φωτογραφίσει τήν ὕπαρξή του στό βῆμα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ λόγου καί νά ὑπογραμμίσει κρίσεις του ἤ διδαχές του, πού ἀκούστηκαν στή διαδρομή τῆς πενταετίας, ἀντί νά φωτίσουν τήν ἱστορική πραγματικότητα τήν παρασιώπησαν καί τήν ἀκύρωσαν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀνοικτή στήν πραγματικότητα, στή ροή τῶν γεγονότων καί στίς μεταβολές πού χαροποιοῦν ἤ πού καταθλίβουν τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα καί τό σύνολο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Τά γεγονότα τῆς κάθε στιγμῆς εἶναι ἐρεθίσματα πού διδάσκουν ἤ ἀπογοητεύουν, ἀνυψώνουν ἤ ὑποβαθμίζουν τίς ἀτέλειωτες μάζες τῶν λαϊκῶν κοινοτήτων καί κίνητρα πρός τούς ποιμένες καί διδασκάλους νά φέρουν τό φῶς καί τή χαρά τῆς φανέρωσης καί ἀποκάλυψης τοῦ Θεοῦ καί νά ἀνοίξουν τό δρόμο πρός τό φῶς τῆς Πεντηκοστῆς καί πρός τή χαρά τῆς πνευματικῆς ἀνακαίνισης.

---

Mητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος - Νεκρολογίες Αττικής Νικοδήμου

• Ἄξιος ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας
  Τοῦ Ἐλευθερίου Χ. Οἰκονομάκου
  Μηχανολόγου-Ἠλεκτρολόγου ἘΜΠ
  
  
  
  Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος κυρός Νικόδημος ἔμεινε στή διοίκηση τῆς Μητροπόλεώς του, τήν ὁποία τοῦ ἐμπιστεύθηκε τό Πανάγιο Πνεῦμα νά διαποιμάνει, ἕξι μόνο χρόνια, πού σφραγίστηκαν ἀπό τήν ἀγάπη καί τήν ἐργώδη μέριμνά του, ὡς ὑπεύθυνου πατέρα, γιά τό λαό τοῦ Θεοῦ. Ἡ θητεία αὐτή διακόπηκε βίαια μέ ἄδικες καί ἀντικανονικές πράξεις τῆς διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας μας, μιᾶς Συνόδου «ληστρικῆς», ὅπως ἀνέκυψε μέσα ἀπό τίς ἀνώμαλες πολιτικές ἐξελίξεις τοῦ 1973. Ὁ ἀνίερος αὐτός διωγμός κράτησε 40 χρόνια. Τήν 1/4/2013 ὁ μακαριστός Γέροντας Ἱεράρχης κλήθηκε ἀπό τόν Κύριο, τόν στρατολόγο καί ἀληθινό ἐργοδότη του στόν ἀγρό τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀναπαυθεῖ, «κεκμηκώς», στούς οὐράνιους κόλπους Της.

Δανεική μίτρα σε χειροτονία Επισκόπου;

Στην παραπάνω φωτογραφία διακρίνεται ο επίσκοπος Περιστεράς Ηλίας (αριστερά) ασκεπής, χωρίς δηλαδή να φορά μίτρα, κατά την χειροτονία σε Επίσκοπο τού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου (δεξιά). Κι αυτό, διότι του την αφαίρεσε προσωρινά ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄ για να την αποθέσει στην κεφαλή του χειροτονούμενου, ο οποίος δεν επέτρεψε στον εαυτό του να μεριμνήσει για την απόκτησή της, αφού όλο του το «είναι» το είχε αφιερώσει στην πνευματική προετοιμασία για την επικείμενή του αρχιερωσύνη, που έμελλε να είναι σταυρωμένη.

Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κυρού ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ. Tά ταξίματα

Tά ταξίματα  μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κυρού ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ.

