ΕΙΣ ΤΙΜΗΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΑΞΙΟΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡ. ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΥΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων & Ἀντικυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Εἰς τιμήν καί μνήμην τοῦ ἀξιομακαρίστου Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος κυροῦ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

[Ἐπιμνημόσυνος λόγος εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν

Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Λεβαδείας (16-3-2025)]

«Τό σῶμα αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ ἐτάφη, τό δέ ὄνομα αὐτοῦ ζῆ εἰς γενεάς,

σοφίαν αὐτοῦ διηγήσονται λαοί καί τόν ἔπαινον ἐξαγγέλει Ἐκκλησία»    (Σοφία Σειράχ, μθ ́ 14-15)

Σεβασμιώτατε καί σεπτέ Ποιμενάρχα τῆς Θεοσώστου ταύτης

Ἐπαρχίας κ. Γεώργιε,

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Γουϊνέας κ. Γεώργιε,

Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Κατά τήν δεύτερη σημερινή Κυριακή τῶν Νηστειῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὁπότε ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία τιμᾶ καί γεραίρει «τόν θεμελιωτή τοῦ θεολογικοῦ ἡσυχασμοῦ, τήν μεγαλύτερη θεολογική προσωπικότητα τῆς ὑστεροβυζαντινῆς περιόδου», τόν μέγαν ἀσκητήν καί ἡσυχαστήν Ἅγιον Γρηγόριον Ἀρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης τόν Παλαμᾶν, ὁ ὁποῖος «δι’ ἄκρας ἡσυχίας ἐχρημάτισε θεοειδέστατον ἔσοπτρον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀνελθών εἰς τό ἀκρότατον ὕψος τῆς κατά Θεόν ἀσκητικῆς πράξεως καί θεωρίας», κατ' αὐτήν, λοιπόν, τήν εὔσημον ἑορτήν τοῦ θεοπτικοῦ αὐτοῦ καί νηπτικοῦ Ἱεράρχου ἐπιτελοῦμε, συνήθως, κατ' ἔτος τό ἱερόν μνημόσυνον τοῦ πρό 18ετίας ἐκδημήσαντος πρός Κύριον φιλαρέτου, φιλαγίου καί μαρτυρικοῦ Ἐπισκόπου Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κυροῦ Κωνσταντίνου.

Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντῖνος Ἱεραποστολή ἐν μέσῳ διωγμῶν

 

Διωγμός-ἱεραποστολή-ἐκκλησιαστικοί ἀγῶνες.
Τό τρίπτυχο πού χαρακτηρίζει μιά χαρισματική προσωπικότητα πού ἔπαθε καί προσέφερε πολλά στήν Ἐκκλησία.

 

Ἀρχιμανδρίτου Εἰρηναίου Μπουσδέκη

Δύο λέξεις πού σημαδεύουν τή ζωή τοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνου καί ἀφήνουν τό ἱστορικό τύπωμα τῆς ἁγιασμένης μορφῆς του, ἡ ἱεραποστολή καί ὁ διωγμός.

Ὅσο ἐπαχθές καί δυσάρεστο κι ἄν εἶναι ὁ διωγμός στή ζωή ἑνός ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρός, ἄλλο τόσο βέβαιο εἶναι καί τό ὅτι, αὐτό εἶναι πού τόν χαρακτηρίζει ὡς γνήσιο μαθητή καί διάκονο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τίποτε τό παράξενο ἀφοῦ ἐδίωξαν τόν Κύριο καί τόν διδάσκαλο τήν ἴδια τύχη νά ἔχουν καί οἱ δοῦλοι, οἱ διάκονοι καί μαθητές του.