Στο Σταυρό (ποίημα 18/4/22 - Αριστείδης Δασκαλάκης)
Απ’ ένα
ψεύτικο φιλί η αιματηρή πορεία ,
εκκίνησε
στου Γολγοθά το δύσβατ’ ανηφόρι,
πήραν βουλή
αρχιερείς, ελήφθη απριόρι,
για Σἐνα
που μας πρόσφερες δώρο, υιοθεσία.
Φραγκελωμένος,
με βρισιές , σέρνεσαι σαν τον σκλάβο,
ύβρεις
και σχόλια καρφιά , σε συνοδεύουν στα ψηλά,
σβαρνίζεσαι
με το Σταυρό , μόνος , ελπίδα πουθενά,
της τιμωρίας
τ’ όργανο, βαρύ, στου Γολγοθά το μαύρο .
Διάκος «Ανέβα, Μήτρε, στου βουνού κατάκορφα τη ράχη,πάρε το μάτι τ’ αϊτού και τ’ αλαφιού το πόδικαι την αγρύπνια του λαγού, και στήσε καραούλι.Κι αν δεις χιλιάδες τον εχθρό, άλογο και πεζούρα,5με τον Κιοσέ Μεχμέτ πασά, τον ύπνο μη μου κόψεις·στάσου, πολέμα μοναχός. Κι αν δεις μες στο φυσάτονα πιλαλάει τ’ άλογο του Ομέρπασα Βριόνη,πέτα, ροβόλα, κράξε με… Σύρε με την ευχή μου.» |
Ὅταν σὲ βλέπω στὸν Σταυρὸ ἐπάνω, καρφωμένον,
Αἰσθάνομαι ὅτι ἐγὼ σὲ κάρφωσα, Χριστέ
μου·
ναί, μὲ τὶς ἁμαρτίες μου, φιλάνθρωπε
Θεέ μου.
Πώς κάθε ἁμαρτία μου εἶναι καὶ μία
πληγή Σου,
ὅπου τὴν ἔκαμα ἐγὼ στὸ Πάντιμο κορμί
Σου.
Συγχώρησέ μου, Κύριε, τὴν τόση ἀχαριστία,
πού δείχνω καθημερινῶς στὴν ἄκρα Σου εὐσπλαχνία.
Καὶ δῶσε μου μετάνοια, μετὰ πικρῶν
δακρύων,
γιὰ νὰ ἀξιωθῶ κι ἐγὼ τῆς δόξης τῶν Ἁγίων.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε, οἱ πτώσεις μου εἶναι ἀμέτρητες. Εὐδόκησε ἡ τελευταία νὰ
εἶναι στὰ πόδια τοῦ Σταυροῦ Σου.
Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς
«ΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΚΑΙ ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΣΤΟ ΣΕΛΤΣΟ ΝΑ ΜΥΡΙΣΟΥΝ»
(Πασχαλιά, 23
Άπριλίου 1804)
---- . ----
ΜΟΝΗ ΣΕΛΤΣΟΥ – ΤΟΠΟΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Μ Π Ο Τ Σ Α Ρ Η
---
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΕΛΤΣΟΥ – ΛΕΝΩ ΜΠΟΤΣΑΡΗ
- . -
΄Η μάχη τών Σουλιωτών μέ τούς Τουρκαλβανούς
στή Μονή Σέλτσου, τό 1804, αφάνισε τά μέλη τής οικογένειας Μπότσαρη, ή οποία
λίγα χρόνια αργότερα, έχασε καί τό πιό ένδοξο μέλος της, τόν Μάρκο.
Στήν ανατολική άκρη τού νομού Άρτας, στήν περιοχή όπου
ό ποταμός ΄Αχελώος (Άσπροπόταμος) χωρίζει τό νομό, από τούς νομούς Τρικάλων καί
Καρδίτσας, υψώνεται ό ορεινός όγκος τής Φρούσιας.
Στήν μία από τίς δύο κορυφές της πού ονομάζεται ράχη τού Φράξου, έχει κτιστεί ή ιστορική μονή τού Σέλτσου ή Παναγιά ή Σελτσιώτισσα, αφιερωμένη στήν Κοίμηση τής Θεοτόκου. Τό πιό κοντινό χωριό τής περιοχής είναι οί Πηγές ΄Αρτας (Βρεστενίτσα), μοναδική δίοδος πρός τή μονή, σχεδόν απροσπέλαστη ακόμη καί σήμερα.
