Ακολουθεί η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Συντονιστικής Επιτροπής Πιστών της Ι.Μ.Περιστερίου
ΠΗΓΗ: https://opaidagogos.blogspot.com/2024/11/23112024-4.htm
ΣΧΕΤΙΚΟ: https://agonasax.blogspot.com/search?updated-max=2024-11-16T18:44:00%2B02:00&max-results=70
Παναγιώτης Σαρρὴς, Θεολόγος – Οἰκονομολόγος
π.Δημήτριε,
Αναμφίβολα, η αμεσότητα της Γλώσσας της Γραφής
εξουδετερώνει την άβυσσο της φλυαρίας των οικουμενιστών.
Ο Λόγος του Ευαγγελίου αποτελεί το καθαρό μέσον της
γνώσεως του θελήματος του Θεού∙ είναι αυτός που κοινοποιεί το πνευματικό
περιεχόμενο της σωτηρίας μας. Εύστοχα ο Hamann (φιλόσοφος) τόνισε: «Η
γλώσσα είναι η μητέρα του Λόγου και της Αποκάλυψης, το άλφα και το ωμέγα της».
Όπως βγαίνει το κρασί από τα σταφύλια, έτσι η γνώση της Γραφής αποδίδεται από τους Πατέρες, ως η ορθή κατοχή της (Ορθοδοξία).
πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου.
Συνεχίζονται οι δημοσιεύσεις στον ηλεκτρονικό τύπο που έχουν σχέση με το θέμα της θέσης του Εσταυρωμένου στο ιερό βήμα, που ξεκίνησε από Μητρόπολη της Αττικής.
Στο άρθρο που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε μερικές νέες απόψεις που διατυπώνονται. Για λόγους ευνόητους δεν θα αναφέρουμε τα πρόσωπα που διατύπωσαν τις σχολιαζόμενες απόψεις για να μην ξεφύγουμε σε άλλα θέματα:
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Σείεται τὸ οἰκοδόμημα τοῦ παπισμοῦ ἐν Ἑλλάδι ἀπὸ τὰς προσφάτους ἀποκαλύψεις, αἱ ὁποῖαι στηρίζονται εἰς πορίσματα ἑλληνικῶν ἀρχῶν, διὰ μεταφορὰν 3.000.000 εὐρὼ ἀπὸ ὑψηλόβαθμα στελέχη τους, εἰς παράγοντας τοῦ νυκτερινοῦ κόσμου, εἷς ἐκ τῶν ὁποίων ἀναφέρεται ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημερώσεως ὡς καταδικασθείς δι’ ἐκβιασμὸν Ὀρθοδόξου Μητροπολίτου τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος!
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 4/11/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε παρακάτω το PDF)
«Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε», Ματθ. κηʹ 5.
«Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον», Μαρκ. ιςʹ 6.
«ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. αʹ 23.
«Ἰησοῦν Χριστὸν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. βʹ 2.
«τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες», Φιλιπ. γʹ 18-19.
«Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», Αʹ Κορ. αʹ 18.
«Ἡ δέ Κόγχη τοῦ θυσιαστηρίου, ἡ μετάθεσις ἐστι τοῦ Σταυροῦ» [PG 98, 388C].
Γράφει η Σοφία Τσέκου
Έχουν περάσει αρκετές ημέρες από την ανάγνωση μιας είδησης που με τάραξε, με σκανδάλισε και με αγανάκτησε. Ο Επίσκοπος Περιστερίου, κατά την αναγνωσθείσα είδηση, σε ιερατική σύναξη της Μητροπόλεώς του μίλησε για τέσσερεις νεκρούς μέσα σε κάθε χριστιανικό ορθόδοξο ναό, και μάλιστα υπέδειξε και πού ακριβώς βρίσκονται αυτοί οι νεκροί. Τους μέτρησε, λοιπόν έναν -έναν ως εξής: στην Ωραία Πύλη, πίσω από την Αγία Τράπεζα, στο Αντιμήνσιο και στο Αρτοφόριο, εννοώντας σαφώς και ανερυθριάστως τον Αναστάντα Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΤΩΝ
ΧΡΟΝΟΣ
«Προς τους
Ορθόδοξους πιστούς της Ι.Μ. Περιστερίου»
(ΦΥΛΑΚΕΣ
ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ – ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ)
Φαίνεται, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ότι δημιουργείται «παράδοση» εκκλησιολογικού πόνου και στο σώμα των Ορθοδόξων πιστών του Περιστερίου από την Ι. Μητρόπολη, από «επισκόπους» της, σε κρίσιμες περιστάσεις – φάσεις της Εκκλησίας, όπως (παράδειγμα) στην εποχή του Σεραφειμικού καθεστώτος και σήμερα, επί Ιερωνύμου Β΄.
