Ὁ «δεύτερος Ἰουστινιανός».
Γεώργιος Κ. Τζανάκης,
Ἀκρωτήρι Χανίων.
Καὶ ὅμως ὑπάρχει καὶ ζεῖ ἀνάμεσά μας, καὶ εἶναι γνωστὸς σὲ ὅλους. Ποιός εἶναι ὁ «δεύτερος Ἰουστινιανός»; Εἶναι ὁ κ. Μητσοτάκης. Βεβαίως. Ὁ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι –τουλάχιστον ἕνας γιὰ νὰ εἴμαστε ἀκριβεῖς- ποὺ τὸν θεωρεῖ «δεύτερο Ἰουστινιανό καὶ ... δῶρο τοῦ Θεοῦ».
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.
Αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ βουλευτὴς κ. Νικόλαος Παπαδόπουλος τί εἶναι; Βανδαλισμός; Πράξις βίας, ἀπαράδεκτη γιὰ μέλος τοῦ κοινοβουλίου; Ἔγκλημα κατὰ τῆς τέχνης; Κακὸ παράδειγμα γιὰ τοὺς πολῖτες; Καὶ ὁ ἴδιος τί τελικῶς εἶναι; Φανατικός, ἐχθρὸς τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς τέχνης καὶ τοῦ ἀνθρώπου; Ψωνισμένος, ποὺ θέλει νὰ δημιουργήσῃ θόρυβο περὶ τοῦ ἑαυτοῦ του καὶ νὰ προβληθῇ; Θρησκόληπτος, ποὺ νομίζει ὅτι δέχεται ἐντολὲς ἐκ τῶν ἄνω; Ἡλίθιος ποὺ θέλει νὰ βλάψῃ τὸ κόμμα του;
«Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἅγνισον, τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς ἐννοίας κάθαρον...»
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης
Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ζῶν, μαζὶ μὲ τοὺς ἥρωές του, «ἐν μέσῳ τῆς κοινωνικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἐλεεινότητος, ἥτις πανταχόθεν μᾶς περιβάλλει...» [1]θέτει τὸ ἐρώτημα καὶ ταυτοχρόνως δίδει τὴν ἀπάντησι:
«Τίς πταίει; Βεβαίως πρῶτον οἱ ἐπίσκοποι, εἶτα οἱ ἱερεῖς, καὶ τελευταῖος ὁ λαός». ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ [2]
Εἶναι ἄραγε καὶ αὐτὸς ἱεροκατήγορος καὶ φανατικὸς καὶ ἐχθρὸς τῆς ἐκκλησίας καὶ τῆς ἑνότητος, ὅπως χαρακτηρίζουν σήμερα οἱ σημερινοὶ φταῖχτες, ποὺ εἶναι ἀκριβῶς οἱ ἴδιοι ὅπως καὶ τότε, ὅσους δὲν εἶναι σιωπηλά καὶ πειθήνια ὄργανά τους καὶ συναυτουργοὶ τῆς σημερινῆς ἐλεεινότητος;
Φίλος ὁ Πλάτων, φιλτάτη ἡ ἀλήθεια
Μιὰ ὁμιλία ἑνὸς ἁγιορείτου ἱερομονάχου ἐντὸς ναοῦ ξεκινάει ὡς ἐξῆς:
«Τώρα τελευταῖα δοκιμαστήκαμε ὡς ἐκκλησία ἀρκετά, κατὰ τὴν περίοδο ποὺ εἴχαμε τὸ φαινόμενο μὲ τὸν Κόβιντ . Παρατηρήσαμε φαινόμενα ὅπου τὰ πόδια χτυποῦσαν τὸ κεφάλι καὶ τὰ…
χέρια χτυποῦσαν τὸ στῆθος».[1]Ἀπὸ ὅσα μᾶς συνέβησαν τὰ τελευταία χρόνια μὲ τὸν Κόβιντ, καὶ εἰδικῶς στὸν χῶρο τῆς ἐκκλησίας, αὐτὸ ποὺ τελικὰ κατάλαβε ὁ λέγων τὰ παραπάνω λόγια εἶναι τὰ «φαινόμενα ὅπου τὰ πόδια χτυποῦσαν τὸ κεφάλι καὶ τὰ χέρια χτυποῦσαν τὸ στῆθος». Ἄν δὲν ὁμιλοῦσε ἐν ἐκκλησίᾳ καὶ ἐκφραζόταν πιὸ λαϊκὰ ἴσως νὰ ἔλεγε «σηκώθηκαν τ᾿ ἀγγούρια νὰ δείρουν τὸν μανάβη» γιὰ νὰ δείξῃ ποιὸς εἶναι τὸ ἀφεντικό, ποιός κάνει κουμάντο.
