Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12] Α' Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Εἰς τό καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς, καί καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός» [8-12-1986] [Θέμα 96ον, μέρος Ι΄]

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12]

Α΄ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ ὑπομνηματισμὸ τῆς ΙΔ΄κατηχήσεως πρὸς Φωτιζομένους

τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, && ΚΔ΄- ΚΣΤ΄

«εἰς τὸ καὶ ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,

καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός»

[ἐκφωνήθηκε στὸν Ι.Ν. ἁγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στὶς 8-12-1986]

[Θέμα 96ον, μέρος Ι΄]

Εὑρισκόμεθα, ἀγαπητοί, εἰς τὴν 24ην παράγραφον τῆς 14ης Κατηχήσεως τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων. Μέχρι τώρα ἔγινε ἀνάλυσις ἐπὶ τοῦ μεγάλου θέματος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ ἕνα γεγονός. Ἀδιάσειστον γεγονός· τὸ ὁποῖον καθορίζεται τόσον ἀπὸ τοὺς μάρτυρες, ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς προφήτας. Ἔτσι λοιπὸν οἱ μάρτυρες τοῦ γεγονότος καὶ οἱ προφῆται, δίνουν τὴν μαρτυρίαν τους καὶ πλέον ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ μέσα στὴν Ἱστορία εἶναι ἀδιάσειστος. Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ διασείσει τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Πολλοὶ ἐπεχείρησαν, ἀλλὰ δὲν τὰ κατάφεραν. Στὸ τέλος γρονθοκόπησαν ἐπάνω σε καρφιά.

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12] Β' Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Εἰς τό καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς, καί καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός» [8-12-1986] [Θέμα 97ον, μέρος ΙΑ΄]

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12]

    Β΄ απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

         με υπομνηματισμό της ΙΔ΄Κατηχήσεως προς Φωτιζομένους

             του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, && ΚΖ΄- Λ΄,

           «εἰς τὸ καὶ ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ

    καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός»

                 [εκφωνήθηκε στον Ι.Ν. αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στις 15-12-1986] 

 [Θέμα 97^ον, μέρος ΙΑ΄]

      Ενθυμείσθε ότι ο άγιος Κύριλλος εθεώρησε ως γνωστά τα της Αναλήψεως του Κυρίου, γι΄αυτό και δεν είπε πολλά πράγματα εις τους Κατηχουμένους του, επειδή είχαν ακούσει περί της Αναλήψεως την προτεραίαν, την προηγούμενη ημέρα, την Κυριακή. Όπως το βλέπομε εδώ, που λέει «Κυριακή», συνεπώς η κατήχησις εγίνετο ημέρα Δευτέρα. Πιστεύω ότι δεν ήταν μόνο κάθε Δευτέρα, αλλά όπως συμπίπτει η περίπτωσις, ότι το θέμα εκείνο ήταν μετά την Κυριακή, για εκείνη τη φορά, ημέρα Δευτέρα.

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Λουκ. 24,36-53] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Λουκ. 24,36-53]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν (:Καὶ ἐνῶ μιλοῦσαν γι᾿ αὐτά, ξαφνικὰ ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς στάθηκε ἀνάμεσά τους καὶ τοὺς λέει: ''Νὰ εἶναι μαζί σας εἰρήνη'')»[ 24,36].

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξ. 1, 1-12] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξ. 1, 1-12]

       ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

                 ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων,ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη(:το πρώτο βιβλίο, που ονομάζεται Ευαγγέλιο, το έγραψα, Θεόφιλε, για να εξιστορήσω σε αυτό περιληπτικά όλα όσα έκανε και δίδαξε ο Ιησούς από την αρχή της δημόσιας δράσεώς Του μέχρι την ημέρα που αναλήφθηκε στους ουρανούς, αφού προηγουμένως με συνεργό και το Άγιο Πνεύμα έδωσε εντολές στους αποστόλους που είχε διαλέξει ο Ίδιος)»[Πράξ. 1,1-2]

Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Ιω.7,37-52 και 8,12] «Η ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» 24-5-2000 - Γ 196

 

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Ιω.7,37-52 και 8,12]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Η ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 24-5-2000]

        Αγαπητοί μου, καλώς ήρθατε. Χαιρόμαστε που ήρθατε και θα θέλαμε λίγα λόγια να σας πούμε· όπως συνηθίζουμε εις τους εκδρομείς μας και προσκυνητάς μας. Αλλά μη λογαριάσετε ότι αυτά που θα πούμε ότι θα είναι μία ομιλία. Όχι. Αλλά θα είναι ένα μάθημα. Ένα μάθημα στο οποίον και εγώ και εσείς οφείλομε να μαθητεύσουμε. Γι'αυτό θα δείξετε πολλή υπομονή σε ό,τι ακούσετε. Γιατί είναι εκτάκτως ενδιαφέροντα αυτά που θα σας πω. Ξαναλέγω, πρέπει να μαθητεύσουμε.