Επιμέλεια Ελευθερία
ΤΡΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ
--- . ---
Κάτωθεν
τοῦ ἀποσταλέντος πρός Ὑμᾶς Ποιήματος "ΤΡΙΠΛΗ
ΓΙΟΡΤΗ", σχέσιν ἔχοντος:
α) Μέ τήν ἑορτήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ,
β) Μέ τήν ἑορτήν τῆς 25ης Μαρτίου, καί
γ) Τῆς ἑορταζούσης ὁλάνθιστης Ἀνοίξεως,
Μοναδικοῦ, συγκυριακοῦ, ἀποκλειστικῶς
μόνον ἐν Ἑλλάδι παρατηρουμένου καί ἑορταζομένου
κατ' ἔτος φαινομένου·
[[[Ἀπέστειλα ἠ χ ο γ ρ α φ η μ έ ν η ν (παρακαλῶ ΠΡΟΣΕΞΤΕ!!!, ἀναζητεῖστε την πρό ἤ μετά στό VIBER) KAI τήν μελωδίαν τοῦ Ἄσματος]]].
ΔΙΑΚΟΣ ο Ηρωομάρτυς--Τό τραγούδι τοῦ Διάκου
https://www.youtube.com/watch?v=Sq13ls0_wfE
Στίχοι:
Πῶς νά σέ κράζω, Διάκο
μου, καί πῶς νά σέ λογιάζω;
Τῆς Ρωμηοσύνης σταυραητέ, τῆς Ἐκκλησιᾶς στεφάνι. (Χ2)
Λεβέντες μου μή θλίβεστε,
καί μή βαριοθυμᾶτε,
πού μές στ’ ἀγριολούλουδα τ’ Ἀπρίλη θ’ ἀποθάνω· (Χ2)
Γερά βαστᾶτε τ’ ἄρματα, γερά καί τά ντουφέκια,
ὥσπου ν’ ἀνθίσει ἡ λευτεριά ξανά στήν Ρωμηοσύνη· (Χ2)
Μά τώρα ἐγώ λαχτάρισα τ’ ἄνθη
τοῦ Παραδείσου,
καί τήν γλυκειά τοῦ οὐρανοῦ, αἰώνια Πατρίδα. (Χ2)
Πῶς νά σέ κράζω, Διάκο μου, καί πῶς νά σέ λογιάζω;
Τοις υπέρ πίστεως και πατρίδος αγωνιζομένοις |
[1867] |
Ποίημα τοῦ πατρὸς Μαξίμου Καραβὰ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λυσσομανούν ἐναντίον τῆς Πίστης μας
Γιατί;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ ἕνα
«παραμύθι»,
γιατί ὁρμᾶτ᾽ ἐπάνω Του μ᾽ ἀκονισμένα
ξίφη;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶναι «ξεπερασμένα»,
τοῦ ἀντιχρίστου, ναί, γιατί ἀφήνιασε ἣ
πέννα;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ «ὄπιο»,
«πανούκλα»,
γιατί ἡ ζωὴ χωρὶς Αὐτὸν κατήντησε σὰν ζούγκλα;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς εἶναι «σκλαβιὰ», κατὰ
τοὺς ἀρνητές Του.
πῶς γέμισαν οἱ φυλακὲς ἀπὸ τοὺς ὑβριστές
Του;
Χίλιους θεούς, χίλιες θεές,
πιστεύετε, λατρεύετε,
στὸν βρωμερό τους τὸν βωμό, τὰ νιάτα
σας ξοδεύετε,
ὁ Ναζωραῖος μοναχά, γιατί ἀπαγορεύεται;
Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς
Πρὸς τὸν βουλευτὴν καὶ Ὁμολογητὴν Νικόλαον Παπαδόπουλον
Σ' αὐτὴν τὴν βλάσφημη ἐποχή
ποὺ ὅλοι τους σωπαίνουν,
ἐτόλμησε ἕνας βουλευτής
πράξη πολλῶν ἐπαίνων.
Τὸ ὄνομά του ἐτίμησε,
Νικόλαος καλεῖται
καὶ μὲ τὴν πράξη του αὐτή
ἀπ’ ὅλους ἐπαινεῖται.
Τὸ βλάσφημο εἰκόνισμα
τῆς μάνας Παναγίας,
ποὺ τόλμησαν καὶ ἔβαλαν
εἰς θέαν δημοσίαν.