Δὲν γιορτάζουμε «τὸν Δεκαπενταύγουστο», κύριε Πρωθυπουργέ.
Ἑορτάζουμε τὴν Κοίμησι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὀποία Κοίμησις ἑορτάζεται στὶς 15 τοῦ Αὐγούστου μηνός.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 16 Αὐγούστου 2024.
«Γιορτάζουμε σήμερα τον Δεκαπενταύγουστο, πιστοί στις παραδόσεις μας. Είναι μια σημαντική γιορτή της Ορθοδοξίας, που δίνει σε όλους μας δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες δυσκολίες.» ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ [1]
Αὐτὰ εἶπε ὁ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, γόνος τῆς οἰκογενείας Μητσοτάκη, ὁ ὁποῖος Πρωθυπουργεύει στὸ προτεκτοράτο «Ἡ Ἑλλάς».
«Γιορτάζουμε σήμερα τον Δεκαπενταύγουστο». Σύμφωνα μὲ τὶς ἐκκλησιαστικὲς του γνώσεις καὶ τὰ βιώματα, ξεκινάει λέγοντας τέτοια πράγματα. Δὲν γιορτάζουμε «τὸν Δεκαπενταύγουστο», κύριε Πρωθυπουργέ. Ἑορτάζουμε τὴν Κοίμησι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὀποία Κοίμησις ἑορτάζεται στὶς 15 τοῦ Αὐγούστου μηνός. Ἄρα θὰ μποροῦσε νὰ πῇ «Σήμερα τὸν δεκαπενταύγουστο γιορτάζουμε τὴν Κοίμησι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου». Ὅπως στὶς 25 Δεκεμβρίου ἑορτάζουμε τὴν Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἱησοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τὰ Χριστούγεννα, ἀλλὰ δὲν λέμε ὅτι ἑορτάζουμε «τὴν 25η Δεκεμβρίου».
Αὐτὸ ποὺ εἶδαν, ὅσοι παρακολούθησαν, στὴν τελετὴ ἐνάρξεως τῶν ἀποκαλουμένων «Ὁλυμπιακῶν Ἀγώνων», δὲν εἶναι διαφορετικῆς ποιότητος, συλλήψεως καὶ στοχοθεσίας ἀπὸ αὐτὸ ποὺ παρακολούθησαν στὸ ἄλλο θέαμα, τὸ λεγόμενο «Φεστιβάλ Τραγουδιοῦ Γιουροβίζιον». Κάποτε φαινόταν μόνο ἡ οὐρίτσα τοῦ τιμωμένου καὶ προβαλομένου καὶ ἐπιβαλλομένου στὶς κοινωνίες, μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ θεάματα, διαβόλου. Τώρα θριαμβευτικὰ παρουσιάζουν τὸν…
Συμπεριληπτικός προθυπουργός
Πολιτικὸ καὶ Πνευματικό κόστος.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων.
Ὁ Πρωθυπουργὸς «διαβάζοντας τὸ μήνυμα» τῶν ἐκλογῶν αἰτιολόγησε τὴν καταβαράθρωσι τοῦ κόμματός του κυρίως μὲ οἰκονομικὲς παραμέτρους (ἀκρίβεια , φορολόγησι, τεκμαρτὸ εἰσόδημα).[1] Μόνο μετὰ ἀπὸ συγκεκριμένη ἐρώτησι δημοσιογράφων σχετικῶς μὲ τοὺς γάμους κιναίδων-ἀρσενοκοιτῶν-κλπ, («ὁμόφυλα ζευγάρια» τὰ λένε οἱ καθὼς πρέπει), παραδέχτηκε ὅτι τὸ κόμμα του «ὑπέστη ζημιά πολιτικὴ ἀπὸ αὐτὴ τὴ νομοθετικὴ πρωτοβουλία». [2]
Σημαντικό Προωθήστε το
Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων.
