Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 30 Μαρτίου 2024

Επετειακός λόγος για την 25η Μαρτίου 1955 που εξεδόθη το 1983 λόγω αηδίας από την αποφορά της ανθελληνικής δυσωδίας

 


Eπιμελείται και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης


Το 1983 ο εκ Λειβαρτζίου Καλαβρύτων θεολόγος Θεόδωρος (Λάκης) Β. Κωνσταντίνου, αποκαρδιωμένος από την ανθελληνική προπαγάνδα μέσω τηλεόρασης και ραδιοφώνου, εξέδωσε έναν λόγο που είχε εκφωνήσει το 1955 επί τη επετείω της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, προκειμένου να γίνει αντιληπτός ο κατήφορος τον οποίο, μέσα σε μία περίπου τριακονταετία, ακολούθησε η Ελλάδα.

Στον πρόλογο του τευχιδίου του, ο Κωνσταντίνου έγραφε τα εξής:

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ --ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ - ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ---25η ΜΑΡΤΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΡΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ

  Επιμέλεια: Ελευθερία

                                                                    ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

-- . --

Ὀρθοδοξία τί σημαίνει;

Σέ δυό λογάκια εἶναι κλεισμένη:

Σἄν τό Χριστό «ταπεινωμένοι»* (Φιλιπ.2,8)

Ὅλοι μαζί «ἀδελφωμένοι» (Α΄Πέτρ.2,17)

«Τό δυνατόν εἰρηνευμένοι»* (Ρωμ.2,18)

«Πρός τόν οὐρανόν στραμμένοι»
(Ἑβρ.6,18-19: Θεσ.4,17: Πράξ.1,11)

«Στή Βασιλεία Του σωσμένοι» (Β΄Θεσ.1,5)

[ «Τῆς Βασιλείας Του κληρονόμοι» ]
(Ματ.6,33: Πράξ.14,22)

Τρίτη 26 Μαρτίου 2024

Η δόλια αλλοίωση του ψηφίσματος της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης, για να μην εκπληρωθεί το τάμα του Έθνους

 Το τάμα του Έθνους υπενθυμίζει την ευλάβεια των μεγάλων ανδρών και αυτό δεν είναι αρεστό σε κάποιους. Οι αγωνιστές του 21 δεν κόμπασαν που ελευθέρωσαν την πατρίδα, κόντρα στην πανίσχυρη Ιερά Συμμαχία. Θεώρησαν τη νίκη, δώρο του Χριστού και θέλησαν να κάνουν κάτι για να ανταποδώσουν.

Χαράλαμπος Άνδραλης

   Συμπληρώνονται φέτος 195 χρόνια από την Δ΄ Εθνοσυνέλευση του Άργους, η οποία μεταξύ άλλων, αποφάσισε: «Όταν η τοπική περιφέρεια της Ελλάδος και η καθέδρα της Κυβερνήσεώς της κατασταθώσιν οριστικώς, οι δε οικονομικοί πόροι του Κράτους το επιτρέψωσιν, η Κυβέρνησις θέλει διατάξει να εγερθή εις την καθέδραν εις ναός επ’ ονόματι του Σωτήρος»[1]. Στο ίδιο ψήφισμα αναφέρεται «Τα ονόματα των φιλελλήνων, όσοι απέθανον εις την Ελλάδα, μαχόμενοι υπέρ της ανεξαρτησίας της, θέλουν χαραχθεί επί τινός μνημείου εγερθησομένου εις τον ναόν του Σωτήρος.»

Πολέμαρχος Γεώργιος Καραϊσκάκης, ὁ ἥρωας Πρωταγωνιστής τοῦ 1821


Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Μυργιώτης, Μαθηματικός

Δὲν εἶναι ἀπολύτως ἐξακριβωμένος ὁ τόπος γέννησης τοῦ Καραϊσκάκη. Ἀποτελεῖ σημεῖο διεκδίκησης καὶ διαμάχης. Τὸν θεωροῦν τέκνο τους τὸ χωριὸ Μαυρομμάτι Καρδίτσας ,καὶ ἡ Σκουληκαριὰ Ἄρτας. Ἡ ἐπιτροπὴ ποὺ συνέστησε τὸ Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν τὸ 1927, προκειμένου νὰ ἐπιλύσει τὸ θέμα τῆς γενέτειράς του, κατέληξε στὴν ἐπίσημη ἀναγόρευση τοῦ Μαυρομματίου ὡς γενέτειρας τοῦ Καραϊσκάκη.

