Γράφει ὁ κ. Χρῆστος Κ. Λιβανός
Περπατώντας ἢ ὁδηγώντας κανεὶς στοὺς δρόμους, ποὺ ὁριοθετοῦν τὴν πανεπιστημιούπολι τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Τορόντο (St. George Campus) στὸ κέντρο τῆς πόλεως, ἐκτὸς τῶν μνημειακῶν πανεπιστημιακῶν κτιρίων, βλέπει περιμετρικὰ τοῦ πανεπιστημίου, κυρίως στὶς συνοικίες Ἄννεξ καὶ Γιόρκβιλ νὰ ξεπροβάλλουν ἀνάμεσα σὲ πανύψηλα αἰωνόβια δέντρα καὶ καταπράσινες αὐλὲς ἐντυπωσιακὰ ἀρχοντικά, πολυτελεῖς μανσιόν, ἀρχιτεκτονικὰ μνημεῖα, ποὺ ἐξάπτουν τὴ φαντασία, παραπέμπουν σὲ περασμένες ἐποχές, στὰ τέλη κυρίως τοῦ 19ου αἰώνα (ὅπως τὰ ἀντίστοιχα νεοκλασσικὰ τῆς Ἀθήνας) καὶ ποὺ φανερώνουν τὴν παλαιὰ φυσιογνωμία τῶν ἱστορικῶν αὐτῶν περιοχῶν, ὅπου ἄλλοτε ἔζησαν σημαντικὲς προσωπικότητες, διακεκριμένες καὶ ἀριστοκρατικὲς οἰκογένειες, ἐνῷ τὶς δεκαετίες τοῦ 1960-70 φιλοξένησαν τὴν πλειονότητα τῶν χίππυς τῆς πόλεως.