Τὸ «Πάτερ ἡμῶν» τοῦ ψηφοφόρου.
Ἀκούγεται τελευταῖα, ἀπὸ τὸ πληρωμένο δημοσιογραφικὸ κύκλωμα τῶν ΜΜΕ, ἐν ὅψει ἐκλογῶν, σχετικῶς μὲ αὐτοὺς ποὺ στὴν Βουλὴ ψήφισαν τὸν λεγόμενο «σοδομονόμο», ὅ,τι «οἱ ἀπώλειες σὲ ψηφοφόρους ὁλοκληρώθηκαν, ὅσοι ἦσαν θρησκόληπτοι καὶ συντηρητικοὶ ἀποστασιοποιήθηκαν-ἀπομακρύνθηκαν, ὅμως ἀπεκατεστάθη ἡ σχέσις τῶν κομματαρχῶν καὶ βουλευτῶν μὲ τὴν Ἐκκλησία, ὁπότε τὸ θέμα θεωρεῖται λήξαν. Δὲν ἐπηρεάζει πλέον τὶς ἐκλογικές ἐξελίξεις».
Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων.
Οἱ κυβερνῶντες τὴν χώρα ἐτούτη, ἀπὸ τὴν πολλὴ ἔγνοια ποὺ ἔχουν γιὰ τὸν λαὸ καὶ τὸν τόπο, ἐξέδωσαν ΚΥΑ γιὰ τὸ φετινὸ Πάσχα, ὅπου μεριμνοῦν μέχρι καὶ ... γιὰ τὸ κάψιμο τοῦ Ἰούδα.
Ὁ στόχος τους ... νὰ μὴν προκληθῇ πυρκαϊά ἀπὸ τὸ κάψιμο τοῦ Ἰούδα. Καὶ τί κάνουν; Ἐνημερώνουν καὶ ἐφιστοῦν τὴν προσοχὴ ἐξηγῶντας τὶς (καιρικὲς) συνθῆκες καὶ παρακαλῶντας γιὰ τὴν ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλύτερη μέριμνα; Ὄχι, βέβαια. Ὅπως πάντα, ἀπειλοῦν. Ἀπειλοῦν μὲ πρόστιμα τὶς ... ἐνορίες.
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης
Τελευταία ἀκούγονται πολλὲς φορὲς
δημοσίως δηλώσεις πίστεως στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία.
Ἀκόμη καὶ ὁ κύριος πρωθυπουργὸς δηλώνει «πιστός», ὅπως καὶ ὁ
κύριος Κασελάκης, γιὰ νὰ ἀναφέρομε μερικοὺς «γνωστούς». Ὅμως, θὰ ἔλεγε σὲ κάθε
ἕναν ἀπὸ αὐτοὺς ἡ γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης, [1] ποὺ
πρόσφατα ἑόρταζε: «Λαμπρὲ κύριε, τὴν πίστι πρέπει νὰ τὴν ἀποδεικνύουν τὰ ἔργα
καὶ ὄχι τὰ λόγια».