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024

Οι θεομπαίχτες έως πότε θα είναι ανεκτοί;;; Έως πότε Έλληνα θα υπομένεις τον εμπαιγμό των Ιερών και Οσίων από μασκαριώτατους και αντιχρίστους;;;

ΝΤΡΟΠΗ!!! Χθές Κυριακή της Ορθοδοξίας,η Ιερά Σύνοδος κρύφθηκε εις την Ι Μ Πετράκη, σήμερα μαζί με το συρφετό της ρευστότητας της διαστροφής της ανθρωπίνης οντολογίας που προσβάλλουν τον ελληνικό λαό.

----------------

ΧΑΡΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΞΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ..

ΣΧΟΛΙΟ: Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Εκείνος που το «τερμάτισε», κατά τη λαϊκή έκφραση, είναι ο «χάρτινος επιτελάρχης», ο έχων καταπροδώσει από ετών, την υψηλή και ιερή αποστολή του, ο χειρότερος, κατά την άποψή μου, αρχιεπίσκοπος Αθηνών , από όσους κατείχαν, κατά καιρούς, αυτό το αξίωμα.

Χθες, «έκανε αντίσταση», «περιχαρακωμένος» και «ταμπουρωμένος «στην Ιερά Μονή Πετράκη και την επομένη άφησε το ταμπούρι και «συνεόρτασε» με την αντίχριστη πολιτειακή και πολιτική ηγεσία.

Γελάκια και αβροφροσύνες , με τους μεγάλους ενόχους …

«Ωραίο παράδειγμα» για τους νεότερους ιεράρχες…..

doxologia mitropoli 8

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

Πανηγυρική Δοξολογία στην Μητρόπολη Αθηνών


Πανηγυρική επίσημη δοξολογία επί τη εορτή της 25ης Μαρτίου, τελέστηκε σήμερα, Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024 στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών.

Στην πανηγυρική δοξολογία προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, παρουσία της προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Να αναφερθεί ότι στην πανηγυρική δοξολογία την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, ενώ το παρόν έδωσε η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του τόπου.

Ακόμη, παρέστησαν ο Εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μητροπολίτης Λαοδικείας κ. Θεοδώρητος, ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, Μητροπολίτης Γουινέας κ. Γεώργιος και ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην ΑΘήνα, Αρχιμ. Ραφαήλ.


doxologia mitropoli 1

Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή Πανηγυρικός λόγος Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να αλλοιώσει τις αξίες που τα 400 χρόνια σκλαβιάς δεν κατάφεραν να τις εξαφανίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων Γράφει: Γεωρ. Νεφέλης ΕΙΚΟΝΕΣ

Εν όψει της Εθνικής μας Παλινεγγεσίας.

Αιωνία η μνήμη ΠΆΝΤΩΝ των υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, ηρωϊκώς πεσόντων, πάλαι τε και επ` εσχάτων (λαϊκών και κληρικών)
http://agonasax.blogspot.gr/2015/03/25-400.html#more




Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή. Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον Ευαγγελισμό της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό.


Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου μας αποκαλύπτει το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για την ενανθρώπισή του και την σωτηρία του ανθρώπου που υποδουλώθηκε στην αμαρτία. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει στην Παναγία μας το σωτηριώδες μήνυμα, το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. Κι έτσι όλες οι προφητείες βρίσκουν την εκπλήρωσή τους.
Ο άσαρκος θεός παίρνει σάρκα, ο άϋλος ενώνεται με την ύλη. Ο άχρονος αποκτά αρχή. Ο ήλιος αγγίζει τη γη.
« Ὀ Ὑιός τοῦ Θεοῦ, Ὑιός τῆς Παρθένου γίνεται »
Ο Θεός ταπεινώνεται από άκρα αγάπη, με σκοπό να υψώσει και να ενώσει κοντά Του τον άνθρωπο, τον οποίο δημιούργησε.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς




Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς

(Αριστείδης Π. Δασκαλάκης, 19/03/24)


«Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελοί, δεν εκάναμε την επανάσταση….» (από τη θρυλική ομιλία του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα)

Ακούς , διαβάζεις και μαθαίνεις για τις ηρωικές μορφές της εποποιίας του 1821 και συλλογάσαι αν πράγματι υπήρξαν αυτά τα πρόσωπα , αυτές οι ανεξάντλητου θάρρους και ηρωισμού, μορφές του αγώνα για την ελευθερία. Φαντάζουν παιδιόθεν, ως μυθικές μορφές.

Το ίδιο και αγώνας της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Όμως δεν είναι παραμύθι. Όσο και αν αγωνίζονται με ζήλο και κάθε μέσο , η σπορά του Εφιάλτη , του Δημάρατου , του Νενέκου και πολλών άλλων μαυραγοριτών της ζωής , να αποδείξουν το αντίθετο.

Ο αείμνηστος Σαράντος Καργάκος είχε πει πολύ εύστοχα ότι εμείς « οι Έλληνες μπορεί να είμαστε ένας ηρωικός λαός αλλά είμαστε και λαός προδοτών … Είναι θέμα επιλογής αν θέλουμε να είμαστε απόγονοι του Λεωνίδα ή του Εφιάλτη,. Απόγονοι του Κολοκοτρώνη ή του Νενέκου.»

Στην εποχή μας ο λαός αποφάσισε και επέλεξε ελεύθερα την ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Κατ’ επίφασιν ηγέτες που ξεπούλησαν ελληνική κυριαρχία και κεκτημένα, σε Σκόπια , Τουρκία , Εσπερία.

Κατ’ επίφασιν Ποιμένες που δίπλα στην Πατρίδα , ξεπουλάν και την πίστη στον Χριστό , κλείνοντας Ιερούς Ναούς όταν η εξουσία το καλεί, επιβάλλουν μάσκες και διαφημίζουν υποχρεωτικό εμβολιασμό, απενοχοποιούν την αμαρτία , την αρσενοκοιτία , την μοιχεία, διώκοντας κληρικούς και λοιδορώντας λαϊκούς για αντίθετη δράση.

Παράλλαξαν το Ευαγγέλιο και νανουρίζουν το λαό με τον μουσικό σκοπό της υπακοής, της «αγάπης» και της «ειρήνης». Να μην στεχοχωρήσουμε , να μην προσβάλλουμε, με ατάκες «ο κόσμος άλλαξε» κ.λ.π.

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: «Σκύψε κι άλλο ραγιά Έλληνα…Άκου!»

(Αναδημοσίευση )


Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: «Σκύψε κι άλλο ραγιά Έλληνα…Άκου!»

 

«οὐ τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι, ἀλλὰ τοῖς ὑπακούειν ἑτοιμοτέροις οὖσιν· πέφυκε γὰρ τὸ ἀνθρώπειον διὰ παντὸς ἄρχειν μὲν τοῦ εἴκοντος»

(Δεν κατηγορώ αυτούς που ασκούν την εξουσία, αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν-Θουκυδίδης)

Το κατἀλαβες  αυτό  νεοΈλληνα; 

Εκεί που κάθεσαι στον καναπέ σταυροπόδι με το

τηλεκοντρόλ –προέκταση του χεριού σου,  βρίσκεις καθόλου λίγο χρόνο να σκεφτείς;

Χαμένος  , μες στην πλοήγηση του κινητού σου βρίσκεις χρόνο για τα βασικά;

Εκεί ανάμεσα στα διαλλείματα διαφημίσεων  απ’το ένα ριάλιτι στο άλλο   και απ’το   ελληνικό σήριαλ στην τουρκοσειρά και πάλι στην ιδησεογραφική πλύση εγκεφάλου , προλαβαίνεις να αντιληφθείς τι κάνεις;

Κατανοείς την κατάντια σου;