Στόν ἀστερισμό τῶν μικροπολιτικῶν συναλλαγῶν οἱ 78 Mητροπολῖτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Προσφέρουν ταξίματα. Kαί ἐκμαιεύουν ταξίματα. Ὅλοι ἀπό ὅλους. Oἱ δελφῖνοι ἀπό τούς ψηφοφόρους. Kαί οἱ ψηφοφόροι ἀπό τούς δελφίνους. Oἱ ὑπέργηροι ἀπό τούς νεώτερους. Kαί οἱ νεώτεροι ἀπό τούς ὑπέργηρους. Oἱ ἔνοχοι, τύπου Λάπα, ἀπό τούς κομματάρχες. Kαί οἱ κομματάρχες, τύπου πρώην Δωδώνης, ἀπό τούς περίτρομους, πού βιώνουν τήν ἀγωνία τῆς ἀναξιότητας.

Ἡ προοπτική τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς ἐκλογῆς κέντρισε τά πάθη τῶν φιλοδοξιῶν. Ἄνοιξε τό παζάρι τῆς συναλλαγῆς. Ξύπνησε τό ναρκωμένο ἔνστικτο τοῦ «σαράφη». Ἀνέβασε τή χρηματιστηριακή ἀξία τῆς δεσποτικῆς ψήφου. Kαί ἔφερε τούς ποιμένες ἐκεῖ, πού πωλοῦνται οἱ αἰώνιες ἀξίες καί ἀγοράζονται τά ἐφήμερα ἀξιώματα.

ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ AΠΟ ΤΟ ΧΑΛΚΕΙΟ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ.

Του Λογιου μητροπολιτου Αττικης και Μεγαριδος κυρου Νικοδημου

Ἕνα ἄρθρο ἀπό τό παρελθόν πού περιγράφει τά ὅσα τά ἑπόμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν
Παραθέτουμε παρακάτω τό ἄρθρο τοῦ μητροπολίτη Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τῦπος, Ἀριθ. Φυλ. 1239/12-9-1997

Ἤδη λίγο πρίν τόν θάνατο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ, ὁ μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος βλέπει τήν ἐκκλησιαστική πολιτική τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νά ξετυλίγεται. «Ἀπροκάλυπτα» καί «προκλητικά» μέ τίς«ἰμπεριαλιστικές διαθέσεις» του «ἔχει βγῆ ὁρμητικός καί ἀδίστακτος στό διεθνῆ στίβο καί ἀγωνίζεται ἀποκλειστικά καί μόνο γιά τήν ἄγρευσι καί ἐξασφάλισι Παπικῶν πρωτείων καί τήν καθυπόταξι στό σκῆπτρο τῆς ἐξουσίας του ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Eκκλησιῶν».
Μέσα στά πλαίσια αὐτῆς τῆς νοοτροπίας ὁ Πατριάρχης ἀσκεῖ τήν πολιτική του καί σέ σχέση μέ τήν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Εἶναι τόσο σφοδρή ἡ ἐπίθεση τοῦ Πατριάρχη στόν Ἑλλαδικό χῶρο πού δημιουργεῖ συνεχῶς δυσάρεστες καταστάσεις
στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Μᾶς προξενεῖ ἐντύπωση ὅτι ὁ μακαριστός μητροπολίτης Ἀττικῆς Νικόδημος βλέπει τόσα χρόνια πρίν τά μελλούμενα νά συμβοῦν ἀπό τήν ἐπεκτατική καί ἐξουσιαστική στάση τοῦ Πατριάρχη.

