Χαρμόσυνο Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα καὶ θεῖο
δῶρο –ὡς δικαίωση τῆς ὑπομονῆς τους– ἀποτελεῖ τὸ Μήνυμα τοῦ π. Εὐθύμιου
Χαραλαμπίδη, ποὺ μᾶς ἐστάλη, γιὰ τοὺς ἀδελφοὺς ποὺ ἔχουν ἀποτειχιστεῖ ἀπὸ τοὺς
Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους καὶ ἰδιαίτερα αὐτοὺς ποὺ μένουν στὴν Ἀθήνα.
Ὁ ἐκδιωχθεὶς ἐκ τῆς Μονῆς τῆς Μετανοίας του, ἀπὸ
τὸν περιβόητο Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο, μὲ σκαιὸ καὶ βίαιο τρόπο, ἐπειδὴ
διέκοψε τὴ Μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του, γιὰ ὅσα παρὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ τὴν ὀρθόδοξη
Παράδοση πράττει, μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ἤδη Λειτουργεῖ στὴν Ἀθήνα, ὅπου πολλοὶ ἀποτειχισμένοι
ἀναζητοῦσαν ἱερέα.
Εὐχόμαστε τὸ παράδειγμά του νὰ μιμηθοῦν καὶ ἄλλοι
ἱερωμένοι, ποὺ βασανίζονται συνειδησιακὰ ἀπὸ τὶς συνεχεῖς ἐκτροπὲς τῶν Οἰκουμενιστῶν
Ἐπισκόπων καὶ δὲν θέλουν νὰ γίνονται συμμέτοχοι στὴν προδοσία τῆς Πίστεως καὶ
στὸν μολυσμὸ ποὺ μεταδίδουν οἱ Ἐπίσκοποι, ποὺ εἴτε συμμετέχουν συνειδητὰ στὴν ἐπέκταση
τῆς αἱρέσεως, εἴτε ἀνέχονται καὶ κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Εὐχόμαστε οἱ εὐλαβεῖς κληρικοὶ νὰ ἀπεγκλωβιστοῦν
ἀπὸ τὰ διλήμματα ποὺ θέτουν (ποιός θὰ τὸ φανταζόταν!) οἱ ἴδιοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς
Πατέρες, ἀντιλαμβανόμενοι ὅτι εὐθύνη ἔναντι τοῦ Θεοῦ δὲν ἔχουν ὅσοι ἀπομακρύνονται
ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μὲ αὐτήν, ἀλλ’ ὅσοι μὲ τὴν σιωπή τους
διευκολύνουν τὴν ἐξάπλωση τῆς αἱρέσεως.
Χριστουγεννιάτικο μήνυμα
τοῦ ἀποτειχισθέντος Ἱερομονάχου
π. Εὐθυμίου Χαραλαμπίδη
Μὲ ἀφορμὴ τὴν Ἡμερίδα
ποὺ
πραγματοποίησε στὶς 27/11/2014,
ὁ
Μητροπολίτης Πειραιῶς
Σεραφείμ (στὴν ὁποία λόγῳ ἀνειλημμένων ὑποχρεώσεων δὲν μπόρεσα νὰ παρευρεθῶ) καὶ τὴν ἐλεεινὴ καὶ θεομίσητο συλλειτουργία τοῦ κακοδόξου καὶ αἱρετικοῦ
Βαρθολομαίου μετὰ τοῦ ἀντιχρίστου Πάπα τῆς Ρώμης, ποὺ ἐτελέσθη
στὸ σκοτεινὸ πλέον Φανάρι τῆς Κωνσταντινουπόλεως (30/11/14),
ἀπευθύνω
λίγα λόγια πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς ἀδελφούς
μας, ποὺ ἀγαποῦν ἐν ἀληθείᾳ τὸν Τριαδικὸ Θεό, τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν Κύριον Ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστό, ποὺ ἐσταυρώθη διὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἀγάπη· πρὸς τοὺς ἐραστὰς τῆς ἀληθινῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν μοναδικὴ «Κιβωτὸ τῆς σωτηρίας», ποὺ εἶναι ἀπηλλαγμένη ἀπὸ ὅλες τὶς αἱρέσεις καὶ φαντασίες τοῦ Διαβόλου, ἐξαιρέτως δὲ ἀπὸ τὴν τερατώδη καὶ χειροτέραν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ἡ Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τοῦ ὀνόματος τοῦ Μητροπολίτη
Σύρου τὴν 9ην Αὐγούστου 2014, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ μὲ ἐκδιώξει βίαια ἐκ τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ ἁγίου Νικολάου τῆς νήσου Ἄνδρου.
Καὶ ἐκδιώχθηκα μὲν ἐκ τῆς Ἱ. Μονῆς τῆς μετανοίας μου, ἀλλ’ ἐν πνευματικῇ ἀγαλιάσει καὶ χαρᾷ, ἀφοῦ, ἀπομακρύνθηκα
μὲν ἀπὸ τοὺς
κοινωνοῦντας καὶ προάγοντας τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, παραμένω
ὅμως στὴν Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ ἑνώθηκα μὲ τοὺς ἀποτειχισμένους πιστοὺς (γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους) στὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλη τὴ γῆ.
Βρίσκομαι, λοιπόν, στὴν εὐλογημένη θέση νὰ γνωστοποιήσω, ὅτι κι ἐγὼ ἀποκηρύσσω, ἀναθεματίζω καὶ καταδικάζω τὴν θεομίσητη Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τώρα μὲν ὡς μονάδα, ἀλλὰ ἔρχεται ἡ ὥρα ποὺ μὲ τὸν Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ λαό, ἀπὸ κοινοῦ θὰ καταδικάσουμε καὶ θὰ ἀποκηρύξουμε αὐτὴν τὴν φοβερὰ μάστιγα τοῦ αἰῶνος τούτου, ποὺ πλήττει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