Μήπως δεν χρειάζεται να σκεφτείς και να πάρεις αποφάσεις, μιας και σου προσφέρουν έτοιμη τροφή μασημένη τα μέσα μαζικής παραπλάνησης;

Τα μέσα αυτά, που κατάντησαν υπηρέτες της νέας τάξης πραγμάτων;

 Η προπαγάνδα τα θέλει θεματοφύλακες της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας, ενώ δεν είναι παρά ένας μηχανισμός ελέγχου της σκέψεως, στην υπηρεσία των συμφερόντων του κράτους και μιας υπερεθνικής ελίτ. Πίσω από το θέαμα του ανεξάρτητου δημοσιογράφου, η ελίτ είναι εκείνη η οποία αποφασίζει τελικά, τι θα δούμε, θα ακούσουμε ή θα διαβάσουμε.

Σε καλόθρεψαν και σε κανάκεψαν  όλες αυτές τις δεκαετίες. Σε καλόμαθαν στις ανέσεις. Στα εύκολα. Πάντα  βέβαια μαστίγιο και καρότο.

Πάντα με ψεύτικες ελπίδες σε φούσκωναν απ’τη μια  και   απ’την άλλη σου ροκάνιζαν το μέλλον.

Σε παρέσυραν να νομίσεις ότι κάτι είσαι.  Ότι αξίζεις. Μα στην πραγματικότητα ήσουν και είσαι αναλώσιμος.

Ένας αριθμός.

Σου πλασάρουν την κλοπή της ελευθερίας σου με όμορφο , ανθρωπιστικό τρόπο.

Επιστρατεύουν ιδεολογικά και ρητορικά σχήματα για να θολώνουν τα νερά. Η οικουμενική ειρήνη, η ελευθερία και η δημοκρατία, η αγάπη , η δημόσια υγεία,  δεν είναι παρά ωραίες λέξεις για να προωθηθούν υστερόβουλοι σκοποί από κέντρα αποφάσεων που αντιστρατεύονται το γενικότερο καλό.

 Καθημερινά, κεκτημένες ελευθερίες μειώνονται.

Ζούμε σε ένα σκοτεινό παρόν και  ακόμα πιο δυσοίωνο διαγράφεται το μέλλον.  

 Ο «Μεγάλος Αδελφός» προ των θυρών.

 

Κι εσύ θλιμμένος , ικανοποιείσαι από τα ξεροκόμματα ζωής που σου πετάνε (μια ώρα παραπάνω δυνατότητα μετακινήσεων, άλλο ένα επίδομα πενιχρό για τη χαμένη δουλειά, δέκα   επιπλέον μέσα στους ναούς, κ.α.).

Περιμένεις πως και πώς να ξαναγυρίσεις στην αμαρτωλή σου ζωή εάν στο επιτρέψουν οι επιτροπές. Έστω κι εμβολιασμένος. Έστω και μαρκαρισμένος.

Αρκεί να μπορείς να χαρείς μια βραδιά στο μπαράκι ή στο ρεμπετάδικο, μια κινηματογραφική ταινία ψυχολέθρια , μια εκδρομή στο εξωτερικό. Είσαι έτοιμος να πουλήσεις και ψυχή για όλα τούτα.

 

Ξέχασες ποιος ήσουν; Από πού ήρθες; Που φτάνουν οι ρίζες σου;

Αθάνατα λόγια των αγωνιστών του ‘21

Μόνο αν βαδίσουμε τον δρόμο του Θεού, θα αναστηθούμε ως λαός και ως κράτος…

«Πήραν φως απ’ τα καντήλια κι άστραψαν τα καριοφίλια»
«Πάμε να ιδούμεν τους παλιούς Έλληνες», να ακούσουμε τους πολέμαρχους του ’21, μας έπνιξαν οι αναθυμιάσεις των τωρινών δημοπιθήκων. Διαβάζεις τα απομνημονεύματα και τις φυλλάδες για την Εθνεγερσία και νομίζεις ότι ανοίγεις ένα «μυρογιάλι», εκείνα τα μικρά φιαλίδια που περιέχουν αρώματα εξαίσια. Οσμή ευωδίας πνευματική αναδίδεται, παρ’ όλα τα πάθια και τους καημούς εκείνης της περιόδου. Έχω το συνήθειο, όταν συναντώ στα αναγνώσματά μου, λόγια και επεισόδια, που στέκεσαι και τα ξαναδιαβάζεις, που κρύβουν στα φυλλώματά τους πετράδια, να τα καταγράφω, για να μην λησμονηθούν. Σκοπός μου να τα μοιραστώ με τους μαθητές μου.