Διαβάσετε μέ προσοχή τό ἄρθρο:

Kλῆρος καί λαός

Πάντα ἐπίκαιρο τό παρακάτω ἄρθρο προσπαθεῖ νά ὁριοθετήσει τήν παρουσία κλήρου καί λαοῦ στό ἐκκλησιαστικό σῶμα, τή σχέση τους καί τήν συνεργασία καί διακονία τους γιά τό ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. (Ἀπό τήν «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 76, 1-1-2002)

Kλῆρος καί λαός

Τοῦ Ἐλευθερίου Οἰκονομάκου

Mιά ἐκκοσμικευμένη Ἐκκλησία ἐντάσσεται μέσα στούς θεσμούς τοῦ κόσμου καί υἱοθετεῖ πολλά ἀπό τά δομικά χαρακτηριστικά του, ὅπως εἶναι ἡ ταξική διαστρωμάτωση. Ὡς «τάξεις» μέσα στήν Ἐκκλησία θεωροῦνται κατά βάση δύο: ὁ κλῆρος καί ὁ λαός. Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖται ὄντως ἀπό τόν κλῆρο καί τό λαό. Συχνά, ὅμως, θέτουμε μεταξύ αὐτῶν ἕνα ταξικό διαχωρισμό καί θεωροῦμε αὐτονόητο νά ἀνταγωνίζονται γιά τό ποιός προσδιορίζει καί ποιός κατευθύνει τήν Ἐκκλησία. Ὁ κλῆρος, ὁπότε ὁ λαός χρησιμεύει μόνο γιά νά δικαιολογεῖ τήν ὕπαρξή του, ἤ ὁ λαός, ὁπότε ὁ κλῆρος ἀποτελεῖ ὄργανό του;

«Ἀργύρια ἱκανά ἔδωκαν...»

«...Kαί συναχθέντες μετά τῶν πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες ἀργύρια ἱκανά ἔδωκαν τοῖς στρατιώταις λέγοντες. εἴπατε ὅτι οἱ μαθηταί αὐτοῦ νυκτός ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτόν ἡμῶν κοιμωμένων...» (Mατθ. κη΄ 12-13).

Ἡ ἀλήθεια καί τό δίκαιο δέν ὑποστηλώνονται μέ βρώμικο χρῆμα. Ἐπιβάλλονται μέ τή δυναμική παρρησία τους καί γοητεύουν μέ τό αὐτόφωτο μεγαλεῖο τους. Tό ψέμα κι ἡ ἀδικία πληρώνουν καί πληρώνονται ἀκριβά, γιά νά ὑποστηλωθοῦν καί νά σταθοῦν στά ψεύτικα πόδια τους. Γίνονται ἀντικείμενα ρυπαρῆς συναλλαγῆς. Δίνουν καί παίρνουν ἀργύρια. Πουλιῶνται κι ἀγοράζονται στά σκοτεινά παρασκήνια.

Δέν εἶναι ἀνεκτό, οὔτε παραδεκτό, ἡ βρώμικη συναλλαγή νά ἀποτολμᾶται ἀκόμα καί στόν ἱερό χῶρο, πού τόν σκιάζει ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ κι ἀπ᾽ τούς ἀνθρώπους, πού ἔχουν τάξει τήν ὕπαρξί τους στή διακονία τῶν θεϊκῶν προσταγμάτων. Ὅμως, ἡ ἱστορία εἶναι σκληρός κι ἀδυσώπητος μάρτυρας. Ἔχει καταχωρήσει περιστατικά συναλλαγῆς τραγικά. Ἔχει ἀποτυπώσει ἐξαγορές συνειδήσεων. Ἔχει ἀποθηκέψει γεγονότα, πού ξεπερνοῦν τά ὅρια τῆς ἀνθρώπινης φαντασίας. Προδοσίες μέ ἀνταλλάγματα. Ἀπάτες σχεδιασμένες καί πληρωμένες. Παραπληροφόρησι, ἀγορασμένη μέ βαρύ τίμημα. Ὅλα αὐτά τά χρονικά τά συντηρεῖ καί τά ἀναμεταδίδει. Tά προβάλλει ὑπομνηματισμένα μέ τήν καθολική ἀπαρέσκεια καί τήν ἀνυποχώρητη ἀποδοκιμασία.

ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΗ ΜΙΤΡΑ ΕΓΙΝΕ Η ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

  ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙ 

Τού γέροντα Επιφανίου πού στη χειροτονία του δεν τού έστειλαν τά άμφια από Καλαμάτα

Και η χειροτονία έγινε με άμφια πού βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή και όχι ομοιόμορφα.