«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὑπερασπιστές της»
Πορφυρίτης
Ἀπό γραπτό κήρυγμα τῆς Ἱ. Μ. Κερκύρας[1], πού κυκλοφορήθηκε καί παλαιότερα[2] πανελλαδικῶς, πληροφορούμαστε, ὅτι σέ θέματα Πίστεως, «δέν χωροῦν συμβιβασμοί, ἀλλά ὅποιος ἀκολουθεῖ πλανερές διδασκαλίες ἀποκόπτει τόν ἑαυτό του ἀπό τήν πίστη, καί τότε ἰσχύει γι’ αὐτόν ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: ‘‘ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος’’[3], ‘‘αὐτός ἔχει πιά διαστραφεῖ καί ἁμαρτάνει, καταδικάζοντας ἔτσι ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του’’»[4]. Τό κήρυγμα συνεχίζεται, μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο νά «μᾶς ὑποδεικνύει κάποια κριτήρια. Ζητᾶ νά δίδονται στόν αἱρετικό ἄνθρωπο συμβουλές. Αὐτές ὅμως δέν εἶναι ὑπόθεση τοῦ καθενός, ἀλλά εὐθύνη τοῦ ἐπικεφαλῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας. Γι’ αὐτό καί ὁ Παῦλος ἀπευθύνεται στόν μαθητή του, τόν ἀπόστολο Τίτο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐπίσκοπος στήν Κρήτη. Δέν εἴμαστε ὅλοι τό ἴδιο στήν ἐκκλησιαστική ζωή. Ὁ κύριος ὑπεύθυνος εἶναι ὁ ἐπίσκοπος, ὁ διάδοχος τῶν ἀποστόλων, αὐτός πού ἔχει ἐκλεγεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία νά συνεχίσει καί τήν πίστη καί τό ἔργο τους. Ὅσοι βρισκόμαστε ὑπό τόν ἐπίσκοπο, ἱερεῖς, μοναχοί καί μοναχές, θεολόγοι, λαϊκοί ὀφείλουμε νά ἔχουμε ἐπίγνωση τῆς θέσης μας.»[5].
Σταύρωση, Ανάσταση ή Ανάληψη;
(Σχόλιο στην αφαίρεση του Εσταυρωμένου πίσω από την Αγία Τράπεζα)
Αναμετάδοση της εορτής του Αγ. Ευμενίου στο Λοιμωδών όπου φαίνεται ο Σταυρός πίσω από την Αγία Τράπεζα. Απάντηση σε ιερέα & μητροπολίτη οι οποίοι χρησιμοποιούν το όνομα του Αγίου κατά το δοκούν.
Γράφει ο Καππαδόκης
Ελλείψει πολιτικών αντιπαραθέσεων στην πατρίδα μας, μιας και ιδεολογικά συμπλέουν όλα τα μεγάλα κόμματα προς την έλευση της Νέας Τάξης Πραγμάτων και για το μόνο που ερίζουν είναι ποιος άφησε «μαξιλαράκι» σε ποιόν, βρήκαμε στην Eκκλησία αιτία αντιπαραθέσεων και δημιουργίας παρατάξεων: Ποιο άραγε είναι σημαντικότερο γεγονός για τη σωτηρία μας; Η σταύρωση ή η ανάσταση;
Ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ διαπιστοῦται ὅτι πολύς λόγος γίνεται διά τήν ἀπομάκρυνσιν τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ ἀπό τήν ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης τοποθέτησιν Αὐτοῦ ἀπό αἰώνων καί τό ἄκρως θεολογικόν αὐτό θέμα τείνει νά καταντήσῃ θεολογούμενον, ἀφοῦ εἰς τρεῖς ἤδη Ἱεράς Μητροπόλεις ἀπεμακρύνθη ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας ἀπό τήν ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης θέσιν Του.
ΣΧΟΛΙΟ Γεωργίου ΚΕ. Αυγέρη
Νομίζουμε επιτέλους, ότι πρέπει να κλείσουμε τις θύρες σε αυτούς τους βέβυλους και πλανεμένους (Κληρικούς και Λαϊκούς) που εισήλθαν στα Άγια του Ναού και συνεργούν στην αφαίρεση του Εσταυρωμένου από το Ιερό Βήμα και την Αγία Τράπεζα, να διακόψουμε κάθε κοινωνία μαζί τους και παύση του μνημοσύνου του πρωταίτιου, προκλητικού και ασύδοτου Δεσπότη Περιστερίου κ. Γρηγορίου τον οποίο οι πράξεις του αυτές τον καθιστούν καθηρημένο στη συνείδηση των πιστών.