Στο Κρυφό Σχολειό του χθες και του σήμερα (ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ)

                                             (Αναδημοσίευση)


Στο Κρυφό Σχολειό του χθες και του σήμερα

(ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ)

 

 “᾽Απ’ ἔξω μαυροφόρ’ ἀπελπισιά,
πικρῆς σκλαβιᾶς χειροπιαστό σκοτάδι
καί μὲσα στή θολόχτιστη ἐκκλησιὰ
(στήν ἐκκλησιά, ποὺ παίρνει κάθε βράδυ
τήν ὄψη τοῦ σχολειοῦ)
τὸ φοβισμένο φῶς τοῦ καντηλιοῦ
τρεμάμενο τά ὄνειρα τα ἀναδεύει
καί γύρω τὰ σκλαβόπουλα μαζεύει. ” 

(Ιωάννης Πολέμης)

 

«Μόνοι των οι Έλληνες εφρόντιζαν δια την παιδείαν, η οποία εσυνίστατο εις το να μανθάνουν τα κοινά γράμματα και ολίγην αριθμητικήν ακανόνιστον. Εν ελλείψει δε διδασκάλου, ο ιερεύς εφρόντιζε περί τούτου. Όλα αυτά εγίνονταο εν τω σκότει και προφυλακτά από τους Τούρκους.»

Αυτά λέει ο Φώτιος Χρυσανθακόπουλος ή Φωτάκος. Ο υπασπιστής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.


Τι άλλαξε από  τότε; Τίποτα . Τούρκοι τότε . Τουρκόσποροι τώρα. Πασάδες και αλήδες τότε, τουρκόφιλοι και τουρκόδουλοι τώρα,  γιουσουφάκια τότε, γιουσουφάκια της νέας τάξης πραγμάτων τώρα, Νενέκοι και Γούσηδες διαχρονικοί, προσκυνημένοι πάντα στο συμφέρον, άγονται και φέρονται από ιδιοτέλεια, υπόδουλοι στον φόβο και στη σπάθα του κατακτητή.

Ἰ. Μακρυγιάννης: "Ἐχρειάστηκε νὰ θυσιάσουμε ἀρετὴ καντάρια καὶ κόπους καὶ αἵματα γι’ αὐτὴ τὴν ἐλευθερία. Τηρᾶτε νὰ ‘χετε τὸ νοῦ καθαρὸ καὶ Ὀρθόδοξο καὶ τὸ σῶμα τυραννισμένο, γιὰ νὰ ἀντέχει τοὺς κόπους"