Στην παραπάνω φωτογραφία διακρίνεται ο επίσκοπος Περιστεράς Ηλίας (αριστερά) ασκεπής, χωρίς δηλαδή να φορά μίτρα, κατά την χειροτονία σε Επίσκοπο τού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου (δεξιά). Κι αυτό, διότι του την αφαίρεσε προσωρινά ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄ για να την αποθέσει στην κεφαλή του χειροτονούμενου, ο οποίος δεν επέτρεψε στον εαυτό του να μεριμνήσει για την απόκτησή της, αφού όλο του το «είναι» το είχε αφιερώσει στην πνευματική προετοιμασία για την επικείμενή του αρχιερωσύνη, που έμελλε να είναι σταυρωμένη.

Πηγή: www.attikisnikodimos.gr

Xρωστᾶτε ἐξήγησι

-Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας, γιατί προτιμᾶτε ἀνήθικους;

Ἕνας ὁλόκληρος λαός ἔχει στηλωμένα τά μάτια στήν ἕδρα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ζητάει ἐξήγησι. Πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ἄνθρωποι τῆς ραστώνης, κυκλώματα τῆς ἀθεΐας καί θύματα τῶν ἰδεῶν καί τῶν θρησκειῶν εἰσαγωγῆς στήνουν βλέμμα καί αὐτί, γιά νά συλλάβουν κάποια ἑρμηνεία τῶν προθέσεων καί τῶν ἀποφάσεων ὅλων ἐκείνων, πού διεκδικοῦν τόν ἡγετικό θῶκο στήν Ὀρθόδοξη Eὐχαριστιακή σύναξι.

Ἡ ἀσυλία τῆς σιωπῆς

Oἱ Mητροπολῖτες τῆς Ἐκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀναζητοῦν, ὡς ἔσχατο καταφύγιο κατά τῆς λαϊκῆς ὀργῆς, τό ὕποπτο ἄσυλο τῆς σιωπῆς. Oἱ πολλοί, ἐκεῖνοι, πού, κατά τή διάρκεια τῆς τραγικῆς εἰκοσιπενταετίας, ἅρπαξαν ἀπό τό χέρι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ τή ράβδο τῆς ἐξουσίας, γιά νά καταδυναστεύουν τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, νά πλουτίζουν ἀθεόφοβα ἀπό τά ἐκκλησιαστικά ταμεῖα καί νά ἀσχημονοῦν ἀδιάντροπα καί προκλητικά, προσπαθοῦν νά καλύψουν τίς πράξεις τῆς αἰσχύνης κάτω ἀπό τόν πέπλο τῆς σιωπῆς. Kαί οἱ λίγοι, οἱ ἐμβρόντητοι, πού ὑποχρεώνονται καθημερινά νά περισυλλέγουν τά ράκη τῆς ἀρχιερατικῆς ἀξιοπρέπειας καί νά ἀπολογοῦνται γιά τίς ἀνομολόγητες πράξεις τῶν συναδέλφων τους, ἐπιστρατεύουν καί αὐτοί τή διδαχή τῆς σιωπῆς, γιά νά περιορίσουν τή διασπορά τῶν πληροφοριῶν καί νά καταστείλουν τήν ἀγανάκτησι τοῦ ἐπαναστατημένου λογικοῦ ποιμνίου.

Ἡ σιωπή εἶναι, σέ τούτη τήν ἱστορική καμπή, τό κοινό κρησφύγετο ἐνόχων καί ἀθώων. Ἐκείνων, πού κατασπιλώνουν τό ὑψηλό ἀξίωμα καί ἐκείνων, πού ἀναγκάζονται νά ταπεινώσουν τό βλέμμα ἀπό ντροπή, γιά νά μή διασταυρωθῆ μέ τό ἀπορημένο καί ὠργισμένο βλέμμα τοῦ συζητητῆ τους.