Τί είναι η Μεσοπεντηκοστή;

«Ο Μεσσίας (= Χριστός), όταν η εορτή ήταν στο μέσο, στάθηκε ανάμεσα στους διδασκάλους του μωσαϊκού Νόμου και τους δίδασκε».

Την εορτή της Μεσοπεντηκοστής την εορτάζουμε για την τιμή των δύο μεγάλων εορτών, δηλαδή του Πάσχα και της Πεντηκοστής, επειδή αυτή και ενώνει και συνδέει τις δύο αυτές εορτές. Η εορτή της Μεσοπεντηκοστής θεσπίστηκε για τον εξής λόγο: Μετά το υπερφυές θαύμα που έκαμε ο Χριστός στο παράλυτο, οι Ιουδαίοι, σκανδαλισμένοι δήθεν για το Σαββάτου (διότι πράγματι, Σάββατο θεράπευσε ο Κύριος τον παράλυτο), Τον καταδίωκαν και ζητούσαν να τον σκοτώσουν. Για το λόγο αυτό ο Ιησούς έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και πήγε στη Γαλιλαία, όπου και διέμενε στα όρη της περιοχής εκείνης με τους μαθητές Του. Εκεί έκανε το υπερφυές θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων, και έφαγαν και χόρτασαν πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς να υπολογίζονται στον αριθμό αυτό γυναίκες και παι­διά. Μετέπειτα, κατά την εορτή της Σκηνοπηγίας (ήταν δε και αυτή μεγάλη εορτή των Ιουδαίων), ο Ιησούς ανέβηκε και πάλι στα Ιεροσόλυμα και περπατούσε στα κρυφά.  Στο μέσο όμως της εορτής ανέβηκε στο Ναό και δίδασκε· και όλοι έμεναν έκπληκτοι από τη διδαχή Του.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ [:Ἰω. 11,1-45] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ [:Ἰω. 11,1-45]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν τις ἀσθενῶν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας, καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς (:ἦταν τότε κάποιος ποὺ λεγόταν Λάζαρος, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀρρωστήσει. Αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθανία, τὸ χωριὸ τῆς Μαρίας καὶ τῆς Μάρθας τῆς ἀδελφῆς της). Ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ, καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει (:καὶ ἦταν ἡ Μαρία ἐκείνη ποὺ ἀργότερα, λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Κυρίου, Τὸν ἄλειψε μὲ τὸ μύρο καὶ σκούπισε τὰ πόδια Του μὲ τὰ μαλλιά της. Καὶ ὁ Λάζαρος ποὺ ἀσθενοῦσε, ἦταν ἀδελφὸς της)» [Ἰω. 11,1-2].

Ο Οσιομάρτυρας Δαμιανός ο Νέος (14/2/1568) [O μάρτυρας της αργίας της Κυριακής] +ΒΙΝΤΕΟ Κων/νος Οικονόμου

Ο Οσιομάρτυρας Δαμιανός ο Νέος (14/2/1568)

[O μάρτυρας της αργίας της Κυριακής] +ΒΙΝΤΕΟ

Κων/νος Οικονόμου

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: ΤΟ 1423 η Λάρισα και όλη η Θεσσαλία, επί σουλτάνου Μουράτ του Β’, με τον Οθωμανό στρατηγό Τουραχάν υπέκυψε οριστικά στο Τουρκικό ζυγό. Έτσι, για τους Έλληνες άρχισαν στερήσεις, ταπεινώσεις, απειλές, αρπαγές. Ο λαός, ταπεινωμένος, πονεμένος, ταλαίπωρος, ραγιάς λαός! Χωρίς τα κοσμικά του στηρίγματα. Μόνο με αναμνήσεις και ελπίδες. Εν τούτοις, κάτι είχε να τον στηρίζει. Ταπεινό, ίσως, και ασήμαντο στην εκτίμηση πολλών. Και όμως αποφασιστικό για την επιβίωση του. Ήταν η Ορθόδοξη Εκκλησία! Οι κληρικοί και οι μοναχοί της Εκκλησίας. Ανέτειλαν και οι μάρτυρες της Πίστεως του. Αυτοί τον παρηγορούσαν, τον φώτιζαν, τον συγκινούσαν, τον κρατούσαν στη ζωή, και, όταν ήλθε το πλήρωμα των καιρών, τού έδωσαν και την ελευθερία του.Ο άγιος οσιομάρτυς Δαμιανός ήταν ένας από αυτούς.