Ὅλα προσεύχονται· καὶ γῆ καὶ οὐρανὸς κι ἀστέρια,
Καὶ τὰ πουλιὰ ποὺ ἔχουνε στὰ σύννεφα λημέρια,
Καὶ ὅσα ἔχουνε ζωὴ κι ὅσα ζωὴ δὲν ἔχουν,
Κ’ ἐκεῖνα ὅπου ἕρπουνε, κ’ ἐκεῖνα ὅπου τρέχουν!
Ὅλα προσεύχονται! τῆς γῆς τὸ ταπεινὸ χορτάρι,
Ὁ ἥλιος ὁ περήφανος, τὸ ἀργυρὸ φεγγάρι,
Ἡ θάλασσα, οἱ ρύακες, τὸ δάσος καὶ ἡ βρύση·
Δὲν ἀπομένει τίποτε χωρὶς νὰ προσκυνήσει
Καὶ δίχως νὰ προσευχηθεῖ στοῦ κόσμου τὸν Πατέρα!
Προσεύχεται καὶ ἡ νυχτιά, προσεύχεται κ’ ἡ ‘μέρα,
Κ’ ἡ φλόγα ποὺ σηκώνεται ἀπάνω κι ἀναβαίνει,
Ὅταν στὰ ἔρημα βουνά, φτωχὸ βοσκὸ ζεσταίνει.
Επιμέλεια: Ελευθερία
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
-- . --
Ὀρθοδοξία τί σημαίνει;
Σέ δυό λογάκια εἶναι κλεισμένη:
Σἄν τό Χριστό «ταπεινωμένοι»* (Φιλιπ.2,8)
Ὅλοι μαζί «ἀδελφωμένοι» (Α΄Πέτρ.2,17)
«Τό δυνατόν εἰρηνευμένοι»* (Ρωμ.2,18)
«Πρός τόν οὐρανόν στραμμένοι»
(Ἑβρ.6,18-19: Θεσ.4,17: Πράξ.1,11)
«Στή Βασιλεία Του σωσμένοι» (Β΄Θεσ.1,5)
[ «Τῆς Βασιλείας Του κληρονόμοι» ]
(Ματ.6,33: Πράξ.14,22)
Ο Α Σ Ω Τ Ο Σ
--- .
---
Ἐσύ, δέν φεύγεις στό βουνό (Ματ.18,12)
νά σέ ἀναζητήσω·
«πορεύεσαι εἰς γῆν μακράν», (Λουκ.15,12)
δέν ἔρχομ’ ἀπό πίσω.
«Μέρος
οὐσίας ᾔτησας
νά λάβῃς, ἀνενδότως»· (Λουκ.15,12)
ἔφθασες ὅπου πόθησες
«ζώντας ἐκεῖ ἀσώτως». (Λουκ.15,13)
20 λόγια από χρυσάφι του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολομού
Σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και το 1808 έφυγε για σπουδές στην Ιταλία, με τη συνοδεία του ιταλού δασκάλου του Ρώσση. Επτά χρόνια αργότερα πήρε το απολυτήριο από το Λύκειο της Κρεμόνας και γράφτηκε στο πανεπιστήμιο της Πάβιας, απ’ όπου πήρε το πτυχίο της Νομικής.
Ονομάστηκε Εθνικός ποιητής της Ελλάδας όχι μόνον γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση (κρητική λογοτεχνία, Δημοτικό τραγούδι) και ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη δημοτική γλώσσα και άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία.
Ένα υπέροχο ποίημα που φρόντισαν.... να αποσύρουν από τα αναγνωστικά.
Ὅλα προσεύχονται.
Ὅλα προσεύχονται, καὶ γῆ καὶ οὐρανός κι ἀστέρια
Καὶ τὰ πουλιά ποὺ ἔχουνε στὰ σύννεφα λημέρια,
Καὶ ὅσα ἔχουνε ζωὴ κι ὅσα ζωὴ δὲν ἔχουν,
Κι ἐκεῖνα ὅπου ἕρπουνε, κι ἐκεῖνα ὅπου τρέχουν !
Αναδημοσίευση
Τοῦ δέσποτα τό «θυμιατό» θέλει πολύ «μπαρούτι»,
γιά νά κονιορτοποιηθοῦν μέγαρα, δόξες, πλούτη.
Του δέσποτα τό θυμιατό
Τοῦ δέσποτα τό «θυμιατό» δέν θέλει πιά «λιβάνι»,
γιατί τόν «λιβανίζουνε», κι αὐτό κακό τοῦ κάνει.
Τοῦ δέσποτα τό «θυμιατό» θέλει πολύ «μπαρούτι»,
γιά νά κονιορτοποιηθοῦν μέγαρα, δόξες, πλούτη.