«Τὴν πίστιν, ὧ θαυμάσιε, τὰ ἕργα μᾶλλον
ἤ οἱ λόγοι κηρύττειν ὀφείλουσι». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ
ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78.853
Πίστι ἀποδεικνύουν τὰ ἔργα τους; Σὲ ποιόν; Στὸ Θεό; Στὸν ἄνθρωπο;
Στὴν κατὰ φύσιν κοινωνία; Πόσο δύσκολο νὰ ἀντιληφθοῦμε;
Ἄλλοι πάλι θεωροῦν δεδομένο ὅτι εἶναι χριστιανοί λόγῳ σχήματος καὶ ὅτι αὐτὸ ἀρκεῖ. Οἱ ἱερωμένοι, ἐπὶ παραδείγματι. Καὶ οἱ ἴδιοι καὶ ὁ πολὺς κόσμος θεωρεῖ ἀναμφισβήτητο ὅτι εἶναι καθὼς πρέπει χριστιανοί. Αὐτοὶ μάλιστα ποὺ εἶναι στὶς ἡγετικὲς θέσεις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱεραρχίας θεωροῦν ἀπροϋπόθετο δικαίωμά τους νὰ ἀξιώνουν ὑπακοὴ καὶ πειθαρχία ἀπὸ ὅλα τὰ μέλη τῆς ἐκκλησίας γιὰ ὁτιδήποτε πράττουν ἤ ἀποφασίζουν- ἐπὶ ποινῇ μάλιστα τιμωρίας, ἐκεῖ ποὺ τοὺς παίρνει (στοὺς ταλαιπώρους εὐσεβεῖς κληρικούς ἤ μοναχούς).
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκη
Γιατὶ συνεχίζει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὰ ἴδια, σχετικῶς μὲ τοὺς κιναίδους, καὶ στὴν τελευταῖα ἐγκύκλιό της;[1]
Τοὺς πολιτικούς μας καὶ τὴν κυβέρνησί μας τοὺς γνωρίζουμε. Ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ τὴν δική τους πολιτικὴ καριέρα καὶ καλοπέρασι. Δὲν εἶναι κυβερνῆτες εἶναι τύραννοι, διότι μόνον τύραννοι ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν κατάστασι τῶν ὑπηκόων τους. Καὶ στὸ θέμα τῶν κιναίδων ὑπακούουν στὶς ἐπιθυμίες καὶ ἐντολὲς τῶν ἀμερικανῶν, ὅσοι δὲν ἔχουν προσχωρήσει στὸ ἐν λόγῳ κίνημα.
Οἱ ἀμερικανικὲς ἐλίτ εἶναι ξεκάθαρες:
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκη
Ἐχθὲς Κυριακὴ 28 Ἰανουαρίου ἑορτάσαμε τὴν μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου. Ἀναπόφευκτα ἔρχονται στὸ μυαλό ὅσα γράφει γιὰ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου καὶ τὴν παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἔτσι κι᾿ ἀλλιῶς ζοῦμε καθημερινὰ αὐτὰ ποὺ λέγει ὁ ἅγιος, ἀπὸ τὴν πρώτη κιόλας παράγραφο τοῦ λόγου του. Μὲ μία μεγάλη διαφορά. Ὁ ἅγιος στενάζει καὶ ὀδυνᾶται ἐπειδὴ ἀναγκάζεται νὰ πῇ γιὰ τὰ ὅσα θὰ συμβοῦν στὸ μέλλον:«Λαλήσω δὲ ἐν ὀδύναις καὶ εἴπω ἐν στεναγμοῖς». ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ: Λόγος εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου, καὶ περὶ συντελείας τοῦ κόσμου, καὶ εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Ἀντιχρίστου.
Συνοδική ἀπόφασις: Μισόλογα καὶ ἀπραξία.
Ἡ εὐθύνη κληρικῶν καὶ λαοῦ.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.
Τελικῶς τί θέλει νὰ πῇ ἡ Ἱερᾶ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος μὲ τὴν ἀπόφασί της; Σὲ ποιούς ἀπευθύνεται καὶ τί λέει στὸν κάθε ἕνα; Ποιός ὁ πραγματικὸς στόχος καὶ σκοπός μιᾶς τέτοιας ἀνακοινώσεως;
Μία πρόχειρογραμμένη ἀνακοίνωσι μὲ 9 ἀριθμημένες παραγράφους στὶς ὁποῖες βρίσκονται διάσπαρτες διαπιστώσεις, θέσεις, ἀπόψεις, ἐρωτήσεις σὲ μιὰ στιγμὴ ποὺ ἀπαιτεῖται λόγος ἀπλός, σαφὴς καὶ οὐσιαστικὸς ποὺ νὰ παρεμβαίνει, ὅμως, στὰ γεγονότα καὶ νὰ δημιουργεῖ ἀποτελέσματα.