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΩΝ ΑΚΥΛΑ ΚΑΙ ΠΡΙΣΚΙΛΛΑΣ ΟΜΙΛΙΑ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ με θέμα το εδάφιο «Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν» [Ρωμ. 16,3]

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΩΝ ΑΚΥΛΑ ΚΑΙ ΠΡΙΣΚΙΛΛΑΣ

                   ΟΜΙΛΙΑ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

   με θέμα το εδάφιο  «Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν»[Ρωμ.16,3]

       Σκέπτομαι πως πολλοί από σας απορείτε για την περικοπή αυτού του αποστολικού αναγνώσματος, ή καλύτερα θεωρείτε ασήμαντο και περιττό αυτό το μέρος της επιστολής, γιατί έχει μόνο χαιρετισμούς συνέχεια και μάλιστα τον ένα ύστερα από τον άλλο. Γι΄αυτό λοιπόν κι εγώ, ξεκινώντας από αλλού σήμερα, άφησα εκείνο το θέμα και ετοιμάζομαι να ασχοληθώ με αυτό, για να μάθετε ότι από τις θείες Γραφές τίποτε δεν είναι περιττό ούτε ασήμαντο, έστω και αν είναι ένα γιώτα ή μία οξεία αλλά και ένας απλός χαιρετισμός μας ανοίγει μεγάλο πέλαγος νοημάτων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Θαυματουργός Ἀρχιεπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας

 
Ὁ Νικόλαος, πρέσβυς ὢν ἐν γῇ μέγας,
Καὶ γῆς ἀποστὰς εἰς τὸ πρεσβεύειν ζέει.
Ἕκτῃ Νικόλεώ γε φάνη βιότοιο τελευτή.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς-- Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης και η μεγάλη ευλάβειά του στην Αγία Βαρβάρα.

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

       Ορισμένοι άγιοι της Εκκλησίας μας έχουν την προσωνυμία Μεγαλομάρτυρες, διότι υπέστησαν ιδιαίτερα σκληρά βασανιστήρια, κατά την ομολογία τους στο Χριστό και την άρνησή τους να ασπασθούν αλλότριους ψεύτικους «θεούς» και να θυσιάσουν στα άψυχα είδωλα. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγεται η Μεγαλομάρτυς Βαρβάρα, μια ηρωική κόρη, η οποία αντάλλαξε τις δόξες του κόσμου με την πίστη της και την προσήλωσή τους στο Σωτήρα Χριστό.

       Γεννήθηκε και έζησε σε καιρούς, στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305), όπου είχε λάβει χώρα ο μεγαλύτερος και σκληρότερος διωγμός κατά των Χριστιανών, από το αντίχριστο και δαιμονικό Ρωμαϊκό Κράτος. Ήταν κόρη ενός φανατικού ειδωλολάτρη, ονόματι Διοσκούρου, ο οποίος συγκαταλέγονταν στους ευγενείς, πλουσίους και αξιωματούχους της μεγάλης πόλεως Ηλιουπόλεως της Αιγύπτου.

Όσιος Αρσένιος ό Καππαδόκης

Ό Όσιος Αρσένιος ό Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στά 1840 μ.Χ. στά Φάρασα ή Βαρασιό, στό Κεφαλοχώρι τών έξι χριστιανικών χωριών τής περιφέρειας Φαράσων τής Καππαδοκίας. Οί γονείς του ήταν πλούσιοι σέ αρετές καί μέτριοι σέ αγαθά. Είχαν αποκτήσει δύο αγόρια, τό Βλάσιο καί τό Θεόδωρο (τόν Άγιο Αρσένιο).