Ἐπιστολὴ τοῦ Ἰωάννου Μακρυγιάννη πρὸς τοὺς Νέους
"Ἡ Ἐπανάσταση δὲν ἔγινε μονάχα τὸ ’21…"
Ἀγαπητά μου Παιδιά,
Μαζὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους ἄξιους καὶ γενναίγους Ἕλληνες πολεμήσαμε καὶ λευτερώσαμε τοῦτο τὸν τόπο ποὺ πατᾶτε ἐσεῖς, καὶ νὰ στοχάζεστε πὼς τὸν λευτερώσαμε γιὰ σᾶς ποὺ γεννηθήκατε σὲ πατρίδα ἐλεύθερη, γιατί ἐμεῖς λίγο τὴν ἀπολάψαμε, ὅτι, μόλις ἐδιώξαμε τοὺς Τούρκους, ἀρχίσαμε νὰ τρῶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κι ἔτσι μᾶς βρῆκαν διαιρεμένους οἱ Μπαυαροὶ καὶ μᾶς τζαλαπάτησαν.
Μὰ ὁ Θεός, τὸ ἔλεός του μεγάλο, δὲν συνερίστη τὰ κρίματά μας καὶ στερίωσε τὸ ἔθνος, ὅπου καταφανίστηκε τόσους χρόνους στὴ σκλαβιὰ καὶ ἦρθε ὁ καιρὸς πάλι νὰ δικαιωθεῖ. Ὅτι τὸ δίκιο μας μᾶς τὸ ‘δίνε ὂ Θεὸς καὶ τὸ χαλούσαμε ἐμεῖς. Κι ἀπ’ τὸ λίγο ποὺ δὲν προκάναμε νὰ χαλάσουμε ἐστερεώθη τὸ ἔθνος αὐτό, ποὺ ἐγέννησε κι ἐσᾶς. Ἐσεῖς τώρα μάθατε καὶ γράμματα, ὅτι σκολάσατε ἀπὸ τὶς ἀγγαρεῖες καὶ τοὺς κιντύνους καὶ κατατρεγμοὺς ὁπού ‘χαμεν ἐμεῖς – ἐγὼ ἐμεγάλωσα ἀγράμματος, μὲ ἄσπρα τὰ μαλλιά, ὄψιμος ἐπίασα κοντύλι στὸ χέρι μου. Καὶ τὰ γράμματα ποὺ μάθατε σᾶς δίδαξαν πὼς εἶστε Ἕλληνες καὶ Χριστιανοὶ τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Ἂν ἢθελ’ ἐμεῖς, γιὰ νὰ γλυτώσουμε ἀπὸ τὴν τυραγνία...καὶ τὰ βάσανα, νὰ γίνουμε Τοῦρκοι, ὅπως ἔγιναν καμπόσοι τότε, θὰ σᾶς εἶχαν γεννημένους χανούμισσες κι ὄχι Ρωμαίϊσσες Χριστιανὲς καὶ μὲ τοῦτο θὰ ἤστενε κι ἐσεῖς Τοῦρκοι. Καὶ θὰ παίρνατε πάνω σας καὶ τὰ κρίματα τοῦ μολεμένου αὐτοῦ Ἔθνους, ποὺ ἐσώριασε τόσα ἀδικοχαμένων καὶ ἀτιμασμένων κουφάρια ἀπάνω στὴ γῆ.

Η Μεγάλη Επανάσταση των Ελλήνων -1821


Η Μεγάλη των Ελλήνων Επανάσταση -1821

Βασίλειος Ευσταθίου

1. Στις 29 Μαίου 1453, ένας νεαρός σουλτάνος, ο Μωάμεθ ο Πορθητής παίρνει την Πόλη. Η χιλιόχρονη αυτοκρατορία, η Νέα Ρώμη του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Ρωμανία των Παλαιολόγων πέφτει…Η πόλις εάλω. Ο πόνος για την πτώση και τον χαμό της Πόλης και η ελπίδα για αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, πέρασε μέσα από γενιά σε γενιά μέσα από την λαϊκή ποίηση “Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρίζεις, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δίκιά μας θα ’ναι”, ενώ παράλληλα διασώθει έως σήμερα ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, που θα ζωντανέψει όταν έρθει η ώρα να απελευθερωθεί η Πόλη.

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024

Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης: Η Συμμετοχή Των Βορειοηπειρωτών Στην Ελληνική Επανάσταση Του 1821

 


Κατὰ τὸ ἔτος 1430 τὰ Ἰωάννινα καταλαμβάνονται ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς, ὑπὸ τὴν ἀρχηγία τοῦ Σινᾶν Πασᾶ, ὁ ὁποῖος τὴν 9η Ὀκτωβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους, δεσμεύτηκε ἐγγράφως γιὰ τὸ σεβασμὸ πολλῶν προνομίων τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς καὶ τῶν κατοίκων τῆς πόλεως. Ὡστόσο ἤδη ἀπὸ ἐκείνη τὴν περίοδο ἡ ἀντίσταση κατὰ τῶν κατακτητῶν δὲν ἔλειψε, μὲ τὸν ἀγωνιστὴ Λάμπρο Πάλλη ἀπὸ γνωστὴ οἰκογένεια τῆς Παραμυθιᾶς νὰ ξεχωρίζει .