Εἰδικῶς στὴν κακοδιατυπωμένη 2η παράγραφο, ὁ συντάκτης της προσπάθησε νὰ δικαιολογήσῃ τὴν «ὑποχρέωσι» τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐνημερώσῃ τὸν πιστὸ λαό:
«Προφανώς η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά αυτή η παράμετρος ούτε στερεί την ελευθερία του λόγου από την Εκκλησία ούτε απαλλάσσει την Εκκλησία από το καθήκον ενημέρωσης του πιστού λαού ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία». Ἀνακοίνωσις Ἰερᾶς Συνόδου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 23/1/2024 §2 [1]
Αὐτὰ εἶναι προφανὴ καὶ αὐταπόδεικτα καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ἀναφέρονται, διότι μπορεῖ νὰ σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι ὑπῆρχε ὑπόσχεσις πρὸς τὴν Πολιτεία ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ μιλοῦσε, οὔτε θὰ ἐνημέρωνε τὸν λαό, καθότι τὸ νομοθετικὸ ἔργο ἀφορᾶ ἀποκλειστικὰ τοὺς πολιτικούς, ὅπως, ἰσχυρίζονται καὶ δὲν ἔχει καμμιὰ δουλειὰ ἡ Ἐκκλησία. Οἱ δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἰερωνύμου καὶ τοῦ Κρήτης Εὐγενίου κάτι τέτοιο ἔδειχναν. «Ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία». Ἡ πολιτεία θὰ μποροῦσε νὰ ὑποδείξῃ σὲ τί συνίσταται ἡ ἁμαρτία; Βέβαια τόσοι καὶ τόσοι πολιτικοὶ (ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τηλεμαϊντανοὺς, τοὺς δημοσιογράφους καὶ κάποιους διάσημους) δηλώνουν μὲ ἀπόλυτη σιγουριὰ ὅτι ὁ κιναιδισμὸς, ἡ ἀρσενοκοιτία καὶ ὁ λεσβιασμὸς δὲν εἶναι ἁμαρτία [2]καὶ κάποιοι ἱεράρχες συμφωνοῦν. Ὅμως καὶ σ᾿ αὐτὴ τὴν ἀνακοίνωσι τῆς Συνόδου πουθενὰ δὲν ἀναφέρεται ὅτι οἱ παρεκλίσεις αὐτὲς εἶναι ἁμαρτία.
ΑΓΑΠΗ ἤ ΑΠΑΤΗ;
Α΄. Περὶ ὁμοφύλων.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων
Ἔχουν ἀνοίξει οἱ ὀχετοὶ τῆς προπαγάνδας καὶ ὅλα τὰ πετσωμένα μεγάφωνα τῆς πληροφόρησης, δημοσιογράφοι, «ἰνφλουένσερς», καὶ κάθε ἄλλο νυκτερινό, πρωϊνὸ, ἤ μεσημβρινὸ δαιμόνιο ἐπὶ εἰκοσιτετραώρου, ἀπὸ τὰ παράθυρα τῶν τηλεοράσεων, ἀπὸ τὶς συχνότητες τῶν ραδιοφώνων, ἀπὸ κάθε σημεῖο τοῦ διαδυκτίου, ἀπὸ τὶς σελίδες τῶν ἐφημερίδων, ἀπὸ τὶς ταμπέλες τῶν διαφημήσεων, ἀπὸ παντοῦ· ὅλα μαζὶ, μὲ μία οὐρανομήκη φωνὴ προσπαθοῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὸν «γάμο τῶν ὁμοφύλων».