Από μικρή ηλικία έμειναν ορφανά καί τά προστάτεψε ή θεία τους, αδελφή τής μητέρας τους. Ένα θαυμαστό γεγονός πού συνέβη στά παιδιά καί τή θαυματουργική διάσωση τού μικρού τότε Θεόδωρου από τον Άγιο Γεώργιο που τον έσωσε από βέβαιο πνιγμό, είχε ως αποτέλεσμα, για τον μεν Βλάσιο να δοθεί με το δικό του τρόπο στο Θεό, να τον δοξολογεί ως δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής και κατέληξε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, για τον Θεόδωρο δε, να θέλει να γίνει καλόγερος.

Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: ΜΝΗΜΗ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ 29-6-2001]

 

     ΜΝΗΜΗ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ:

               Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου [29-6-2001]

           ΜΝΗΜΗ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 29-6-2001]

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος ὠνομάσθῃ «Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν», γιά μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι ὁ Ἀπόστολος τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Ἑλλὰς πολλά τοῦ ὀφείλει. Εἶναι ὁ Ἀπόστολος ποὺ ἀγάπησε τοὺς Ἕλληνες, γιατί καὶ οἱ Ἕλληνες τὸν ἀγάπησαν. Ἐκοπίασε γιὰ μᾶς ὑπερβαλλόντως. Ἐκεῖνα ποὺ ἀκούσαμε στὴν σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή, ποὺ ἀναφέρεται εἰς τοὺς κόπους του, μέρος ἔχουμε καὶ ἐμεῖς, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, μέρος τῶν κόπων τοῦ μεγάλου Παύλου. Ὅ,τι μᾶς εἶπε ὅταν ἦρθε ἐδῶ, συμπυκνοῦται στὸν λόγο του στὸν Ἄρειο Πάγο στὴν Ἀθήνα. Εἶναι ἕνας λόγος ποὺ καθρεπτίζει τὴν πνευματικὴ κατάσταση τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ τὴν προσφορὰ τοῦ Παύλου. Γι᾿ αὐτὸ πρέπει συχνὰ νὰ μελετοῦμε τὸν λόγον αὐτὸν τοῦ Παύλου στὸν Ἄρειο Πάγο.

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξ. 1, 1-12] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξ. 1, 1-12]

       ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

                 ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων,ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη(:το πρώτο βιβλίο, που ονομάζεται Ευαγγέλιο, το έγραψα, Θεόφιλε, για να εξιστορήσω σε αυτό περιληπτικά όλα όσα έκανε και δίδαξε ο Ιησούς από την αρχή της δημόσιας δράσεώς Του μέχρι την ημέρα που αναλήφθηκε στους ουρανούς, αφού προηγουμένως με συνεργό και το Άγιο Πνεύμα έδωσε εντολές στους αποστόλους που είχε διαλέξει ο Ίδιος)»[Πράξ. 1,1-2]

«O εν Ιεράρχαις μέγιστος ΝΙΚΟΛΑΟΣ ο Μύρων»

 

«O εν Ιεράρχαις μέγιστος ΝΙΚΟΛΑΟΣ ο Μύρων»

(και οι Άγιοι Νικόλαοι του όλου ενιαυτού)

Γνωρίζουμε ότι κάθε Πέμπτη ημέρα της εβδομάδος (σ’ όλο το έτος), η Εκκλησία υμνολογικά – προσευχητικά γεραίρει τον Άγιο Νικόλαο, η μνήμη του οποίου τιμάται (κυρίως) στις 6 Δεκεμβρίου, όπως και στις 9, 10 και 20 Μαΐου.

Θαυμάσιες οι ακολουθίες του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (10^η Μαΐου), του ιερέως – ιεροκήρυκα Κερκύρας Βίκτωρος του Κλαπατζαρά (9^η  Μαΐου) και μια τρίτη (20 Μαΐου) ανωνύμου υμνογράφου, οι οποίες ψάλλονται στην ανακομιδή του αγίου λειψάνου από την Κέρκυρα (1719) και στην μετακομιδή του.