Νά βγῆ τό σάπιο καθεστώς ἀπ’ τήν Ἱεραρχία,
καί νά τούς συμμαζέψουνε, νά πᾶνε ἐξορία.
.JPG)
ᾈς εὐχαριστήσωμεν ἀπὸ καρδίας τὸν Δίκαιον Θεὸν διὰ τὴν
νίκη τῆς «Νίκης», παρὰ τοὺς τόσους διωγμοὺς ποὺ ὑπέστη, ἂν καὶ εἰς τὸ πρόσωπον
αὐτῆς ἐκδιώκεται ἡ ἴδια ἡ Ὀρθοδοξία.
Ἀλλὰ ἐμεῖς ἂς βροντοφωνάξωμε, μετὰ τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Βρυεννίου, εἰς αὐτοὺς ποὺ σκέπτονται νὰ συνεχίσουν τοὺς διωγμούς: «Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας· οὐκ ἀφιστάμεθά σου, μῆτερ εὐσέβεια· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα».
Ὦ κάκιστοι κοχλίαι, τῶν οἴκων
ὑμῶν ἐμπιπραμένων, ὑμεῖς ἄδετε; (Αἴσωπος)
Ὅταν ἄκουσα αὐτὰ ποὺ εἶπαν καὶ ἔγραψαν «Χριστιανοὶ ἀδελφοὶ» κατὰ τοῦ κ. Δημητρίου Νατσιοῦ, θυμήθηκα τὸν μῦθο τοῦ Αἰσώπου μὲ τοὺς κοχλιοὺς (σαλιγκάρια), ὁ ὁποῖος ἀναφέρει ὅτι κάποιο παιδὶ ἑνὸς ἀγρότη ἐμάζεψε ὁρισμένα σαλιγκάρια καὶ βάζοντάς τα εἰς τὰ ἀναμμένα κάρβουνα γιὰ νὰ ψηθοῦν καὶ ἀκούοντάς τα νὰ σφυρίζουν εἶπε: «Ὦ κάκιστοι κοχλίαι, τῶν οἴκων ὑμῶν ἐμπιπραμένων, ὑμεῖς ἄδετε;», δηλαδὴ «Ὦ γεμᾶτα κακία σαλιγκάρια, ἐνῶ τὰ σπίτια σας (τὰ κελύφοι σας) καίγονται, ἐσεῖς τραγουδᾶτε;»
.JPG)
Επήρα
την απόφαση
να
σε ακολουθήσω,
αγαπητέ, Νυμφίε μου,
και
δεν γυρίζω πίσω.
Ας
ειν΄ η πόρτα σου στενή
και
άναντις ο δρόμος,
εγώ
θα τρέχω πίσω σου
σαν
άλλος ταχυδρόμος.
Να
στείλω τ’ Ευαγγέλιο
σε
σπίτια και παλάτια,
να
ακουστεί ο Λόγος σου
σ’
όλης της γης τα πλάτια.
Και
αν χρειαστεί, Νυμφίε μου,
το
αίμα μου να χύσω,
θα
είναι ύψιστη τιμή
έτσι
να τελευτήσω.
Να
γίνω μάρτυρας κι εγώ
στον
μάρτυρα τον Μέγα,
τον
Κύριόν μου και Θεόν
το Άλφα και τ’ Ωμέγα.
Ἐπῆρα τὴν
ἀπόφαση
νὰ σὲ ἀκολουθήσω,
ἀγαπητέ
Νυμφίε μου,
καὶ δὲν γυρίζω πίσω.
Ἄς εἶν’ ἡ πόρτα Σου στενή
καὶ ἄναντες ὁ δρόμος,
ἐγὼ θὰ τρέχω πίσω Σου
σὰν ἄλλος ταχυδρόμος.
Νὰ στείλω τ' Εὐαγγέλιο
σὲ σπίτια καὶ παλάτια,
νὰ ἀκουστεῖ ὁ λόγος Σου
σ’ ὅλης τῆς γῆς τὰ πλάτια.
Καὶ ἂν χρειαστεῖ, Νυμφίε μου,
τὸ αἷμα μου νὰ χύσω,
θὰ εἶναι ὕψιστη τιμή
ἔτσι νὰ τελευτήσω.
Νὰ γίνω μάρτυρας κι ἐγώ
στὸν Μάρτυρα τὸν μέγα,
τὸν Κύριόν μου καὶ Θεόν,
τὸ Ἄλφα καὶ τ’ Ὠμέγα.
Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Καραβάς
26/4/2023
.JPG)