Ἐπιστήμονες, εἰδικοὶ, ψυχολόγοι, ἰδρύματα, ΜΚΟάδες, καὶ φυσικὰ οἱ λεγόμενοι πολιτικοί, ἐν χορῷ ἐξαπολύουν συνεχῶς ἀκατάσχετες ὁμοβροντίες κραυγῶν καὶ λόγων, ἐπιχειρημάτων καὶ σοφιστειῶν, ἐπιδιώκοντας τὴν ἀπόλυτη κυριαρχία καὶ ὁλοκληρωτικὴ ἐπικράτησι τους. Μέσα στὴ βία καὶ στὴ βουὴ, ξεχωρίζουν λέξεις γνωστὲς μὲν, ἀλλὰ ντυμένες πλέον μὲ ρὸζ ἤ πολύχρωμο μανδύα: Γάμος, δικαιώματα, ἱσότητα, παιδιά, ὁμόφυλοι, ἀγάπη. Ὅλοι ξέρουν αὐτὲς τὶς λέξεις, ἀλλὰ τὶς ξέρουν ἀλλοιῶς. Ἡ πείρα , ἡ ζωὴ, οἱ αἰῶνες ποὺ πέρασαν, τὰ ἐκατομύρια ἀνθρώπων ποὺ βίωσαν τὸ περιεχόμενό τους καὶ διαμόρφωσαν τὴν μορφή τους καὶ τὴν σημασία τους, τώρα θεωροῦνται ἄχρηστα καὶ ὀπισθοδρομικὰ πράγματα. Οἱ λέξεις αὐτὲς ποὺ ὑπηρέτησαν τὸν ἄνθρωπο τόσους αἱῶνες τώρα πρέπει νὰ ἀλλάξουν χρῆσι. Εἶναι σὰν νὰ παίρνεις τὰ γλυπτά καὶ τὶς κολῶνες τῆς Ἀκροπόλεως γιὰ νὰ φτιάξεις τὸ χοιροστάσιό σου ἤ τὸ βόθρο τοῦ σπιτιοῦ σου.
Ἔφτασε πλέον στὸ χτένι τῆς πραγματικότητος καὶ ὁ κόμπος ποὺ λέγεται «γάμος καὶ οἰκογένεια» ὁμοφύλων. Ἀναπόφευκτο. Τόσους κόμπους ποὺ ἔχει σχεδιάσει τὸ ταγκαλάκι καὶ τὰ ὄργανά του, τὸ χτένι πιὰ δὲν προχωρᾶ φυσιολογικά. Ἤ θὰ σπάσῃ τὸ χτένι ἤ θὰ μαδήσουν τὰ μαλλιά.
Μιὰ ποὺ δὲν ὑπάρχει περίπτωσις οἱ ἐμπλεκόμενοι στὰ ὅσα διαδραματίζονται στὴν Κρήτη νὰ ἀπαντήσουν στὶς ἀπορίες ποὺ ἔχουν δημιουργηθῇ, ἄς προσπαθήσουμε νὰ δοῦμε τί ἰσχύει, ὄχι μόνο γιὰ τὰ λεγόμενα Σταυροπήγια μοναστήρια τῆς Κρήτης, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης.
Στὸ προηγούμενο κείμενο παρουσιάσαμε τὰ λόγια τοῦ ἡγουμενεπισκόπου Εἰρηναίου Εὐμενείας σχετικῶς μὲ τὰ Σταυροπήγια μοναστήρια. Ἄς τὰ ξαναδοῦμε:
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης
(Συνέχεια γιὰ τὰ περὶ ταυτοτήτων, μόνον, κατορθώματα τῆς Ἱεραρχίας μας. Γιὰ τὰ ὑπόλοιπα, φεῦ!!, συμβαίνοντα στὸ πνευματικὸ αὐτὸ φέουδο, στὸ ... ἀεροπλανοφόρο τοῦ Φαναρίου, μετὰ τὶς ἐληές)
Ὅπως ἤδη ἀναφέραμε : «Ἡ Ἐκκλησία Κρήτης,... μελέτησε σὲ βάθος τὸ ὅλο θέμα τῆς ἔκδοσης τῶν νέων ταυτοτήτων» καὶ μάλιστα «μὲ τὴ συνδρομὴ νομικῶν καὶ εἰδικῶν ἐπιστημόνων» καὶ κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι « Ἡ περιρρέουσα ἀπὸ ὁρισμένους θρησκευτικούς κύκλους ἐσχατολογικὴ ἀναφορὰ περί «Ἀντιχρίστου» στίς νέες ταυτότητες δὲν βασίζεται στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία».[1]