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2023

ΤΑ ΟΧΙ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΤΑΞΑΔΕΣ


Δημοσιεύτηκε: 27 Οκτώβριος 2019


Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο χωροφύλακας της οικίας Μεταξά στην Κηφισιά ξυπνάει τον Έλληνα πρωθυπουργό, λέγοντάς του ότι θέλει να τον δει ο Γάλλος πρέσβης, καθώς μες το σκοτάδι μπερδεύει τις σημαίες στο αυτοκίνητο του Γκράτσι. Ας δούμε πως περιγράφει την ιστορία ο ίδιος ο Γκράτσι, στα απομνημονεύματά του: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μού είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του είπα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα, ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023

Σοφία Μπεκρῆ: Στόν δρόμο τῶν ἡρώων

 

 Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Γιὰ τὰ ἡρωϊκὰ κατορθώματα τῶν ἀγωνιστῶν μας στὸν πόλεμο τοῦ ’40 ἔχει χρησιμοποιηθῇ ὁ ὅρος ἐποποιΐα. Ὄχι ἀτυχῶς. Πῶς ἀλλοιῶς θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρίσῃ κανεὶς τὰ ἀνδραγαθήματα τῶν Ἑλλήνων στὸν ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο ἀλλὰ καὶ μετά, στὴν γερμανικὴ ἀντίσταση, παρὰ ὡς ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστά, ποὺ ξεπερνοῦν πράγματι τὴν σφαῖρα τῆς λογικῆς καὶ ἀγγίζουν τὰ ὅρια τοῦ θαύματος; Ἀλλὰ καὶ τί λόγια νὰ βρῆ κανείς, γιὰ νὰ περιγράψῃ τὸ μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν ποὺ δὲν δείλιασαν οὔτε μπροστὰ σὲ πολυαριθμότερους οὔτε μπροστὰ σὲ ἀρτιώτερα ἐξοπλισμένους μαχητές!

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ)

 


«
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ 1940 (ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ) | ''28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940'' »



Νιόπαντρος ένα χρόνο, στη Μεσοχώρα, το καλοκαίρι του 1940, ο Βαγγέλης Τσιάντας, παλικάρι κοντά στα 30, με τη σύζυγό του Ευτυχία και τη νεογέννητη κόρη του, Σπυριδούλα, κάνει τα πιο όμορφα όνειρα για τη ζωή. Ξέρει καλά την τέχνη του επιπλοποιού, στήνει το εργαστήριό του, έχει αγοράσει τα εργαλεία του και δουλεύει το ξύλο, με τέχνη και μεράκι. Τα χέρια του "γράφουν".
Ό,τι πιάνουν γίνεται κόσμημα, στολίδι. Δεν προλαβαίνει τις παραγγελίες. Όμως, τα "σύννεφα" βαραίνουν, η πατρίδα υποψιάζεται τον κίνδυνο και καλεί τα παιδιά της να πράξουν το χρέος. Το ίδιο κάνει και ο Βαγγέλης. Αφήνει πίσω τη μικρομάνα σύζυγο Ευτυχία, τη δυο μηνών κόρη του Σπυριδούλα, τους γονείς και τις αδελφές, τους φίλους και συγχωριανούς, το εργαστήρι και τις παραγγελίες, τα όνειρα και τις χαρές.

Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ» 28-10-2001] Γ 209 Β

 


             Γ ΣΕΙΡΑ 28-10-2001  ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

    με θέμα  «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»

  [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-10-2001]   Γ 209 Β                     

    Όσο περισσότερο ο χρόνος απομακρύνει τα γεγονότα, αγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικά φαντάζουν στα μάτια μας. Έτσι, από την απόσταση 61 ολοκλήρων χρόνων, δηλαδή δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 καλύτερα. Αλήθεια, πέρασαν έξι δεκαετίες… Πόσο γρήγορα πέρασαν… Για ‘κείνους μάλιστα που τότε έζησαν τα γεγονότα και σήμερα έχουν κάποια ηλικία.