Η Ι. Σύνοδος οφείλει να τον απομακρύνει πάραυτα ως ΑΝΑΞΙΟ
Αντί να είμαστε παθητικοί θεατές των τεκταινομένων, Κληρικοί και Πιστοί πρέπει να βάλουμε τον Εσταυρωμένο στην θέση του όπως αρμόζει. Θυμίζουμε την αντίδραση των πιστών κατά την αφαίρεση της εικόνας του Χριστού από την Χαλκή Πύλη (η είσοδος του Μεγάλου Παλατίου) της Κωνσταντινουπόλεως. *
==================================
Λέμε ΟΧΙ και δεν μπαίνουμε σε Εκκλησίες και Ιερές Μονές που ο Εσταυρωμένος δεν βρίσκεται πίσω από την Αγία Τράπεζα
Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης
Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Το τελευταίο διάστημα διαπιστώνουμε ότι η Εκκλησία μας πέφτει σε αίρεση μαχόμενη τον Ίδιο τον Κύριο μας Τον ιδρυτή της πίστεως μας τον ζώντα Θεό Ιησού Χριστό.
Τον απομακρύνουν από την φυσική Του θέση που είναι πίσω ακριβώς από το θυσιαστήριο πίσω δηλαδή από την Αγία Τράπεζα.
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 22.9//5.10.2024.
Ὁσίου Κοσμᾶ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 26 Ὁσιομαρτύρων
Ἐν Ἄθω μαρτυρισάντων ἐπὶ τοῦ λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου.
Πολεμᾶς τὸν Τίμιο Σταυρὸ, τοῦ Χριστοῦ Σημαία καὶ Τρόπαιο;
Εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἀμήν.
Θύελλα, ταραχὴ καὶ σκάνδαλο στὴν μητρόπολη Περιστερίου. Αἰτία, ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ τῶν ναῶν, ἀπὸ τὸν οἰκεῖο μητροπολίτη.
Ἐνῷ γιὰ τὸν Ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν Παῦλο, καὶ γιὰ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὁ Τίμιος Σταυρὸς τοῦ Κυρίου εἶναι καύχημα, γιὰ τοὺς ἄλλους, τοὺς ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ γιὰ κάποιους ἀπὸ τοὺς σύγχρονους γραμματεῖς, Φαρισαίους καὶ ἀρχιερεῖς, εἶναι μέγα «σκάνδαλο».1
(Ακολουθεί και στα Αγγλικά – There is an English version of the petition after the Greek)
Επαναφορά του Εσταυρωμένου/Σταυρού πίσω από την Αγ.Τράπεζα
Δύο χρόνια περίπου στην Ιερά Μητρόπολη Περιστερίου (Ελλαδική Εκκλησία) ο νέος ποιμενάρχης της (από 8 Οκτωβρίου 2021) κ. Γρηγόριος (Παπαθωμάς) έχει εφαρμόσει με άμεσο και έμμεσο τρόπο την απομάκρυνση του Εσταυρωμένου/Σταυρού(1) πίσω από την Αγ.Τράπεζα κάθε Ιερού βήματος των ναών της Ι.Μ.Περιστερίου.
Μόλις εσήμαινε το σήμαντρον εισήρχετο μετά σπουδής ο Άγιος Νεκτάριος εκ της θύρας του Ιερού και πρώτον έκαμε τρεις μετανοίας έμπροσθεν της Αγίας Τραπέζης, ησπάζετο το Ιερόν Ευαγγέλιον, την Αγίαν Τράπεζαν και κατόπιν ''έτρεχεν'' εις τον όπισθεν της Αγίας Τραπέζης επί ξύλου κρεμάμενον Σωτήρα και Λυτρωτήν ημών Κύριον Ιησούν Χριστόν και κλίνων τα της ψυχής και του σώματος γόνατα, ενηγκαλίζετο τον Σταυρόν και με στεναγμούς αλαλήτους, με λυγμούς και δάκρυα κατανύξεως ησπάζετο τον Τίμιον Σταυρόν και ως να έβλεπε τον Ίδιον τον Χριστόν τον Βασιλέα του παντός, συνωμίλει δια της προσευχής.