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: Κατήχησις περί ἐγκρατείας (καί περί τῆς ὁμολογίας τῶν ἁγίων εἰκόνων)

Ἀδελφοί καί Πατέρες, τίς ἡμέρες αὐτές πού διερχόμαστε οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους τίς ὀνομάζουν ἑορτές ἐπειδή τρώγουν καί πίνουν κατ᾽ αὐτές ἀπρεπῶς καί μέ ἀκράτεια, μή γνωρίζοντας ὅτι ἀκριβῶς αὐτές τίς ἡμέρες μᾶς παραγγέλεται ἀποχή κρεάτων κι ὄχι νά καταγινώμαστε μέ μέθες κι ἀσωτεῖες πού εἶναι γνώρισμα εἰδωλολατρικῶν ἑορτῶν. Συνήθεια δέ καί γνώρισμα τῶν Χριστιανῶν εἶναι τό νά εἶναι ὀλιγαρκεῖς καί λιτοδίαιτοι, καί τῆς σαρκός πρόνοιαν μή ποιεῖσθαι εἰς ἐπιθυμίας (Ρωμ. ιγ’ 14), ὅπως διδάσκει ὁ Ἀπόστολος. Ἀλλ᾽ ὅμως τό κακό ἐπεκράτησε σάν νόμος, γι᾽ αὐτό ἄγει καί φέρει τόν κόσμο ὅπως θέλει.

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄) «Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»: ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μέρος Α΄+Β')

 

Μέρος 1ον

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων                

               ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄)

                             «Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»:

     ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

                     ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

    Ε΄.Το Άγιο Πνεύμα έχει βέβαια διάφορες ονομασίες, Ένα όμως και το Αυτό είναι το Πνεύμα το Άγιο, αυτοζωή, αυθυπόστατο και πάντοτε παρευρίσκεται με τον Πατέρα και τον Υιό. Και όχι πως από το στόμα και τα χείλη του Πατέρα ή του Υιού λαλείται ή αναπνέεται, ούτε πως στον αέρα διαχέεται, αλλά είναι ενυπόστατο. Λαλεί και Αυτό και ενεργεί και διακυβερνά πάνσοφα και αγιάζει ταυτισμένο βουλητικά και ενεργητικά με τον Πατέρα και τον Υιό, αλλά χωρίς να χάνει τη δική Του ξεχωριστή υπόσταση.

 Ιερομόναχος Γεννάδιος Μανώλης, Θεολόγος· Αρχισυντάκτης Ενότητας Ορθοδοξία – Πεμπτουσία

Οι ευχές του Εσπερινού της Γονυκλισίας την Κυριακή της Πεντηκοστής

3 Ιουνίου 2023

Την ημέρα της Πεντηκοστής, ημέρα κατά την οποία αποκαλύφθηκε και προσκυνείται το μυστήριο της Αγίας Τριάδος, του Ενός και Μόνου Θεού, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αμέσως μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, τελείται κατά την λειτουργική πράξη ο «Εσπερινός της Γονυκλισίας». Πρόκειται για τον εσπερινό της Δευτέρας του Αγίου Πνεύµατος Στο παρόν κείμενο δεν θα αναφερθούμε στην όλη διάταξη του Εσπερινού αυτού, αλλά θα ψηλαφίσουμε εν συντοµία ένα μέρος της ακολουθίας αυτής και συγκεκριμένα τις ευχές της γονυκλισίας.

Ομιλία εις την Κυριακή της Απόκρεω

 

Αγίου Γρηγορίου  τοο Παλαμά

1. Την περασμένη Κυριακή η Εκκλησία εμνημόνευε την απερίγραπτη φιλανθρωπία του Θεού προς εμάς που παρουσιάζεται με την παραβολή του σεσωσμένου ασώτου. Την σημερινή Κυριακή διδάσκει περί της μελλούσης φρικωδεστάτης κρίσεως του Θεού, χρησιμοποιώντας μια καλή τάξι και ακολουθώντας τις προφητικές φωνές· διότι, λέγει, «θα σου ψάλω, Κύριε, έλεος και κρίσι», και «μια φορά ελάλησε ο Θεός και άκουσα τα δυο αυτά, ότι το κράτος είναι του Θεού και ιδικό σου, Κύριε, το έλεος, διότι εσύ θ’ αποδώσης στον καθένα κατά τα έργα του». 

Θαύματα του οσίου πατρός Γεωργίου Καρσλίδη

 

Η οσιακή μορφή του Γέροντα και μετά την μακάρια κοίμησή του συνεχίζει να μιλά στις καρδιές πολλών πιστών και μάλιστα με σημεία δυνατά, να παρηγορεί κι ενισχύει ψυχές διψώντων. 

Η ευλάβεια όλων, που φανερώνεται με διαφόρους τρόπους και με την διήγηση της ωφέλειας, που έλαβαν από την ανάγνωση της ευρύτατα κυκλοφορούσης βιογραφίας του, είναι η καλύτερη μαρτυρία της και μετά θάνατον μυστικής προσφοράς του.